Last posted
Total of 1000 posts
>>793 กูไม่ชอบชื่ออย่างที่มีว่ามานะ แม่งโหล ริจะแต่งนิยายจีนควรคิดซื่อสร้างสรรค์หน่อย กูเจอชื่อดอกไม้มังกรบ่อยมาก ส่วนชื่อเกาหลี ทุ่งหญ้าตะวันออกไรนั่น ดูตามแผนที่แล้วไม่น่าเป็นไปได้ ถ้าจะมีมาเกาหลีมาเอี่ยว จากจงหยวนกูเข้าใจว่าเจอพวกเอ้อร์น่าลา(ชื่อสมมติน่าจะแนวๆ นี้)ที่เป็นพวกขี่ม้าล่าสัตว์มากกว่าซะอีก
กูถึงบอกว่าน่าจะใช้ชื่อแมนจูมากกว่าไง เกาหลีบ้านมึงขี่ม้ายิงธนูล่าสัตว์ กูอ่านยังไงก็แปลกอยู่ดี
>>795 โครยอกูก็เห็นโผล่มามีบทบ่อยในนิยายกำลังภายในนะ แต่อย่างกวอไคต้องเรือมา จริงๆ เซตติ้งพรมแดนติดกันก็น่าจะควรเป็นพวกข่าน สำหรับกูชื่อมันไม่แปลกไงเพราะมันมีตามสมัย แต่ที่แปลกคือทำไมใช้โครยอไม่ใช้พวกข่านมากกว่า
แต่กูจำได้ว่าถกเรื่องนี้บ่อยชิบหาย เรื่องชื่อของอนธการยังไม่จบอีกเรอะ555555
Ky ขอตามหานิยายหน่อย
กูเปิดหิ้งโม่ง ver. ล่าสุดไม่ได้ว่ะ กราบเรียนเพื่อนๆช่วยนึกหน่อย
คือเป็นนิยายวาย น่าจะแปลจีน เกี่ยวกับ เคะ เป็นนักแสดงรุ่นเดอะฝีมือฉมัง ตายหรืออะไรซักอย่างแล้วกลายมาเป็นนักแสดงวัยละอ่อน ก็เลยเก่งเทพ! จำได้แค่นี้แหละ เฮลป์มีพลีส ;((
ปล.ไม่ใช่ KTL นะ อิอิ
มีใครเคยอ่าน alien เกาะตุ๊กตา ป่ะเพื่อนโม่ง กูคิดไปคนเดียวหรือมันคล้ายลักพาจริงๆ
กู798นะ เรื่องอุบัติรักนอกจอนี่แหละ
ขอบคุณมากกกก
และ ขอบคุณที่ทิ้งลิงค์โม้งให้ด้วย จุ้บๆๆ
กูเห็นในกรุ๊ปขายของมีการพูดถึงนิยายหายาก
ซึ่งมีเรื่องหนึ่งที่กูเพิ่งเคยเห็น คือ บันทึกเฉาเหม่ย มีใครในนี้เคยอ่านมั่งป่ะ กูเจอเรื่องย่อแล้วอยากรู้ว่าสนุกไหม
แต่คิดว่าหาอ่านลำบาก เพราะ กูไม่เคยเห็นใครขายเลย
หิ้งอันใหม่นี่ล็อกไว้ไม่ให้โหลดหรอ พอดีกูชอบโหลดมาเก็บไว้ดูในเครื่อง
มีใครซื้อเรื่องรัก/คิด/ลึกบ้าง กูอยากเม้าท์มอย
กูเพิ่งอ่านในตัวอย่างในmebจบ อยากรู้ดีพอจะซื้อไหมวะ คืออ่านแล้วกูขำว่ะ แต่กลัวไปเจอตอนกลางเรื่องแบบเหี้ย เลยมาถามก่อน
วันนี้อ่านเงาใจในกิ่งท้อแล้ว
เสียจัยอ่ะ สำหรับกูไม่เด็ดขนาดนั้น...
ฉากเรทแอบบรรยายตลก แต่เอาเถอะฆ่าเวลา
เพื่อนโม่งช่วยแนะนำนิยายวายที่มี e-book เรื่องอื่นด้วยได้มั้ย กูสาย e-book พวกเล่มๆ ไม่มีปัญญาเก็บละ เรื่องที่อ่านๆมาแล้วประทับใจคือ สไตล์กลกุณฑี ภูตสวาท ครือนี้ ส่วนตัวชอบแบบดราม่าหน่วงๆ
>>816 จากกู 817 กูไม่เคยอ่านภูตสวาทกะกลกุณฑีว่ะ แต่ถ้าเรื่องหน่วงๆแบบไม่ใช่อีบุ๊ค กูแนะนำให้ไปหาเล้าเป็ดแม่งมีเยอะหลายเรื่อง แต่เรื่องที่กูอ่านล่าสุดโคตรปวดตับ คือกูแม่งไม่ใช่สายดราม่าไง พอไปเจอเรื่องนี้ตับกูพังเลย เรื่องเขาน้ำใส ผมน้ำข้น อะไรสักอย่างว่ะ แล้วก็my neighbor is spy ( อันนี้มีe-book)กูรู้สึกหน่วงๆ แล้วก็ sins:greed ในเด็กดีกูรู้สึกตับพังแต่ไม่เท่าเรื่องแรก แล้วก็อีกเรื่องเกาะตุ๊กตา กูอ่านงงๆแต่แม่งหน่วงแบบแปลกๆ กูอ่านจบได้ไงยังไม่รู้เลย แล้วก็อีกเรื่องกูก็จำชื่อไม่ได้ลองไปหาเอา กูจำได้แต่ว่าที่คนเขียนเขียนเรื่องหนอนไม่อ่อนอะไรสักอย่าง เป็นคนเขียน เรื่องแนวๆพระเอกอ่านใจได้แล้วนายเอกก็อย่างฆ่าตัวตายทำตัวมั่วsexเพื่อลืมคนรักเก่า
Tournament if Losers by Megan Derr
***คำเตือน: เรื่องนี้มี reverse / รีบะ อธิบายแบบให้คนอ่านไปจินตนาการเอง // คำเตือน 2 เรื่องนี้ตัวเองสู้ชีวิตและหนึ่งในวิธีการสู้ชีวิตคือการขายตัวเอง... และ last but not least รีวิวเล่าเรื่องนี้มีสปอย หากไม่อยากอ่านขอให้ข้ามไปเม้นถัดไป***
เรื่องย่อ: Rath (ราธ) ไม่เคยต้องการอะไรในชีวิตมากไปกว่าการใช้ชีวิตแบบราบรื่นปราศจากความยุ่งเหยิง วุ่นวาย ราธคงจะสมหวังถ้าไม่ดันมีพ่อที่ไม่เอาถ่านและขยันหาเรื่องมาให้ราธและแม่ไปตามแก้ได้ไม่เว้นแต่ละวัน แต่ความยุ่งเหยิงล่าสุดที่พ่อของราธก่อมันมากเกินกว่าที่ราธจะรับมือได้ หนี้ก้อนใหญ่ที่ต่อให้ทำงานที่ท่าเรือให้ตายหรือแม้แต่ต้องกลับไปทำงานขายตัวให้ชนชั้นสูงก็อาจจะไม่มีทางหามาใช้คืนมันได้หมดในระยะเวลาที่กำหนด แต่ระหว่างที่ทำงานหาเงินตัวเป็นเกลียวพร้อมกับคิดวิธีเอาชีวิตรอดเพื่อนของราธก็แนะนำให้ราธลองสมัครเข้าร่วมแข่งขัน tournament of losers ที่ถ้าทำได้ดีก็จะปลดหนี้ได้ในเวลาที่กำหนด ถึงแม้ราธจะคิดว่าความคิดนี้มันบ้าบอมสกแค่ไหน แต่ความจำเป็นบังคับก็เลยร่วมสมัครเข้าแข่งแบบเสียไม่ได้ ใครจะรู้เล่าว่าการแข่งขันนี้มันยิ่งทำให้ราธห่างไกลชีวิตที่สงบสุขแบบที่ฝันไว้ไปอีกไกลและทำให้ชีวิตราธเปลี่ยนไปตลอดกาล....
