อะกูพิมพ์ให้
แน่นอนว่าคำบรรยายเกี่ยวกับสุนัขที่ไม่นับว่าแย่นักก็มีอยู่บ้าง อย่างเช่น บุพเพสันนิวาสชั่วครู่ชั่วยามพวกนั้นของเขามักมาพร้อมท่าทีแสร้างทำกะบึงกะบอน ตำหนิว่าแรงเอวของเขายามอยู่บนเตียงราวกับสุนัขตัวผู้บ้างละ คำหวานจากปากกระชากวิญญาณคนบ้างละ อาวุธร้ายที่ท่อนท่างคร่าชีวิตคนบ้างละ แต่เพียงประเดี๋ยวเดียวก็ไปโอ้อวดกับคนรอบข้าง จนชาวบ้านตลาดรู้กันทั่วว่าโม่เวยอวี่รูปงามมีอาวุธดุดัน ผู้ใดได้ลองเป็นต้องพึงพอใจ ผู้ใดไม่เคยได้ลอง จิตใจต้องหวั่นไหว
มันงงยังไงอะ