Last posted
Total of 1000 posts
>>934 https://fanboi.ch/801/3119/638-640
สปอยเก่าจากเพื่อนโม่ง
KY มีใครอ่านบทตัวร้ายช่างยากนักจบหรือยัง กูอยากรู้ว่ามันจะเข้าใจผิดคุยคนละภาษาอีกนานแค่ไหน เพิ่งอ่านเล่ม 1 จบ แต่กูหงุดหงิดนายเอกมาก เอกมโนจนกูอยากก่ายหน้าผาก ยิ่งซีนพระเอกตาบอดเล่นบทนางรองเหมือนลดหย่อนสติปัญญา
แล้วไม่นับเรื่องที่เหมือนทุกอย่างในโลกหล้าพร้อมใจกันทำให้พระนายต่างเข้าใจผิดกันอีก แมร่งอยากส่งยาสลายมโนให้ทั้งคู่กินแล้วจับมานั่งคุยกันแบบมีตัวกลางเป็นล่ามจะได้คุยเรื่องเดียวกันจริง ๆ สักที
องครักษ์เสื้อแพรสนุกมาก ถ้าชอบปราชญ์กู้กับราชัน แนะนำเลย ไม่อยากให้พลาดเพราะฉากนั้นจริงๆ สปอยไม่ได้ด้วย ต้องอ่านเอง ยอมรับว่าเฟยเทียนเขียนแนวโบราณเก่งมาก
กูอ่าน สัตบุรุษผู้แช่มช้อย ในเว็บที่ให้ทดลองอ่านถึงตอน 5 แล้วก็ว่าเนื้อเรื่องน่าสนใจดี แต่ยังไม่ค่อยคลิกกับอุปนิสัยโผงผาง(จนอาจถึงขั้นสุดโต่ง?)ไม่คิดหน้าคิดหลังของนายเอกสักเท่าไหร่ว่ะ อาจเพราะเคยมีวรยุทธสูงไม่ต้องเกรงใครมาก่อน? แต่ตอนนี้แกไม่มีวรยุทธนะเว้ยย อยู่ในรั้ววังทำตัวไม่ระวังถึงตายได้เลยนะ ถึงจะเป็นนายเอกไม่เข้าเดธเฟล้กก็เถอะ อ่านแล้วกูค่อนข้างหุดหิดนิดหน่อย เรื่องการแปลการทับศัพท์ไม่ทับศัพท์อะไรงี้ด้วย(ฮองเฮาก็ฮองเฮาสิวะ พระมเหสีทำไมในเมื่ออันอื่นอย่างแทนตัวพระสนมยังทับศัพท์ใช้เหนียงเหนียงตั้งแต่ตำแหน่งสูงยันต่ำขั้นแค่เสาซื่อ(นายเอก)เลย)
สุขสวัสดิ์ฝ่าบาท(คำทักฮ่องเต้?)ก็เหมือนกัน อันนี้กูอาจไม่เคยเห็นผ่านตากูเอง ขอผู้รู้ตอบทีว่ามันมีใช่ไหม ไม่รู้ว่าตัวเล่มจะมีเปลี่ยนแปลงหรือเปล่า แต่สำหรับกูคงต้องขอคิดก่อนและขอดูรีวิวจากคนอ่านเล่มเพิ่มเติมกว่านี้ว่ะ
>>940 มึงพอรีวิวยาว ๆ ได้มั้ยอ่ะ เพราะกูไม่ชอบเฟยเทียนงานโบราณอ่ะ แต่กูก็ไม่อยากตัดสินแค่เพราะถ้าชอบ...เรื่องนี้อ่านเลย มันอาจจะเรียกคนอ่านนะแต่ขณะเดียวกันก็ไล่คนอ่านได้ด้วย กูไม่อยากพลาดเพราะอะไรแบบนี้จริง ๆ //แงงง กูขอโทษทุกคนที่ชอบเฟยเทียนงานโบราณจริง ๆ กูก็รู้ตัวนะว่าเป็นส่วนน้อย 😂😂
>>939 แรก ๆ ตอนชงกับนางเอกก็ตลกปนเอ็นดูอยู่หรอก แต่มันเยอะวนไปจนเริ่มฝืดอ่ะ แล้วส่วนตัวกูอาจไม่ชอบคาร์ประเภทคิดเองเออเองหรือยัดเยียดความคิดตัวเองใส่คนอื่นด้วย นายเอกก็พยายามยัดเยียดเมียให้พระเอกให้ได้ คิดว่ายังไงก็ต้องแค้นตัวเองปิ๊งสาว ๆ มันเลยอึดอัดอ่ะ ยิ่งซีนปลอมเป็นนางรองแล้วสร้างโมเม้นพูดตามบทจีบพระเอกนอนกอดจูบเขาจนคิดว่าพระเอกปิ๊งนางรองแล้วกูยิ่งถอนหายใจ ส่วนพระเอกก็ท่านผู้ยิ่งใหญ่แต่ความคิดเจียมเนื้อเจียมตัวไม่พูดอะไรให้ชัดเจนเข้าทางนายเอกสายมโน
