>>>/801/1995 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 1
>>>/801/2077 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 2
>>>/801/2130 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 3
>>>/801/1995/930 Omegaverse คืออะไร
>>>/801/2077/57 หิ้งโม่ง
Last posted
Total of 1000 posts
>>>/801/1995 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 1
>>>/801/2077 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 2
>>>/801/2130 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 3
>>>/801/1995/930 Omegaverse คืออะไร
>>>/801/2077/57 หิ้งโม่ง
กุกลัวใจเด็กสมัยนี้ กลัว ผลกระทบว่ะ แต่มันก็เป็นสิทธิ์ของ พวกสนพ ก้นอะนะ ที่จะเอาฮาเร็มทาสตีพิมพ์ ปกสวย เนื้อยใน...เรื่องเสียว
สนพ.Rev นี่วางขายตามร้านหนังสือปกติป่าววะ
กูขอต่อเรื่องเพจ เสียดายคนจ่ายไม่ได้อ่านก่อนซื้อ จากมู้ก่อน เห็นละคันปาก เพจนี้วิจารณ์เหมือนจะดูดีมีหลักการ แต่เอาเข้าจริงก็วิจารณ์เอามันส์เข้าว่า
เสียดายคนจ่ายไม่ได้อ่านก่อนซื้อ กูว่ามันก็เป็นพวกนักอ่านกากๆคนนึง ไม่ใช่บก.หรือนักเขียนหนังสือซีไรซ์มาจากไหนหรอกมึง เหมือนเพจวิจารณ์หนังทั่วไป สรุปอ่านแล้วมึงก็คิดเอาเองว่าเชื่อดีมั้ย เรื่องไหนเพจบอกกากก็จะมีคนเม้นต์เห็นด้วย พอเรื่องไหนกากในสายตากูแต่เพจอวยสัสๆก็จะมีพวกอวยตาม มึงจะเชื่อใครล่ะนอกจากใจมึงเอง
แต่เหมือนแอดพินเพจเสียดายฯจะเป็นนักเขียนปะ เหมือนเคยบอกว่าเขียนนิยายพิมพ์ขายเองนานมาแล้วขายได้เป็นร้อยๆเล่ม
บางอันอ่านก็เห็นด้วยนะ แต่บางทีก็แรงเหี้ยๆ ที่มีอยู่ทีนึงนักเขียนที่โดนสับเขามาตอบในเพจ แอดมินแม่งก็ด่าเขาซ้ำแบบทรามมาก
เขาเขียนไม่ดีเขาก็ยอมรับ แอดมินแม่งก็ยิ่งกระทืบเขาจมดินยังกะแค้นมาแต่ปางไหน โคตรน่าสงสารนักเขียนอะ เป็นกูคงเฟลตายห่า
แต่เรื่องไหนที่แม่อวยหนักๆเสือกเป็นเรื่องที่กูอ่านแล้วเฉยๆถึงขั้นเบะปาก กูเลยเลิกตามเพจนี้ละ เปิดตัวมาซะดิบดีสุดท้ายก็แค่ด่าเอามันส์
กูไม่ตามตั้งแต่แรกอยู่ละ เห็นอวยปลาบนฟ้าก็โบกมือลาในรสนิยมแล้ว
เรื่องที่โดนวิจารณ์ ของนักเขียนคนนั้น ไม่ดีจริงเว้ย คือแย่มาก แต่เป็นผลงานเก่าของมือสมัครเล่นที่มาลองเขียนแล้วลองขาย ซึ่งได้โอกาสขายในงานหนังสือ เพราะฝากบูธๆ หนึ่งขาย แล้วโดนเอามาวิจารณ์ ตรงจุดนี้ คือแม่งวิจารณ์ได้ไร้สติมาก ยอมรับว่า งานเขาแย่นะ แต่เป้นงานปีที่แล้วๆๆ โน่นไง มือใหม่กูว่าแย่หมด แต่สับเละ ที่ไม่ชอบคือการ ทับถม ตรง ฉันเป็นบก. นะ ฉันเคยพิมพ์หนังสือขายได้ร้อยๆ เล่ม ฉันเขียนเก่งกว่าเธอนะ กุเห็นตอนเขาทะเลาะกัน แล้วคือต่างคนต่างโกรธเว้ย อารมณ์คงขึ้น ฝั่งนักเขียนก็แบบ ไม่ดีแล้วมึงจะอ่านเพื่อ?
ดึงมาเรื่องต่างประเทศเขาวิจารณ์หนักกว่านี้ กุยอมรับนะ วิจารณ์แรงกุก็ชอบ แต่แอดมินเพจนี้ ไม่ควรพูดทับถมแบบเลิศเลอ กูดีกว่ามึง กูเลยมองว่างานมึงกาก
โท่ว มึงใส่โม่งมาวิจาร ห้ามคนอื่นคุ้ย เพื่อนก็ห้ามบอกว่านางเป็นใคร มึงก็สนุกปากเลยสิมึง เอาแต่ ด่าๆ กูว่า มวยคู่นี้มันสนุก แต่ปวดใจตรงมีคนอวยแบบไม่รู้เรื่องทั้งสองฝั่งอะมึง คือ บทวิจารณ์หยาบคายมาก โดยกุเห้นหลายเม้นที่มาสนับสนุนบ้างมาด่า แล้วเขาก็บอกว่า ไม่ชอบก็อย่ามาอ่านสิ ยุง่ทำไม บลาๆ
อีเหี้ย มึงเป็นเพจรีวิว และ มึงบอกว่ามึงจะวิจาร อีพวกสมองน้อย กินหญ้า ฉลาดน้อยกว่าควาย บางคน อ่านที่มึงด่า มันก็เชื่อ ไปอ่าน บ้างก็ไม่ชอบ สร้างฐานเสียงแย่ๆ โดยทีมึงไม่อยากรับผิดชอบไง มาตอนนี้ถามว่า รีวิวดีมั้ย?
มันแล้วแต่คนชอบอะมึง
คำหนึ่งที่กูตามอ่านทันแล้วกูปิดเลยคือประโยคที่บอกว่า ให้ฉันมาเขียนเอง ฉันยังเขียนดีกว่าเลย อะไรทำนองนี้ (ตอนเขาทะเลากัน) คือ กูอยากถามพวกมึงว่า อีเหี้ย มึงเป็นนักรีวิว สมมตว่า กุแต่งนิยายอยู่ดีๆ ไม่ได้หวังว่าจะมีคนซื้อ แล้วพยายามขายให้ออกเพื่อเงิน เข้าใจว่าต้องโดนด่าจากคนซื้อ แต่พอวันหนึ่ง มีคนเดินมา ซื้อ เอามาด่าประจานแบบไม่ให้เกียติมึงเลย แล้วพูดว่า กูเขียนดีกว่ามึง กูเลยด่ามึงได้ เป็นมึง มึงจะยอมมั้ยวะ
>>10 กูอ่านแล้วปรี๊ดตรงมาทับถมกันเหมือนกัน ถ้างานมันไม่ดีก็วิจารณ์จุดที่ไม่ดีก็พอแล้วปะวะ จะมาทับถมกันเพื่อ?
แล้ววิจารณ์แบบให้เกียรติกันมันจะตายหรือไงวะ หรือต้องแรงต้องทรามไว้ก่อน คนจะได้ติดตามเยอะๆ
จริงๆกูแอบคิด ถ้าแม่งมั่นว่าตัวเองเจ๋งจริง บอกลูกเพจมาเลยดิวะว่ามึงเขียนเรื่องอะไรมาก่อน กลัวอะไร ถ้าคิดว่าตัวเองดีจริง
นี่แม่งปิดบังตัวเอง แต่ทับถมคนอื่นว่าเขียนดีกว่าคือน่าหมั่นไส้ม้ากกกก (ที่จริงก็คงกลัวนิยายตัวเองโดนสับบ้างน่ะแหละ55)
แรกๆเพจยอดไลค์พุ่งเร็วมากแต่ตอนนี้นิ่งแล้ว ก็บอกอะไรได้อยู่นะlol
กูเข้าไปดูมาละ สันดานทรามดีว่ะ ตรงที่ยกตัวเองมาถมคนอื่นก็หนึ่งละ
ยิ่งเห็นวิวิดกับปลาบนฟ้าได้ 7.5 กับ 7
กูนี่เอิ่มมม
ยกมาจากมู้ที่แล้ว ที่มีโม่งบอกว่าอยากให้มันลองไปวิจารณ์นิยายเด็มซ่า กูฮาสัด ติ่งปัญญาอ่อนเยอะด้วย กูว่าไม่กล้าหรอก นักเขียนก็สันดานพอกัน แต่ถ้ามันกล้ากูว่าสนุกสนานแน่ๆ ผีเน่ากับโลงผุดี 55555555
กูมองว่าแต่ละคนชอบไม่เหมือนกัน เขาจะวิจารณ์ติอะไรเขาก็มีสิทธิ์
ซึ่งคนเขียนก็ต้องยอมรับว่ะ แม้คำวิจารณ์มันอาจจะจริง หรือไม่จริง แต่มันก็คือฟีคแบ็ค มีประโยชน์ต่อคนเขียนไม่มากก็น้อย รับได้ไม่ได้ก็ว่ากันอีกทีนะ 5555
เพียงแต่คำที่เราพูดเราพิมพ์ มันก็ส่อถึงตัวเราอ่ะ เจ้าของเพจเขาก็บอกอยู่ว่าเขารสนิยมสู๊งงงง เค้าจะพิมพ์แบบนี้ ใครจะด่าก็เชิญ
กูก็ขอด่าตรงนี้ ว่ากูเบื่อ การติเพื่อด่า อวยตัวเอง ยกตนข่มท่าน เพราะกูไม่กล้าในเพจ เดี๋ยวรู้ตัวตนกูแต่กูไม่รู้ตัวตนมัน 555555555 ว่าแต่เขาเคยพิมพ์ยอด 800 จริงรึเปล่า โม้ไหม กูก็อยากเห็นหลักฐาน เพราะเจ้าของเพจโม้จัง
>>16 คนละคนนะมึงง Dezair กับ Demza(saisoo)
Dezair แม่งชอบเขียนอะไรที่อ่านแล้วคิดว่าดูละครไทยมากไป(แต่เห็นเรื่องล่าสุด จันทร์จ้าว
อ่านฟีดแบคแล้วเริ่มมาดี แต่ไม่รู้จะตกม้าตายตอนหลังมั้ย)
ส่วน Demza นี่เป็นประเภทเขียนมากี่เรื่องๆก็ไม่ได้มีคุณค่าทางวรรณกรรมสักกระผีกริ้นจนกูว่าควรเลิกเขียนได้แล้ว 5555555
นักวิจารณ์มันต้องเป็นกลางไม่ใช่เหรอไง 55
เจ้าของเพจรีวิวนั่นก็คุณที่เคยเขียนฟิค(นิยาย)ยากูซ่ากับเด็กง้องแง้งป่าหว่า? ที่เคยทำค่ายนิยายไพเรท แล้วก็หายทิ้งไปไม่ทำให้จบ เคยมีคนถามก็ตอบประมาณว่ามันมีต้นทุนบลาๆๆเสียเวลาบลาๆๆได้ไม่คุ้มเสีย แล้วก็หายจากการทำนิยายไปสู่โลกตุ๊กตา เอวัง
กูไม่รู้ว่าใช่ไม่ใช่นะ แต่คนที่ปกติดูไม่ปากจัดจะมาทำตัวปากจัดในเว็บไม่เปิดเผยตัวตนก็ไม่แปลกหรอก ปกติพวกมึงถอดโม่งแล้วปากเหมือนในโม่งมั้ยล่ะ
กูไม่รู้หรอกนะว่าอีเจ้าของเพจเป็นใคร แต่กูว่าวิจารณ์แรงไปปะวะ บางเรื่องมันอาจจะไม่ดีจริง แต่มึงก็น่าจะเลือกใช้คำหน่อย ที่สาธารณะนะเว้ย ไหนๆก็เปิดเพจมาวิจารณ์น่าจะใช้ภาษาดีๆหน่อย นี่ใช้ภาษายังกะแม่ค้าปากตลาด
เพจไหน??? ขอลิงค์หน่อย ขี้เกียจย้อนอ่าน
Demza นี่เอาจริงกูเห็นใจนิดหน่อยที่โดนติ่งหัวกระโปกลอกฟิคไป แต่เรื่องล่าสุดที่กูกดเข้าไปดูเจอตัวละครเคะแม่ง
บ่นประมาณ เพียซไม่สนใจคะแนนในห้องเรียนหรอกถึงยังไงสอบไม่ติดก็เข้าเอกชนอยู่แล้ว
เป็นลูกหลานกูพูดแบบนี้จะตบให้ดิ้นเลยห่า....
เข้าไปส่องมาและ นางเขียนวิจารณ์ Dezair สามสี่เล่มติดกันอ่ะมึง เป็นกูนะเข้ามาเห็นคงช้ำใจตายไปและ ถูกวิจารณ์นิยายทั้งหมดของตัวเองในคราวเดียว...
