Last posted
Total of 1000 posts
>>946 ก็เรื่องของราคาแหละ แต่ประเด็นคือรายใหญ่มันใช้เงินฟาดได้ง่ายกว่า ไม่ต้องกลัวขาดทุน อยากได้เรื่องไหนก็ชี้นิ้วเปย์เอาเลย ธุรกิจขาดทุนก็เอากำไรจากส่วนอื่นมาโปะเพราะมีบริษัทในเครือมากมาย รายเล็กจะเอาอะไรไปสู้ สุดท้ายรายเล็กตายหมด แต่ก็อย่างที่พูดๆกันมาข้างบน มันเป็นแบบนี้ทุกวงการอยู่แล้ว โลกทุนนิยมอ่านะ
บ่นเรื่องธุรกิจต่อ
กูเข้าใจว่าหลายคนไม่ชอบระบบนายทุน เพราะสีพีมันทำภาพลักษณ์เอาไว้ไม่ดี
และประเทศไทยก็มีปัญหาด้านความเหลื่อมล้ำจริงๆ
แต่กูไม่คิดว่า ปัญหาเรื่องนายทุนครองตลาดแต่เพียงผู้เดียว มันจะไปเกิดกับวงการนิยายวายจีน
เพราะวงการนี้กำไรมันไม่ได้มากพอจะทำให้นายทุนผู้หิวเงินจะลงมาเล่นเต็มตัว
ถ้ากำไรมันดีจริง ป่านนี้นายทุนใหญ่ๆลงมาเล่นธุรกิจนิยายกันหมดแล้ว
เอาจริงๆนะมึง กูว่าถ้านิยายจีนมันฮิตและกำไรดีขนาดนั้น อีกหน่อยมึงอาจไม่ต้องแบนใครแล้ว รอให้ประชากรยุคอีบุคเฟื่องฟู กูว่าจีนจะมาจ้างคนแปลแล้วขายผ่านออนไลน์ให้มึงแทน ทีนี้ไม่ต้องมีไทยคนไหนกำไรแล้ว จ่ายตรงให้จีนหมดจบ
พูดถึง อมร มันเป็นยักษ์ใหญ่ครบวงจร น่าจะเจ้าเดียวที่ค่อนข้างมีบทบาทในตลาดปะ
ทั้งมีโรงพิมพ์ เป็นสนพ. และสายส่ง ซีเอ็ดก็เงียบ คิโนกับเอเชียบุ๊คก็นำเข้าหนังสือขายเฉยๆ (ไม่นับว่ามีธุรกิจช่องทีวีอีก)
กูเลยว่านอกจากจะเป็นนายทุนแล้ว เทียบสเกลกับสนพ. อื่นก็ค่อนข้างมีความมวยคนละรุ่นนิดนึง
แต่โอเค สนพ. ใหญ่ๆ รองลงมา เดี๋ยวนี้ก็น่าจะมีโรงพิมพ์ของตัวเองแล้วมั้ง แจ่ม ซบ. บกร เงี้ย
อมร. ก็ได้เปรียบหลายทางนะ สายป่านยาว จะไปซอยมากี่เรื่องก็ได้ ล่าสุดก็มีให้เปิดเสนอลิขสิทธิ์นี้
ก็น่าศึกษาเพิ่มนะ กูเชื่อว่ามีคนทำลิสต์แล้วด้วยซ้ำว่าหนังสือดังๆ ติดท๊อปแค่ในจินเจียงเนี่ยมีค่ายไหนได้ไปกี่เรื่องบ้าง
คิดเป็นเปอร์เซ็นต์เท่าไร
อมร. เองก็จัดพิมพ์ จัดส่ง กระจายของได้เองง่ายด้วย
อย่างซบ. ยังพยายามแก้เกมด้วยการเปิดให้ไปรับของที่สนพ. + จัดส่งไปรฯ
แต่อมร. สามารถกระจายออกทั่วกรุงและต่างจังหวัดให้ซื้อตามร้านของตัวเองได้เลย (ล่าช้าก็วันสองวัน)
อันนี้ก็ธุรกิจ กูอาจจะไม่ค่อยชอบใจ แต่ทำอะไรไม่ได้
ที่เกลียดมากกว่าคือรู้สึกนิยายวายแม่งไม่ค่อยมีมาตรฐาน มีความขาดๆ เกินๆ ไม่เรียบร้อย
เน้นขายอย่างเดียว แบบรีบๆ คุณภาพยังไม่ผ่าน ทั้งเรื่องการแปล บก.