>>943 กูไม่กล้ารีวิวอะ เพราะมันจะสปอยเรื่องหมดเลย มันเกี่ยวกับการเมือง ทำสงคราม ชิงบัลลังก์ ชิงไฟวชิงพริบ ในยุคราชวงศ์หมิง ช่วงรัชศกหงอู่ถึงรัชศกหย่งเล่อ พระนายเป็นองครักษ์เสื้อแพร ตัวละครเอามาจากบุคคลในประวัติศาสตร์ สไตล์เล่าเรื่องเหมือนปราชญ์กับราชัน สำนวนแปลดี อ่านง่าย
>>946 สุขสวัสดิ์ฝ่าบาท กูไม่เคยเห็นว่ะ เคยเจอแต่ถวายบังคมฝ่าบาท อาจเพราะกูอ่านพีเรียดจีนไม่ค่อยเยอะด้วยมั้ง แต่เออ คำนี้แปลกใหม่ดีสำหรับกูแม้จะรู้สึกว่าเอามาใช้ทักทายฮ่องเต้แล้วทะแม่ง
เรื่องสัตบุรุษผู้แช่มช้อยกูรอด ไม่ได้ตำ เพราะไม่ชอบแนวนอ. ซน ๆ อย่างเว่ยอิง (ปรมจ.) อ่านแล้วเหนื่อย 555
แต่ขอบคุณมากที่มาแชร์ให้กูมั่นใจว่าดีแระที่ไม่ได้ตำมา
กูโม่งที่เคยมาขอให้แนะนำนิยาย Nagira Yuu นะ กูอ่านรักในความทรงจำแล้ว อิเวง ร้องไห้ ไม่มีใครเตือนกูเลย 55555555555 แต่กูชอบมากๆๆๆๆ ขอบคุณที่แนะนำ เดะไปงานนส.อีกวันจะไปสอยเรื่องอื่นของคนนี้มาอีก
สุขสวัสดิ์ฝ่าบาทกกูว่าอันเดียวกับที่บางเจ้าใช้ถวายพระพรฝ่าบาทรึเปล่า กูเดานะ ไม่รู้ภาษาจีนคือคำไหน
ถามจ้า เกิดใหม่เป็นเน็ตไอดอล นี่สนุกมั้ย อยากจะซื้อมาลองอ่านแต่ราคาแรงไปหามือสองก็มีขายแต่ของรอบจอง
>>953 ในความเห็นกุ มันก็อ่านได้ เนื้อเรื่องเรื่อยๆ นายเอกย้อนอดีตมาเปลี่ยนแปลงตัวเอง พัฒนาฝีมือทำอาหาร ลงรูปลงคลิป มีคนติดตาม ซูๆ อ่ะมึง พระเอกก็ตามระเบียบนิยาย หล่อ รวย ไม่สนใจใคร แต่สนใจนายเอก ซึนๆยอมๆ มีปมชีวิตพระเอกนิดนึง
จริงๆ นิยายแนวนี้เยอะ ถ้ามีถ้าชอบก็อ่าน แต่ถ้าไม่อ่านก็ไม่ได้ถือว่ามึงพลาดอะไรไปหรอก ถ้าขายแพง มึงอย่าซื้อ
แอคนั้นบอกองค์รักเสื้อแพรโดนตัดเนื้อหาออกประโยคข่มขืนหรอ
มึง กูขอรีวิว fengmang หน่อยสิ
องครักษ์เสื้อแพร ประโยคไหนตกหล่น อ่านเล่มจบแล้ว แปลชัดมากว่าโดนเสียบจริง
แอคที่ออกมาพูดต้องมีหลักฐานนะ พูดลอยๆ แบบนี้ไม่ได้ แล้วแอคที่ว่าพิมพ์บอกเองว่าไม่ได้อ่าน ให้คนอื่นเทียบให้อีก
แอคนั้นนางอ่านจีนไม่ใช่ออกไม่ใช่ ต้นฉบับจะมีเหรอ ไปอ่านฉบับเว็บมาเปล่า
Ky พูดถึงนางิระ กูถามนิดว่า Three Times Blink นี่ HE ปะ เคยอ่านสปอยล์นานนนละ กลัวหักมุมแซดเอนดิ้งอะ //รอแอลซีก็ไม่มาสักที