เล่าเรื่องหลังอ่าน: หากใครชอบตัวเอกสู้ชีวิต ปากกัดตีนถีบ เจียมเนื้อเจียมตัว ใจสู้และไม่ยอมแพ้อะไรง่าย แมนๆ อ่อนโยนแต่ไม่อ่อนแอ อ้อ.และอายุมากกว่าเมะ(?!?) ด้วยนะ จะรักราธได้ไม่ยาก เรื่องนี้มีความพาฝันอยู่มาก รักต่างชนชั้น แถมตัวเอกดันเคยทำอาชีพที่มีแต่คนดูถูกเพื่อเลี้ยงแม่กับตัวเอกไม่ให้อดตายข้างถนน การแข่งขันของพวกขี้แพ้ที่จัดขึ้นทุกๆ 75 ปีเนี่ยเป็นธรรมเนียมปฏิบัติที่สืบต่อกันมาของพวกราชวงศ์และชนชั้นสูง เฟ้นหาพวกชนชั้นกลางถึงชนชั้นล่างมาเป็นคู่แต่งงานกับเหล่าตระกูลชั้นสูงและราชวงศ์ เป็นการรักษาสมดุลทางนึงไม่ให้เกิดการ "เลือดใกล้" และอ่อนแอในหมู่ชนชั้นสูง
ราธตั้งใจว่าลองสมัครไปจนผ่านด่านที่ได้รับเงิน(เพื่อไปใช้หนี้ที่พ่อตัวเองไปทำกริฟฟินของเจ้าหนี้หน้าเลือดตาย)แล้วก็จะทำให้ตัวเองแพ้เพราะไม่ได้อยากจะไปร่วมวงศ์วานว่านเครือกับพวกขุนนางนัก (ทั้งๆที่จริงๆราธรู้ตัวเองดีว่าราธ "ดีไม่พอ" และไม่มีใครอยากจะแต่งงานกับผู้ชายหากินให้อับอายหรอก) ปากพูดไปอย่างแต่ใจคิดอีกอย่างมันเป็นกลไกปกป้องตัวเอง/ใจไม่ให้เจ็บปวดรูปแบบนึงของราธ(ซึ่งเราสะเทือนไปกับราธมาก) เราค่อยๆได้รู้จักนิสัยของราธผ่านการแข่งขันแต่ละด่านและได้รู้ว่าลึกๆราธสนุกไปการแข่งขันมาก เพราะจริงๆแล้วตอนราธยังเด็ก ราธฝันว่าอยากผจญภัยหรือทำอะไรที่ยิ่งใหญ่แต่เพราะความยากลำบากในชีวิตมันค่อยๆพรากของฝันพวกนี้หายไป จนราธทำเป็นลืมไปว่าครั้งนึงตัวเองเคยมีฝันแบบนั้น ช่วงแรกของการประลองไม่ลงรายละเอียดมากนัก (ซึ่งน่าเสียดายมาก คนเขียนคนนี้สังเกตุดูแล้วมักเขียนแต่เรื่องสั้นๆไม่ยาวมาก) มาเริ่มละเอียดเอาการแข่งรอบพรีลิม และรอบสุดท้าย (โจทย์แต่ละอย่างนี่แบบอุทานเหมือนราธอะตอนอ่าน โจทย์ไรแบบนี้วะเนี่ย)
ความรักระหว่างตัวเอกนะ บทหวานนะก็จั๊กจี้มาก อ่านแล้วมันคันๆในใจอมยิ้ม มันไม่ได้หวานเลี่ยนแต่มันน่ารัก ภาษากายที่แสดงกัน บทสนทนา น่ารักมาก จุดที่อยากให้เพิ่มคือ ตัวเทรซ ตัวเอกอีกหนึ่งคนที่บทน้อยกว่าราธเยอะมากทั้งๆที่ถ้าเขียนขยายเพิ่มอีกนิดจะดีมาก และอาจจะไม่รู้สึกแหม่งๆช่วงจบก็ได้ เทรซเป็นคนสนใจราธก่อนที่ทั้งสองจะเจอกัน แอบมองและสืบอยู่นานกว่าจะพาตัวเองไปรู้จักราธ ราธน่ารักกับทุกๆคนแม้กระทั่งคนที่ดูถูกหรือเหยียดเขาออกนอกหน้า
จุดที่ถูกหั่นคะแนนมีหลายจุด พรู๊ฟแย่ คำผิด คำตก ใช้ he / she สับสนบ้างประปราย (สำหรับนิยายสองร้อยกว่าหน้าจัดว่าไม่อยู่ในระดับที่จะยอมรับได้) จบรวบรัดมากเราอยากให้เขียนต่ออีกนิ๊ดนึง ช่วงท้ายๆดูเร่งๆลวกๆรีบเร่งให้จบมันเลยเสียอรรถรสพอสมควร
คะแนน: 7/10 ให้เยอะเพราะราธและโมเม้นที่ราธและเทรซอยู่ด้วยกัน อ่านสนุกและเพลินมากติดใจจนไปซื้องานอื่นของคนเขียนมาอ่านเพิ่มหนึ่งในนั้นคือตัวเอกมีร่างแปลงเป็นงู(น่าสนใจแค่ไหนคิดดู shapeshifter งู) อยากจะเล่าเรื่องเพิ่มอีกแต่ว่ารีวิวยาวมากแล้วเลยจบดีกว่า ใครสนใจหามาอ่านนะสนุกดี
โอย กุชอบเรื่องใหม่ของวดว. มาแนวเดียวกับหนุ่มดอกไม้เลย นายเอกสายฮานี่แม่งดีต่อใจจริงๆ
>>832 ยังไม่มีแปลเราไปเสนอโรสให้ซื้อแอลซีอยู่ ถ้าเค้ารับพิจารณานะ
ราธเป็นเด็กดีนะ(อายุตอนเริ่มเรื่องคือ 33 เทรซ 28) อ่านไปแล้วซึ้งมากหลายตอน ตอนที่ได้รางวัลพิเศษจากราชาก็ซึ้งมาก รางวัลพิเศษจะเป็นอะไรก็ได้แต่ต้องไม่ใช่ของ/สิ่งที่จะทำประโยชน์ให้ราธต่อการแข่งขันในอนาคต หรือไปทำให้ประชาชนคนอื่นเดือดร้อน เงิน บ้าน ราธเจียมตัวและถามด้วยความไม่มั่นใจว่าขอบ้านได้เหรอ งั้นขอบ้านให้แม่ได้มั้ย แม่แก่แล้วแถมเจ็บมือทำให้ทำงานหนักๆไม่ถนัด เรา 2 คนไม่เคยมีที่ที่เป็นของตัวเองมาก่อนในชีวิตมันคงจะดีถ้ามีที่ให้กลับไปและเป็นของเราจริงๆโดยที่ไม่ต้องกังวลว่าต้องออกไปนอนข้างถนนอีก และถ้าเขาเป็นอะไรไปก็จะได้ไม่กังวลว่าต้องทิ้งแม่ให้ลำบากคนเดียวอย่างน้อยๆแม่ก็มีหลักประกันในชีวิต (อ่านนี่น้ำตาไหลซึ้งกับคำตอบ)
หลังๆพอแข่งไปมีคนวางพนันข้างราธกันเยอะ อยากให้ชนะเพราะเก่งและมากับดวง ถ่อมตัว ติดดิน และหน้าตาหล่อ(>v<) ชอบการแข่ง "พ่อค้า 7 คน" มาก ตอนนาธท่องลิสต์ยาวเป็นห่วงว่าว + ราคาซื้อ พร้อมราคาทั้งหมดที่ต้องจ่ายสำหรับของทั้งหมด(มีเงินทอนด้วย) โดยไม่ได้ออกไปสิ่งหาซื้อของพวกนั้นเลย ซีนนั้นตลกและน่ารักแถมดันชนะแบบฟลุ๊คๆ เพราะราธคิดว่ามันบ้ามากที่การแข่งแย่งตำแหน่งแต่งงานกับเจ้าชายคือใช้ให้ไปซื้อของ ก็เม้งแตกใส่ผุ้คุมการแข่งแล้วชนะแบบงงๆในเวลาอันรวดเร็ว...
