>>139 นิยายสนุกกว่ามากเลยมึง แต่อนิเมภาพสวยยอมรับแต่แอบตัดเนื้อหาเยอะเลย เห็นความหน้าด้านแบบนิ่มๆของพี่ไม่ชัดเจน 55555
26 เล่มจบก็จริง แต่ออกเร็วนะเดือนละเล่ม ทุกหกเดือนมีพักเดือนนึง ราวๆสองปีก็จบละ
กูซื้อมาอ่านเพลินมากแปปๆจบ แล้วก็ลงแดงตาย /โฮฮฮ
กูรักพี่ กูชอบพระเอกแบบนี้ เป็นพระเอกที่ควบคุมอารมณ์เก่งมากอ่ะ แถมสู้นี่คือคิดกลยุทธ์ ให้ศัตรูกระอักเลือดตายกันเองเป็นส่วนใหญ่ เรียกได้ว่าเชือดนิ่มไม่ต้องลงมือ ให้มันฆ่ากันเองหรือตายด้วยมือตัวเองนั่นแหละ 5555 ไม่เหมือนนิยายเทพทรูทั่วไปที่เอะอะไปท้าต่อยชาวบ้านเอาสะใจ อันนี้พี่ทำอะไรต้องมีการคำนวณการรีดไถเสมอ เกลียดดดด 555
มีผู้หญิงหลักๆสามคนในเรื่อง แต่ชายหนุ่มนับสิบ แต่สาวๆนี่ก็ดีงามมึง เล่มแรกๆสาวๆบางคนอาจหัวแข็งบางคนอาจไม่ชอบ(แต่กูว่าน่ารักดี) แต่หลังๆยิ่งเหมือนโดนพี่เยี่ยล้างสมอง ไหลตามพี่กันหมด น่ารักและขำมาก 5555(คนที่ไม่ชอบตอนแรกก็เปลี่ยนเป็นชอบกัน ตัวละครมีการพัฒนา) และสำหรับสาววายสาวๆพวกนี้ไม่ขัดการจิ้นเลยมึง คือถ้ามโนแบบวายๆ สาวๆพวกนี้แหละคือตัวชง ตัวจับพี่ใส่พานถวายชาวบ้าน สาวๆทุกคนมีความแม่ พี่สาวน้องสาว ที่พร้อมจะสู้ตบศัตรูแหลกถ้ามีคนมาทำร้ายพี่
>>140 ส่วนความเชี่ยความดอกของพี่ เราไม่สามารถบรรยาเป็นคำพูดได้จริงๆว่ะ แบบอ่านๆไปตอนแรกมึงจะหมั่นตัวร้ายมาก แต่พอหลังๆมึงจะอยากเข้าไปกอดให้กำลังใจ บอกครั้งหน้าเอาใหม่นะลูกไม่ก็ออกมาเถอะ อย่าไปยุ่งกับคนแบบนี้เลยลูก หน้าของพี่เยี่ยมันหนาเกินกว่าจะสะท้าน
บางคนนิยามว่าตัวร้ายของเรื่องนี้เป็นแก๊งร๊อคเก็ท กูวงวารรรร
แต่กูชอบนะที่พี่แกพยายามมาถึงตอนนี้เพราะมันมีอะไรหลายๆอย่างที่ทำให้พี่แกไม่ยอมแพ้ อดีตพี่แกนี่แบบ.... (ไม่เอาไม่สปอย ก๊ากกก) แม้จะต้องหน้าด้านแค่ไหนก็เถอะ แต่ในความหน้าด้านของพี่ พี่ไม่เคยเล่นผิดกติกา พี่ทำตามกฎของเกมหมด