หรืออย่างฮัสกี้ ดูมีหลายเคสที่หนังสือตก QC ด้วยซ้ำ แบบ ปั๋มฟอยล์ลอก ตกจากตัวนูนไปเป็นวาเงี้ย
ที่น่าสนใจและอาจจะเห็นชัดกว่าวายตอนนี้ คือการกระโดดเข้าตลาดใหม่ของฝั่งเกาหลี
ที่เปิดตัวหัวใหม่ พคล. สำหรับแปลเกาหลี ญี่ปุ่นกับไต้หวัน ซึ่งมีการออกตัวมาว่าเป็นสนพ. เล็กๆ กูขำ
แต่อมร. ซอยดกจาไปแล้ว ก็น่าจะเอามาออกกับหัว. นี้มะ
แถมเล่มที่ออกแล้วๆ มาก็มีความคล้ายบิบลิที่กรุยตลาดฝั่งนี้มาก่อน (ทั้งโทนการออกแบบปก ขนาดไซส์หนังสือ)
แต่ทั้งนี้ บิบลิก็คือนายทุนเจ้าใหญ่อีกคนที่กระโดดมาเล่นวงการหนังสือนะ 5555
อีกจุดที่ไม่ชอบคือการจัดโปรลดราคา 15-20 เปอทุกเดือนในเว็บด้วย
อันนี้คนในวงการเคยพูดๆ กันว่า ทางอมร./นอ. จัดโปรเองนะ
แต่มาหักคอให้สนพ. ต้องเป็นคนแบกรับ cost ตรงนี้ นอกเหนือจากหักค่าสายส่ง แถมส่งเงินสนพ. ช้าอีก
อันนี้ก็แล้วแต่คน แต่กูเลยพยายามไปซื้อตรงจากสนพ. หรือร้านนอกมากกว่า
เก็บโปรพวกนี้ไว้ซื้อแค่กับหนังสือในเครือนี้อย่างเดียว
ร้าน นอ เป็นของ อมร เหรอวะ
เห้ย กูเพิ่งรู้
>>957 กูว่าเรื่องเรื่องที่มาให้ลด 15-20% และให้สนพ.รับcost ต้องอยู่ในสัญญาฝากขายแล้วไหม ถ้าสนพรับไม่ได้ ก็ไม่ต้องฝากร้านนอ.หรือบอกว่าไม่เข้าโปรลดก็ได้นิ กูก็เห็นสนพเล็กพึ่งเปิดก็ไม่เข้าโปรได้ เขาดูไม่ได้บังคับ ถ้าเลือกว่าจะเข้าโปรนี้ สนพก็ต้องยอมรับเรื่องเขาหักคอสกับตัวเองเพิ่มอยู่แล้ว เป็นค่าใช้จ่ายในการขายอย่างหนึ่ง กูมองว่ามันคือธุรกิจ เวลาหน้าหักค่าวาง สมมุตินิยายเล่มล่ะ 100 นายหักไป 50 ก็ไม่ได้หมายความว่านอได้กำไร 50 เลย มันยังมีต้นทุนอื่นๆอีกนะ ร้านนางที่แล้วที่ยังเป็นร้านใหญ่ไม่กี่ร้านที่ยังอยู่รอด (อันนี้เห็นชัดเลยว่าธุรกิจนี้กำลังเป็นไง) ว่าแต่ พคลคือหัวไหนอ่ะ
อมก คุยกับพวกมึงแล้วเปิดโลกกูมาก
กูโง่มาก ที่ไม่เคยรู้เลยว่า นอ เป็นของ อมร
เพราะกูซื้อนิยายกี่เรื่องต่อกี่เรื่อง กูก็ซื้อที่ นอ หมดเลย
นอ มันอยู่ตรงข้ามบ้านกูเอง
แบบนี้ถึงกูจะซื้อของสนพไหน ก็เหมือนแบ่งรายได้ให้ อมร ส่วนนึงปะ
มันร้าย นังนี่มันร้าย 5555
ใครไม่ชอบมัน ต้องภาวนาให้นายทุนที่รวยกว่ามันเข้ามาทำตลาดแข่งแล้วแหละ
แต่กูก็ยังจะซื้อที่ร้าน นอ อยู่ดีนะ เพราะมันใกล้บ้าน
นอ เป็นหนึ่งในเครืออมร แต่เห็นว่าคนละบอร์ดบริหารอะนะ แต่ยังไงก็เครืออยู่ดี ในบรรดาร้านหนังสือทั้งหมดที่เปิดเป็นร้านจริงๆ กูผูกพันกับนอ มาตลอด ซื้อง่าย ชอบฟิลได้หยิบจับหนังสือเองในร้านด้วย เจ้าอื่นที่พอจะโอเคมากน่อยก็บทอ แต่เจ้านี้อยู่ในห้าง ไม่เหมือนนอที่ปลีกย่อยอยู่ในชุมชนมากกว่าอะ พอคิโนะเปิดตัวก็สิงคิโนะ ซื้อหลักๆ เลยมีแค่คิโนะกับนอ ไม่จัดโปรก็ไม่รอด เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยมีใครยอมซื้อราคาเต็มแล้ว ราคาปกเองก็บวกโอเวอร์กะลดอย่างน้อย 10-15% แบบที่ตัวเองยังมีกำไรอยู่แล้ว แต่พอสนพ.