ใครพออ่านอิงค์ได้ลองโหลดมาอ่านดู สนุกแบบพาฝันดี แถมไม่มีพิษมีภัย
อาชาศึกตอนใหม่มาแล้วนะเว้ย เรือองค์ชายสี่ตอนนี้โคตรแล่นเลยเค้าแยกจากกันไม่ไดัแล้วนะ
สรุปคือพี่ม้าเมะสินะ สินะ สินะ สินะะมฮือออออออ
พี่ม้าเคะดิ คนเขียนเคยบอกไว้ตอนไหนสักตอน
กำลังสนุกเลยกว่าจะกลับมาเจอกัน ;_;
สถานการ์ณตอนนี้มองไม่เห็นเลยว่าพี่ม้าจะเมะอย่างไร..
พี่ม้าเป็นเมะนะคนเขียนเฉลยแล้ว
แต่ก็มีแต่คนบอกพี่ม้าเคะๆๆ 5555 วงวาร
เมะทาสกับเคะราชินีสายยัน
เห็นพวกมึงพูดถึงพี่ม้า พี่ม้า นี่อยากอ่านเลยแต่เดี๋ยวลงแดง ใกล้จะจบยังอ่ะ กูรอมานานตั้งแต่มึงเพิ่งจะพูดถึงกันละเนี่ย
กุชอบเรื่องพี่ม้าชอบเคะแบบชายสี่น่ะแต่ตอนนี้หัวกุรับแต่พี่ม้าเคะมากจะอ่านต่อแล้วดมกาวไปความมโนของกุ ขากุนี่เกี่ยวเรือตงตงกับเรือชายสี่จง3pให้ตงตงเมะแก่พี่ม้าไป5555
กูก็พยายามมากที่จะมองให้พี่ม้าเมะตามที่นข.บอก....
แต่ก็นข.อีกแหละที่เขียนจนกูใส่ฟิลเตอร์ยังไงม้ามันก็เมะไม่ออกจริงๆ ไม่ว่าจะ เรือตงตง หรือชาย4
กูชอบเคะแบบชายสี่กร๊าวใจกูมากซึ่งเมะแบบพี่ม้า มันจะกำลังพอดีเลยสำหรับกู
สมมติเป็นเมะแบบชายเจ็ด ความราชินีและยันของชายสี่แม่งจะมลายหายไปเพราะโดนปราบพยศ....orz
ตอนพี่ม้าเป็นร่างม้ากูเชียร์เมะนะเพราะรู้สึกแบบอาชาศึกมัน....แข็งแกร่ง! ตอนเป็นคนก็ตามนั้น
ว่าแต่พวกมึงไม่มีใครคิดว่าชายเจ็ดจะมีคู่เป็นของตัวเองบ้างเหรอว่ะ ท
>>854 กุเข้าใจจจให้พี่ม้าอยู่ตรงกลางตงตงอยู่บนชายสี่อยู่ช่างอยากเปลี่ยนท่าก็ผลัดกันไป...
>>855 อ่านแรกๆกุก้สับสนอ่ะใครจะเมะเคะอ่านมาเรื่อยๆกุก้ปักธงม้าเคะนขบอกไม่ใช่กุก้ยังทำใจได้อยู่แต่กุเจอตงตงแล้วกุนี่ให้พี่ม้าเคะต่อไปละรู้สึกชายสี่ดาร์กขึ้นอ่ะมันควรsm55555ฉันจะกักขังเธอไว้---ผิด พี่ม้าเมะคงลืมความรุ้นึกเมื่อชาติที่แล้วเป็นหญิงไปหมดละ55555
กูทีมชายสี่เคะตั้งแต่เด็ก จนตอนโตกูก็ยังตั้งมั่นจิตใจมิเคยเปลี่ยน และกูเรือชายเจ็ดสี่ หรือไม่ก็ตัวละครใหม่ กูอยากให้คนอื่นที่ไม่ใช่พี่ม้าคู่ชายสี่อ่ะ ฮืออ กูอยากให้ชายสี่ถูกปราบต้องก๊าวมากแน่ๆ เคะแมนๆสายยันของกูวววววที่ใฝ่ฝัน อย่ามาเอาความเมะมาให้น้องสี่นะเว้ย
ไนท์แมร์เกมนี่ยิ่งอ่านกูยิ่งหงุดหงิดมิวว่ะ แม่ง... แต่ก็หยุดอ่านไม่ได้ด้วยความอยากรู้อยากเห็น 55555555
Nightmare game ทำไมกุกลัวว่าตอนจบภพจะหักหลังมิววะ คืออ่านแล้วมันมีลางสังหรณ์แปลกๆ หรือกุคิดไปเอง
คิดถึงน้องยีนส์จนไปอ่านน้องปอ เศร้าชิบ เวลาเซ็งๆอ่านของคนนี้แล้วหายเซ็งเลย หงุดหงิดแทน
>>865 ม่ายยยยยย มึงอย่ามาทำให้กูคิดไปด้วย กูภาวนาไม่ให้คนเขียนหักมุม กูเคยไปอ่านตอนพิเศษวาเลนไทน์ในทวิตคนแต่งมันเป็นชีวิตหลังจากภพกับมิวรอดจากเรื่องบ้าๆพวกนี้แล้วมุ้งมิ้งกัน ถึงแม้คนแต่งจะบอกว่าไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องหลักแต่อย่างใดแต่ก็กูมโนไปแล้วเรียบร้อยว่าต้องใช่ ขอให้ชีวิตแม่งแฮปปี้บ้างเถอะ พลีสสสส
มีใครเคยอ่าน อาจารย์ใหญ่ ไหม นักเขียนหายไปอีกสองเดือนจะครบปีอยู่แล้วทำกูสงสัยมากว่าใครพระเอก - นายเอก
ไม่น่าหลงไปอ่านเทียนซือเลย จบ 40 เล่ม กูคงเป็นอีป้าไปแล้ว 5555
มีใครอ่านsin: greed บ้างวะ คือกูอ่านตอนต้นๆแล้วไม่กล้าอ่านต่อ คือกลิ่นดราม่าแม่งโชยมา จนกูรีบออกมาหาหลุมหลบภัย ตอนแรกกูโคตรอยากอ่านเพราะแม่งเคะแก่ตรงเสป็คกูแต่เหมือนแม่งเลี้ยงต้อยใช่ป่ะวะ ที่แม่งมีกฎห้ามนอกใจ นอกใจก็เลิก คือกูอ่นถึงที่พี่แกเลิกกะเด็กเลี้ยงคนที่1 แล้วกูไม่กล้าอ่านต่อเลย
>>874 นักเขียนเคยโพสต์พล็อตของเรื่องนี้ไว้นะ ถ้าคงพล็อตเดิม หลังจากนี้ดราม่าจ้ะ กูรออยู่ เพราะกูชอบดราม่า อิอิ
.
.
.
สปอย
.
.
.