กูมองแต่กางเกงมันไปหามาจากไหนวะ สั้นข้างยาวข้าง กูไม่คิดว่าจะมีคนทำขายและใส่เล่นกันในชีวิตจริง
สำหรับกุนะ กุบอกเลยว่า กุไม่ชอบ vivid กุซื้อมาไม่เสียดายเงิน แต่เสียใจ ทั้งการเล่าเรื่อง ลำดับเนื้อหา แต่นั้นละ ใครๆ ก็ชอบ ขนาดเพจนี้อวยได้กุหัวเราะเลย
ถามว่างานดีมั้ย ใช่ แต่แย่มั้ย เยอะกว่าดี แบบมาก ๆ กุสับสน ไม่รู้ว่าจะตลกหรือขำ เพราะมันเป็นเรื่องของคนบ้าทั้งเรื่องเลย ดุจอ่านนิยายศรีธัญญาถือมีดฆ่าคนตามง้อภรรยา
ถ้านี้เรียกว่าได้คะแนนดี กุคงเศร้าใจ ยอมรับว่าถ้าเขาจงใจแต่งให้เป็นแบบนี้คงว่าอะไรไม่ได่ แต่ก็ไม่แนวเราเลย
>>20 >>22 กูคอนเฟิร์มแอดมินเพจเป็นNaki Aแน่ๆ เพราะกูเห็นความเชื่อมโยงบางอย่างของข้อมูลเขากับคนรู้จักกู
เลยลองไปโคนันมา มั่นใจ99.99%ว่าใช่แน่
ตอนแรกกูตะหงิดๆละว่าน่าจะเป็นคนที่รู้จักอยู่ เพราะนักเขียนสายวายที่ขายได้เยอะๆเมื่อสิบกว่าปีก่อนมีไม่กี่คน ไม่กี่กลุ่มหรอก
พอรู้ว่าเป็นเขานี่ไม่ค่อยแปลกใจว่ะ แต่ไม่คิดว่าจะเป็นคนปากร้ายและชอบยกตัวเหนือชาวบ้านขนาดนี้
นี่ไม่ได้ซื้อไอ้เรื่องยากุซ่านั่นไว้ ไม่งั้นจะขุดมาอ่านแล้วรีวิวมั่งว่ามันเจ๋งขนาดที่โม้ป่าว5555
ลองเอาชื่อไปหา เห็นมีกระทู้บอกนิยายเขาลอกรัศมีจันทร์ของป้าทมมา เปลี่ยนนางเอกเป็นนายเอกนี่มันจริงป่ะวะ
>>39 จริงตอนขายมีย้ำเอาโครงเขามาเหมือน Outlander น่ะ ก็ขายรีปริ้นกี่รอบไม่รู้ก่อนประกาศรอบสุดท้ายหมดแล้วหมดเลยไม่ทำแล้ว
กูเคยอ่าน addict to crime ปกโคตรไม่สวย ขายทิ้งไปละ ก็พออ่านได้ระดับอ่านรอบเดียวจบ สำนวนสมัยนั้นจัดว่าดี แต่กูว่าน่าเบื่อ รมณ์ป้าทมแต่ไม่เว่อร์เท่า
แต่นิยายบางเล่มที่เขาด่าอย่างรักนี้ลิ้นกับฟันกูว่าสนุกกว่าเรื่องเขานะ (แต่กูก็ไม่ได้ชอบรักนี้เท่าไรอ่ะนะ)
คอนเฟิร์มอีกเสียงว่าเป็นป้า Naki ชัวร์ ตอนแรกกูสับสนเรื่องสำนวนที่ดูวัยรุ่นไปหน่อย แต่เชื่อมโยงข้อมูลแล้วมันใช่อย่างที่ >>38 บอก เห็นฝีปากกับนิสัยยกตนข่มท่านแล้วยิ่งไม่แปลกใจ ยิ่งพวกมึงบอกเค้าอวยน้องมีนกูยิ่งไม่แปลกใจหนัก เพราะเคะในนิยายเค้าก็สาวแตกทุกเรื่อง
>>39 จริง แต่รอดตัวไปตรงที่บอกไว้แต่แรกว่าดัดแปลงจากเรื่องไหน พูดถึงเรื่องลอกรัศมีจันทร์แล้วกูเขียม ตอนทำประกาศอย่างภาคภูมิใจว่าเรื่องนี้ตีพิมพ์ ไม่ได้ซีรอกซ์เหมือนเจ้าอื่น เพราะเป็นรสนิยมส่วนตัว รสนิยมสูงว่างั้น มึงไปดูหนังสือเหอะ กูไม่เห็นจะมีอะไรต่างกับหนังสือซีรอกซ์ไสกาวตรงไหน
ไม่แปลกใจที่แอดมินเพจนั้นคือนาง จำได้เคยมีคนซื้อนิยายaddict crime มาอ่านแล้ววิจารณ์นางยังมาไล่ด่าคนที่วิจารณ์ในบล็อกเขาอยู่เลย ส่วนเรื่องลอกนิยาย มึงไปหาหัวข้อ กรณีลอกเลียนนิยายaddict crime อ่านดู แล้วจะซึ้งถึงความเยอะและความตลกที่ว่าแต่เขาอิเหนาทำเอง เป็นป้าแก่ในวงการที่ไม่คิดจะพัฒนาตัวเองจริงๆ
ทำไมพวกมึงรู้เบื้องหลัง รู้จริงกันจังวะ
บางทีกูก็ตะลึงในพลังโม่ง
ถ้าน้องมีนคะแนนดี น้องยีนส์ก็มีสิทธิ์
กูไปตามอ่านรีวิวเพจนั้นมาละ ทำไมกูเฉยๆกับฝีปากวะ คือเล่นกู้ดรีดส์แม่งด่ากันเป็นขยะวรรณกรรมมากกว่านี้เยอะ
แต่ก็เข้าใจแหละวงการวายมันแคบๆน่าจะถ้อยทีถ้อยอาศัยกันิดนนึง แล้วคิดจะทำเพจภาษาแบบนี้คนจะหมั่นไส้มาด่าก็ไม่แปลกว่ะ
ยิ่งพอรู้เป็นเจ้าของค่ายdenki กูยิ่งไม่ชอบตั้งแต่เหวี่ยงดองนิยายละ 555 คนสืบมาได้นี่ก็เก่งว่ะ
เรื่องรสนิยมการอ่านก็แล้วแต่บุคคลละกัน อย่างของนาบูถ้ากูรีวิวคงให้คะแนนน้อยกว่ามันอีก 5555555
แต่กูไม่ค่อยอ่านนิยายไทยด้วยแหละไม่ใช่แนวจริงๆยกเว้นแต่งดีมากๆ
แต่สงสัยเรื่องที่มันรีวิวเรื่องเสื้อกาวน์ไรนั่น (ไอ้เหี้ยแค่ชื่อเรื่องกูก็อายที่จะเปิดอ่านแล้วสัสส)
ตรงภาษาอังกฤษที่มันติเรื่อง have กับ have got จริงๆมันใช้ได้ทั้งคู่ไม่ใช่หรอวะ แค่เป้น AmE กับ BrE นี่
อีเรื่องยากูซ่าของนากิเอนี่ระดับ "ปาทิ้ง" สำหรับกูเรื่องนึงเลยนะ
Outlander ก็ปาทิ้ง กูเกลียดมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ต้นฉบับก็เรื่องแบบนี้ใช่ป่ะ? กูขอโทษแฟนๆต้นฉบับป้าทม
พอดีกูซื้อมาแบบไม่รู้ จากใจเลย ตอนนี้แม่งไปนอนกองใต้ตู้สักตู้อ่ะ ไม่ได้อยู่ในชั้นหนังสือ
เรื่องไม่มีเหี้ยอะไรเลย นายเอกตอนแรกก็เปิดมาแนวแก่นๆ สู้คน โดนอีชีคจับตัวไปจะให้แต่งงานด้วย
ผ่านไปไม่เกินสิบหน้า ไม่เกินนี้จริงๆ แม่งหงอกับผัวเป็นหมาเลย
แล้วทั้งเรื่องไม่มีอะไรนอกจากจับขืนใจไปมา แล้วไปตอนท้ายๆมีตัวร้ายโผล่มาจะชิงนาง จบตรงนั้นแล้วก็เข้าช่วงง้อๆหวานๆ แล้วจบ
ขยะสัสๆ แต่ภาษาจัดว่าโอเคเรื่องนึงเลยมึง มีโอเคแค่นี้แหละสำหรับกู
>>48 ภาษาวิจารณ์กูเฉยๆเหมือนกัน แต่ตอนอวดตัวเองว่าได้ตีพิมพ์เยอะงั้นงี้บลาๆ นี่ไม่ไหวมั้ง กู้ดรีดส์เขาก็ไม่ทำนะมึง
เขาก็แค่ยกเอาจุดด้อยของเรื่องนั้นนั่นแหละมาด่า
>>49 Outlander ไม่ใช่ดัดแปลงงานป้าทมนะ มันดัดแปลงจากนิยาย ตามหัวใจไปสุดหล้า (Daughter's Hudson) เรื่องนี้กูเข้าใจนะว่ามันเป็นความนิยมในช่วงนึงของยุคสมัยว่ะ ดักแก่ก็มันเป็นนิยายรุ่น Acho ดั้งเดิมเป็นสมัยนิยายซีรอกแจกวนกันไปอ่าน (คือมึง internet ยังมีแค่บางบ้านว่ะ) จากนั้นพอมายุคสมัย VBK จัดงานแถวสีลมคอมเพล็กก็มารวมเล่มขายอ่ะแหละ เพราะนิยายเรื่องนี้จึงมีจุดที่มาอ่านตอนนี้จะมีค่านิยมหรือพลอตที่เก่ามาก กูอ่านตอนเด็กๆ ก็สนุกนะ ยิ่งวัยอยากรู้ เบียวๆ มีฉากเยอะไงเลยแบบชอบๆ แต่มาตอนนี้ได้เสพงานหลากหลายขึ้นกลับไปอ่านก็คงอ่านไม่สนุกเหมือนกัน
ให้เปรียบก็เหมือนกรณีกาเหว่า เพชรพระอุมา จริงๆ ตอนเห็นมันมาขายใหม่ กูไม่ชอบเลย มายุคนี้การลอกแบบนั้นไม่เป็นที่ยอมรับแล้ว ยังจะเอามาขายอีกแถมมันเชยแล้วด้วย
ส่วนของนากิเอ ใหม่กว่าหน่อย แต่มันยังเป็นยุคที่คนออกนิยายทำมือน้อยมาก โรงพิมพ์แบบ print on demand ยังไม่มีก็ทำได้แค่ไสกาวหลอกกัน ในตัวเลือกน้อยนิด เขาเลยเป็นตัวเลือกที่ดูดี (คือกูไม่ชอบนิยายของ FBDL ด้วยน่ะนะ) แต่ก็ไม่สนุกมากมายขนาดนั้น กลับไปอ่านตอนนี้ก็คงบ่นเหมือนกัน
ว่าไปให้ดักแก่ Outlander ช่วงซีรอกแจกวนกันอ่าน นี่มีช่วงนึงวาดแฟนอาร์ต แถมช่วงนั้นเกิดฮิตแนวมีลูกได้ขึ้นมาหรือไงไม่รู้ เนื้อหามีวางไปไกลถึงให้พระนายมีลูกกันด้วย คือไม่รู้คิดเล่นๆ หรือมีเขียนออกมาจริง ตอนนั้นกูแทบจะเลิกอ่าน แบบมันเละเทะมาก จนเห็นข่าวเขาเอามารวมเล่มไม่มีเนื้อหาพิลึกๆ นั่น (หรือมีวะ กูไม่ได้อ่านมาเป็นสิบปีแล้วลืม) ก็เลยซื้อมาเก็บไว้เป็นที่ระลึก
กูขอ KY แปป กูอยากอ่าน Midnight มหานครรัตติกาล อีกว่ะ แต่คนเขียนเล่นลบเรื่องทิ้งแล้วไปแต่งฟิคดงบัง...//กรี๊ด
>>52 ทำไมถึงคิดว่านิยายแรร์คือนิยายที่สนุกวะ5555 เรื่องนี้มันแรร์เพราะน่าจะพิมพ์น้อย เป็นไอเท็มในตำนานของสาววายยุคนั้น
พล็อตมันอาจจะสนุกสำหรับคนยุคนั้นแค่นั้นแหละ เด็กรุ่นหลังที่อยากอ่านแต่หาอ่านไม่ได้ ก็อุปาทานคาดหวังว่ามันต้องดีงู้นงี้
พออ่านแล้วไม่ใช่แนวก็เป็นไงล่ะ555
แต่ถึงจะล้าสมัยแล้วแต่คนชอบแนวนี้คงเยอะอยู่ไม่งั้นคงไม่ออกมาเรื่อยๆอะ ล่าสุดนิยายทะเลทรายแปลของhermitใช่มะที่ปกสวยโคตร
แต่พล็อตคงหนีไม่พ้นขนบทะเลทรายเดิมๆอยู่ดี
บางทีกูก็สงสัยนะ ถ้าเขียนนิยายนายเอกสาวแตกแถมยังท้องได้อีกนี่ ทำไมไม่เขียนผู้หญิงไปเลย
นิยายแปลทะเลทรายของhermitกูเชียร์ NL เมียเก่านายเอกเคมีเข้ากันกับอีตาเภสัชกรมาก ส่วนนายเอกตอนแรกเหมือนจะดี พอตอนสองตอนสามเริ่มส่อแววน่ารำคาญละ พระเอกก็พิมพ์นิยม ตอนแรกกูว่าจะซื้อนะ ตอนนี้บายละ