เล็กวางกับนอเท่ากับทำธุรกิจกันแล้ว รับได้ก็วาง ไม่ได้ก็ไม่เอาเข้าร้านนอไง หลายสนพ.ก็ทำแบบนั้น หลายที่ก็กว่าจะเอาเข้าก็หลังรอบพรีหลายเดือนมากๆ อาจจะเอาสต็อกพิมพ์เกินเข้าด้วยซ้ำ มีโอกาสวาง ได้กำไรส่วนนั้นไป น้อยหน่อยก็ยังดีกว่าไม่ได้ โลกเรามันเทาทุกอย่างเลย 5555 ได้นั่นเสียนี่เป็นเรื่องปกติว่ะ ขอแค่มันไม่เหลื่อมล้ำหรือบีบกันมากเกินไป กับวงการหนังสือกูว่ามันยังไม่กระทบถึงขนาดนั้น นอ/สนพ.ในเครืออมร จะทำเงินได้สักเท่าไร ขาดทุนก็เอาส่วนอื่นมาโป๊ะๆ อยู่ดี ตอนนี้ขอแค่วงการหนังสือไม่เจ๊งกูก็พอใจแล้ว กูชอบอ่านแบบเล่ม จับต้องได้ ในอนาคตถึงจะมี ebook มากยิ่งขึ้นกูก็ยังเลือกเล่มอยู่ดี ณ ตอนนี้หนังสือเต็มบ้านเลย กูสะสมมาตั้ง 15-16 ปี ชินและชอบกับการจับเป็นเล่ม ชอบกลิ่นกระดาษอ่อนๆ และกลิ่นสเปรย์ในห้องหนังสือกู ถือติดมือไปอ่านก็ยังได้กลิ่นอะ ความสุขจริงๆ ของกูเลย
ปล.ค่านิยมมันเปลี่ยนด้วย แต่ก่อนเวลาหนังสือออก ที่ไม่ใช่ช่วงงานหนังสือ ราคาเต็มกูก็ซื้อ ซื้อกับนอ นี่แหละแต่หลังๆ มานี่โปรมาตลอด ก็เลยรอสอยตอนโปรออกอยู่ดี หนังสือเดี๋ยวนี้แพงอะ ลด 20% บางทีถูกลงไปเกือบร้อยสำหรับเล่มหนาๆ อะนะ มันก็มีกำลังไปเปย์เล่มอื่นอีก
>>961 เห็นเคยมีคนลือว่าโมโน
>>963 หัวเกาหลี/ญี่ปุ่นที่ไม่สืบสวน กับจีนไต้หวันคือ Piccolo
ไม่รู้อะ อันนี้ก็แล้วแต่คนจะคิด แต่กูว่าบางที มันก็ง่ายไปหน่อยอะ ที่บอกว่าถ้าไม่พอใจก็ไม่ต้องทำสัญญาสิ
มันไม่ได้แปลว่าสัญญานั้นจะเป็นธรรมขึ้นมา บางทีก็ไม่มีทางเหลือ เลยต้องจำใจเปล่าวะ
ถ้าอยากให้หนังสือไปถึงคนอื่นเยอะๆ มีวางหน้าร้านก็ต้องทางนี้อะ และก็อาจจะจริงที่คิดเผื่อแล้ว
แต่กูว่ามันก็แอบน่าเกลียดอะ เหมือนไม่ยอมเสียอะไรเองเลยก็ไม่รู้ ผลักให้สนพ. หมด
แถมโปร มันไม่ได้มาตามเทศกาล แบบ สามเดือนมีครั้งไรงี้ มันมีทุกเดือน
แต่มึงอาจจะเห็นเป็นปกติก็ได้ ก็แล้วแต่
โชคยังดีที่สมัยนี้ขนส่งค่อนข้างสะดวก สั่งซื้อจากสนพ. ช้อปปี้ หรือร้านนอกเองง่ายงี้ ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน
แต่ถ้าสมัยก่อนก็คือต้องเพิ่งสายส่งลูกเดียวอะ ยิ่งถ้ากระจายออกขายชนบท
แต่เออ ค่านิยมมันก็เปลี่ยนเยอะแหละ ทั้งเรื่องการซื้อ งานหนังสืออย่างที่ว่าด้วย
อย่างยุคหลังนอกจากเราจะรอหนังสือราคาลดแล้ว บางเจ้าก็แอบรู้สึกว่าตั้งราคาเผื่อลดไว้ล่วงหน้าแล้วด้วย
ซื้อๆไปเถอะเมิง มันหมดยุคสายส่งแล้วสำหรับวงการนิยาย หลายสนพเริ่มดึงยอดมาขายตรงเอง บางสนพก็ไม่ลงร้านหนังสือเลย นิตยสารก็ทยอยตายทีละค่าย อีกหน่อยอาจจะเหลือแต่หนังสือเด็กกับหนังสือฮาวทู หรือไม่ก็ปิดไปเลย เหลือแค่สาขาเล็กๆตามห้างใหญ่
เมิงหนีไปซื้อคิโนะนั่นก็นายทุนอยู่ดี เป็นสายส่งเจ้าใหญ่เจ้าเดียวที่เหลือของญป ใหญ่ขนาดข้ามชาติมาได้ ถ้าซื้อซีเอ็ด อมร มันก็ยังวนๆในประเทศบ้าง
