อดใจไม่ไหว อยากเม้าท์ อยากโม้เหลือเกิน แปะมันล่ะ
สปอยเทียนกวาน อาร์ค 3 ต่อจาก >>396 เทียนกวาน Part.76 แต่เหตุการณ์จะต่อเนื่องจากตอนจบอาร์คแรก >>>/801/7776/815
.
.
.
.
.
เซี่ยเหลียนปักกระบี่ลงกับพื้นเพราะฆ่าฉีหรงไม่ลง ซึ่งอีกฝ่ายก็ถ่มถุยดูถูกทันที เซี่ยเหลียนเลยเอารั่วเย่มัดฉีหรงไว้ ขู่ว่าถ้าทำเขาอารมณ์เสียจะส่งไปให้ฮวาเฉิงจัดการ เด็กชายเข้าไปดูอาการของฉีหรงด้วยความเป็นห่วง ก่อนหันมาช่วยเซี่ยเหลียนเก็บขี้เถ้า บอกว่าตนจะไม่ขโมยของของเซี่ยเหลียนอีก ขอให้ปล่อยตนกับพ่อไป เมื่อเซี่ยเหลียนถามชื่อจึงได้รู้ว่าเด็กชายชื่อกู่จื่อ เขาพยายามอธิบายให้กู่จื่อฟังว่าพ่อของอีกฝ่ายถูกสิงอยู่ แต่เด็กชายก็ไม่เข้าใจ เขาเลยต้องพาทั้งสองกลับอารามผูจี้ด้วย เพราะยังไม่อยากส่งญาติผู้น้องให้สวรรค์เนื่องจากไม่รู้ว่าหากหลางเชียนชิวเจอฉีหรงเข้าจะชาร์ตใส่เลยหรือเปล่า
เซี่ยเหลียนหยิบซาลาเปาไส้เนื้อที่มีคนเอามาไหว้ให้กู่จื่อ แล้วยัดอีกลูกหนึ่งใส่ปากฉีหรงเพราะอย่างไรร่างที่อีกฝ่ายสิงก็ยังเป็นมนุษย์มีชีวิต จนกว่าจะหาทางไล่ฉีหรงออกมาได้ก็ต้องเอาของให้กิน ขณะที่เขาหาไหแตงกวาดองที่ใส่ปั้นเยวี่ย แหวนผลึกแก้วก็หลุดพ้นเสื้อออกมา เมื่อฉีหรงเห็นมันก็มีสีหน้าน่าสงสัย หลังพูดจากวนประสาทไปก็บอกว่ามันคือเครื่องประดับต้องสาป ให้โยนทิ้งไปซะ แต่เซี่ยเหลียนไม่สนใจ ตอนที่กำลังคิดว่าซือชิงเสวียนอาจมาพาปั้นเยวี่ยไปตามคำที่เคยฝากฝัง พอมองขึ้นไปบนเพดานเขาก็เห็นไอ้โม่งชุดดำเกาะอยู่บนขื่อ เซี่ยเหลียนรีบขว้างกระบี่ใส่อีกฝ่ายซึ่งกระโดดหนีอย่างรวดเร็ว เมื่อเห็นในมือนั้นถือไหไว้เซี่ยเหลียนก็นึกได้ว่านั่นน่าจะเป็นไหที่ใส่ปั้นเยวี่ย แล้วก็รู้ทันทีว่าชายชุดดำคือเผยซุ่
ทั้งเซี่ยเหลียนกับเผยซู่ต่างก็ไม่มีพลังทิพย์ แต่ด้วยประสบการณ์ที่มากกว่าทำให้หลังจากที่ทั้งคู่โอร่า โอร่า โอร่า มุด้า มุด้า มุด้า ใส่กัน เซี่ยเหลียนก็เป็นฝ่ายได้เปรียบ พอเขาสั่งให้เผยน้อยคืนไหมา อีกฝ่ายก็โยนคืนแต่โดยดีแถมยังบอกให้เซี่ยเหลียนรีบไปจากที่นี่อีกต่างหาก แต่ยังไม่ทันที่เซี่ยเหลียนจะรับไหไว้ จู่ๆ ไหก็เปลี่ยนทิศลอยออกนอกหน้าต่างไปอยู่ข้างเผยหมิงที่ยืนบนหลังคาบ้านใกล้ๆ เขาต่อว่าเผยซู่ที่ทำให้ชีวิตตัวเองยุ่งเหยิงเพราะผู้หญิงคนเดียว ดูเหมือนแม่ทัพเผยจะยังไม่ยอมล้มเลิกความตั้งใจจะโบยความผิดของเผยน้อยไปให้ปั้นเยวี่ย แต่จู่ๆ ไหก็ระเบิดเอง ทำให้เผยหมิงได้อาบแตงกวาดองตั้งแต่หัวจรดเท้า