>>54 จริงๆกูว่าพล็อตขนบบางเรื่อง(ย้ำว่าบางเรื่อง)กูก็ยังอ่านแล้วเพลินได้นะแบบพวกแนวยากูซ่าปากร้าย/พระเอกเถื่อนๆจับนายเอกมาข่มขืน
ตอนหลังรักกันตามธรรมเนียม จนปัจจุบันมันก็ยังมีออกมาวางขาย(นิยายญี่ปุ่นนี่แหละ พล็อตมันก็วนๆมาที่เดิมบ้างบางเรื่อง)
แต่คือเรื่อง outlander นี่มันเหี้ยทุกอย่าง พล็อตก็ส่วนนึง ตัวละครแม่งก็ไม่น่าพิสมัยเลย พระเอกนี่ถ้าตามขนบพออ่านๆไปจะเริ่มโอเคกับมัน นี่ก็ไม่เลย
ด่าได้ต้นเรื่องยันท้ายเรื่อง ยิ่งนายเอกนี่ตัวน่ารำคาญระดับ S++++++++++ คือกราฟแม่งเป็นเส้นตรงไม่พอแม่งดิ่งลงเหวด้วย
>>54 คือกูก็ไม่ได้คาดหวังว่าเรื่องแรร์มันจะต้องสนุกระดับมาสเตอร์พีซหรอกมึง
แต่มันต้องมีอะไรสักอย่างให้มันแรร์ได้น่ะ อันนี้จะดูแง่มุมไหนนอนตะแคงดูกูยังไม่เห็นความดีของเรื่องนี้เลยไง
กูก็ไม่ใช่เด็กรุ่นหลังไรมากด้วย แค่มาไม่ทันตอนมันพิมพ์เฉยๆ
กูว่ากูคิดคล้ายๆ >>57 ว่ะ แล้วพวกเรื่องแนวคลิเชๆกูก็อ่านได้นะ ถ้ามันดำเนินเรื่องสนุกอะ ถึงอ่านไปไม่กี่หน้าก็รู้ว่าแม่งจะจบยังไงก็เหอะ
แต่เรื่องนี้แม่งไม่ใช่
>>63 แรงประมาณไหนวะ มึงแซมเปิ้ลได้ปะ? ได้ซักเสี้ยวของคนด่าฟิฟตี้เฉดออฟชิทส์ในกู้ดรีดส์ไหม
พูดถึงเรื่องของแรร์ นิยายในตำนาน พวกมึงคิดว่าที่มันเป็นตำนานในตอนนั้น มันดีจริงๆรึเพราะมันหายากวะ กูเคยเป็นนักอ่านที่คลั่งวายในตำนาน ขวนขวายหามา ซึ่งตำนานแต่ละอันที่กูได้อ่านนี่ค่อนข้างผิดหวังเลยว่ะ
ยกตัวอย่างเช่น นิยายแนวมหาลัยของนักเขียนดังคนนึงที่เขียนกับเพื่อน กูอ่านแล้วถามว่ามันดีไหม มันก็ดีนะ แต่ไม่ได้ดีมากมายขนาดนั้นว่ะ เป็นแนวที่ปัจจุบันมีกันเกลื่อน สูตรสำเร็จโคตรๆแต่เออ ตรงนี้เข้าใจว่ามันเป็นตำนานเพราะตอนนั้นมันหาอ่านยากจริง กูชอบเทปคาสเซ็ท โทรศัพท์บ้าน แผ่นซีดีในเรื่องจังว่ะ คลาสสิคสัสๆ
เรื่องที่สองก็หิมะแดง นิยายวายจีนในตำนาน ว่ากันว่างั้น ซึ่งก็อ่านแล้วไม่สนกเลยว่ะ รู้สึกว่าแปลไม่รู้เรื่อง อิฉากxxxกันสิบหน้าที่ฮือฮากันนั่นอ่านแล้วเฉยสนิท ในใจกูนี่คิดว่ามันทำเหี้ยอะไรกันวะ ไม่พูดถึงพล็อตอื่นๆนะ มันน้ำเน่าและอ่านไม่รู้เรื่อง นึกจะตัดก็ตัด คิดแล้วกูยังหงุดหงิดไม่หาย
ต่อมา นิยายของนักแปลนิยายวายจีนมือดีของฝู กูอ่านไปแล้วหลายเรื่อง ชอบที่ภาษาสวย บรรยายดี แต่ก็ยังไม่พีคสำหรับกูอยู่ดี อาจเพราะกูคาดหวังกับกิตติศัพท์ความดีงามของนิยายเขามากเกินไป
เรื่องสุดท้าย นิยายของนักเขียนที่พวกมึงนินทากันข้างบน กูยิ่งเฉยมาก โดยเฉพาะอิเรื่องทะเลทรายที่เขาว่าเป็นตำนานนั่น อ่านแล้วเพลียจนไม้รู้จะรีวิวยังไง ได้มากูต้องเปิดอ่านข้ามๆบ้างเพราะเบื่อจัด
นิยายที่กูว่าเบื้องต้นคือนิยายที่ว่ากันว่ามันดีงามพระรามเก้าต่างๆนาๆ ซึ่งอ่านแล้วกูไม่ประทับใจนัก (จริงๆมีอีกแต่ยกตัวอย่างคร่าวๆ) เป็นเรื่องที่ทำให้กุมานั่งถกกับเพื่อนว่าเพราะอะไรกันแน่มันถึงเป็นตำนาน นิยายดี เรื่องดัง เพราะหาอ่านยาก เพราะเป็นจุดเริ่มต้นรึต้นฉบับวางรากให้วงการวายปัจจุบัน ที่ถูกกล่าวว่าเป็นตำนานมัน เพราะอะไรกันแน่ ?
ปล.ลืมบอกว่าหลายเรื่องมีรีปริ้นแล้วนะ หาไม่ยากแล้ว แต่สมัยกุเริ่มเข้าวงการช่วง7-8ปีก่อน มันถือได้ว่าหายากจริงๆ
ในความคิดกูนิยายที่ควรเป็นตำนานควรเป็นอะไรที่คลาสสิคอ่านได้เรื่อยๆ ไม่รู้สึกเชยหรือเนื้อหาที่นำกลับมาอ่านใหม่ยังดูไม่เก่า นี่คือในแง่นิยายทั่วไป ถ้าเป็นการ์ตูนก็อย่างงานของ อจ เทตสึกะ โอซามุ หรือของ ฟูจิโกะ ฟูจิโอะ ที่กูว่าโดเรมอน หรืออย่างหลายเรื่องเอามาอ่านตอนนี้ก็ยังสนุกอยู่ อย่างงานของ อจ โอซามุเองก็เป็นตำนานเพราะเป็นรากฐานให้การ์ตูนต่างๆ หรือ แสลมดังก์ที่ทำให้เกิดยุคกีฬาบาสบูมเป็นต้น คือมันต้องสร้างปรากฏการณ์อะไรขึ้นมาน่ะ
ซึ่งสเกลพวกนี้ใหญ่เกินนิยายวายโดยเฉพาะนิยายที่เขียนเองว่ะ คือนิยายวายก็เป็นนิยายรัก น้ำเน่าประโลมโลกซะส่วนมากอยู่แล้ว กูคิดไม่ค่อยออกมีงานไหนดีมีคุณค่า ที่พอนึกออกก็คงแบบ สุดปลายสะพาน ที่เคยมีคนพูดกัน (แต่กูว่าเครียด) ส่วนใหญ่ค่าความแรร์ในสายนี้คือ หาอ่านยาก หาซื้อไม่ได้แล้ว ส่วนความสนุกจะขึ้นกับจริตคนแล้วว่ะ
เรื่องที่กูว่าแพงเกินไปแต่ไม่สนุกสำหรับกูก็มี Deadlock นิยายของค่าย Fu อย่างลำนำวิหคสวรรค์กูก็ไม่ชอบ ยาวเป็นคำสาปฟาโรห์เลย Outlander ก็ด้วย แต่พอเข้าใจ Outlander ในแง่มันดังอยู่ยุคที่ไม่มี internet และกลายเป็นงานที่เชยแล้ว ยิ่งสมัยนั้นมันไม่มีคนเขียนนิยายวายทะเลทรายออกมาเป็นเรื่องเป็นราว และเรทเยอะๆ คนเลยชอบน่ะ
ลำนำวิหคสวรรค์ไม่ถูกจริตอย่างแรง โชคดีที่กูขายทิ้งไปสมัยมันดังๆและไม่ตามต่อ กูซื้อแค่เล่ม1-4 ตอนขายนี่ให้อารมณ์แปลกใหม่มากประกาศปุ๊บ คนติดต่อซื้อปั๊บ บางคนบอกให้เรียกราคาได้ตามสบายเลย555 ถ้ามาขายตอนนี้กูว่าคงกริบ
>>64 มันแรงช่วงแรกเพราะงานห่วยจริง เลยมีเรื่องให้ด่าเยอะมาก แต่ที่มาแรงระดับสูงคือ นักเขียนเปิดวอร์นี่แหละ เลยกลายเป็นตีกันด้วยภาษาผู้ดีแบบ... เชี่ย
ยกตัวอย่างเหรอ
อือ นางพิมพ์ยาวชิบหายเลย เชี่ย บอกว่า ไอ้ตัวละครทั้งเรื่องมันห่วยแตก ภาพปกชุ่ยมาก พัดรูปเหมือนเกี๊ยว เอามาขายได้ไง บอกตัวละครอย่บลาๆ มันยาวมาก งานมันพลาดก็เยอะอะมึง เอาว่ามันไม่ใช่การวิจารณ์
มันคือการด่าหนังสือประจานออกสื่อ ประมาณนั้น
ด่าปกชุ่ยเนี่ย กูไปรื้อไอ้เรื่อง addict to crime มาให้ดูเลย 55 แต่เจ้าตัวคงอ้างสมัยนั้นกับสมัยนี้ไม่เหมือนกันละมั้ง สมัยนั้นนิยายวายปกสวยๆ หายากจะตาย
จะว่ายุคนั้นปกกากก็ไม่เต็มปากวะ เพราะปกยามตะวันรอนของพี่เฟื่องก็สวยแบบเรียบๆนะ แต่แก็งค์เขานี่ปกมาแบบเดียวกันเลย นิยายของคิงเพนกวินก็แนวนี้ปกกากพอกัน กูว่าทำเป็นรูปวิวหรือตัวอักษรสวยๆยังดีกว่า แต่เรื่องนี้กูเคยอ่านในเน็ตแรกๆสนุกนะ แต่พอพระนายเริ่มจูนเขาหากันอีเคะนี่เริ่มสาวแตกตัวนิ่มมาเชียว กูว่าเป็นนิยายขนบมาอ่านตอนนี้ก็ไม่สนุกแล้ว โชคดีตอนนั้นไม่มีเงินเลยไม่ได้ซื้อเก็บ พึ่งมารู้จากพวกมึงนี่แหละว่าเรื่องนี้เขาลอกมา หมดกันอดีตที่กูเคยติ่ง5555 ทำไมนักเขียนที่กูชอบแต่ละคนถึงมีแต่พวกลอกๆกันมาวะ
>>72 เห็นปกแล้วนึกขึ้นได้สมัยสาววายสุมหัวกันในบอร์ดไม่กี่บอร์ด ป้าแกเคยเอารูปรอยสักพระเอกลงบอร์ดนึงแล้วแฟนคลับมาบอกว่าสักให้ถึงก้นเลยหรือไงเนี่ยแหละ แล้วป้าแกออกมาฟาดงวงฟาดงาว่าไม่ชอบผู้ชายสักถึงก้น คือหลักๆต้องการสื่อเท่านี้ แต่พล่ามเหวี่ยงซะยาวซึ่งกูอ่านแล้วไม่เข้าใจว่ามันจะเหวี่ยงหาไรฟะ
>>74 เรื่องที่ลอกรู้สึกจะชื่ออิสมาร่า กูไม่ได้อ่านเช่นกัน
มาเสริมเรื่องที่ดราม่าให้หน่อยนึง เพราะแอบทัน
ก็ตามที่ >>71 บอก เรื่องปก เรื่องเกี๊ยว แล้วก็ทำนองว่าไม่หาข้อมูลแล้วมาเขียน นิยายเรื่องนั้นมันแนวจีนโบราณป่ะ? แต่เขียนข้อมูลผิดๆถูกๆ เหมือนไม่ทำการบ้านมาเขียน ซื้อมาเสียดายตังค์
คนเขียนก็มาต่อคอมเม้นท์ประมาณว่า จะโอนค่าหนังสือคืนไปให้ แต่ขอให้ส่งหนังสือคืน
นางก็บอกไม่ส่งคืน ซื้อมาแล้ว
คนเขียนก็แบบ เออ มึงด่าซะเละขนาดนี้ จะเก็บไว้ให้รกหูรกตาตัวเองทำไม นั่นงานเก่าตัวเอง เขียนเอง วาดเอง ห่วยก็วิจารณ์กันไป แต่นี่คือด่าไม่มีชิ้นดีเลยไง
คอมเม้นท์อื่นๆก็แยกเป็นสองฝั่งทั้ง เขียนไม่ดีไม่หาข้อมูล กับ ด่าแรงไปนะ ภาษาที่ใช้อ่านๆไปกูก็ว่านางกวน'รมณ์ +ทับถม กรูเขียนเองดีกว่า อะไรอย่างเงี้ย