Ky โรสประกาศ LC เรื่อง undead ออกพย
>>971 >>973 กูช่วยแปะวีรกรรมไว้กงนี้ เผื่อใครไม่รู้ https://fanboi.ch/801/2077/471-/ ตอน bly ประกาศ lc เรื่อง utsukushii kare กูยังเห็นคนบอกจะไปซื้อของค่ายนี้มาอ่านอยู่เลย เครียส
แต่ไปย้อนอ่านมู้เก่าเก็บแล้วคิดถึงสมัยโม่งอ่านวายปุ่นกันเยอะๆว่ะ แม่งสะเทือนใจตรงที่ยุคไพเรทอ่านกันอย่างเยอะ เดี๋ยวนี้มี lc แล้วดันหาคนอ่านเรื่องใหม่ๆยากมาก โดนวายจีนดูดไปหมดละ 5555555
>>975 โม่งสมัยก่อนเมาท์วายญปถึงพริกถึงขิงจริง กูเห็นคนอ่านวายญปหลายๆคนที่กูรู้จักเลิกอ่านกันไปแล้วเพราะแนวบนดินมันต่างจากแนวใต้ดินที่เคยอ่านกันด้วยแหละ (กูสังเกตดูไพเรทจะชอบเน้นปกเผ็ดๆเรียกแขก เนื้อหาก็จะแส้บๆ บ้งๆ เน้นยั่วเย) คนโดนวายจีนดูดไปก็เยอะ แต่เรื่องไหนหนุกๆก็ยังมีโม่งเมาท์กันเรื่อยๆนะ ล่าสุดก็เพิ่งเมาท์ public school กันไป
>>976 ถ้ามึงลิสท์ไว้แต่เรื่องเก่าๆกูว่าคงยากที่จะหวัง lc ว่ะ ยกเว้นจะเป็นเรื่องแมสๆ เอาเข้าจริงแต่ละเรื่องที่ไพเรทเคยทำแทบจะเป็นเรื่องโนเนมในญี่ปุ่นทั้งนั้นเลยนะ ยกเว้นพวกซีรีย์อย่าง cold, deadlock อะไรพวกนี้อ่ะดังจริง
ในโม่งคนอ่านวายจีนเป็นหลักกันก็จริง แต่คนอ่านวายอื่นๆมันก็มี แค่ไม่สิงโม่ง คนเล่นโม่งก็เปลี่ยนหน้ากันไปเรื่อยๆ คนที่เคยเมาท์วายญี่ปุ่นเยอะๆสมัยก่อนพอกระแสโม่งเปลี่ยนมาทางวายจีนก็อาจจะเลิกเล่นกันไปแต่ยังตามอ่านอยู่ก็ได้ หรืออย่างวายไทยที่โม่งวิเคราะห์กันว่าคนไม่อ่านไม่ซื้อเพราะสารพัดเหตุผล กูเห็นงานหนังสือก็มีคนแห่ไปกวาดวายไทยกันเยอะแยะ คนลงรูปอวดหนังสือก็วายไทยเพียบ อย่าคิดว่าโม่งคือภาพแทนวงการวายทั้งหมด อาจจะไม่เกี่ยวกับที่พวกมึงคุยกันเท่าไหร่แต่เวลาเห็นคนพูดว่าทำไมไม่มีคนเมาท์วายอื่นนอกจากวายจีนบ้างกูจะคิดงี้ตลอดเลย
กูรอรีวิวเรื่องใหม่ๆงานสือจากทุกสายอยู่นะ จะวายจีนวายยุ่นวายเกาวายฝรั่ง กูพร้อมโดนป้ายยาหมด 555555555
ไปสอยบทตัวร้ายฯตามเพื่อนโม่งมา เพิ่งอ่านไปได้ประมาณครึ่งเล่ม สนุกกว่าที่คิดอะ เนื้อเรื่องตลกร้ายดีแฮะ ตั้งแต่เปิดเรื่องมาเกี่ยวกับชีวิตประธานจอมเผด็จการของนอ.บรรยายซะดูตลก แต่จริงๆแล้วชีวิตแม่งโคตรเศร้า ชอบนอ.มองโลกในแง่ดีมาก พอ.กูยังรู้สึกเฉยๆอยู่ ไม่ได้ทับใจไร อยากให้มีบทพูดเยอะกว่านี้5555 ส่วนตัวรู้สึกถูกชะตากับตลค.ที่ชื่อหงซิ่วเป็นพิเศษ หวังว่าจะสนุกแบบนี้ไปเรื่อยๆตลค.จะไม่เป็นหลุดคาร์แบบขันทีฯ