คนที่แอบอยู่ในไหคือซือชิงเสวียนร่างสาวน้อย เธอบอกว่าโชคดีจริงๆ ที่ส่งปั้นเยวี่ยให้ไปอยู่กับคนอื่นก่อน เผยหมิงปาดแตงกวาบนหน้าออก พอนึกถึงพี่ชายของอีกฝ่ายก็ไม่อยากมีเรื่องด้วย เขาขู่ว่าถ้ารู้ว่าปั้นเยวี่ยอยู่กับใครก็จะรีบไปตามหาทันที แต่พอซือชิงเสวียนบอกว่าตนส่งราชครูสาวไปอยู่กับเทพแห่งฝน แม่ทัพเผยก็หน้าเปลี่ยนสี เขาต่อว่าอีกฝ่ายอย่างหัวเสียก่อนจากไปอย่างรวดเร็ว เมื่อไม่เห็นร่างอีกฝ่ายแล้ว เผยซู่จึงเอ่ยทักทายเซี่ยเหลียนกับซือชิงเสวียนอย่างมีมารยาท ซึ่งเทพแห่งลมก็เอ่ยชมที่อีกฝ่ายมาพยายามหยุดยั้งแผนของเผยหมิง เผยซู่ทำท่าเหมือนอยากแก้ตัวให้แม่ทัพเผยแต่สุดท้ายก็เงียบแล้วขอตัวจากไป
เซี่ยเหลียนถามซือชิงเสวียนว่าเทพแห่งฝนที่พูดถึงใช่เทพแห่งฝนที่ชื่อหวงหรือเปล่าเพราะเขาเคยติดหนี้บุญคุณอีกฝ่ายไว้ ซึ่งก็ได้คำตอบว่าเป็นคนเดียวกัน จากนั้นเทพแห่งลมจึงเล่าว่าเผยหมิงเคยมีคดีกับเทพแห่งฝน ก่อนหน้าเผยซู่เคยมีทายาทตระกูลเผยขึ้นสวรรค์มาก่อน เทพองค์นั้นชอบทำความเดือดร้อนให้คนอื่น จนวันหนึ่งก็ไปก่อเรื่องที่อาณาจักรอวี้ซือเลยโดนเทพแห่งฝนตบเกรียนกลับมาและถูกเนรเทศ ตอนแรกเผยหมิงไม่คิดมาก คิดว่าจะพาอีกฝ่ายกลับสวรรค์โดยง่าย แต่พอผ่านไปหลายปีผู้คนก็เริ่มลืมเลือนเทพองค์นั้นแล้วหันไปบูชาเทพองค์อื่นแทน ในที่สุดก็ถูกลืมเลือนสิ้น คราวนี้เผยหมิงเลยไม่มีวันยอมให้ประวัติศาสตร์ซ้ำรอยเด็ดขาด
เซี่ยเหลียนถามถึงหลางอิ๋ง เทพแห่งลมบอกว่าจวินอู๋เห็นอีกฝ่ายแล้ว และถ้ามีโอกาสเธอจะพามาส่งให้ แต่เซี่ยเหลียนที่ไม่อยากให้ใครรู้ว่าเขาขังฉีหรงไว้ในอารามผูจี้ก็เอ่ยว่าเขาจะไปรับอีกฝ่ายมาเอง ซือชิงเสวียนกล่าวว่าที่สวรรค์กำลังจะมีงานเลี้ยงกลางฤดูใบไม้ร่วงพอดี เซี่ยเหลียนจึงนึกขึ้นมาได้ว่าในเทศกาลนี้พวกเทพจะส่องภพมนุษย์เพื่อความบันเทิง และมีเกมขิงกันว่าใครจะมีผู้ศรัทธาถวายโคมบูชาให้มากกว่ากัน สมัยก่อนเซี่ยเหลียนเคยได้รับโคมทิ้งห่างจากคนอื่นไม่เห็นฝุ่น แต่ในปีนี้เขาคงไม่ได้สักอันเป็นแน่
.
.
.
.
.