อีเคะ addicted crime นี่กูจำได้แม่งใส่เสื้อคลุมอาบน้ำกับเอาผ้าขนหนูโพกหัวเดินนวยนาดออกมาจากห้องน้ำ เหี้ย สาวแตกชิบหายวายป่วง เขาใช้คำว่านวยนาดเลยนะเว้ย กูอ่านแล้วโคตขนลุก ขนาดยุคนั้นยังไม่นิยมเคะแมนเท่าไหร่นะ
เมื่อคืนกูเพิ่งไปนั่งอ่านดูเพจเขาละเอียดๆ ว่าไปถ้าไม่นับที่เคยไปทะเลาะกับนักเขียนระดับโอ้อวดว่าตัวเขาเขียนได้ดีกว่า (นี่ฟังจากโม่ง ไม่ได้เห็นของจริง) เขาก็รีวิวโอเคอยู่นะ มีการชี้จุดไม่สมเหตุสมผลของเรื่องซึ่งกูอ่านหลายเรื่องก็เห็นด้วยกับเขาว่ะอย่างเรื่อง รักนี้ CSI หรือ หรือไอ้เรื่องลูกฑูตที่เขาบอกมันไม่สมเหตุสมผล คนเขียนไม่ทำการบ้าน กูก็เออทำไมหลุดได้ขนาดนี้ (แต่ตรงนี้ถ้าเป็นนิยาย สนพ กูว่า บ.ก. ควรตรวจให้ดีกว่านี้ว่ะ ยิ่งไอ้เรื่องลูกฑูต กูไม่ได้อ่านเล่มจริงหรอก แต่ที่เขารีวิวมันแปลกจริงๆ แหละ) ถ้าบอกว่าแรง กูว่าตอนในนี้ด่าน้องมีนก็แรงพอกันนะ เถื่อนกว่าด้วยซ้ำเพราะโม่งไม่มีตัวตนว่ะ ส่วนเพจนี้จากเดิมไม่มีตอนนี้ก็มีแล้ว
แต่เห็นด้วยว่ะว่า แอดมินเพจนี้มีอีโก้ แต่ถ้าสืบประวัติและวีรกรรมก็ไม่แปลกจะเป็นคนแบบนี้
ขอแทรกหน่อย ใครก็ได้แนะนำหนังสือภาษาอังกฤษให้หน่อย แนวไหนก็ได้ (แต่ไม่เอาแบบ น้องมีน ไม่ไหวว่ะ)
>>80 กูเข้าใจ คือเห็นด้วยกับมึงว่ะว่าแอดมินมันก็รีวิวตรงไปตรงมา จริงหลายจุด อันนี้ไม่เถียงว่ะ แต่ประเด็นคือแอดมินเพจนี้พูดจาแบบเหยียบย่ำนักเขียนให้จมดินไปเลย ไม่ได้ติเพื่อก่อ นี่มันเหมือนทำลายกันชัดๆ ส่วนที่ดีมันคงต้องมีบ้างแหละนิยายเรื่องนึงอะ คือถ้าวิจารณ์ตรงไปตรงมาบอกทั้งข้อดีข้อด้อย ถึงจะให้ 2-3 คะแนนนักเขียนคงรู้สึกดีกว่านี้และมีกำลังใจเอาไปปรับปรุงได้ แต่นี่เธอไม่พูดข้อดีอะไรเลย ด่าอย่างเดียว โดยเฉพาะอันที่เอารูปเกี๊ยวมาล้อเลียนภาพพัดที่นักเขียนวาดเอง กูไม่โอเคว่ะ มันเกี่ยวอะไรกับวิจารณ์นิยายด้วยวะ นี่มันเล่นด่าเอามัน ด่าสะใจแล้ว กว่าเขาจะวาดรูปนึงไม่ง่าย
>>82 ก็เห็นด้วยว่ะว่าแอดมินหยิบมามีแต่ด่า ไม่เห็นมีข้อแนะนำให้ปรับปรุงตรงไหนเลย แต่กูไม่แน่ใจแนวทางเพจนี้มันยังไง แต่ส่วนตัวว่ามันก็เหมือนตอนในโม่งสับกัน (กูเองก็ร่วมสับ) ก็ไม่มีข้อแนะนำอะไรที่ควรปรับปรุงเท่าไร กูเลยว่ามันก็ไม่ต่างกันว่ะ อย่างของเดมซ่า นิงิริซูชิ พี่ว้าก จอมร้ายก็มีแต่ด่านะ (แต่สองเรื่องหลังยังพอเห็นมาออกตัวว่าชอบบ้างหรือเปล่า กูไม่แน่ใจ)
อ้อ กูไม่เห็นเรื่องเขาเอามาปกมาล้อเลียนนะ แยกเฉพาะเรื่องนี้ออกมากูเห็นด้วยว่าเหี้ยจริง ยิ่งคนเขียนเขาวาดเอง มารยาทโคตรทราม ถ้าจะเล่นน่าจะเล่นที่ไม่ทำการบ้านหาข้อมูล เนื้อหาไม่สมเหตุสมผล ตัวละครไม่สมจริง แต่ไปล้อเลียนปกเขานี่ดูถูกกันชิบหาย
อีกนิดกูคิดนะ ถ้าไอ้คนตามเพจนี้เชื่ออีแอดนี้หมดทุกอย่างก็ควายเกินนน น่าจะแยกแยะเองกันได้บ้าง มันก็แค่ปากคนๆ เดียว แถมรสนิยมอาจไม่เหมือนกันก็ได้
>>83 นางเหมือนโม่งก็แค่ไม่มีใครรู้ว่านางเป็นใครก็เท่านั้น ถึงตอนนี้จะรู้กันแล้วก็เถอะ ส่วนเรื่องวิจารณ์โม่งมันก็คือโม่งปะใช่ว่านักเขียนทุกคนจะเข้ามาอ่าน ที่นี่ไม่ใช่เพจรีวิวหนังสือมีอะไรไม่ชอบก็บ่นชอบอะไรก็ชม แต่มึงต้องแยกให้ออกว่านั่นเพจรีวิวนิยายและที่นี่คือโม่ง จะรีวิวอะไรมันควรมีความเป็นกลางบ้าง โอเคอิแอดมินมันบอกว่าวิจารณ์ตามรสนิยมของมัน กูก็คิดเหมือนมึงรสนิยมคนเราไม่เหมือนกัน อาหาร ความชอบคนเราก็ยังชอบต่างกัน แต่คิดจะรีวิวทั้งที่มึงก็แยกเป็นสองส่วนไปก็ได้ ความคิดเห็นแบบเป็นกลางกับความคิดเห็นส่วนตัว อันนี้กูอาจจะคิดไปเองว่าอิแอดมินมันพยายามเลียนแบบเพจอวยไส้แตก ซึ่งกูมองแล้วมันร่วงมากกว่ารุ่ง สักแต่จะหยาบอ่านแล้วไม่บันเทิงสักนิดอิลูกหาบก็เอาแต่อวย
เห็นด้วยกับข้างบน ว่าถ้าใครเชื่อตามที่อีเพจนี่รีวิวไปทั้งหมด ก็หยักสมองตื้นจริงๆแหละ คิดแยกแยะเองไม่เป็นรึไงวะ รสนิยมมันไม่ใช่อะไรที่จะมาเหมือนกันเป๊ะ 100 เปอร์เซ็นต์ซักหน่อย
แต่หลายคนก็เออออกันจัง
กูว่าก็เป็นเหมือนกันหมดทุกทีล่ะวะ พวกลากมากไป ในโม่งนี่ก็เป็น นิยายไหนที่โดนด่าเยอะๆ คนก็เฮโลด่าตามๆกัน ล่าแม่มดกันสนุกเลยมึง พวกมึงก็แค่กลัวตัวเองจะไม่เข้าพวก กลัวว่าจะมีรสนิยมในการอ่านไม่สูงพอ หิ้งโม่งอะไรนั้นก็เป็นแค่การเก็บรวบรวมรสนิยมตามความชอบของใครคนหนึ่งไม่ใช่ของทุกคน สำหรับกูนิยายที่ดีคือนิยายที่กูชอบ จบ
>>84 กูมองว่าจะเป็นเพจหรือเป็นโม่งก็ไม่ต่างกันว่ะ เพราะสุดท้ายก็เป็นการแสดงความเห็นว่า อ่านเรื่องนี้แล้วคิดเห็นยังไงเหมือนกัน แค่โม่งไม่ได้ประกาศตัวว่าตัวเองเป็นเพจรีวิว เป็นแค่ที่สุมหัวคุยกันเฉยๆ เท่านั้นน่ะนะ
>>87 กูเม้าในนี้เพราะกูเห็นคนคุยกันเรื่องนั้นเรื่องนี้เป็นไงสนุกดีมากกว่า แบบด่ากันตลกดี ไม่ได้คิดว่ารสนิยมในนี้จะดีเลิศให้กูเอาไปข่มใครได้ว่ะ 555 ส่วนหิ้งโม่ง กูว่าไม่ได้ทำเพื่อใช้ยกย่องขนาดนั้น มันเหมาะเวลาใครถามเรื่องนั้นเรื่องนี้เป็นไง แล้วปักหมุดให้ลองไปอ่านว่าเคยมีใครสักคนบอกไว้แบบนี้ แล้วมึงไปพิจารณาเอาเองมากกว่านะ
ห้องนี้มันจะได้คุยเรื่องหนังสือจริงๆมั้ยวะ กูต้องการรีวิวเกี่ยวกับหนังสือว่ะ
กูว่าพวกมึงตั้งห้องนินทาวงการวายไปเลยดีมั้ยวะ มีอะไรเสือกมานินทาห้องนี้แม่งตลอด ถ้ามึงจะนินทามึงไป netwatch ได้มั้ยจะได้ถูกห้อง ไม่ก็ตั้งทู้ใหม่ไปเลย
ไหนๆพูดเรื่องปกละขอแจมหน่อยเรื่องที่มาม่ากันนี่เห็นปกในบูทงานหนังสือละแต่แบบตะหงิดๆเลยไม่ได้หยิบ
แบบกูว่าปกเค้าไม่ดึงดูดอ่ะ วาดแปลกๆเมิง คือกูก็ไม่ได้วาดสวยมาจากไหน แต่สำหรับกูปกดีมีชัยไปกว่าครึ่งค่ะเมิงแบบรามิเรสงี้ เอไมน์งี้ปกแม่งสวยอ่ะ แต่เนื้อเรื่องไม่โดนจริตกูมาก แต่กูก็อยากซื้อเก็บปกมากนะ
นักอ่านผ่านไปผ่านมาแบบกูตอนคนแม่งแน่นๆมีเวลาแค่ดูปกกูก็ปล่อยเบลอไปนะ
เห็นปกใหม่ของ everY กันรึยัง เรื่องเล่นเพื่อน คิดว่าดึงดูดตังค์ในกระเป๋ามั้ยวะ
เนื้อในเป็นไง ใช้ได้มั้ย เผื่อใช่แนว
เพราะถ้าปกสวยอย่างเดียว ก็เสียดายเงินว่ะ เอาไปซื้อเรื่องอื่นแทนได้
ปกสวย คำโปรยเข้าทางกูดีแต่ไม่รู้จักคนเขียนว่ะ
แล้ว sound deep เป็นไงบ้างวะ
เล่นเพื่อน ภาษาเก่าหมายถึงเลสเบี้ยน ดังนั้นเรื่องนี้เพื่อนสาวทั้งคู่จะใช้ดิลโด้2หัวเบี้ยนกันเอง
#จบข่าว
ใช่มึง เล่นเพื่อน สมัยก่อนมันเป็นคำที่ใช้ระหว่าง ญ-ญ
กูยังสงสัยว่า ช-ช ก็ใช้คำนี้ด้วยเหรอวะ
อ่านแล้วภาพน้องยีนส์กับน้องปอตอนเล่นเพื่อนลอยมาเลย
>>96 กูเคยอ่าน เข้าสูตรน้ำเน่าสามัญประจำบ้าน เนื้อเรื่องไม่ดีไม่เลวมั้งในความรู้สึกกู แต่กูติภาษาด้วยอคติกูมันคนโลกสวย
ไม่ชอบอ่านนิยายที่กูๆๆมึงๆ มันแปลกๆไงไม่รู้ ส่วนเรื่องนี้ไม่มีไรมาก เริ่มจากเคะชื่อเต้นหลงรักเพื่อนสนิทตัวเองชื่อจ๊อบซึ่งอีเมะนี้แบบตอนแรกปฎิเสธ
ประมาณว่ากูไม่ได้ชอบผู้ชนะบลาๆ แต่เสือกทำตัวเหมือนแฟนนายเอก นายเอกก็ช้ำๆระทมจนมีรุ่นพี่ชื่อทีเป็นเมะคู่รองในเรื่องมาจีบไอ้จ๊อบก็เริ่มจะรู้ตัว
ว่ากูไม่ได้ชอบเพื่อน แล้วก็ดราม่า รัก3เส้าเรา3คน พ่วงรายที่4เป็นเคะคู่รองแฟนเก่าพี่ที ซึ่งคู่หลังดราม่าพิลาศประหนึ่งเขมชาติที่โดยสุริยาวดีทิ้ง
โดยไม่ทราบสาเหตุ เลยทั้งเจ็บทั้งแค้น ปล้ำข่มขืนแก้แค้น ประมาณนี้แหละมึง
กูข้องใจว่าทำไมนิยายวายคนไทยมันต้องวกไปเรื่องผัวๆเมียๆตลอด เดี๋ยวไอ้นี่ก็รักไอ้นั่น เดี๋ยวไอ้นั่นก็ไปชอบไอ้โน่น วนเวียนกันแต่เรื่องใต้สะดือ ไม่มีแนวๆใช้สมองประลองปัญญา เรื่องรักเป็นเรื่องรองลงมาเหรอวะ กูเคยโดนรุ่นน้องแนะนำให้อ่านว่าเรื่องนี้ดีมาก ไม่เน้นรัก ตัวพระเอกนายเอกเรียนคณะเศรษฐศาสตร์มีความรู้บลา บลา กูก็ตั้งความหวังไว้เต็มที่ พอไปอ่าน...พระเอกนายเอกรักกัน มีพระรองมาคอยตามรักนายเอก ไหนวะเศรษฐศาสตร์ของมึง เป็นแค่ป้ายคณะประดับฉากเฉยๆ นอกนั้นก็วนเวียนกับชีวิตรักสามคน ไหนบอกไม่เน้นรักไงงงงงงงงงงงงงง
