เรื่องปกกูไม่ค่อยเอามาเป็นพ้อยในการซื้อเท่าไร ทำให้ซบ.แม่งไม่ได้เหนืออะไรจากที่อื่นใจกูเลย ปกที่กูชอบก็คือปกบันทึกปิ่นหลากสีที่ชอบโดนเอามาแซะอ่ะ ตอนเห็นนี่กูถูกใจจนกดซื้อเลยนะ555555555555555 อีกเรื่องหนึ่งที่ซบ.กำลังสร้างวัฒนธรรมที่กูไม่ชอบ สำหรับกูมันเป็นค่านิยมที่ผิด คือเรื่องการแปลกูไม่ได้อยากมาเรียนศัพย์จีนในนิยาย กูอยากอ่านนิยายแปลจีนที่คนแปลสามารถดึงอารมณ์และอรรรสของนิยายออกมาเป็นภาษาไทยสื่อให้ผู้อ่านได้รู้สึกร่วมกัน กูเลยชื่นชมนักแปลมาตลอดเลยว่ามีความสามารถ มันเริ่มมาจากยุคกูกูทับศัพท์ ซึ่งคนหรือเด็กๆยุคนี้คงมองว่ามันเท่มันดี มันมีเอกลักษณ์แต่กูไม่ชอบ กูโกธรซบมากที่มำแบบนี้ เอาตรงๆกูกลัวมันจะทำให้นิยายในอนาคตคนแปลต้องแปลเเบบนี้ถึงจะถูกใจนักอ่าน ซบ.นี้เรียกบกทำงานหรอปล่อยให้มีแต่เรื่องทับศัพท์ออกมาได้สงสัยเอาเวลาไปมัทวบรีฟปก ทำไมไม่หัดทำงานให้มันบาลายกันบ้าง ยุคนี้มันมาในรูปแบบของสะสม หน้าตาเลยสำคัญสัด และถ้าจะตีตลาดยุคนี้ที่งานอาร์ตมาแรง ทำเอาคนที่ไม่อ่านหนังสือมาซื้อได้หูก็คงต้องปลงเรื่องปกสำคัญกว่าตัวเนื้อหาในสายตาของคนในนกฟ้าและเฟส