แน่นอนว่าคำบรรยายเกี่ยวกับสุนัขที่ไม่นับว่าแย่นักก็มีอยู่บ้าง อย่างเช่น บุพเพสันนิวาสชั่วครู่ชั่วยามพวกนั้นของเขามักมาพร้อมท่าทีแสร้างทำกะบึงกะบอน ตำหนิว่าแรงเอวของเขายามอยู่บนเตียงราวกับสุนัขตัวผู้บ้างละ คำหวานจากปากกระชากวิญญาณคนบ้างละ อาวุธร้ายที่ท่อนท่างคร่าชีวิตคนบ้างละ แต่เพียงประเดี๋ยวเดียวก็ไปโอ้อวดกับคนรอบข้าง จนชาวบ้านตลาดรู้กันทั่วว่าโม่เวยอวี่รูปงามมีอาวุธดุดัน ผู้ใดได้ลองเป็นต้องพึงพอใจ ผู้ใดไม่เคยได้ลอง จิตใจต้องหวั่นไหว
คำด่าว่าหมาเนี่ย บางทีก็ไม่ใช่คำด่าเสมอไป เช่นเวลาเยสาวแบบวันไนท์สแตนด์ ตอนแรกผู้หญิงก็ด่าว่าแรงเยอะ เยดุไม่ไหว ปากหวานไปบ้าง ค*ยใหญ่ไปบ้าง แต่พอเยไปเยมาก็ติดใจ จนต้องเอาไปเล่าให้ชาวบ้านฟังว่า ค*ยใหญ่ เยดุ
มันก็เข้าใจง่ายดีนี่