คิดถึงร้าน bookfriend ที่เมื่อก่อนขายการ์ตูน ไม่รู้ตอนนี้ยังอยู่ไหม
>>968 กูไม่ได้บอกว่าไม่ต้องขาย กูบอกว่าสนพต่อรองไม่เอาได้อย่างที่กูพูดข้างบน กูเห็น m ที่เพิ่งออกเรื่องยุทธภพก็ไม่เข้าโปรใด คือมันเป็นช่องทางขายอย่างหนึ่งอ่ะมึง ก็เหมือนมายืมที่เขาขายไหม มึงก็ต้องจ่ายค่าที่ แล้วพอเขาจะลดมึงก็บอกมึงจะลดด้วย แล้วเขาก็เเจ้งมึงก่อนแล้วลดนี่ไม่หักจากค่าที่นะรับได้ไหม มึงต้องออกเอง มึงรับได้ก็จบ กูรู้สึกว่าร้านหนังสือไทยจะตายลงทุกวัน นายก็มีภาระที่ยังต้องคีพสาขาให้ได้แม้จะต้องปิดไปหลายสาขาแล้วก็ตาม ยิ่งโควิดปิดห้างก็ตายไปพร้อมหลายๆร้านในห้างนี่แหละ สมัยก่อนนายมันไม่ทีโปรทุกเดือนนะ (ตามร้านสมัยนี้ก็ไม่ มีแค่วันเกิด งานหนังสือ ) ออนไลน์นี่แหละที่มีตลอด เพราะตลาดออนไลน์มันการแข่งขันด้านส่วนลดมันสูง ถึงต้องมาเล่นโปรออนไลน์แบบนี้แทน คนชอบมอกว่ามันได้กำไรจากการหักเปอร์ไปเต็มๆ แต่กูว่าไม่ หักค่านู่นนี่แล้วเหลือกำไรต่อเล่ม10 บาทนี่ถึงไม่รู้ มันมีอะไรที่ต้องเสียเหมือนกัน คือกูเคยเป็นเด็กที่เขาไปอ่านนายแล้วก็ไม่ซื้ออยู่หลายปี กูไบแอสมั้ง อันนี้กูถือเป็นต้นทุนที่ร้านนายต้องแบกรับมาหลายปีเหมือนกันจนคนเลิกอ่านหนังสือ ไม่มีเด็กมานั่งอ่านเหมือนเดิมอีกต่อไป และหลายๆที่แค่ในวงการวายก็ไม่เอาเข้ามันแล้วเพราะตลาดออนไลน์มันแรงกว่าสำหรับสายวาย ซื้อชป.ถูกกว่าอีก เรื่องราคากูว่ามีน้อยที่ซื้อนิยายอมรแบบราคาเต็มลด 15-25% ที่กูหาได้ ซึ่งกูโอเคที่สั่งกับที่ไหนก็ได้เหมือนกันถ้าเป็นพิมพ์แรก ถ้าเป็นที่อื่นรอบพิมพ์หนึ่งรอบพรีนี่ไม่มีทางลด ถึงลดก็ 20-30b ยังไม่รวมส่งอีก มันก็แล้วเเต่กลยุทธการตั้งราคาของแต่ละที่อีก
>>970 มึงต้องเข้าใจก่อนว่าร้านหนังสือแฟรนไชส์ใหญ่ๆนี่เขามีนายทุนหนุนหลัง สนพ.เล็กๆมีทางเลือกแค่ยอมเขา กับไม่ยอม ยอมเขาก็ได้ขาย ไม่ยอมก็ต้องไปหาทางใหม่ แล้วทางใหม่ทางไหน ตั้งร้านหนังสือเองเหรอ ก็เจอเจ้าแฟรนไชส์ใหญ่มาประกบไง ขายออนไลน์เหรอ งั้นออนไลน์เจ้าใหญ่ก็ลดด้วย ลดทุกเดือนไปเลย! เจ้าใหญ่ต้องรับต้นทุนจริง แต่มันเป็นต้นทุนที่เขาทุ่มตลาดเพื่อกินรวบ ต้นทุนที่เขาทุ่มเพื่อให้เจ้าอื่นๆต้องง้อเขา ถามว่าถ้าไม่มีโควิด รายใหญ่มีเงินมาหมุนแบบปลาใหญ่กินปลาเล็กได้ตลอด มันยุติธรรมกับเจ้าเล็กไหม ก็ไม่เลยนะ รายย่อยต่อรองแทบไม่ได้ ไม่เอาเหรอ เออ ไม่ต้องขายเนอะ ไปหาทางเอง ถ้าอยากให้หนังสือเป็นสินค้าที่ทุกคนเข้าถึงได้จริงๆ เป็นสังคมการอ่านจริงๆ กูว่ารัฐต้องยื่นมือเข้ามาช่วยรายย่อยด้วย ไม่ใช่ปล่อยให้เป็นทุนนิยมผูกขาด เจ้าเล็กจะตาย