>>953 มาช้าแต่ก็อยากรีวิวให้ฟัง
เรื่องนี้เกิดใหม่ก็ซูๆนิดๆ ใช้คำว่านิดๆเพราะนายเอกเป็นพ่อครัวที่เก่งอยู่แล้ว รูปร่างดีหุ่นดี กำลังดี เกิดใหม่ก็มีดีแค่นี้แหละ ไม่วนลูปตบหน้าใครนะ ใช้ชีวิตพัฒนาการไปวันๆ ตัวร้ายหลักคือคนในทดลองอ่าน แต่ก็ตีตกจากเรื่องคนที่นายเอกแอบชอบไปตั้งแต่ตอนแรกๆ กลางๆมีวนมาอีกเรื่องพระเอก
พระเอกมีปม คือหล่อรวย ไม่สนใคร แต่ไม่ได้สนแค่นายเอก เพราะชาติที่แล้วนางก็รักตัวร้าย มันเป็นเพราะปมของพระเอก ซึ่งทำให้เรื่องนี้มีเหตุผลเลยว่าคนหล่อรวยเย็นชาทำไมสนใจแค่นายเอก(ซึ่งจริงๆก็ไม่ได้สนแค่นายเอกนะ) ทำได้ดีกว่าหลายๆเรื่องที่ก็แค่หล่อรวย ก็แค่เย็นชาแต่เธอคือเดสทินี่
ขอสปอย ลองตัดสินใจก่อนว่าจะอ่านสปอยไหม เพราะสปอล์ยแรง
.
.
.
.
.
ส้มป่อย
คือพระเอกเป็นซึมเศร้ารุนแรงมากๆแบบฆ่าตัวตาย นิสัยของนายเอกเหมาะกับคนที่ปลอบโยนคนซึมเศร้าเวย์พระเอกพอดี ที่เรื่องอธิบาย (คืออบอุ่น อ่อนโยนนิดๆ อยู่ด้วยแล้วสบายใจ ทำกิจกรรมข้างนอก) ชาติที่แล้วพระเอกรักตัวร้ายจริง เพราะตัวร้ายเปลี่ยนตัวเองให้เป็นคนแบบนั้นเพื่อเข้าใกล้พระเอก เรื่องให้คำอธิบายว่าลึกๆ พระเอกแค่ต้องการใครอยู่ข้างๆที่อบอุ่นอ่อนโยน ช่วยเยียวยาตัวเองได้เอาตัวเองไปจากโคลนตม เพราะงั้นจะเป็นใครก็ได้ทั้งนั้น ไม่ใช่แค่นายเอกหรือตัวร้าย แต่พอมีใครเข้ามาก็จะปักใจ นายเอกเลยสงสารพระเอกมาตอนรู้เรื่องนี้ แต่อย่างกับนายเอกพระเอกก็จากแค่ฟิลเกาะขอนไม้ลอยน้ำค่อยๆรักจริงขึ้นเรื่อยๆ
.
.
.
.
.
.
นายเอกแมนมากหล่อมาก ถ้าจะพูดว่าเป็นนายเอกเพราะกลัวพระเอกเจ็บกูก็เชื่อ ซิกแพ็คแน่นปกป้องสาว สาวยังเคลิ้ม
อ่านรัชทายาทบัญชาจบเล่ม 1 แล้ว กูชอบว่ะ
.
.
.
.
.
พระเอกงานดีมาก ฉลาด มีลูกล่อลูกชน ใช้ทั้งไม้แข็งไม้อ่อน นายเอกก็ไม่ได้โง่นะ ฉลาดเลยแหละ แต่อยู่ในความเป็นจริง ฉลาดแค่ไหนก็ไร้อำนาจ เลยต้องยอมอ่อนให้พระเอก
ตัวะครทั้งฝ่ายดี ฝ่ายร้าย คือคุยกันแบบคนมีการศึกษา (ยกเว้น 2 คนนะ) พระเอกอาจโดนบีบบ้าง แต่นางก๋ได้กำไร ในขณะที่ฮ่องเต้ถึงจะโดนแผนพระเอกแต่ก็หาเรื่องให้พระเอกได้บ้าง ไม่ได้โดนตีฝ่ายเดียว
พระเอกเหมือนซึนดาเระ ปากแข็ง รักเจ้านะ แต่บอกขันทีคนสนิทว่าแค่แผน ข้าต้องตะล่อมซื่อจื่อ แต่ถึงเวลาไปโวยวายตอนได้แผลมา 4 ขีด ทั้งรักทั้งเอ็นดูชัดๆ 55 นายเอกก็น้อง แบบน่ารัก ฉลาด เวลาอยู่กับพระเอกเหมือนไอ้ต้าวนุ่มๆ ให้พระเอกจับปั้นแล้วกลืนๆ คือมันพลัฟฟี่บอกไม่ถูก
.