ดราม่าที่ว่าคือ หลังจากนี้พี่กุนต์จะเลิกกับโอ๊ต แต่ยังส่งเสียให้เงินอยู่ แบบเลิกด้วยดีอ่ะ เพราะคิดว่าตัวเองพรากชีวิตวัยรุ่นของอีกฝ่ายไป แล้วโอ๊ตก็ไม่บอกว่ารักซักทีไง พี่กุนต์เลยจะไปเริ่มใหม่กับเจ้าของไร่อะไรซักอย่าง ทีนี้โอ๊ตเลยเพิ่งรู้ตัวว่าขากพี่กุนต์ไม่ได้ เลยไปตามกลับมา
แต่นี่คนเขียนโพสต์นานละ ไม่รู้จะเปลี่ยนป่าว
>>880 รอด้วยคน ชอบคุณไผ่มาตั้งแต่เรื่อง ดินหมู แล้วทีนี้ ตอนแรกคิดว่าคุณผไทนี่ ออกแนวบอบบางเลยนะ ในมโน แต่พอ นข แปะอิมเมจเท่านั้นแหละ ช็อกไปสามวัน แต่ตอนนี้ทำใจได้และ รอคู่นี้มานานมากกกกกก
ว่าแล้วก็ขอบ่นหน่อยเถอะ งงกับลำดับการเขียนของนางมาก มีที่ไหนวะ เอา สปินออฟมาเขียนก่อนคู่หลัก ตอนแรกก็ดราม่ามาดีๆ พอปรับเข้า ฟีลกู๊ด แล้วเจอกระแสคนอวยว่าชอบอ่าน นขมออกทะเลเลยว่ะ เหนเคยโพสต์แบบอยากให้นิยายตัวเองมีประโยชน์ต่อสังคมบ้าง ไม่อยากกลับไปเขียนแนวดินหมูแล้ว บร๊ะเจ้า! สตั๊นสามวิ รู้สึกเหมือนโดนถีบลงจากเรือสายดราม่าของนาง
ที่ลำไยสุด ติ่งที่อวยนางไม่ว่านางจะทำไรเนี่ยแหละ เบรกๆกันบ้าง มีจุดยืนนิดนึง ...อิสปินออฟ หนูกุนต์เนี่ย นางบอกอีกไม่เกิน 20 ตอนจบ ใครอยากรอจบแล้วค่อยอ่าน แนะนำว่าปลายปีเลยแล้วกัน
แปลกดีว่ะ ช่วงก่อนหน้านี้เรื่องดินหมู กับเซ็ตนี้ของนาง โดนโม่งสับเละเป็นโจ๊ก ไหงอยู่ดีๆมีแต่คนชมเรื่องนี้วะ เรื่องนี้เปลี่ยนแนวการแต่งใหม่?เจ๊นกรบรรลุสัจธรรมการแต่งนิยาย?
>>830 เมาท์ด้วยเรื่องนี้ อ่านจบนานละ อาจจะลืมๆไปบ้าง กูว่าเรื่องนี้อ่านแบบเป็นนิทานเลย ยิ่งตอนแข่งเดินทางไปโบสถ์??นี่กูเดจาวูนิทานอะไรสักอย่างเลย ตัวละครก็เหมือนจะแบนๆไปบ้าง เนื้อเรื่องก็ตรงไปตรงมา ไอ้พวกการแข่งทั้งหลายโดยเฉพาะช่วงท้ายๆก็ดูราบรื่นไปหน่อยสำหรับตัวเอก ตัดสินผลได้แบบ แบบนี้ก็ได้เหรอ เอื้อต่อตัวเอกมากๆ แต่ถือว่าอ่านเพลิน ไม่มีความดราม่าให้ระทมใจ เวลามีอะไรเป็นอุปสรรคก็ให้ความรู้สึกว่ามันจะผ่านไปด้วยดีตามแบบฉบับนิทาน และอาจจะเพราะคนอ่านรู้อะไรก่อนตัวเอกด้วยแหละ
ส่วนเวลาเข้าฉากกุนี่ขัดใจนิดๆ เพราะมันเฟดเอาท์ตลอด มีรีบะไหมกูเลยไม่ค่อยแน่ใจ เพราะมันไม่บอกชัดๆ แต่กูคิดว่าราธรับ และมีความเชี่ยวมาก ก็ลูกค้าติดใจอะนะ
คนเขียนเรื่องนี้เขาชอบแนวแฟนตาซี แล้วก็ไม่ชอบการที่เกย์เป็นเรื่องต้องห้าม เพราะงั้นเรื่องที่เขาเขียนเลยเป็นแนวที่ ชช ญญ เป็นเรื่องธรรมดาสามัญโลก ไม่ต้องมีดราม่าเรื่องการยอมรับทางสังคม สำหรับเรื่องนี้กูเลยงงว่าตกลงแต่งงานไป พวกมึงจะมีลูกกันได้ไหม ไม่รู้มีอธิบายไว้หรือเปล่า
เสียดายไม่มีเนื้อเรื่องเล่าต่อหลังจบ เน้นแต่การแข่งตามชื่อเรื่องล้วนๆ
เรื่องอื่นของคนเขียนกูไม่เคยอ่าน เห็นเรื่องสั้นเยอะจนขี้เกียจเลือก กูเป็นพวกไม่ค่อยชอบอ่านเรื่องสั้น ส่วนเรื่องยาว High king ก็คิดจะอ่านอยู่ แต่ยังขี้เกียจอยู่เลบ ถ้ามึงได้อ่านมาเล่าด้วย
>>886 เราแม่งก็ชอบดราม่าส่ะ แต่เรื่องหนูกุนต์นี่ขอผ่าน มีความลำใย มีความเยิ่นเย้อ บางทีรู้สึกแบบ ที่นางเขียนๆอยุ่เนี่ย ค่อดไม่มีผลต่อพล็อตเลย ตัดไปเปนสเปยังได้ เช่น ไปงานพบผู้ปกครองของน้องชายพระเอก ไปวัดทำบุญ บลาบลา คือบั่บ...หายไปจากเรื่องหลัก ยังไม่มีใครว่าเลย ให้ตาย แต่เด่วจะมีคนมาบอก ก็เป็นการเล่าเรื่องเส้นทางความรักของพระนายไง
>>887 ถ้ามองด้านโลจิค ก็ไม่เมคเซนส์อ่ะ แต่ท่ามกลางคนที่อยากอ่านดราม่า และภาษาดีหน่อย นางก็เป็นตัวเลือกท่ามกลางความแรร์ ที่สำคัญ มันไม่เอมเพรกว่ะ ดราม่าเด่วนี้ชอบพ่วงเอมเพรก ขายเป็นแพกเกจ -,-
วันนี้โม่งคึกช่วงกลางวันว่ะะะะ แถมชมนิยายเจ๊ซูชิด้วยยย ชมยันเฮียหมูที่เคยด่าแทบเผาบ้านไป ตื่นเต้นสัสสส อะไรสิงโม่งวันนี้วะฟฟฟฟฟฟ
ปล.แถมโพสต์เวลาติดๆกันด้วย คึกกันดีชิบหาย
>>888 กูกำลังเริ่มจะ high king เพราะกูกำลังจะจบ shifter งู cottonmouthแล้วสั้นมาก แต่กูไม่มีสมาธิอ่านเท่าไหร่ อ่านจบกูจะมาเล่านะทั้งสองเรื่อง อันที่จริงกูซื้องานของนักเขียนคนนี้ไว้เกือบครบจะทยอยรีวิวไปเรื่อยๆ
เรื่องนี้รีบะมึง ตอนแรกราธเมะใส่เทรซ แล้วพองานเลี้ยงหน้ากากเทรซเมะใส่ราธ และกูเห็นด้วยว่าเหมือนอ่านนิทาน ช่วงโบสถ์นี่กูนึกถึงนิทานนักเดินทางที่โง่ที่สุดในโลก(อะไรสักอย่างจำชื่อไม่ได้แม่นๆ) ตัวละครแบ๊นแบนเห็นด้วยแต่กูอ่านเพลินนะมึง เห็นจำนวนหน้าและอ่านไป 1 บท กูไม่คิดอะไรทั้งสิ้น รู้เลยว่าคนเขียนไม่ลงรายละเอียดหรือลงลึกอะไรมากแน่นอน คือถ้าเค้าไม่ขีเกียจจะรีบจบนะเขียนขยายให้เป็น 7-800 หน้าอาจจะได้อรรถรสมากกว่านี้ ไม่ดูรวบรัดตัดความมากนัก