>>971 กูเข้าใจๆ แต่กูก็พยายามจะอธิบายเรื่องไม่เข้าโปรว่าสนพ.เล็กก็เลือกไม่เขาโปรได้ ไม่ใช่บังคับทุกสนพ ไม่ใช่ไม่ยอมเข้าโปรก็ไม่ต้องขาย กูบอกในประโยคบนสุดเลยนะ ทำไมทุหคนเข้าใจกูว่ากูไล่พวกไม่เข้าโปรก็ไม่ต้องขาย การเข้าโปรนายก็ต้องเเบกรับต้นทุนมากขึ้น ถ้าเขาเเบกจนขาดทุน มันก็ไม่คิดโปรนี้ขึ้นมาหรอกถูกไหม พอมันมาหักกับสนพสนพไม่พอใจ ก็ไม่เข้าโปรเป็นจบ และจะไม่มีใครต้องง้อนาย ถ้ามีนายทุนอื่นมาเปิดเเข่งกับนาย เหมือนไปรที่ตอนเเรกเเม่งครองตลาด แต่ตอนนี้มันมีคู่เเข่งเยอะ ลูกค้าก็มีทางเลือกเยอะขึ้น แต่อีธุรกิจหนังสือมันกำไรน้อยไง ต้นทุนหน้าร้านก็สูง ลุ่มๆดอมๆมาหลายปี นายนี่ก็จะไปเมื่อไรไม่รู้ และที่สำคัญกูก็บอกอยู่ว่าธุรกิจออนไลน์นายไม่ได้ผูกขาดทุกที่ สนพมีทางเลือกอื่นนอกจากขายกับนายเยอะ
>>971 อีกอย่าง กูว่าข้างบนคุยกันเรื่องปลาใหญ่กินปลาเล็กและมันเป็นนายทุนกันจนไม่มีใครไม่รู้ว่ามันมีทุนเยอะนะ ที่กูกำลังอธิบายใน >>970 กูหมายถึงว่ามันไม่ได้ไม่ให้สิทธิเลือกสนพในการเข้าหรือไม่เข้าโปรเลย ไม่ปิดกั้นสิทธิด้วยซ้ำ และมันก็ไม่มีทางจู่ๆลด ต้องมีข้อตกลงอยู่แล้ว ในจุดนี้มึงมองว่าเป็นการบีบบังคับมากไปจนทำให้สนพเล็กๆหายใจไม่ออกหรอ กูว่าก็ไม่ ยิ่งกูบอกเลยว่ายุคออนไลน์เผลอๆนายต้องง้อสนพเล็กๆบางที่ด้วยซ้ำ มึงจะมาบอกว่านี่คือตลาดผูกขาดเพราะมันกินปลาเล็กจนหมดตลาดได้หรอ ในเมื่อเทรนผู้บริโภคก็เปลี่ยนมาช๊อปออนไลน์ไม่ก็รองานหนังสือกันมากขึ้น มันจะผูดขาดตลาดแบบกำไรตอนนี้แนวโน้มเป็นผูกขาดการขาดทุนแทน เป็นตลาดผูกขาดที่มีแนวโน้มจะขาดทุนต่อเนื่องทุกปีขนาดนี้ก็ให้มันผูกขาดการขาดทุนไปคนเดียวเถอะ อย่าคิดว่ามันเป็นปลาใหญ่แล้วต้องได้กำไรเสมอ เห็นที่มันปิดสาขาลงเรื่อยไหมล่ะ ถ้าวันหนึ่งมันล่มไปเลยก็ไม่แปลกนะใจใดๆสำหรับร้านหนังสือที่เหลืออยู่ไม่กี่ร้านในห้างน่ะ
บุคเฟรนของสยาม ไม่น่าตาย แต่ไม่รู้หลังหมดโควิดยังจะกลับมามั้ย ขนาดใกล้บ้านกูกูยังไม่เคยไปซื้อเลย เพราะมันขายราคาเต็ม คือในเวบตัวเองซูเปอร์เซลล์ลด ตาแหกแล้วแต่หน้าร้านไม่ลดไง
นอ.ปีนี้ลดหนักจริงๆมึง โดนปิดสาขาหน้าร้านเป็นแถว ไม่รู้ดีลค่าเช่ากันยังไง แต่กุว่ายอดขายหายหนักมากถึงลด20% อย่างต่อเนื่อง กุว่านี่ไม่ใช่ทุ่มตลาดแต่ มันคือการดิ้นหนีตายจากโควิด
ส่วนเรื่องโปรกับค่าสายส่งที่ไม่เป็นธรรม ถ้าบีบต้นทางจัดโปรแล้วเลือกได้ไม่บังคับก็ปกติมั้ย แม้กูคิดว่าต้องมีบีบหน่อยๆแหละ แต่กูก็ไม่รู้เค้าคุยกันยังไง
มึงต้องอย่าลืมว่าตลาดสิ่งพิมพ์กำลังแย่และมีแนวโน้มจะแย่ลงเรื่อยๆ จะหาคู่แข่งที่อยากรับความเสี่ยงมาเปิดสาขาที่มีค่าจัดการเดือนละเป็นแสนให้ทั่วถึงแล้วยังคุ้มทุนคุ้มกำไรมันไม่ง่ายนะ อัตรากำไรมากเกินควรไหมกูคงวิจารณ์ไม่ได้ แต่มึงจะมองข้ามต้นทุนและเครือข่ายความสะดวก รวมถึงแบรนด์ที่นายทุนใช้เวลาและทุนสะสมมาไม่ได้ ตรงนี้เป็นจุดที่รายเล็กใช้ประโยชน์ได้ทันทีที่ยอมจ่ายค่าฝากขายในเรทที่เค้ากำหนด
กิน popcorn อ่านโม่งเถียงกัน
โม่งการเมืองขึ้นสมอง ทำเนียนๆชักจูงคนแบนอมร ทั้งๆที่นายทุนในวงการหนังสือมีเยอะแยะ