มึงรู้มั๊ยว่าคนเขียนนิยายในต่างประเทศมักจบสูงนะ คือเขามีความรู้อื่นๆนอกจากเรื่องวรรณกรรมแล้วถึงมาเขียนหนังสือ แล้วกลับมาดูนักเขียนไทย เขียนหนังสือยังผิดเลย มึงจะหวังความรู้อะไรจากหนังสือพวกนี้ละ
นิยายแปลยุ่นก็มีแต่รักๆใคร่ๆเหมือนกันนิ กูว่ามันเป็นพวกนิยายรักประโลมโลก จะคาดหวังมันเป็นซีไรต์ก็เกินไป ไม่งั้นต้องมาจับอ่านนิยายจิ้นๆ แทนว่ะ
อืมมม กูมีความเห็นว่า เพราะมันเป็นนิยายวายมันเลยเป็นเรื่องรักๆไคร่ๆว่ะ เพราะส่วนมากคนมาเขียนวายก็ต้องอยากเขียนความสัมพันธ์เรื่องความรักป่าววะ แต่กุเข้าใจมึงนะ กุเองก็อยากอ่านแบบที่เป็นวายแต่มีเนื้อเรื่องมันส์ๆไม่ต้องใส่เรท พวกนิยายวายรักไคร่เขาก็มีตลาดของเขา เขาจะเน้นขายความรัก กูว่ามึงมาผิดทาง มึงอาจจะต้องไปหานิยายจิ้นแบบที่ >>109 แนะนำแหละ เสี่ยงเรือล่มอีก อีสัสสสสส
*รักใคร่ ขอโทษที่เขียนผิดเพื่อนโม่ง
>>110 นิยายจิ้นส่วนใหญ่มันก็เน้นรักๆของตัวละครกันอยู่ดีนี่หว่า ที่กูอยากเห็นแบบ....ยกตัวอย่างพวกนิยายทั่วไปไม่ใช่นิยายวาย ตั้งพระเอกมาคนนึง นางเอกมาคนนึงเอาไว้เดินเรื่อง แทบไม่มีฉากหวานต่อกัน ทำแต่งาน ทำหน้าที่ตัวเอง แต่ใส่ hint ใส่โมเมนต์ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งคู่ให้คนดูติดตาม ให้ลุ้น พอมีอารมณ์มุ้งมิ้งแต่ละทีแทบจะจิกหมอนขาด เท่าที่กูนึกออกก็คือ psycho pass รักเป็นเรื่องรอง แทบไม่ต้องจิ้นให้ได้กันเพราะยังไงก็คู่กัน ถึงจะไม่ได้อยู่ด้วยกันก็เหอะ อีกตัวอย่างก็เจ้าหญิงจอมฟลุ๊ค ก็มีรักๆใคร่ๆมาเกี่ยวล่ะ แต่เรื่องการเมืองของนางเอกมันแรงกว่า เรื่องรักก็กลายเป็นเรื่องเสริมไป
กูอยากเห็นนิยายวายแนวๆนี้เยอะๆ นิยายชายหญิงยังเขียนแบบที่กูกล่าวมาได้ ทำไมวายจะเขียนไม่ได้แว้
กูว่ามันเป็นเพราะในความเข้าใจของคนส่วนใหญ่ ฌอง bl มันถูกแยกออกมาจากฌองอื่นๆ เหมือน bl เป็น subset ของฌองโรแมนติกอีกที (ทั้งที่มันควรจะกลับกัน) ซึ่งกูเองก็ถูกหล่อหลอมมาด้วยแนวคิดนั้นเหมือนกัน55 กูชอบอ่าน bl ในแง่ความโรแมนติกล้วนๆ ชอบดูความสัมพันธ์ของตัวเอก ว่ากันจริงๆมันเขียนยากนะ ไอ้การสร้างความสัมพันธ์ของคนสองคนที่ดูเรียลและน่าติดตามเนี่ย นิยายไทยที่เน้นเรื่องรักๆใคร่ๆยังทำจุดนี้ได้ไม่ดีพอ มันเลยไม่สนุกไง
ยกตัวอย่างนิยายแปลที่เนื้อหาวนเวียนอยู่กับเรื่องรักๆใคร่ๆแต่สนุก(สำหรับกู)ก็ utsukushii koto ของอ.โคโนะฮาระ คนเขียนยังบอกเลยว่าขนาดชื่อบริษัทก็ไม่ได้คิด บอกแค่ว่าตัวเองทำงานอะไรแต่ก็ไม่ได้ลงลึกในแง่การทำงาน แต่ความสัมพันธ์ของตัวเอกมันน่าติดตามในตัวของมันเองจนรายละเอียดอื่นๆกลายเป็นของไม่จำเป็นไปเลย
ความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลนี่มันเขียนยากจริงๆนะ เพราะลองคิดๆดู ใครจะไปสนใจอะไรมากว่าตาคนนี้รักกับคนนี้นะ อะไรแบบนี้ มันเลยต้องมีจุดที่ดึงความรู้สึกเราไปร่วมกับตัวละครได้ ทำให้รู้สึกอยากเชียร์ อยากเห็นต่อไปว่ามันจะเป็นยังไง แต่ก็นั่นแหละ..มันหายาก..แบบดีๆอะ กูชอบutsukishii kotoเหมือนกัน แต่ก็อยากอ่านนิยายวายที่เรื่องรักมาเป็นรองๆนะ อย่างทำงานเป็น slice of life แล้วค่อยมีความรักแทรกๆมาเป็นซับให้ได้ชุ่มชื้นใจหน่อยก็ดี อะไรงี้ จะว่าไปแล้วก็มีใครแนะนำนิยายทำนองนี้ได้บ้างมั้ย 55 อยากอ่านอะ
เออกูก็อยากอ่านแนวเนื้อเรื่องมีสาระว่ะ คือทำงานทำการจริงๆไม่ใช่แบบเมิงไปทำงานบ.นี้เซนเอกสารสองทีแม่งออกมาซิ่งรถแล้ว แบบเรื่องที่แม่งลงลึกข้อมูลสายอาชีพที่ทำหน่อยอ่ะเมิงมีความรู้ประดับหัวกูมั่ง รักใคร่หาผัวชิงเมียยันจบนี่กูไม่เอานะ
จะว่าไปใครแนะนำนิยายแนวนี้ให้กูหน่อยดิ เพื่อนแม่งไม่ค่อยชอบอ่านกัน
มึ้งงงงงง กูเห็นมีคนเข้าไปบอกในเพจของ everY ว่าน่าจะติดต่อเอางานของเด็มซ่ามาตีพิมพ์ แล้วทางเพจก็ตอบว่าจะลองติดต่อดู
กูนี่ยิ้มแรงเลย 555
ถ้าแจ่มเอามาจริงๆก็ดีนะ กูจะได้ตัดสำนักพิมพ์นี้ออกจากลิสต์ที่ต้องซื้อได้เลย ไม่ต้องเสียเวลาพิจารณา
แต่ถ้าเอามาจรองๆ ก็คงขายได้ขายดีละมั้ง เด็กเห่อหมอยเค้าชอบ
อาจถือเป็นการเรียกแขกก็ได้มั้งมึง เด็มซ่าแม่ง้ด็กเห่อหมอยเยอะ//กำลังซื้อชั้นดี
แต่กูก็ยังอยากให้แจ่มเลือกนิยายดีๆมากกว่าว่ะ ทุกวันนี้ราคานิยายวายสูงจนกูปวดไต กูอยากซื้อได้ในราคาที่ไม่โขกสับกันมาก เหมือนอย่างที่นักเขียนรวมเล่มเอง
>>121 คือดีในมุมมองบ.ก.สนพ. กับดีในมุมมองคนอ่านมันต่างกันว่ะ
มู้ก่อนๆเคยมีกรณีศึกษาว่า ส่งนิยายไปให้คอมเมนต์มาว่าตัวละครไม่น่ารัก ไม่มีเสน่ห์ กูเลยอนุมานว่าก็คงจะผ่านพิจารณาแต่แนวผัวๆเมียๆจีบไปจีบมาแหละ
ซึ่งเอาจริงๆเลยนะ ไม่ใช่ว่ากูอ่านไม่ได้ แต่คนแต่งแม่งแต่งไม่น่าสนใจวนมาแต่แนวเดิมๆแทน แบบแนวความรักบิดเบี้ยว หักหลัง ซ่อนเงื่อนอะไร ไม่เคยเห็นคนไทยแต่งเป็นเรื่องเป็นราวเลย (หรือไม่ก็แต่งแบบไม่ได้เรื่องแบบแฟนผมเป็นฆาตรกร) ทั้งๆที่นิยายญี่ปุ่น นิยายไต้หวัน มันยังพอเห็นความหลากหลายบ้าง บางเรื่องนี่เน้นแต่ความสัมพันธ์ตัวละครจริงๆ แต่แม่งมันมากกกก อ่านแล้วแบบอย่างกับแนว thriller ถถถถถถถถถถถถถถถถ
กลับไปนาบูกันเถอะค่ะมึง
เด็มมันมีประเด็นกับแจ่มใสไม่ใช่เหรอ แต่ก็ไม่แน่หรอก ตัวเรียกเงินกับเงิน อะไรก็เกิดขึ้นได้ทั้งนั้น ยิ่งกูเห็นนักเขียนสถาพรบางคนส่งวายไปแต่ไม่ผ่าน เพราะเนื้อเรื่องไม่ค่อยตลาด ก็นะ ไม่แน่ เจ๊เด็มของเด็กๆอาจจะได้ออกกับที่นี้ ไม่แน่ๆ เงินทั้งนั้น 55555
เห็นในกรุ๊ปขายหนังสือมีคนขายอีเรื่องคนเจ้าอารมณ์(ที่ใช้เชื่อตลค.จากเพชรพระฯอ่ะ)มาลงขายแล้วบอกไม่ใช่แนว แฟนๆนักเขียนท่านนี้ก็เข้าไปเชียร์ใหญ่เลย เนี่ยภาษาคนนี้กระชับนะ อ่านแล้วกลับไปอ่านเวิ่นๆไม่ได้เลย ลองอ่านคู่สุดท้ายยัง อ่านคิสเลิฟมั้ย เรื่องนั้นสุดยอดมากเลยนะติดอันดับเด็กดี(คนขายบอกเฉยๆ555) บลาๆ ซึ่งคนขายก็บอกย้ำๆว่า ไม่ใช่แนว(โว้ยยย กุเพิ่มให้) ดูแล้วสงสารคนขายสัสๆ กูอยากเข้าไปเปิดวอร์ว่าเห็นด้วยว่านีกเขียนแม่งห่วยก็กลัวจะทำขายไม่ออก คนอวยนี่มันอวยจริงๆว่ะ คนเขาบอกอยู่ว่าไม่ชอบยังจะยัดเยียดให้เขาชอบให้ได้อีก
กูเอานิยายเรื่องปลาบนฟ้า กับบรรดาพ่อหมอของเจ้เดมซ่าให้พี่ชายกูที่เป็นแพทย์อ่าน
มันอ่านได้นิดนึงทำหน้าแปลกๆแล้วบอก ทำไมดูว่างกันจังวะ อิจฉา 5555555555555555
ฝูประกาศลิขสิทธิ์นิยายเก่าๆ+รีปรินท์แล้วววว เงินในมือกูนี่สั่นไปหมด
ว่าแต่ทาสหัวใจ-จ้าวหัวใจของเฟิงน่งสนุกปะวะ กูกลัวซื้อมาแล้วไม่สนุก กูยังไม่เคยอ่านงานวายเฟิงน่ง แต่จอมนางที่อวยๆกันก็ไม่ถูกโฉลกกับกูว่ะ ใครเคยอ่านแล้วรีวิวให้ฟังที
>>131 กูชอบจ้าวหัวใจ ส่วนทาสหัวใจเฉยๆ คือทาสหัวใจกูเกลียดนิสัยนายเอกมัน แต่ประเด็นของเรื่องดีทั้งคู่
คือทาสหัวใจนายเอกจะเป็นคนมีแนวคิดแบบทุกคนเท่าเทียม คนเหมือนกันหมด มีแต่คำถามทำไมกูต้องเชื่อฟังมึง เป็นจักรพรรดิ์แล้วสั่งมันได้ไง หรือฐานะเหนือกว่าคืออะไรใครกำหนด กูเป็นตัวกูแบบนี้แหละ พระเอกมันชอบพยายามเอามาเป็นของตัวเอง นายเอกแม่งก็ดื้อ รนหาเรื่องให้ตัวเองโดนลงโทษตลอด แต่สิ่งที่ไม่เปลี่ยนคือกูเชื่อของกูงี้แหละ ในหลายๆ ครั้งกูนี่โคตรสงสารพระเอก เหมือนจะมีบางตอนทำให้รู้สึกสุดท้ายพระเอกน่ะติดอยู่ในกรอบและนายเอกดูเป็นคนมีความอิสระสูงชิบหายกว่าไปเลย