ก็ตอนเมิงด่ากันหนักๆกูไม่กล้าสวนกระแสไงงงงง ;_;
แต่ก็ยอมรับแหละว่าพล็อตมันดาษสวรรค์เบี่ยงจริงๆ(แต่กูชอบมากก) กูอ่านหลายปีก่อนตั้งแต่สมัยเค้าเขียนเป็นตอนสั้นๆก่อนที่จะเอามาเขียนใหม่ ตอนไปเจอคอมเม้นในหิ้งโม่งกูยังเคยคิดจะกลับไปอ่านซ้ำอีกรอบเลย อยากรู้ว่าจะคิดยังไง
กูว่าชอบไม่ชอบมันอยู่ที่ปกติเมิงอ่านอะไรกัน ถ้ามาตรฐานสูงก็ไม่แปลกที่จะด่ากันเละ สำหรับกูมันดีมากแล้วสำหรับช่วงนั้น สมัยนั้นที่กูอ่านก็นขที่เมิงด่าๆกันข้างบนนั่นแหละ 555
กูคนเดียวกับ 876 881 นะ
มันก็แต่คนชอบเนอะมึง เมื่อก่อนกุเคยร้องไห้เพราะ missing love ขอเจ้แกเหมือนกัน แต่แนวนิยายของกุตอนนี้จูนกับคนเขียนไม่ติดละ กุเจ็บกับพี่หมูมาก นิสัยพี่หมูเปลี่ยนจนกุเหนื่อยใจ แต่กุชอบ 2dad นะ
ปล เรื่องที่โดนด่าในนี้มันมีเรื่องเดียวป่าววะ คือน้องแยมไม่เคยแดกแปปซี่
ส่วนใหญ่คนในโม่งชอบ 2dad แต่กูไม่ชอบเลยอะ รำคาญมากมากกว่า lust อีก แกเขียนนิยายเวิ่นทุกเรื่องเลย
พูดถึงเรื่องนี้กุสงสัยมานานละ ทำไมด่าที่อิแยมไม่เคยกินเป๊ปซี่ แบบก็นางจนนางอาจจะไม่เคยกินจริงๆ ประหยัดงี้55555555555
>>902 อันนี้กูไม่เคยอ่านนะ แต่อยากแสดงความเห็นว่าสมัยกูอยู่ประถมน้ำเปล่าแม่งแพงกว่าเป๊ปซี่ใส่น้ำแข็ง และเป๊ปซี่มันเป็นน้ำเจาะตลาดทุกชนชั้นป่ะ กูไปงานบวช งานศพ งานวัดแม่งก็มีเป๊ปซี่เนี่ยแจกกัน แม่งดูเป็นน้ำ default ที่เข้าถึงกันทั้งประเทศอ่ะ
...
แต่ถ้าน้องแยมเป็นเด็กที่โตมาในเกาะปิดหรือป่าสนธยากูก็ต้องขอโทษด้วย บางทีแถวนั้นอาจไม่ได้ดีลกับเสริมสุข
เดี๋ยวๆ อย่าเพิ่งสนยี่ห้อดิ 555 เอาเป็นว่าใครอ่านน้องแยมช่วยมายืนยันทีว่ามันจนขนาดไหนถึงซื้อน้ำอัดลมไม่ได้เนี่ย...
ถ้ามึงมองด้วยสมองว่างเปล่า นางเอกแจ่มใสยังเคยแดกถุงยางเพราะคิดว่าเป็นลูกอมเลยมึง.....//อมิตาพุทธค่ะ
น้องแยมนี่เรื่องไหนวะ
ทำไมหิ้งโม่งมันเข้าไม่ได้อ่ะ ไฟล์เสียเหรอ
กูลองใหม่เมื่อกี้มันบอกว่าไฟล์ถูกลบแล้ว หรือกูต้องเปิดในคอม
ลิงค์ใหม่ >>>> https://goo.gl/68KyQb
เข้าได้ละ กูเข้าผิดลิงค์นี่เอง5555555 ขอบคุณมากเพื่อนโม่ง
ตั้งทู้หิ้ง LV 18 ให้แล้วล่วงหน้า ทู้นี้ปิดก็ย้ายไปทู้โน่นนะ
กูหาหิ้งไม่เจอออ หาคอมเมนต์1ไม่เจอ กูโง่เองเพิ่งเล่นเว็บนี้ได้2อาทิตย์เองงง😭😭😭
อยากไปทู้หิ้ง lv.18 หาไม่เจออออ ใครก็ได้ช่วยกูด้วยย กูเล่นในมือถือ
>>920 มาเล่นใหม่ใช่มั้ย ใจเย็นๆไม่ต้องถามหลายกระทู้ แต่ละกระทู้ความเห็นจะรันถึงแค่ 1000 แล้วล๊อคก็ต้องขึ้นกระทู้ใหม่ ปกติพอใกล้ๆจะเต็มก็จะขึ้นกระทู้ใหม่ไว้ให้
เม้น 1 ความหมายตรงตัวว่าเม้น 1 เม้นแรกของกระทู้นั้นๆมักจะรวมพวกลิงค์หิ้งเก่าๆ เผื่อใครอยากย้อนไปอ่าน อ่านจ้อความในนั้นให้ครบ ลิงค์หิ้งคือลิงค์เปิดไปดูรีวิวที่เพื่อนโม่งทั้งหลายรีวิวกันไว้ มีกลุ่มที่เค้าช่วยกันรวบรวมรีวิวพวกนั้นใส่ชีททำขึ้นมาให้ว่ายต่อการหา และข้อมูลจะได้ไม่กระจาย (ถ้าว่างไปสมัครทำหิ้งก็ได้นะ)
ทู้นี้ยังไม่เต็มอย่าเพิ่งไปเม้นทู้ 18 ใจเย็นๆรอคนมาตอบก่อนไม่ต้องถามทู้นะมึง
กำลังอ่านเร้นใจใต้เงาจันทร์ หลังจากที่ทำเมินไม่หยิบมาอ่านหลายครั้งเพราะมีจุดที่กูไม่ค่อยปลื้มเท่าไหร่ในเรื่อง แต่นี่เปิดไปบทแรกหน้าแรกสะพรึง และทำกูติดเลย กูชอบว่ะเรื่องการบำเพ็ญเพียร เต๋า หยินหยาง ที่สุดคือตัวเอกไม่สมบูรณ์ ดึงความสนใจกูได้ดีมากบทแรก อ่านจบจะมารีวิวเต็มๆ
โทษทีนะ แต่ว่าพวกคุณๆอย่าใช้ทู้มาเป็นห้องแชตได้มั้ยมันผิดจุดประสงค์กระทู้น่ะ นี่พยายามอดทนมาหลายวันแล้วขอนิดนึงเถอะ
มีใครอ่าน Shifting Sands มั่งยัง
ขอ ky ถามนิด หิ้งโม่งล่าสุดมีใครกดโหลดมาเป็นไฟล์ได้บ้างปะ หรือกูโหลดไม่ได้อยู่คนเดียว
>>628 พึ่งเห็นว่าพวกมึงเถียงกันไปแล้ว กูชอบหัวใจหลังเลนส์นะแต่ราคาฝันแม่งไม่ไหวจริงๆวะ นายเอกทำตัวเหี้ยมาก ตื๊อๆอยากได้ ประธานจริงๆที่ไหนแม่งจะมีเวลาว่างพานางไปนู้นนี่ แล้วยังเข้าถึงง่ายขนาดนั้น ไอ่คนได้งานคนแรกนี่เห็นว่าเป็นมือเก่านายเอกไม่โดนเขม่นในวงการแย่หรอ กุอ่านถึงแค่นายเอกเมาแล้วพระเอกมาส่งบ้าน แล้วก็เจอที่สเกตแล้วเหนถึงความทุ่มเทอีห่าไม่ได้อินไรเล้ย