>>977 ว่าก็ว่านะอมรไม่ต้องแบนมันหรอก แบนไปมันก็ไม่สำเร็จเพราะเดี๋ยวพอมันเอาเรื่องดังๆที่พวกมันรออ่านเข้ามา มันก็ไปแห่ซื้อกันอยู่ดี ละพวกสนพ.เล็กๆมันจะเอาเรื่องดีๆสนุกๆเข้ามาสักกี่เรื่องอ่ะ มีปัญญาซื้อLCกี่เรื่อง บางเจ้านี่ยิ่งร้ายเน้นทำอาร์ตสวยๆเข้าว่าแต่เนื้อข้างในนี่ทำกูอยากปาทิ้ง เสียดายเงินชิบหาย เหมือนไม่มีปัญญาซื้อเรื่องสนุกๆท็อปๆมาเลยซื้อเรื่องกากๆมาขายแล้วแก้ปัญหาด้วยการทำอาร์ตให้สวย แค่อาร์ตอย่างเดียวด้วยนะ แปลให้ดีๆจัดหน้าดีๆยังทำไม่ได้เลย คือไม่ใช่สนพ.เล็กทุกที่นะที่จะเป็นเหมือนฝูที่นส.ออกน้อยก็เลยเอาเวลามาทำแต่ละเรื่องให้เต็มที่ คัดเรื่องอย่างดี 80%แม่งผลิตงานกากแล้วก็จากไปด้วยซ้ำ กูก็ต้องเก็บเงินไว้ให้สิ่งที่กูพอเชื่อมั่นในคุณภาพเนื้อหาได้ก่อนรึเปล่า เหมือนมึงบอกให้กูเลิกใส่ผ้าอนามัยเพราะมันเป็นของโรงงานนายทุนใหญ่ มาใส่กาบมะพร้าวดีกว่าสนับสนุนชาวบ้านตัวเล็กๆที่เขารวมกลุ่มกันผลิตขายเงี้ย
>>977 ทำเนียนชักจูงคนแบนอมร? จะขำตาย จะจูงไปทำไม ขืนทำแบบนั้นเจ้าเล็กเดือดร้อนก่อนอยู่แล้ว เพราะเสียค่าสายส่งไปแต่ไม่ได้เงินจากตรงนั้นเลย อมรต่างหากที่ได้เปรียบเพราะขายหนังสือตัวเองค่าสายส่งวนอยู่ในบริษัทตัวเอง เงินจะไปเปย์ลิขสิทธิ์เล่มดีๆก็มี ที่เขียนไปนี่เพราะเจ้าเล็กต้องการความช่วยเหลือจริงๆต่างหาก
ไม่ใช่นายทุนใหญ่ชั่วร้ายเลวทราม แต่ระบบนี้มันไม่เอื้อให้ตัวเล็กๆได้ต่อรองเท่าไหร่ ควรเปิดช่องให้เขามากกว่านี้ อยากให้เปิดช่องให้ตัวเล็กน่ะ เข้าใจไหม ไม่ใช่ให้ไปปิดช่องตัวใหญ่ ลดภาษีกระดาษ ลดภาษีลิขสิทธิ์ ชักชวนให้ร้านหนังสือจัดโปรโมชั่นช่วยรายย่อย แล้วลดภาษีให้ร้านหนังสืออีกที สนับสนุนงานแปลหลายๆภาษาเพื่อให้คนอ่านมีทางเลือกหลากหลาย ไม่ใช่ปัดให้งานแปลเป็นงานจ้างแล้วเก็บภาษีนักแปลเท่าพนักงานบริษัทที่การเงินมั่นคงมีสวัสดิการ ทั้งหมดนี่กูก็ไม่ได้คิดเอง ลอกมาจากแพทเทิร์นที่ประเทศอื่นเขาใช้กันแล้วผลมันเวิร์คทั้งนั้นแหละ ที่อื่นทำได้ ไทยวิเศษมาจากไหนถึงจะทำไม่ได้ และไม่ได้การเมืองขึ้นสมอง แต่วิธีพวกนี้ ถ้าไม่ใช่หน่วยงานใหญ่ๆของรัฐยื่นมือเข้ามาช่วย มันทำไม่ได้จริงๆ
>>974 มึงเห็นเวลาร้านใหญ่ทำคอนเทนต์ลดออนไลน์ใช่มั้ย ส่วนใหญ่มันลดแบบเป็นขั้นบันได ยิ่งซื้อเยอะ เปอร์เซ็นต์ที่ได้ลดก็จะเพิ่ม วิธีแบบนี้ทำได้เฉพาะร้านหนังสือใหญ่ที่มีหนังสือให้เลือกเยอะเท่านั้นแหละ แล้วสนพ.ที่เข้าร่วมช่วยลดทุกอีเว้นท์ แบบว่าก็รู้ๆกันใช่ปะว่าสนพ.ไหน อันนั้นไม่ใช่สนพ.เล็กนะ นายทุนหนุนหลังเหมือนกัน ใหญ่โตโทรคมนาคม สายป่านยาวเหยียดพันรอบโลกได้ค่ะ เขาลดได้เพราะขายของแมส พิมพ์เยอะต้นทุนต่ำ แต่เจ้าเล็กนี่ถ้าไม่ลดตามอาจขายไม่ออก แต่พอลดราคา กำไรก็ลด สนพ.เล็กอีก มีขายแค่ไม่กี่ปก หวังให้ลดแล้วขายได้เยอะๆก็ยากนะ น้ำหนักต่อรองเขาต่ำมากจริงๆ
