>>920 ถึงบอกไงว่าเขาให้ถึงตรงนั้นก็อย่าเรียกร้องมากกว่านั้น ที่กูพูดถึงคือพวกเอางานเขามาประกาศรับคอมมิช พวกทำขายเป็นล่ำเป็นสันแล้วพอมีคนปรามก็มาว่าเขาปสด.โวยว่าเป็นสิทธิที่กูจะทำได้ทั้งที่ไม่มีสิทธิห่าเหวอะไรในมือมึงทั้งนั้น
ส่วนกรณีถ้าคนรับงานไม่รู้อะไรเลย เช่น มีคนจ้างว่ามาวาดตลค.หน้าตาแบบนี้ทำผมทรงนี้สีผมสีตาแบบนี้ โดยที่ไม่ได้บอกว่าออริมาจากไหนมันก็ยอมความกันได้นะ เพราะงั้นเก็บหลักฐานการจ้างงานให้ดีๆ แต่ถ้าเขามาจ้างแล้วบอกตรงๆว่ามาจากเรื่องนี้นะถือว่ามึงรับรู้แล้วอ่ะจะรับทำไม่รับทำเรื่องของมึง แต่ปกติต้นฉบับเขาอะลุ่มอล่วยให้ไง กฎหมายมันก็ไม่ได้เข้มขนาดนั้น สังคมมันก็ไม่ได้เข้มงวดขนาดนั้น แต่ถ้าคนจ้างแม่งเอาไปปั้มขายต่อโดยที่มึงรู้เห็นนั่นถือว่าผิดน่ะ หรือมึงประกาศอย่างโจ้งแจ้งว่ารับคอมมิชเรื่องนี้ถ้าเขาจะเอาผิดคือทำได้เลยไง
ลองมีคนมาถามมึงว่าขอเอางานออริมึงไปหากินได้มั้ยทำตุ๊กตาตัวละห้าร้อยขายสองร้อยตัวแสนนึงเองแต่ไม่มีค่าตอบแทนให้มึงนะ อาจจะมีล็อตสองล็อตสามด้วยแต่มึงไม่มีส่วนได้ส่วนเสียอะไรนะ แล้วรีบๆออกงานใหม่มาล่ะกูจะเจียดเวลาโหลด pdf มาอ่านให้หรือเสียเงินสักสามร้อยซื้องานมึงจะได้มีของใหม่ๆมาทำเงินเข้ากระเป๋า เนี่ยกูทำแบบนี้เป็นบุญคุณนะกูกระจายชื่อเสียงให้มึงนะ สิทธิของกูนะ ทำเพื่อด้อมนะ มึงว่าเจ้าของต้นฉบับเขาจะยิ้มรับแล้วบอกว่าเอาไปได้เลยรึไงล่ะ