เพื่อนโม่งปกติเข้าอ่านนิยายที่เวปไหนกันบ้างนิ... เด็กดีเหมือนจะลง Nc ไม่ได้ แล้วกูต้องไปหาอ่านที่ไหนวะคะ
ถามนิด กูอยากอ่าน incest แบบพี่น้องว่ะ มีใครพอแนะนำนิยายดีๆได้บ้าง กูพยายามหาอ่านของนักเขียนไทยหลายคนแล้ว กูไม่ไหนกับภาษาจริงๆ
กูไปอ่าน what lies at the end (เป็นwebcomic) ครต.พระเอกนี่โคตรเหมือนโนอาห์ใน KTL ส่วนนายเอกก็เหมือนเฮียเมสันนิดๆตรงที่ต้านทานพระเอกไม่ค่อยได้ พล๊อตโดยรวมก็คล้ายๆนะแต่เป็นเวอร์ชั่นเด็กมัธยมปลาย
เข้ามานั่งรอtwincestด้วย ปกติกูชอบแฝดแบบในโอรันโฮสคลับมีส่วนที่เหมือนกันชอบอะไรเหมือนกันแต่ก็มีนิสัยบางอย่างที่ต่างกัน คาดเดาอารมณ์อีกฝ่ายได้เร็วดูมีกันและกันในแบบที่คนอื่นแทรกไม่ได้ แต่twincestที่กูเจอชอบเป็นแบบที่นิสัยต่างกันสุดขั้ว เสียใจ
เร้นใจใต้เงาจันทร์ by เยวี่ยเพ่ยหวน
เรื่องย่อ : ชาติที่แล้วเคะระเบิดร่างตัวเองตายหลังจากถูกคนรักหักหลังอย่างเลือดเย็น และถูกกระทำย่ำยี หมิ่นเกียรติ หยามศักดิ์ ถูกกัดกินพลังหยางบริสุทธิ์จากเผ่าจิ้งจอกขาวของเมะอย่างตะกละตะกลาม หลังระเบิดร่างตัวเองจนย้อมสีท้องฟ้าให้กลายเป็นฝนเลือดแล้ว จิตเคะที่แตกซ่านกระเซ็น พลังหยางไม่หลงเหลือ ก็มาเกิดใหม่ด้วยรูปลักษณ์ที่แตกต่างจากชาติภพก่อนโดยสิ้นเชิงเพราะปราณที่ถูกทำลายแทบไม่เหลือ จากที่รูปร่างเลิศล้ำ สง่างาม ก็กลายเป็นธรรมดาๆพร้อมร่างกายพิกลพิการ ขาเป๋+อาการ PTSD ที่หวาดกลัวสัตว์หน้าขนสีขาว มาเกิดใหม่ทั้งทีก็วนเวียนอยู่ในสำนักเต๋าที่ในอดีต ตัวเองเป็นถึงเจ้าสำนัก เพียงแต่ชาตินี้ไร้ซึ่งคนกราบไหว้ เป็นศิษย์ขั้นต่ำที่สุดทำงานหนักใช้แรงงานขั้นเลว ฝึกวิชาไปก็ไปได้ไม่ไกลเพราะร่างกายพิการเป็นอุปสรรคในการรวมจิต เคะคิดว่าคงจะไม่ได้เจอเมะอีกแล้ว แต่อยู่ดีๆ สวรรค์ตั้งใจจะกลั่นแกล้ง วันนึงเคะกับเมะก็ได้เจอกันจนได้...ทั้งรัก ทั้งแค้น ทั้งเข้าใจ ทั้งโหยหา ทั้งคิดถึง...แต่เคะพยายามปฏิเสธและหนีเมะ เมะกำลังอยู่ในช่วงฝึกจั้นผจญเคราะห์กรรมเสน่หา รู้สึกว่าเคะชาตินี้เหมือนเคะชาติที่แล้วมาก ก็เลยเกาะติด เสนอให้มาร่วมอภิรมย์และช่วยให้เมะผ่านเคราะห์กรรมเสน่หาเพื่อบรรลุไปฝึกขั้นต่อไป เรื่องเป็นไงต่อต้องไปอ่านต่อในเล่ม
หลังอ่าน : เรื่องเล่าแบบตรงๆไม่ซับซ้อน มาในรูปPOVของเคะเป็นส่วนใหญ่ เราได้รู้เรื่องภายความคิดของเคะ บทแรก ย่อหน้าแรก นี่ดึงความสนใจได้ดีเพราะเปิดมาที่ฉากก่อนเคะระเบิดร่างตาย และทำให้รู้ว่าเคะมักฝันร้ายถึงเหตุการณ์นี้อยู่บ่อยๆอุตส่าห์ดีใจว่ายกเรื่องนี้มาพูด 3 - 4 ครั้ง ต้องจับมาเล่นในฉากดราม่าแน่นอน แต่! อยู่ๆก็ถูกทิ้งไว้กลางทาง ปมเคะฝันร้ายบ่อยๆก็หายไปเฉ๊ยย พร้อมกูที่ เฮ๊อออ เคะเรื่องนี้มีความย้อนแย้งในตัวสูงช่วงใกล้ๆจบ(จุดนี้กูอ่านผ่านๆด้วยความเซ็ง เสียดายช่วงแรกเปิดไว้ซะดีเลย) เคะปลงตกเรื่องบนโลกได้ดีนะ เหมือนพอมาเกิดใหม่พร้อมความทรงจำชาติที่แล้ว มองอะไร คิดอะไร ไตร่ตรองมากขึ้น มองด้วยความเป็นสัจธรรมมากขึ้น เคะรู้ว่าตัวเองเป็นเจ้ากรรมนายเวรของเมะ เป็นเคราะห์เสน่หาที่เมะต้องเจอ แม้จะไม่อยากยุ่งเกี่ยวด้วยอีกต่อไป แต่ลึกๆก็อยากจะเห็นเมะสำเร็จมรรคาไปเป็นเซียนตามที่หวัง
เมะเป็นราชาจิ้งจอกขาว ชาติที่แล้วตั้งใจหลอกเคะให้รักและไว้ใจเพื่อสูบปราณหยางบริสุทธิ์ ตอนแรกกูอ่านแล้วเข้าใจว่าเมะรู้ว่าจิ้งจอกในเผ่าทำอะไรกับเคะไว้ก่อนเคะตาย แต่ปรากฏว่าเมะไม่รู้(และไม่กล้าจะไปหาความจริง ลึกๆไม่ต้องการทรยศพวกพ้อง) ช่วงแรกๆที่เคะตาย เมะคิดว่าตัวเองคงไม่ได้อาลัยอาวรณ์อะไรในตัวเคะมากนัก แต่ยิ่งนานวันเข้าดันยิ่งเจ็บปวดกับการไม่อยู่อีกต่อไปแล้วของเคะ ออกจากเผ่าจิ้งจอกขาวไม่กลับไปดูดำดูดี ออกท่องเที่ยวไปเรื่อยๆ เพื่อตามหาจิตของเคะ เจอใครคล้ายๆ เคะก็มักจะหวั่นไหว จนมาเจอเคะนี่แหละ กูอ่านแล้วกูแปลกใจตอนที่เมะดูไร้สติ มองไม่ออกและจำไม่ได้ว่าคนนี้คือเคะ หรือดูไม่ฉลาดในเรื่องจับผิดเคะมากเท่าไหร่(แน่สิรู้เร็วเรื่องจบเร็ว ยิ่งไม่มีอะไรจะให้เขียนอยู่) ชอบตอนที่เมะรู้ความจริงว่าเพราะอะไรเคะถึงระเบิดฆ่าตัวเองตาย ชอบการตัดสินใจตัดขาดของเมะกับเผ่า