ถ้าจะแบนอมรกูไม่แบนเพราะเป็นนายทุนหรอก แบนเพราะคุณภาพดีกว่าจ่ะะะ กุหลาบแปลผิดมากี่เรื่องแล้วล่ะ แปลญี่ปุ่นที่โดนแหกว่าผิดยับก็บอกจะตรวจสอบๆ สุดท้ายไม่เห็นตรวจสอบอะไร พอเรื่องเงียบไปก็เอาหนังสือค้างสต๊อกมาโปรโมตในเพจต่อ ทำหนังสือแบบไม่แคร์ผู้บริโภคเลย สักแต่จะขาย เครืออมรหัวอื่นก็เหมือนกัน สมัยก่อนมีแต่หนังสือคุณภาพดี ทุกวันนี้แม้แต่เรื่องดังระดับหนังบล็อกบัสเตอร์ยังมีแปลบ้ง กูจะบ้า
ไปพ่วงการเมืองซะงั้น ไอ้นโยบายส่งเสริมรายย่อยจากภาครัฐที่มึงบอกอ่ะกุเห็นด้วย ไทยไม่ส่งเสริมตรงนี้จริงจังจริงๆ ซึ่งก็ไม่ใช่ความผิดอมรที่ต้องมาอุ้มคนเดียวเพราะกุทุนใหญ่อ่ะ ถ้ากุเป็นเจ้าของกูก็ไม่เอาอ่ะกำไรไม่ได้จะทำธุรกิจไปทำไมขาดทุนขึ้นมาก็เงินกูล้วนๆอ่ะ
ถ้าจะพ่วงการเมืองกุก็ขอนอกเรื่องว่ากูไม่เห็นด้วยกับการแบนสีผี หรือสารพัดแบนทั้งหลาย รวมถึงไม่เห็นด้วยกับนโยบายส่งเสริมเจ้าสัวรายเดิมๆของภาครัฐด้วย กุมองว่าทุกวันนี้ไม่ใช่เล่นกันอยู่ประเทศเดียวแล้ว โน่น ข้างนอกทุกประเทศรอรุมฉกเงินคนไทยอีกเป็นฝูง คนไทยพออะไรโตก็ช่วยเหยียบกันลงมาเพราะหาว่าผูกขาดไม่ชอบใจอย่างเดียว อีกหน่อยก็ตายหมดไปซื้อของจากนายทุนต่างชาติแทนหมดสิ เพราะไม่มีอะไรโตพอจะไปแข่งสนามระดับโลกแม้แต่อย่างเดียว
สต.กูคิดว่ารัฐบาลควรให้เลิกซัพทุนเก่าสู้ตลาดในประเทศแล้วซัพเฉพาะที่ส่งออกพอ ในประเทศไปสนับสนุนกลุ่มตั้งใหม่ให้ลืมตาอ้าปากได้จะดีกว่า ส่วนพวกมึงก็ต้องช่วยอุดหนุนของแพงที่บริการดีมีมาตรฐานเพราะไม่มีความประหยัดต่อขนาดไปก่อน (ซึ่งเอาจริงๆแม่งก็ยาก เพราะกูจน งกและขี้เกียจ) ช่วยให้มันโตมาแข่งกันได้อีกที แต่ก็นั่นแหละความสามารถก็ต้องมีมากพอด้วยไม่ใช่แค่อาศัยแรงซัพ มันหนีการแข่งกับแชมป์เก่าไม่ได้อยู่แล้ว ความสามารถในการเบียดตลาดด้วยตนเองมันก็ต้องมี
>>981 อย่างงั้นมึงไม่ต้องแบนแค่อมรหรอก มึงแบนทั้งวงการวายเลยดีกว่า มาตรฐานโคตรต่ำ ชุ่ยกันทั้งวงการ ขนาดแจ่มที่ว่าแปลจีนดีๆ วายไทยแม่งยังมาตรฐานต่ำชิบหาย เขียนให้เป็นภาษาไทยยังไม่ได้เลยบางเรื่อง กูไม่สนเรื่องเล็กใหญ่แล้วจริงๆถ้าคุณภาพมันยังทำได้แค่นี้ เรื่องดังๆก็ทำดี เรื่องไม่ดังเท่าก็ชุ่ยไป แต่ขนาดบางเรื่องอย่างดังก็ไม่เห็นมันจะทำดี มึงดูอย่างเมืองยิ้มได้LCเรื่องดังนขดังไปหลายเรื่อง มันทำดีขึ้นแค่ไหน พิสูจน์อักษรทำงานบ้างมั้ย ซบ.ได้เรื่องดีๆมามันแปลออกมายังไง ถ้าแบนกูแบนทั้งวงการวายเลยดีกว่า ไม่อ่ายวายกูก็มีอย่างอื่นให้อ่าน แกล้งๆแบนดูเผื่อมันจะเห็นหัวผู้บริโภคขึ้นบ้าง
>>982 เอ่อ มึง คือมึงจะไม่เห็นด้วยกับการแบนสีผี อันนี้กูโนคอมเมนต์ แต่มันคนละกรณีกัน อมรมันทุนใหญ่จริง แต่มันไม่ได้แดกตลาดเข้าไปคนเดียว มันใช้วิธีเป็นพันธมิตรกับเจ้าอื่น ซึ่งถ้าใครไม่พอใจและใหญ่พอก็ไปล็อบบี้แข่งกับมันได้ ยังมียักษ์ประจำวงการอยู่อีกสามสี่ตัว แต่สีผีซื้อแอสการ์โก้สมควรผิดกฎหมายโมโนโพลีจริงๆนะ แดกส่วนแบ่งตลาดเข้าไปคนเดียวแปดสิบกว่าเปอร์ แต่มติคณะกรรมการดันไฟเขียว ทั้งที่แม่งไม่ควรเขียวอ่ะ ถ้าใครจะมองว่าไม่สมควรสนับสนุนและรณรงค์ให้แบน กูว่าก็ควรเข้าใจเขาด้วยว่ะ