ส่วนจ้าวหัวใจ กูชอบกว่ามาก อันนี้ข้างบนเคยเขียนถึงไปละ ประเด็นคือ ทั้งที่ดำรงตำแหน่งเป็นจักรพรรดิ์แต่กลายเป็นมึงไม่มีอำนาจดั่งใจเลย มึงตามใจตัวเองไม่ได้เพราะมึงเป็นจักรพรรดิ์ เป็นหน้าที่ของมึงเพื่อประชาชน เพื่อขุนนาง ไม่งั้นจะชิบหาย นายเอกดีนะ ถึงขมขื่นแต่ก็ไม่ได้สาวแตก แค่หัวเราะระคนร้องไห้ในอกกับชะตามันเอง มีพระเอกนี่แหละที่ดึงนายเอกออกจากตรงนั้น ทำให้นายเอกไม่ต้องแขวนป้ายจักรพรรดิ์เอาไว้ ฉากตอนพานายเอกไปเล่นว่าวจำได้ว่าซึ้งดี ตอนจบแอบร้องไห้เหมือนกัน กูชอบประเด็นเรื่องนี้มากกว่าทาสหัวใจว่ะ
ไปดูที่ประกาศ รักไม่ได้ลิขิต กับ กลกุณฑี ซื้อมาละ สองเรื่องนี้ก็ดีนะ แต่กูชอบรักไม่ได้ลิขิตมากกว่า มันคนธรรมดาดี
เรื่องไหนของฝู่กูก็ซื้อหมดอ่ะ ปกติอ่านของเขากูไม่เคยเสียอารมณ์ แม้นิสัยนายเอกบางเรื่องจะน่าตบ แต่ด้วยโครงเรื่องสนุกหมด
กูเห็นลิสฝู กูจุดพลุฉลองล่ะ รักไม่ได้ลิขิต รอเรื่องนี่มานานมาก มาตามหาตอนสายไป ในที่สุดกูก็จะมีวาสนาได้ครอบครองกับเค้าซักที
ส่วนเรื่องอื่น กูเชียร์กลกุณฑี กับจ้าวหัวใจ
จ้าวฯนี่ตามด้านบนบอกเลย กูชอบปมของจักรพรรดิ์มาก ยิ่งถ้าตอนท้ายพระเอกมาไม่ทันแล้วนายเอกตายไป ทิ้งให้พระเอกมานั่งเสียใจทีหลัง จบได้แบบนี้กูจะยกขึ้นหิ้งเลย ชอบมากกกก เสียดายที่พระเอกดันแพ้ใจตัวเอง กลับมาซะก่อน (สาววายสายสุขนิยมอย่าฆ่ากูนะ)
ทาสฯ กูรำคาญนายเอก มันยึดมั่นในความคิดตัวเองก็ดีอยู่หรอก แต่กูว่ามันมากไปอะ มันไม่รู้จักเรียนรู้บ้างเลย ส่วนอีพระเอกตอนหลังก็ตามใจตะพึดตะพือเกินไป
นี่รอลุ้นเรื่องใหม่อีก ขึ้นชื่อว่าฝูมีรอบจองกูรีบจองไว้ก่อนล่ะ ไม่ถูกจริตค่อยปล่อย (แต่มักไม่มีโอกาสปล่อยซักเท่าไหร่)
ลืมพูดถึงลำนำ
คือกูไม่เคยอ่านฉบับนิยายเพราะมาเห็นอีตอนออกไปประมาณ20 เล่มล่ะ พอเค้ารีมันก็ยังไม่จบเลยซื้อไม่ลง
เวอร์ชันการ์ตูนกูอ่านของ cn อะ แต่เอาตรงๆ กูอ่านไม่รู้เรื่อง มันแปลไม่ดีหรือเรื่องมันกระโดดเกินไปวะ?
คือยังลังเลว่าซื้อรึไม่ซื้อดี แล้วไอ้ การ์ตูนนี่ที่นู่นเค้าออกมากี่เล่มแล้วอะ
ลำนำกูแนะนำว่าควรอ่านถึงเล่มแปด นอกนั้นปล่อยเบลอ หลังๆเรื่องมันเยอะแถมเดินเรื่องอืดอิรุงตุงนังมาก กูเทขายทิ้งไปล่ะ
>>137 มึงอ่ะะะ ;A; ของกูขอองค์ชายเก้ามีความสุขเห้อออ กูว่าชีวิตพี่แกรันทด แถมเป็นภายนอกดูมีสุขแต่ข้างในนานไปยิ่งไม่แฮปปี้เรื่อยๆ จบแบดเอนด์กูควร้องน้ำตาท่วมแหง
แต่กลับกันกูนี่อยากให้พี่หม่าคนเลี้ยงม้าไม่สมหวังชิบหาย สงสารเมียพระเอกต้องมาเจอยันเดเล่เป็นผีบ้าอย่างพี่หม่า55
ลำนำกูเลิกตั้งแต่เล่ม 3 ขายทิ้งเพราะส่อแววจะยาวยืด นับว่ากูคิดถูก55
ลำนำ เอาจริงๆ แม้เล่มหลังๆก็ยังสนุกอยู่นะสำหรับกู ถึงกูจะเบื่อคู่ผัวเมียแห่งซีเล๋ยแบบสุดตีนก็ตาม แต่ยังมีคู่อื่นๆมาเพิ่งสีสันให้กู
อย่างจือเหยียนกับองค์ชายรองแห่งตันหลิง คู่3เส้า เลี่ยเอ๋อร์ หยงอี้ หยูล่าง รวมๆเลยยังสนุกอยู่ แต่เรื่องนี้สำหรับกูมันส์สุดคือตอนลู่ตัน
กับตอนสู้กับเหร่อเหยียน พีคสุดแล้วของกูเล่มหลังๆวนเรือในอ่าวมากแต่ยังพอตื่นเต้นบ้างอ่ะนะ น่าเบือตรงๆม่จบสักทีอิห่า อารมณืแบบคำสาปฟาโรห์
กูว่าจะจบได้ ไม่เหร่อเหยียน หรือหยูล่างตายห่าก่อน คงต้องให้อิเฟิงหมิงมันไปตล่อนให้ครบ12รัฐก่อนแหงๆ
>>140 เก้านี่คือจักรพรรดิใช่ปะ (คืออ่านนานแล้ว กูลืมลำดับไปล่ะ) แหมมึง จบแบบ bad end ก๊าวใจดีออก นายเอกตรอมใจจนจะตายอยู่แล้ว พระเอกก็ควรจะทรมานหลังนายเอกตายซะเถอะ...
แต่จบแบบที่มันเป็นก็โอเคแหละ กูก็ชอบเหมือนกัน
ส่วนตอนพิเศษ His name กูอ่านแล้วก็น้ำตาจะร่วง แม่งขนาดชื่อจริงยังไม่มีคนเรียก บอกกับใครก็ไม่ได้ ต้องบอกกับดอกไม้(หรือต้นไม้หว่า)
>>142 กูก็อยากลองอ่านนิยายอยู่หรอก แต่แบบ มันโคตรมหากาพย์อะ กูแพ้ทางนิยายที่ยาวแล้วไม่จบซักกะที เพราะซื้อมาก็ดองตลอด เห็นจำนวนเล่มแล้วท้อ (แถมส่วนใหญ่ไม่มีเงินพอซื้อด้วย) แต่กับการ์ตูนจะไม่ค่อยเป็นเพราะมันอ่านแปปเดียวจบ
http://www.dek-d.com/writer/39450/ เพิ่งเห็นแฮะ คิดว่าไงกันบ้าง
>>143 เล่นน่าจะองค์ชายเก้านะ กูก็ไม่ได้อ่านนานแล้วลืม จริงๆ ที่มึงพูดก็ถูก เรื่องนี้ต่อให้จบเศร้าก็ขึ้นหิ้งแหละเพราะกูชอบโครงเรื่องอยู่ดี ตอนพิเศษ His Name มึงพูดทีนึกออกเลย นั่นก็เศร้า อาภัพชิบหาย
ว่าไปงานของเฟิงน่งกูคงชอบเรื่องนี้สุดแล้วมั้งที่เคยมีแปลมา อย่าง Bond กับ Affection ชื่อนี้ป่ะนะ สองเรื่องนี้กูว่าตัวละครมันจิตๆ ไป ไม่อยากกลับไปอ่านใหม่เพราะเหนื่อยเกิ๊นน แต่เป็นนิยายแปลจีนเรื่องแรกที่เขาเอามาแปลกันเลยติ่งมาก + มุก ที่เขี่ยบุหรี่ ประทับใจกูจัดตอนอ่าน
>>145 กูชอบเรื่อง Bond เหมือนกัน ประทับใจฉากที่เขี่ยบุหรี่นั่นแหละ 555 ส่วนอีกเรื่อง Affection ของคู่น้อง สมัยก่อนอ่านก็สนุกดี พอโตขึ้น กูรู้สึกว่า พระเอกเลวไปหน่อย แต่ยังไงก็อ่านเอาบันเทิง ของฝูนี่กูเก็บทุกเรื่อง ซื้อโดยไม่อ่านเรื่องย่อ เพราะ กูไว้ใจคุณเฟื่อง 5555
กลกุณฑี เล่มสองเป็นไงมั่งอ่ะ นี่ซื้อเล่มหนึ่งมานอนสงบนิ่งอยู่ในกล่อง
>>151 เล่ม 1 พีคมากกกก โดยเฉพาะจุดไคลแมกไปจนจบเล่ม 1 ดราม่าดี แต่เล่ม 2 เบาลง แบบทุกอย่างค่อยๆ คลี่คลายเลยรู้สึกมันน่าจะพีคได้มากกว่านี้นะ แต่เรื่องนี้ชอบวิธีการพูด การบรรยายดี คือมันไม่ได้ซับซ้อน คมคายอะไร แต่เหมือนบางช่วงไม่ได้บอกกันโต้งๆ ต้องคิดตามนิดหน่อยจะ นายเอกแม่งตั้งใจอย่างนี้เอง ชอบเรื่องนี้ตรงจุดนี้ว่ะ
เพื่อนโม่ง มีใครเคยอ่านจอมเผด็จการของ Hermit บ้าง
กุอยากรู้ว่ามันสนุกมั้ย
>>158 กลางๆว่ะพล๊อตพิมพ์นิยม นายเอก+พระเอกเป็นพี่น้องแม่เดียวกันคนละพ่อ แต่นายเอกมันไม่รู้นะว่านี้พี่ชายมัน แต่พระเอกรู้เพราะสมัยเด็กๆ
ชอบไปแอบดูแม่กับผัวใหม่และลูกเขา ซึ่งต่อมานี้บ้านทั้งพระนายพ่อแม่ตายห่าทั้งคู่เลยไปเจอกันในบ้านเด็กกำพร้า พระเอกที่อิจฉาน้องชายอยู่แล้ว
เลยแกล้งเอาตุ๊กตาหมีน้องไปสอน ผลคือน้องป่วยแล้วก็ไม่กลับมาอีกเลย พระเอกเลยมีปมจากจุดนั้นว่ามันขโมยของไปน้องถึงป่วยใช่มั้ยไรงี้สมัยนั้นยังเด็กทั้งคู่ ต่อมาพระเอกโตรวย ก็มาเจอน้องมันอีกครั้ง ฮีก็เบยวางแผนจับน้องทำเมียเพราะลึกๆมันชอบแต่เด็กแล้ว แล้วก็เข้าสูตรดราม่าพิลาส
นายเอกจะนิสัยหยิ่งๆ เชิ่ดๆ พระเอกก็พยายามกระเทาะเปลือกออกด้วยวิธีรุนแรง แต่พอทำให้ป่วยทีไรมันก็จะให้ตุ๊กตาหมีน้องมัน1ตัว
ประมาณนี้แหละมึง แนะนำว่าไปอ่านตัวอย่าง5ตอนมีในเว็บ เพื่อจะได้ไม่เสียตังฟรี
กูอ่านที่มึงรีวิวแล้วอยากอ่านวะ แต่กูเห็นว่ามี3เล่ม แล้วกูท้อ
น่าจะโรคจิตน้อยกว่าเรื่องนี้ http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37182.0
>>166 เห็นพล็อตแล้วคิดถึงมังงะเรื่องหนึ่งกูว่าน่าติดตามกว่าอันนี้
แม่แต่งงานใหม่มีลูกติดเป็นน้องชาย ฝ่ายน้องชายก็แบดแอสหิ้วผู้หญิงมานอนที่ห้องทุกวัน แล้วห้องติดกันเป็นห้องพี่ พี่มันชอบน้องเลยแอบช่วยตัวเองตอนน้องทำ น้องมันเคยกลับบ้านมาเจอพี่กำลังทำอะไรกับผู้ชายอยู่เลยรู้ว่าพี่เป็นเกย์ เอาไปบอกที่โรงเรียน พี่เลยหยุดไปเรียน
ไม่ได้ดาร์คอะไรมากค่อนข้างน่ารักด้วยซ้ำ
มีใครอ่านเรื่องไรของวายแจ่มใสละมั่ง
มีนิยายวายเรื่องไหนที่นายเอกเป็นTrapบ้างป่ะ แบบแตกสาวจริงๆเลยอ่ะ
เพื่อนโม่ง กูเพิ่งเห็นเพจ EverY ประกาศว่ะ เรื่องเดือนเกี้ยวเดือนคนเขียนเพิ่งทำมือเองไม่ใช่เหรอวะ แล้วสนพ.เอามาพิมพ์ซ้ำอีกรอบ?