ยกตัวอย่างความเชี่ยของพี่ตอนแรกๆเลยคือ พี่แกลงดัน ในตี้เป็นมือใหม่หมด มีพี่แกกับหัวตี้ที่เป็นมือเก่า ตอนแรกก็ตี้กันอยู่ดีๆ สู้กันแท๊กทีมกันดีจนเจอบอส สู้กันเรื่อยๆ พอบอสใกล้ตาย หัวตี้ดันแกล้งเป๋ โจมตีไม่โดน ทำให้พวกลูกตี้คนอื่นโดนมอนตีแทน จนตายทั้งตี้ พี่เยี่ยพยายามฮีลช่วยแต่ก็ไม่ทัน พอเหลือสองคนคือพี่เยี่ยกับหัวตี้ หัวตี้ก็คิดว่าพี่เยี่ยมือใหม่มองไม่ออกหรอกว่าตัวเองแกล้งล้มมวยเพื่อให้บอสไปตบคนอื่นตายเพื่อที่ว่าพอของที่ตกจะได้เป็นของตัวเองคนเดียว แต่พี่เยี่ยดันรู้ไง พอหัวตี้ไปตีบอสต่อ พี่เยี่ยเลยไม่ฮีลให้แม่ม หัวตี้ก็บอกฮีลสิฮีล พี่เยี่ยบอกไม่ฮีล เพราะฮีลแล้วเดี๋ยว OT(ค่าความเกลียดจะตกมาที่พี่ พี่จะโดนบอสล่าแทน) สุดท้ายหัวตี้ตายพี่เลยฆ่าบอสที่เลือดเหลือนิดนึงเดี่ยวๆ ได้ของคนเดียวชะลาล่า
หลังจากนั้นพอออกมาแล้ว หัวตี้คนนั้นกับเพื่อนก็ฟลัดข้อความรัวๆในเวิร์ลชาแนลว่าพี่เยี่ยโกงฆ่าบอสคนเดียวพาคนอื่นในตี้ตายเลยไม่มีใครรับพี่เข้าตี้
พี่เลยไปหาหัวตี้คนเดิมแล้วบอกว่าขอเข้าตี้หน่อย...
โคตรด้าน 555 อึ้งแดกทั้งวง
พวกนั้นก็ดันรับแล้วคิดจะไปฆ่าพี่ในดันกัน แต่กลายเป็นว่าพี่เก่งไง เทพมาก ระดับของมืออาชีพกับผู้เล่นทั่วไปมันจะต่างอย่างเห็นได้ชัดอยู่แล้วแต่ในคความเก่งของพี่นี่ไม่ใช่แค่ความเร็วมือ แต่ทฤษฎีพี่แน่นมาก เรียกว่าคำนวณความเป็นไปได้หลายทางก่อนสรุปมาเป็นแบบที่ดีที่สุดในขณะนั้น เพื่อนๆของหัวตี้เลยเข้าข้างพี่กันหมด หัวตี้มาหัวเน่าเลยโคตรน่าสงสาร เอ้อ หัวตี้ในเกมใช้ชื่อเยวี่ยจงเหมียน(นิทราในดวงจันทร์) พี่แกก็เรียกน้องอย่างเอ็นดูว่า เยวี่ยน้อย(ดวงจันทร์น้อย) เยวี่ยน้อยแทบพ่นไฟทุกครั้งที่พี่เรียก หลังๆโดนบ่อยชินละ ปลง ฮ่าๆๆ ที่กูพูดนี่คือเริ่มต้น ตีความด้านและเชี่ยของตอนนี้คือราวๆ 0.1% ของเล่มหลังๆ....
แล้วกูชอบอย่างนึงคือเรื่องนี้ไม่มีศัตรูถาวร ที่ทุกคนเล่นมันคือเกม มันต้องมีแพ้มีชนะมีสู้ มีกระทบกระทั่งและผลประโยชน์มาเกี่ยวข้อง
และเรื่องนี้ไม่ใช่เป็นแนวเกมอย่างเดียว
มันคือกีฬา E sport มันมตั้งแต่ ฟอร์มทีม หาคน ยันหาสปอนเซอร์ ลีคเล็กลีคใหญ่ ที่มันเยอะ 26 เล่ม เพราะพี่เยี่ยต้องเริ่มจาก 1 ใหม่ทั้งหมด แต่เพราะความด้านของพี่ ทำห้เราบันเทิงทุกเล่ม ทุกคนจะด่าพี่ด้วยความรัก โฮฮฮฮ