>>543 กูก็คิดนะว่าปรับเนื้อเรื่องนี้มาเป็นซีรีส์ยาก
มันก็คงปรับได้แหละ แต่หลายๆ อย่างคงหายไปเยอะ และส่วนตัว กูคงว่าจะไม่ดู
เพราะตัวละครแต่ละตัวไม่ตรงตามหนังสือที่กูคิดไว้ 5555
ปัญหาของกูไม่ใช่ฉากเรตอะ แต่มันคือเขารักกันอะ มึง
กูรู้สึกว่าความผิดของโม่หรานที่มีต่ออาจารย์ในไทม์ไลน์ 0.5 มันเบาบางลงไปมาก
พอมึง gloss over ความดาร์กส่วนนั้นในนิยาย
อย่างในซีรีส์ให้เป็นคนเล่นดนตรีปะ (ซึ่งถ้าไปคุ้ยลึกๆ ก็มีนัยความเป็นสนม แต่ก็...)
และความรักของทั้งโม่หรานและอาจารย์เป็นตัวผลักดันเนื้อเรื่องทั้งหมดเลย
(อย่างโม่หราน conflict ในใจมันช่วงก่อน event ใหญ่คือ ทำไมข้ามีอารมณ์/หมกหมุ่นกับอาจารย์หนักหนาด้วย)
แต่ฉากทุ่มเถียงกับตัวเองแยกรักกับความปรารถนา รวมรักกับปรารถนา
หรือฉาก sexual awakening ของอาจารย์ ตอนเล่ม 4 ซึ่งกูชอบมากๆ เงี้ย ก็คือไม่มีทางได้เห็น (ซึ่งก็ไม่แปลกใจ)
ซึ่งโอเค มันปัดเหลือแค่ความซาบซึ้ง/ศิษย์-อาจารย์ได้
หรือฉากโหดๆ หรือปมบางอย่างที่มันเกิดขึ้นเพราะความโหดเหี้ยม กูว่าก็อาจจะโดนหั่นเหี้ยนเซม กูเสียดาย
และเอาจริงๆ ฉากเรตของโร่วเปาคือไม่ได้เขียนเพื่อใส่มาเป็นฉากเรตฟินๆ นะ
เราสามารถเห็นความรู้สึกนึกคิดอารมณ์ของตัวละครขณะนั้น และความเปลี่ยนแปลงของตัวละคร หรือการขยับพล็อตไปข้างหน้าผ่านฉากเรตอะ