แล้วได้เป็นละคร? ละครอะไรวะ เพิ่งเคยเห็นตอนประกาศนี่ล่ะ
EverY นี่เป็นร่างอวตารของ Hermit เหรอวะ เห็นเอาแต่นิยายในเล้ามาทำ อีกหน่อยคงเป็นสำนักพิมพ์แห่งเล้าเป็ด
ปลาบนฟ้ามึงเห็นบอกว่าจะเสนอทำละคร โอ๊ยอีเหี้ย เนื้อเรื่องมันไม่มีเชี่ยอะไรเลยนะ นี้กุต้องเห็นน้องมีโพโระโพโระเหรอว่ะ รับไม่ได้
คนเรียนหมอจะออกมาด่าป่าววะ เพราะพวกตัวละครในเรื่องแม่งสบายเกินไป ไม่ใช่ชีวิตเด็กเรียนหมอเลย
โพโระโพโระคือไรวะ?? ศัพท์ใหม่?
โม่งงง 69 ตอนใหม่มาแล้ววว
http://my.dek-d.com/sweetie-jun/writer/viewlongc.php?id=1278441&chapter=20
กูชักเริ่มสงสัยว่าที่แปะๆนี่ >>198 คนเขียนมาแปะเองหรือมีหน้าม้ามาช่วยแปะโฆษณาตอนใหม่หรือเปล่า
กูเองไม่ได้อ่านเรื่องนี้หรอก แค่สิงมู้นี้มาตลอด เห็นพูดถึงเรื่องนี้บ่อยๆ และที่ผ่านมาก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะกูไม่อ่าน กูก็ไม่ได้คุุย แต่เพิ่งมาสังเกตว่าเป็นเรื่องเดียวเลยที่มีคนบอกบ่อยๆเวลาอัพตอนใหม่ แถมรอบนี้มาแบบใจดีแปะลิงค์ด้วย ทั้งที่โดยทั่วไปในโม่งก็แค่คุยกันว่า เห้ย xxxตอนใหม่ อ่านแล้วเป็นไง หรือถ้าเป็นมู้นี้ก็ อ่านเรื่องyyyแล้วเป็นไงมั่งวะ กันแค่นั้นเอง ก็ไม่เห็นมีเรื่องไหนถึงกับเมาท์มอยกันทุกตอนหรือแค่ตอนใหม่อัพก็เปิดวาร์ปมาซะขนาดนี้ กูก็อดสงสัยไม่ได้อ่ะนะ แต่บางทีกูอาจคิดมากไปเอง จริงๆอาจเป็นแค่โม่งติดเรื่องนี้เลยเอามาแปะบ่อยๆ ก็โทษทีละกัน
เรื่องเดือนเกี้ยวเดือนนี่คนเขียนแม่งก็ใจร้ายสัด ล่าสุดมาบอกที่ออกกับแจ่มมีตอนพิเศษเพิ่ม แล้วคือแม่งปิดรีปริ้นไปไม่นานไง ต่อให้ลงให้อ่านในเน็ตแล้วไงวะ ระยะเวลาก็ไม่ได้ต่างเลยมึง ไม่ถึงปีออกใหม่ละ คือมึงไม่คิดถึงคนที่ซื้อของมึงไปก่อนมั่งเลยเหรอวะ จะทิ้งระยะห่างกว่านี้ค่อยส่งต้นฉบับให้พิจารณายังไม่ทุเรศเท่านี้ นี่ส่งช่วงเปิดรีปริ้นด้วยอะนะ
กูขอแทรกหน่อย กูสงสัยกับสนพ.มีดีสมาก ปกไม่สวยเลย ยกเว้นนักเขียนดังๆอย่างเดมซ่าปกนี่จัดเต็มมาเชียว สนพ.ใหญ่ซะเปล่าแต่ทำไงยังไงๆ ผ่านมาตั้งนานปกแม่งก็ยังไม่สวยสักที อาร์ตเอิทไรก็งั้นๆ กูเห็นแล้วหงุดหงิด เนื้อเรื่องก็ไม่ไดีเด่ถึงขนาดน่าเก็บ พวกแปลก็ยังงั้นๆอยู่สำหรับกู แต่ปกแม่งไม่พัฒนาเลยจริงๆ
>>203 กูเห็นโพสไว้อาลัยให้กับตัวเองของคนที่ซื้อไปแล้ว เห็นใจว่ะ เพิ่งปิดรีปริ๊นไป เพื่อนในเฟสกูบางคนยังเด็ก ตั้งใจเก็บเงินโอนวันสุดท้าย มาเจอแบบนี้เสียความรู้สึกไปตามๆกัน
ทิ้งระยะห่างไม่ถึงปี พิมพ์กับสนพ.ใหญ่ ราคาถูกกว่าแน่นอน มีตอนพิเศษเพิ่มอีก!!! จริงๆมันดีนะ แต่ช่วยเว้นระยะหน่อยเถอะ
อ่านคำชี้แจงของนักเขียนแล้ว....ยังไงก็ไม่พ้นคำว่าใจร้ายแบบที่มึงว่าอ่ะ ทำตามความฝัน แต่ก็ทำลายความรู้สึกแฟนๆชิบหาย
พึ่งเห็น EverY ประกาศพิมพ์ 7 เรื่องจากในเล้าทั้งนั้น พวกมึงว่าไงกันบ้างวะ ตกลงล่านักเขียนที่มีฐานแฟนอยู่แล้ว แต่ไม่เปิดรับต้นฉบับใหม่ แจ่มใสจะเดินตลาดแบบนี้ใช่ม่ะ
แล้วที่เขาประกาศมามีเรื่องไหนหนุกบ้างอ่ะ
เดือนเกี้ยวเดือนที่คนเขียนมาโพสต์ บอกว่าทำตามความฝัน กูอ่านแล้วสะเทือนใจว่ะ ทำตามความฝันด้วยการเอาเรื่องอื่นส่งไม่ได้หรือไง กูเห็นคนเขียนมีเรื่องเยอะแยะ ความฝันของคนเขียนมันก็ต้องมีคนอ่านเป็นคนผลักดันด้วยป่าววะ มาถึงจุดนี้ได้ หนังสือขายได้เป็นพันๆชุด รอบรีปริ้นนี่สามร้อยชุด คนที่ซื้อไป คนอ่านที่ตามผลงาน แม่งไม่แคร์เหรอ กูว่าเรื่องตามความฝันมันฟังไม่ขึ้น ใช่ว่าคนเขียนจะไม่มีทางเลือกให้ส่งแค่ดกดอย่างเดียวซะเมื่อไหร่ กูเฟลมากบอกเลย
>>214 มึงอย่าดูหมิ่นไป นักเขียนระดับชนะรางวัลเซ็งเป็ดอะวาร์ดทั้งนั้น
แม่งชงกันเองโหวตกันเอง 555555555555555555555555555555555555555555
สรุปเรื่องเหี้ยอะไรก็ได้อ่ะ ส่งไปเหอะ ถ้าเป็นนักเขียนดังก็ได้ตีพิมพ์หมดแหละ
นี่ก็มากันจะหมดเล้าแล้วมั้ง เฮอร์มิทหนาวๆร้อนๆมั่งป่ะวะ ฮา
เข้าเพจEverY กูฮาค.หนี้ว่ะ //โอ่ๆๆ แปลว่ารับแต่นักเขียนดังๆใช่มั้ยคะสนพ.นี้ สตองสัส
ว่าไปจะคาดหวังอะไรกับแจ่มใสที่ปกติก็ผลิตงานนักเขียนแบบแสตมเบอรี่ ฮิเดโกะว้าาาา มันก็ต้องออกแนวเบาสมองอ่านง่ายแหละ
พูดไปงั้นเดิมกูก็เคยหวังเขาจะจับตลาดงานแปล เห็นทำพวกมากกว่ารัก นึกว่าจะจับนิยายวายจีนมาทำ อืมมมม สรุปจะไปทางแจ่มใสเลิฟซีรีส์ภาควายแหละนะ
น่าจะทำปกให้คล้าย ๆ JLS ไปด้วยเลยนะ เป็นเอกลักษณ์ดี
>>223 เออใช่มันแจ่มใส่เลิฟซีรี่ย์ภาควายแค่เปลี่ยนจากนางเอกมาเป็นนายเอกนอกนั้นน้ำล้วนๆ อีปลาเป็นต้น แต่แสดงความรู้สึกไรนั้นพอใช้ได้นะ นอกนั้นก็ตามสูตรหมดให้อารมณ์เดียวกับพวกงานเลิฟซีรี่ย์นั้นแหละ ก็ดีนะ คงไม่ได้ตังกูสักเรื่อง ยกเว้นหยูหยูที่เป็นนิยายแปลเจิ้น นอกนั้นบ๊ายบายค่ะ
ทำไมแจ่มใสมันเลือกนิยายที่มีแต่หมอเป็นพระเอกนายเอกวะ
แต่น่าตลกตรงที่คนเขียนให้ตัวเอกเป็นหมอที่มีเวลาว่างมากๆ ไม่มีใครจบหมอซักคน มโนเอาว่าคณะแพทย์ต้องเป็นแบบนั้นแบบนี้ตามสื่อละครน้ำเน่าหลังข่าว ตัวเอกเรียนหมอก็ดูเป็นคนฉลาดแล้ว
กูแวะเข้าไปดู เจอปกชื่อเล่นเพื่อน กูก็อมยิ้ม.......คือ อีสองตัวหน้าปกนี่มันเป็นเบี้ยนกันสินะ เล่นเพื่อนมันหมายถึงผู้หญิงตีฉิ่งกัน
ปกแรกยังแมนอยู่นะ แต่ปกสองนี่...อย่างน้อยมันก็ไม่ทาลิปกลอสแบบปลาบนฟ้าแล้วกัน
กูเฟลนักเขียนเดือนเกี้ยวเดือนแทนคนซื้อมากๆ ขนาดไม่ได้ซื้อกูยังเซ็งเลย แม่งโคตรใจร้าย
ในเคสยังงี้ เพิ่งพิมพ์ไปรีปริ้นไปตั้งเท่าไหร่ รวมแล้วเป็นพันๆเล่ม
แต่มาส่งสนพ.แล้วพิมพ์ใหม่อีกรอบก็ไม่ผิดนะ สิทธิ์ของนักเขียน แต่ทุเรศ
รู้สึกว่าคนเขียนนี่แม่งไม่แฟร์กับคนอ่านเลยว่ะ ถ้าเป็นนิยายที่พิมพ์มานานแล้วและหาไม่ได้อีกก็ว่าไปอย่างนะ แต่นี่เล่นรีปรินท์ราคาถูกกว่าทั้งๆที่คนเขียนเพิ่งพิมพ์ขายเองไม่นาน ขนาดกูไม่ได้เป็นคนซื้อยังคิดว่าแม่งทุเรศชิบหาย ยิ่งคนเขียนเสนอสนพ.ไปเองด้วยใช่มะ
มึงตามความฝัน มึงก็ควรจะเขียนเรื่องใหม่ส่ง ไม่ใช่ทำเรื่องเหี้ยๆกับคนอ่านของมึงแบบนี้อีดอก
ไม่แฟร์อย่างแรง คือรีปริ้นตามยอดจองคนก็เข้าใจรึเปล่าว่าถ้าไม่จองตอนนี้คืออดแล้วแน่ๆ ราคาก็ไม่ได้ถูกนะ 1260 3เล่ม+1บล็อค
แต่เล่นไปเสนอสนพ.เองทั้งที่ตัวเองเพิ่งขายแล้วออกใกล้กัน มันไม่แฟร์กับคนที่จองไปก่อนหน้ามากๆว่ะ ถ้าเขารู้กันว่าจะออกกับสนพ.