>>980 เรื่องอำนาจต่อลองของสนพเล็กนี่กูเข้าใจว่าน้อย แต่กูเห็นคนว่าเหมือนมันบังคับมัดมือชกไม่มีทางปฏิเสธผูกขาดสุดๆไม่มีทางเลือกเลย กูเลยไม่เห็นด้วยเท่าไร และกูเห็นด้วยกับมึงมากว่าปัญหามันไม่่ได้อยู่ที่นายทุนมันอยู่ที่ประเทศเราไม่ให้ความสำคัญกับเรื่องนี้ ไม่มีงบที่จะอุ้มชู ไม่เห็นถึงความสำคัญของมัน ซึ่งตอนนี้มันกระทบเป็นวงกว้างกับคนที่อยู่ในธุรกิจสิ่งพิมพ์ ทั้งเรื่องกระดาษที่หลายโรงพิมพ์เปลี่ยนจากซื้อกระดาษในประเทศเป็นซื้อกระดาษจากจีนแทน คนเก่งๆไม่ค่อยอยากเข้าไปทำเพราะเงินเดือนน้อยทำให้งานไม่มีคุณภาพ หน้าร้านหนังสือที่ถยอยปิดเพราะสู้ค่าที่ค่าแรงที่พุ่งสูงส่วนทางกับยอดขาย มันเป็นปัญหาต่อเนื่องมาจากการที่ภาครัฐไม่สนับสนุนจริงๆ
กุเห็นพวกมึงคุยกันยาวมาก เหมือนคุยเรื่องเดียวกันแต่จับคนละประเด็น สรุปให้กูสั้นๆทีกุโง่
สรุปที่มึงเถียงกันคือเรื่อง
อมรเป็นนายทุนเลยทุนหน้า โปรยเงินซื้อแต่ลิขสิทธิ์เรื่องดังตัดหน้าจนเจ้าเล็กไม่ได้แดรก ถูกปะ
เรื่องดังไม่ดังนี่วัดที่อะไร แปลเถื่อนยอดดีหรอ ถ้างั้นกุไม่นับว่าดังนะ บางเรื่องยอดวิวในจจท็อปในไทยตุ๊บ บางเรื่องกริบในไทยแมส กุว่าการขายนิยายได้เรื่องนึงใช้องค์ประกอบหลายอย่าง
กูว่าแบนเหี้ยไรไม่ได้ทั้งนั้นอะ ไม่ว่าจะเป็นสนพใหญ่หรือเล็กหรือคุณภาพไม่ดี เพราะยังไงถ้าเรื่องมันสนุก แม้คุณภาพจะดรอป ก็จะมีคนซื้ออยู่ดี
เหมือนแบนสีผี เห็นรณรงค์ให้แบนๆ สีผีไม่กระทบเลย คนก็ยังซื้อเยอะเหมือนเดิม
เหมือนพวกขี้แพ้ชวนตีอ่ะ หาคนเกลียดเพิ่มเป็นเพื่อน นายทุนมันก็ตั้งหลายสนพ เจาะจงแค่อมร
นิยายนอกกระแสที่จีนที่มาดังเปรี้ยงๆในไทยก็เยอะแยะ บางเรื่องดังๆมาทำแล้วแป้กเพราะสนพกากก็มี เงินมันไม่ใช่ทุกอย่าง สนพเล็กๆแต่ตั้งใจแปลตั้งใจทำนิยายมันก็ดังได้
>>993 ขี้แพ้ชวนตี 5555555 พูดอย่างกับคนที่มาถกๆกันในนี้เป็นคนสนพ.เล็กงั้นแหละ หลายๆคนก็แค่ผู้บริโภคปะวะ ผู้บริโภคแสดงความเห็นเกี่ยวกับสนพ.ไม่ได้อ่อ?? ที่บ่นๆกันนี่ก็ซื้อของกุหลาบกันทั้งนั้นแหละ ไม่งั้นจะไปรู้เรอะว่าคุณภาพมันแย่อ่ะ หรือผู้บริโภคต้องซื้ออย่างเดียว แสดงความเห็นเกี่ยวกับแนวทางของสนพ.ไม่ได้เลย????
>>990 คนอื่นเถียงเรื่องไรกูไม่รู้ ประเด็นกูคือเจ้าเล็กไม่มีพาวเวอร์มากพอจะไปสู้กับทุนใหญ่มากมาย บางครั้งเจ้าเล็กก็ไม่มีทางเลือก ไม่ได้ชักชวนให้แบนทุนใหญ่ เพราะด้วยโครงสร้างนี้ แบนไปเจ้าเล็กก็เสียหายหนักกว่าอยู่ดี ไม่ได้เจาะจงโจมตีอมร แต่เขาคุยเรื่องอมรกันอยู่เฉยๆ กูก็ยกตัวอย่างตามไป
ว่าแต่มีใครชักชวนให้แบนอมรด้วยเหรอ กูไม่เห็น
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.