>>757 กูมองว่าเราเอาความคิดแบบสังคมปจบ.ไปจัสความคิดของตลค.ที่มีสังคมอีกรูปแบบไม่ได้ว่ะ คือหลายคนบอกว่าพ่อพี่วั่งไม่ได้รักแม่พี่วั่งเพราะกักขังแม่พี่วั่ง คือจัสจากเหตุผลนี้เหตุผลเดียว แบบถ้ารักเขาทำไมต้องขังเขา ทำไมไม่ปล่อยเขาให้ไปเป็นอิสระ ทำไมไม่ดูแลเขาดีๆแม้แต่ลูกก็ให้เจอได้แค่เดือนละครั้ง แต่ถ้ามองถึงเหตุผลของเรื่องมันก็มีเหตุผลที่พ่อของพี่วั่งต้องทำแบบนั้น แต่เดิมพ่อพี่วั่งหลงรักแม่พี่วั่งแต่แม่พี่วั่งไม่รู้สึกอะไรด้วย ซึ่งตอนหลังแม่พี่วั่งดันพลั้งมือไปฆ่าอาจารย์ของพ่อพี่วั่งแบบไม่มีเหตุผลทำให้พ่อพี่วั่งต้องเลือกตัดสินใจแต่งแม่พี่วั่งมาเพื่อกันไม่ให้ได้รับโทษถึงชีวิต แต่ตัวพ่อคือละอายใจต่ออาจารย์ตัวเองไง เลยเลือกที่จะกักบริเวณไว้ที่เรือนสงบใจ แม้แต่ลูกก็ให้พบได้แค่เดือนละครั้งเพราะไม่งั้นคนในตระกูลหรือคนในแวดวงยุทรจักรคือไม่ยอมแน่ๆอ่ะ ตัวพ่อเองก็เป็นถึงประมุขตระกูลถ้าปล่อยให้แม่พี่วั่งใช้ชีวิตแบบไม่ได้รับโทษใดๆเลยจากการกระทำของตัวเองก็จะโดนมองว่าใช้อำนาจโดยมิชอบ ซึ่งตามนิสัยเคร่งครัดของคนตระกูลหลานคือเป็นไปไม่ได้แน่ๆ ส่วนจะละทิ้งคนในตระกูลพาเมียไปใช้ชีวิตข้างนอก แต่แรกเมียก็ไม่ได้รักอะไร(กูว่าคนที่ไม่มีความรักใดๆให้อีกฝ่ายเลยคือแม่พี่วั่งว่ะ) ออกมาไม่มีอำนาจก็ปกป้องเมียไม่ได้ คือแม่พี่วั่งถ้าก้าวออกจากตระกูลหลานก็โดนจั่วหัวว่าเป็นฆาตกรโดนตามล่าแน่ๆอ่ะ ตัวแม่เองก็ยินยอมจะอยู่ใต้ปีกการปกป้องของพ่อพี่วั่งด้วยซ้ำ และถึงไม่ได้รู้สึกอะไรกับตัวพ่อมากนัก แต่กับลูกยังไงก็ยังรักเพราะงั้นคือแม่พี่วั่งยอมอยู่แบบนี้ดีกว่า แต่ยังไงการโดนกักขังได้เจอลูกแค่เดือนละครั้งก็ยังทำให้ตรอมใจอยู่ดีไง
อีกอย่างถ้ายึดตามที่คนเขียนที่เป็นเจ้าของเรื่องแต่ง ถ้าเขาว่าพ่อพี่วั่งรักแม่พี่วั่งก็ไม่เห็นเหตุผลที่คนอื่นจะบอกว่าไม่ได้รักว่ะ ลองคิดว่ามึงแต่งนิยายเรื่องนึง พระนางรักกันด้วยมากในสายตามึงแล้วจู่มีคนมาบอกพระนางมันไม่ได้รักกันเพราะบลาๆๆๆ เป็นมึงก็ต้องรู้สึกแหละว่า เอ้า อิผี กูเขียนให้มันรักกันอ่ะ แล้วมึงจู่ๆมาบอกตลค.ที่กูแต่งไม่ได้รู้สึกแบบที่กูแต่ง เป็นกูคือเหวออ่ะ คือแต่ละคนมีความคิดร้อยพ่อพันแม่แตกต่างกันจะมองโลกต่างกันนี่ไม่แปลกมึงแสดงความเห็นต่างได้แหละ แต่แฟคมันก็อยู่ที่คนเขียนอยู่ดีว่าเขาจะแต่งให้ตลค.รู้สึกยังไง มีเหตุผลยังไง