บอกตามตรงเรื่องนี้ไม่มีอะไรเลย แก่นเรื่องมีแค่เมะหลอกเคะ เคะตัดเมะ เมะกลับง้อสำนึกผิด บำเพ็ญตบะบนเขาอยู่ด้วย มีลูก จบแฮปปี้(พร้อมกูที่ค่อนข้างเงิบ) คนเขียนนึกจะยัดบทตัวเอกมีลูกก็ยัดเข้ามาแบบงงทั้งคนอ่าน งงทั้งตลค. งงทั้งคนเขียนด้วยแล้วกัน แนวเทพเซียน แฟนตาซี เพราะงั้นแค่กินยาเม็ดหายากตลค.ชายก็ท้องได้ กู//จ่ะ(คารวะ) เอาที่สบายใจเลย(ขนาดโอเคกับ Mpreg แต่เจอใส่มาแบบ WTF! กูไปไม่เป็นเหมือนกัน) เล่ม 1 พอใช้ได้ ชอบช่วงที่เคะยังขาเป๋ ชอบเคะพิการน่าสงสาร(อยากเอาใจช่วย) เล่ม 2 ขึ้นเรือออกทะเลจนจบเรื่องกูก็ยังไม่เห็นพวกมันขึ้นฝั่งกันนะ กูไม่สามารถทำความเข้าใจได้ว่า พวกมึงบำเพ็ญเพียร บำเพ็ญตบะ แต่! พวกมึงเย่กันรัวๆมัวเมาในกามารมณ์!?!? สรุปพวกมึงไม่อยากจะบรรลุมรรคาแล้วใช่มั้ย(แล้วต้นเรื่องคืออะไร ตอบฉันที~~~)
ฝากถึงสนพ: ขอติงถึงพิสูจน์อักษรของสนพ.สักนิด(ผิดเรื่องที่ไม่ควรผิดถือว่าแย่มาก)ใช้ "ละ" "ล่ะ" ผิดกระจายผิดเกือบทุกคำเลย อย่าเอาหลัก "คะ" "ค่ะ" มาใช้นะไม่เหมือนกัน มันจะต้องเป็น "เอาละ" "ไปไหนล่ะ" แบบนี้
"ละ" ย่อมาจาก "แหละ" บอกเล่าเช่น เอาละ พวกเจ้าเงียบๆก่อน
"ล่ะ" ย่อมาจาก "เล่า" คำถามเช่น ทำไมจึงเป็นเช่นนั้นล่ะ
คะแนน: 4/10 เห็นแก่เคะน่าสงสารช่วงแรก จริง ๆ อยากให้เคะพิการจนจบเรื่อง สำหรับเราเล่ม 2 คืออ่านผ่านๆเกือบหลับพังพินาศมากเลย
เพื่อนโม่ง ช่วยแนะนำนิยาย โอเมก้าเวิร์ส หรือ ดิสโทเปียเจ๋งๆหน่อยสิ่ ถ้าออนไลน์จะดีมาก อยากลองอ่านแนวนี้ดู โอเมก้าเวิร์สเคยอ่านแค่ Omega's Instinct แล้วเฉยๆอ่ะ แต๊งกิ้วนะเพื่อนโม่ง
>>960 โอเมก้าเวิร์สที่ถามมาน่าจะมาแนวโอเมก้าเวิร์สญี่ปุ่นใช่มั้ย มันไม่เหมือนฝั่งตะวันตกนะ บทเพลงหมาป่าก็เช่นกัน แนวคิดอัลฟ่า บีต้า โอเมก้า มันมาจากตำแหน่งในฝูงของหมาป่า เรื่องนี้มีอัลฟ่า มีบีต้า มีโอเมก้า แต่โอเมก้าคือผู้ล่วงหล่น คือชิปเตอร์ที่ไม่สามารถกด/ควบคุมสัญชาตญาณหมาป่าของตัวเองได้ จนจิตใจบิดเบี้ยว ไปอ่านเพิ่มในหิ้งนะ รีวิวเรื่องนี้ยาวมาก
>>962 โอเมก้าเวิร์สญี่ปุ่นกับตะวันตกไม่เหมือนกันเหรอ กูว่ามันก็เหมือนกันเปล่า พวกแฟนฟิคด้อมซีรีส์ฝรั่งก็มีโอเมก้าเวิร์สเยอะแยะ ที่อัลฟ่าติดเป้งได้
>>960 ถ้าถามว่า wolfsong ใช่โอเมก้าเวิร์สไหม ความเห็นกูคือไม่ใช่ ถ้ามึงอ่านแล้วก็น่าจะคิดว่าไม่ใช่ โอเมก้ามันคนละคอนเซปต์กันชัดเจน ถ้ายังไม่อ่าน กูก็บอกได้แค่ว่า ไม่ใช่ทุกเรื่องที่มีอัลฟ่าโอเมก้าจะเป็นโอเมก้าเวิร์ส
มีใครพรีองค์ชายอัปลักษณ์บ้างวะ คือตอนแรกกูจะพรีแต่เปลี่ยนใจคือกูกลัวพรีแล้วพอมาส่งบ้าน
1)แม่หรือพ่อมารับแล้วจะเอ๊ะ
2)กูกลัวกล่องบ็อกเซตบุบว่ะ คือกูเป็นพวกถนอนนส.มากถึงมากที่สุดแบบขนาดอ่านยังกลัวยับกูต้องแอบไปห่อปก
กูไม่รู้จะซื้อที่ไหนแล้ว เรื่องนี้มันแรร์
มีใครอ่านคู่บุรุษกู้ใต้หล้า มีใครเคยอ่านบ้างวะ เป็นไงบ้าง กูเจอที่ซีเอ็ด 2เล่มจบใช่ป่ะ
กูอ่านwolfsong แล้ว
เรื่องมันมีการจัดชนชั้น อัลฟ่า เบต้า โอเมก้า แต่ไม่เป็นไปตามแนวว่า ต้องติดสัด ต้องมีมดลูกแฝง ต้องติดเป้ง ต้องท้อง ต้องเหยียดระหว่างชนชั้น
แบบนี้ต้องเรียก wolf song ว่า แฟนตาซี ที่มี Shifter สายพันธุ์หมาป่า ที่มีการจัดรูปแบบฝูงแบบ อัลฟ่า เบต้า โอเมก้า เฉยๆ ไม่ได้เป็น omegaverse ใช่ไหม
>>963 ถูกตะวันตกมันมีฟิกแบบโอฯญี่ปุ่น แต่กูเข้าใจว่าเม้น >>958 หมายถึงโอฯแนวญี่ปุ่น (กล่าวถึงญี่ปุ่นมันเห็นภาพกว่า) ซึ่งบทเพลงหมาป่ามันไม่ใช่และไม่เกี่ยวกับโอเมก้าแนวท้องได้หรือโอเมก้าถูกกดขี่เลย
ขอเตือนอีกครั้งบทเพลงหมาป่าดำเนินเรื่องแบบ SLOW PACED มันช้ามากถึงมากที่สุด ดำเนินเรื่องแบบค่อยเป็นค่อยไป ใครชอบแนวดำเนินเรื่องเร็ว กระชับ มาไว เคลมไว ขอให้ข้ามเรื่องนี้ไปได้เลย ไม่งั้นจะเบื่อแล้วอ่านไม่สนุกนะ
>>964 amazon ซื้ออีบุ๊คมาอ่าน แต่แนะนำให้อ่านตัวอย่างก่อน ไม่ใช่ทุกคนจะชอบเรื่องนี้
>>965 มันไม่แรร์นะ ถ้าลงชื่อสั่งกับฝู ยังไงก็ได้แน่ๆ อย่าไปซื้อแพงๆ ย้ำ! "มันไม่แรร์" ดว.ห่อของดีแต่ถ้าไม่ชัวร์ กลัวพังแนะนำไปเลือกเองที่ร้านที่รับนิยายฝูมาวางขาย หาชื่อได้จากเพจฝู แต่ถ้าอยู่ตจว. ปณ.ไปเถอะ
>>967 ดองอยู่อ่านนิยายไม่ทัน ไว้อ่านจะมาทิ้งรีวิวให้นะ
ลืมขยายเพิ่มว่าโอเมก้าเวิร์สเนี่ยมันเป็นจักรวาลแบบที่ผู้ชายก็ท้องได้ เพราะงั้นบทเพลงหมาป่าไม่ใช่แน่นอน