เขาจะได้ไปรอซื้อทีเดียวมั้ยไม่ว่าใครก็อยากได้ปกสวยๆว่ะ แบบที่พิมพ์เองปกไม่แย่ก็จริง แต่ทำแบบนี้ทุเรศมาก คนไทยก็ใจดีอ่ะนะมึง
โดนเขาเห็นแก่ตัวใส่บางคนยังบอกว่าอย่าว่าเขาเลย ซึ่งควรติกรณีนี้นะ มีสิทธิ์ก็จริงแต่ควรมีมารยาทมั้ยไม่แคร์เลยแบบนี้อ้างความฝันอีก
>>235 พวกโง่ที่ไม่ปกป้องสิทธิ์ตัวเองก็ปล่อยแม่งให้เขาเอาเปรียบต่อไปเหอะ จะปกป้องคนเขียนไปทำไมในเมื่อมันเหี้ยอยู่เห็นๆ ส่วนแจ่มใสขอให้ดังไว้ก่อนก็ได้ตีพิมพ์แล้วใช่มั้ย มาตรฐานการเลือกเรื่องของมึงนี่คือดังไว้ก่อน พล็อตเหี้ยกลวงโบ๋ ตัวละครปัญญาอ่อนอะไรยังไงก็ไม่สน ทีหลังมึงก็ควรบอกไปเลยว่าเรื่องไหนไม่ดัง ไม่ต้องเสือกส่งมาให้รกพื้นที่อีเมล์ คนเขาจะได้เข้าใจว่ะ เพราะกูดูงานแม่งแล้วมีแต่นิยายมาตรฐานเดียวกับแสตมป์เบอรี่เลย แค่เปลี่ยนจากนางเอกเป็นนายเอกเท่านั้นเอง
ก็มันสำนักพิมพ์เดียวกับที่มีแสตมป์เบอร์รี ฮิเดโกะ จะหวังให้มีหนังสือดีๆได้เหรอวะ เน้นกลวงๆอ่านง่ายอยู่แล้ว
>>237 +1 สนพ ไม่ผลิตนิยาย นายเอกเผาบ้านเพื่อจะได้เจอพระเอกอีกครั้ง หรือ นายเอกที่จับผลัดจับผลูได้เป็นผู้จัดการวงพระเอกที่เป็นแบดบอยแล้วโดนแฟนคลับอิจฉาผลักลงเหวที่มีแต่หมาป่า หรือ แก๊งนายเอกที่ไม่มีเงินเลยวางแผนขโมยรถพระเอกซึ่งเป็นเจ้าชาย หรือ นายเอกที่เป็นตระกูลนักฆ่าและสวยที่สุดในโลกจะมาลอบฆ่าพระเอก หรือ นายเอกที่มีบ้านอยู่กลางโรงเรียน ก็ดีเท่าไรแล้ว
เขียนเองมาอ่านใหม่ทำเอานิยายวายที่เขาเลือกมาดูดีไปเลยวุ้ย.................... (กูเอาพลอตมาจากตอนห้องหนังสือเขาเผาแนวนี้เคยเจออะไรบ้างน่ะ)
แจ่มใสดูเป็นตัวเลือกที่ดีมั่นคง แต่ถึงมันจะมีหัวเอนเตอร์ หรือมากกว่ารัก หรือทำนิยายแปล แต่ยังไงความเด่นของเขาก็อยู่ที่ นิยายอีโมติคอน พลอตเรื่องอะไรวะเนี่ยอยู่ดีนะ
>>239 The Terrorist แผนร้ายกลายเป็นรัก ของเจ้าปลาน้อย
เรื่องย่อในเวบ
ป๊าดดด ยังไม่ทันที่ ‘เจ้าชายเคลลี่’ จอมแสบจะได้ขึ้นครองบัลลังก์ พระองค์ก็แสดงแสนยานุภาพด้วยการสั่งให้ ‘เมโลดี้’คนนี้ที่ได้ชื่อว่าสวยที่สุดเดินทางข้ามประเทศไปยั่วยวน ‘เจ้าชายโนเอล’แล้วลอบสังหารเขาซะ -*-
ฮือๆ เนื่องด้วยภารกิจที่ได้รับมอบหมายนั้นใหญ่หลวงเกินที่จะปฏิเสธ ฉันเลยจำต้องสวมบทนักฆ่าโดยฝืนตัวเองแบบสุดๆ แต่ระหว่างที่ทำภารกิจอยู่นั้น ฉันกลับถูกเป้าหมายก่อกวนหัวใจไม่หยุดหย่อน >_< แล้วไหนจะมี ‘เจ้าชายอนาคิน’ จากอีกประเทศโผล่มาทำให้หัวใจฉันว้าวุ่นอีก >O< ที่สำคัญ...อีตาเจ้าชายประเทศฉันก็ยังตามมาคอยเช็กผลในระยะประชิดจนฉันเองเริ่มหวั่นไหวกับองครักษ์ของเขาด้วยอ่ะ (อ้าว!) >///< โอ๊ะ นี่ถ้าฉันไม่รีบทำภารกิจให้สำเร็จ ฉันอาจจะกลายเป็นชนวนเหตุทำให้ทั้งสามประเทศทะเลาะกันใหญ่โตก็ได้นะ TOT
เรื่องอื่นกูไม่รู้ แต่ยิ้มหวานของหมอนี่ ... ต้นแบบตัวละครเค้ารู้ป้ะวะว่ามีคนเอาอิมเมจตัวเองมาแต่งวายเนี่ย
ลองไปอ่านยิ้มหวานของหมอ รู้สึกนายเอกที่แจ่มเลือกมามันประเภทเดียวกันหมดเลยนี่หว่า น้องมีนงี้ ยิ้มหวานงี้
อีกอย่างคือ ทำไมมันมีเวลาว่างล้นเหลือกันจังวะ เรียนหมอ เรียนถาปัตย์งี้
ผู้ชายชื่อยิ้มหวานเหรอวะ แค่หวานเฉยๆนี่ก็นึกว่าผู้หญิงแล้วนะ
กูงงกับสาววายนะ บอกชอบแมนๆชนกัน ไม่เอาสาวไม่เอาตุ๊ด
แต่ดูแต่ละเรื่องที่ดังๆสิมึง 555555555555555555
กูเกลียดนิยายที่ตลค.เรียนคณะกุแต่ดูมีเวลาว่างสัสๆ ซิกเนเจอร์คณะกุคือมึงต้องไม่มีเวลาว่างสิ จะแต่งนิยายช่วยศึกษากันหน่อยเถอะไม่ใช่เอะอะจับตลค.ยัดใส่คณะที่คิดว่าเท่แล้วแต่งมาแบบผิดๆ เห็นแล้วหงุดหงิด
มีใครในโม่งอ่าน Hot Room ป่ะว่ะ??? โอเคดีนะ กูชอบ แนะนำ 55555 อยากสปอยล์นะ แต่สปอยล์ไม่เก่งว่ะ เดี๋ยวหลุดโน่นหลุดนี้เรื่อย เอาเป็นว่าอย่าตัดสินจากแค่ชื่อเรื่องแล้วกัน
คณะยอดนิยมคือวิศวะและหมอ รองมาก็สถาปัตย์และบริหารมั้ง
ยิ้มหวาน นี้ชื่อผู้ชายเหรอว่ะ แสดงว่าพ่อแม่ตั้งใจให้ลูกเป็นตุ๊ดแต่เด็กแล้วมั้ง ชื่อถึงสาวน้อยขนาดนี้ ว่าไปสมเป็นแจ่มเลิฟซีรี่ย์สาขาวายว่ะ
ชื่อตัวละครทำกูปวดหัว
ว่าแต่บ่วงเลห์อะไรซักอย่างที่มีคุณสี่นี่สนุกป่ะ ถ้าสนุกจะสอยมาอ่านแทนกลกุณฑี ทั้งชั้นมีแต่ไอ้นี่แหละที่น่าสนใจสุดแล้ว
>>254 จับมือมึง ของกูก็คณะยอดฮิตนะ ถาปัตย์.....กูอ่านแล้วเบ้ปากแรงมาก โห อิดอกมึงว่างนักก็มาช่วยกูตัดโมนี่มา สัดเอ๊ยยยย วันๆ ไม่ทำไรเหรอมึงนอกจากอ่อยหนุ่มวิศวะ ที่ชอบแต่งๆ กันอ่ะ ซึ่งความจริงแล้วแม่งไม่ใช่อย่างนั้นเลย พวกกูอดหลับอดนอนกันชิบหายจะเอาเวลาที่ไหนวะ ฮือๆๆๆๆ
บางทีกูก็สงสัยว่าพวกที่เขียนนิยายให้คนเรียนหมอเรียนสถาปัตย์แต่ว่างชิบหายนี่มันเคยผ่านชีวิตมหาลัยมาจริงๆรึเปล่าวะ นึกถึงพวกเด็กมอปลายที่จินตนาการสวยหรูว่าชีวิตมหาลัยแม่งสบ๊ายสบายเลย
เพื่อนโม่ง มีนิยายเรื่องไหนป่ะ ที่นายเอกแมนๆ แต่พระเอกตัวใหญ่แต่ใจเสาะมั่ง แนะนำกูหน่อย
>>262 นั่นดิ ทำไมกูรู้สึกว่าพวกนี้มันมโนได้เพ้อเจ้อมาก เด็กถาปัตย์ร้อยละเก้าสิบเก้า ต่างอดหลับอดนอนตัดโม เป็นแฟนกับออโต้แคด 3Dmax Sketchup เป็นกิ๊กกับโฟโต้ชอป เป็นเพื่อนกับเซเว่น เพื่อนมีแฟนอยู่ว่างๆก็ลากมาช่วยตัดโม เป็นม้าเร็วซื้อของใช้คอยส่งข้าวส่งน้ำ พอส่งงานเสร็จก็ไปนอนตายที่หอเพื่อนแล้วค่อยแยกย้าย อาจจะว่างซักแป๊บ แต่ก็เข้าลูปเดิมตลอด แฟนจะเลิกก็เพราะแบบนี้ล่ะ ไม่ค่อยมีเวลาให้
>>257 เหมือนเป็นฉายาเฉย ๆ นะ อ่านผ่าน ๆ ไม่แน่เหมือนกัน
เอ้อ ถ้าจะเอานิยายวายเล่มเก่า ๆ ไปขายนี่มีเว็บหรือวิธีไหนแนะนำไหม? บางเรื่องอ่านรอบสองรอบสามซ้ำได้ครึ่งเล่มก็อยากวางละ
ป.ล. เดือนเกี้ยวเดือนนี่ถ้าเงินไม่หมดพอดีคงเสียเงินละ ขนาดไม่ได้โดนเองยังเซ็งขนาด ถ้าโดนนี่คงแบบ....
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.