ถ้าสนใจอ่านประวัติความเป็นมา อธิบายจักรวาลนี้แบบละเอียดไปอ่านที่ >>>> https://goo.gl/nc05cG
มึงงง กูเพิ่งอ่าน "เงาใจในกิ่งท้อ" ของ BLY ตามที่อวยกันมา กูชอบพล๊อตเรื่องมากแบบให้ 10/10 คือดีงาม ชอบแนวยุทธภพ ชิงไหวพริบหักหลังกัน มีจุดให้อึ้งและคาดไม่ถึงในบางส่วน (จริงๆมีโมเม้นนี้น้อยเพราะทั้งพอ.และนอ.แม่งเก่งเมพแต่กุก็ชอบอยู่ดี) แต่ด้านการเขียนบรรยายใช้ศัพท์ซ้ำไปมา นิเสธซ้อนนิเสธ (อันนี้ไม่แน่ใจว่าเป็นจากการแปลรึมาจากต้นฉบับ) แถมกระชับเรื่องจนเกินเหตุในบางจุด คือมันดึงซีนได้ ซีนตอนจากกัน ซีนตอนเจอกัน ซีนปวดใจอยู่แถวกิ่งท้ออะไรแบบนี้ คือสามารถบรรยายเพื่อให้ดึงอารมณ์ได้แต่นักเขียนตัดฉับจ้า แล้วเรื่องก็ดำเนินไปไวมากๆตามสไตล์นิยายจีน คืออารมณ์มันไม่สุดอ่ะ เสียดาย นานๆจะเจอพล๊อตดีๆแบบนี้ กุให้คะแนนการเขียนแค่ 5/10
ดังนั้นสำหรับกุให้คะแนนรวม 7.5/10 พอ
ป.ล. กุก็แนะนำเหมือนคนอื่นว่าให้ไปลองหามาอ่านนะ ชอบในระดับนึงแบบซื้อเก็บไม่เสียดายอ่ะ
>>976 นิยายจีนเจอปกตินะ ถ้าใช้ไม่พร่ำเพรื่อกูว่าโอเค ถ้าบ่อยๆก็น่ารำคาญ
>>971 กูไปอ่าน omegaverse ฝั่งตะวันตกมา การตีความก็ไม่เหมือนกัน ไอ้กดขี่แบ่งชนชั้นชัดเจนส่วนมากมาจากฝั่งญี่ปุ่น ของฝั่งตะวันตกถึงจะแบ่ง A/O แต่ก็ค่อนไปทาง dominent/submessive play+mpreg มากกว่า อ่านเพลินๆดราม่าไม่หนักหน่วงรันทดเท่า ไว้อ่านจบแล้วจะมารีวิว
กูว่าพวกโอเมก้าเวิร์สเนี่ยมันก็สมมติขึ้นมาทั้งนั้นมั้ย ก็ไม่ควรมีใครถูกใครผิดสิ นักเขียนคนไหนอยากได้แบบไหนก็เซ็ตติ้งเขียนขึ้นมาได้หมดอย่าย้อนแย้งกับเซ็ตติ้งโลกที่ตัวเองเซ็ตขึ้นมาก็พอ ส่วนนักอ่านที่ไปบ้าบอว่าที่เคยอ่านไม่ใช่อย่างงี้นี่แล้ววิจารณ์เสียๆหายๆ กูว่าประสาท
มางงด้วยว่ามีใครวิจารณ์ omegaverse เหรอ ในนี้ก็เห็นถามตอบกันดีๆ มึงไปเจอในไหนมาอะ
สำหรับของกู กูก็ชอบอ่าน omegaverse ของฝั่งตต. แต่กูอ่านแต่แฟนฟิค คือด้อมกูมันสาย ตต. ไง เอาตรงๆ เหตุผลหลักๆที่กูชอบเวิร์สนี้เพราะกูชอบ mpreg อะ แล้วก็ชอบความแฟนตาซีกลิ่นด้วย แค่นี้แหละ ส่วนใหญ่กูชอบอ่านแต่แนวครอบครัวสุขสันต์อะ แนวดราม่ามันเครียดไปสำหรับกู
เรื่องอื่นรายละเอียดปลีกย่อยของเวิร์สนี้ก็แล้วแต่คนเขียนกำหนดเลย เพราะอย่างที่รู้ว่าเวิร์สนี้มันยืดหยุ่นมากกกก อยากจะให้มีอะไรไม่มีอะไรมันก็ทำได้หมดเลย
แต่ความชอบในรายละเอียดของเวิร์สมันก็ต่างกันไปในแต่ละคนนะ อย่างกูชอบอ่านแต่ฟิคเรื่องที่ให้โอเมก้าท้องได้อย่างเดียว เบตากับอัลฟ่าท้องไม่ได้ แต่กูก็ไม่ได้ด่าคนชอบเรื่องที่ให้เบต้ากรืออัลฟ่าท้องได้หรอก ใครชอบแบบไหนก็อ่านไปโลดเลยจ้า แค่ไม่ก้าวก่ายความชอบของคนอื่นก็พอเนาะ
>>981 กู979 นะ ตอนนี้อ่าน falling in love with Christian Blake ใน wattpad อะ คนเขียนเค้าหยุดอัพมาพักใหญ่ๆละ(แม่งไปเขียนอีกเรื่องที่เรตติ้งดีกว่า;_;)โคตรค้างคาแต่เห็นบอกจะกลับมาอัพต่อเดือนหน้าแล้ว
ถือว่าไม่ได้ชอบมากนะ กูว่าก็มีจุดลำไยๆอยู่ อ่านได้เรื่อยๆ ศัพท์ไม่ยาก ถ้าอ่านพวก twilight, 50shades ได้ก็อ่านเรื่องนี้ได้
ชอบการอ่านใน wattpad ตรงที่คนอ่านคอมเม้นตรงย่อหน้านั้นๆได้เลย คนอ่านก็ออกแนวหื่นๆเกรียนๆ ตลกดี
ky แปป กูมาตามหานิยาย จำได้แค่ว่า มีฉากริมแม่น้ำเจ้าพระยา ตอนพระอาทิตย์ตก? ตัวเอกซักคนมาแอบดู เหมือนเป็นแนวรักข้างเดียว ใครรู้จักเรื่องนี้ช่วยบอกกูหน่อย กูไม่มั่นใจเหมือนกัน
แนะนำนิยายแนวซาตาน เทพหรือปีศาจในศาสนาคริสต์หน่อยสิ แนวๆ Twins ของคุณ Violet Rain อ่ะ
เอาแนวกรีกได้มัยวะ เรื่องอื่นกูไม่เคยแนวนี้ เคยเจอแต่แนวเทพกรีก
โม่งที่แนะนำ omega3verse กูมากราบขอบพระคุณ
เป็นโอเมก้าที่แหกวงออกมาจริงๆ ถูกจริตกูมาก
กูชอบมุกหัวปลาจริงๆ กูขำทั้งๆที่เครียดเลยเนี่ย
>>991 ลองเข้าอ่านดูแล้ว ขอบคุณมากที่มาแนะนำนะจ๊ะ แทบไม่ได้เห็นนิยายใช้คำเรียกตำรวจ "สกอตแลนด์ยาร์ด" ว่า "ตำรวจนครบาล" แบบประเทศอื่นมานานมากจนแทบลืม ปกติจะเรียกทับชื่อไปเลยอ่านเจอแล้วถึงคิดเออใช่! สกอตแลนด์ยาร์ด = นครบาลอังกฤษนี่
ลองอ่านบทนำแล้วคิดว่าพวกคำที่ใช้เป็นภาษาอังกฤษและสามารถคำไทยได้ ควรจะทำนะอ่านแล้วมันโดดๆ
ปิดทู้ ตามไปที่
https://fanboi.ch/801/3814/
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.