.
.
.
.
สรุปได้เอเวอร์วาย มา 3 เรื่อง อ่านไป 2 แล้วชอบมาก ทั้งกระบี่คู่ ทั้ง รัชทายาท เดี๋ยวจบแล้วมาเหลาต่อ
กูมาโหวตรัชทายาทบัญชาอีกเสียง ตอนแรกนึกว่างานพระเอกหลงเมียอ่านเพลินๆ เห้ยตัวละครฉลาดกว่าที่คิด55555 เรื่องนี้บรรยายแน่นอยู่นะ ค่อยๆ อ่านวันหยุดนี่เหมาะมาก เพิ่งอ่านไปได้แค่ 30-40 หน้ากูก็ชอบแล้ว ไปอ่านต่อละจ้า
แอคนั้นที่โวยเรื่องเสื้อแพรแปลตกยังโวยไม่เลิก แถมโวยแบบกั๊กๆไม่ยอมบอกว่าประโยคที่ตกไปคืออะไร แค่พูดลอยๆว่าสำคัญ ทั้งที่ตัวเองไปดำน้ำมาอีกที อ่านภาษาจีนไม่ออกด้วยซ้ำ ทำไมไม่เช็กให้ชัวร์ก่อนว่าแปลตกจริงๆแล้วค่อยโวยวะ งง
เพิ่งอ่านแสงตะวันในฟ้าสีเทาจบ สนุกกว่าที่คิดว่ะ กูซื้อแบบไม่คาดหวัง เห็นว่าเล่มหนาแต่ราคาไม่แพงเลยซื้อมาอ่าน แต่สนุกกว่าที่คิดเยอะเลยว่ะ
แนวเล่าตั้งแต่นายเอกเด็กจนโต ค่อยๆ มีความรัก มีเลิกรา แล้วมาเจอกันใหม่
เรื่องจบ HE ตอนหลังพระเอกพอรู้ใจตัวเองแล้วมาเจอนายเอกอีกครั้งคือรุกมากกก ตามจีบหนักมากกกก แต่นายเอกก็แน่มาก 555 กูชอบคำเปรียบเปรยในเรื่องมาก 'คนหนึ่งรักมากไป คนหนึ่งรักน้อยเกิน คนหนึ่งเพียงต้องการช่วงเวลาสั้นๆ อีกคนกลับคาดหวังชั่วนิรันดร์’
คือเมื่อก่อนเหมือนนายเอกรักมากกว่า พอพระเอกบอกเลิกเลยเข็ด
ผ่านไปหลายปีครั้งนี้พระเอกตื๊อจนเห็น ก็ลองรักใหม่ เเต่เป็นรักแบบ
นิยายเปรียบเปรยว่าเป็นตาชั่ง พระเอกใส่รักลงไปเท่าไหร่ นายเอกจะมองก่อน แล้วค่อยใส่รักลงไปให้เท่ากัน
ตาชั่งก็จะสมดุล ไม่มีใครรักมากกว่าหรือน้อยกว่า ออกมาเป็นรักที่ไปเรื่อยๆ แต่อยู่นานๆ
กูชอบมากว่ะ อยากแนะนำ
มึงเหี้ยมาก รอคุณหมด แล้วไม่ประชาสัมพันสักอย่างเหี้ยมากเสียเวลา
>>988 แค่อ่านรีวิวมึง กูก็จะร้องแล้ว "พระเอกใส่รักลงไปเท่าไหร่ นายเอกจะมองก่อน แล้วค่อยใส่รักลงไปให้เท่ากัน"
มันเหมือนจริงๆแล้วนอ. รักมาก แต่ก็แสดงออกได้แค่เท่าที่พอ. จะมีให้ แสดงออกมากไปก็กลัวเจ็บอีก เศร้าว่ะ
ปอลอ มันเน้นพาร์ทสู้ชีวิตเยอะมั้ยวะ เทียบกับพาร์ทความรักแล้วสัก 50/50 มั้ย ?
กูอยากอ่านดรามาความรักแต่ไม่ค่อยอยากอ่านบันทึกสู้ชีวิต
>>994 ไม่เจ็บมึง คือยังไงดี นายเอกไม่ได้รักมากกเท่าเดิม ที่บอกใส่ไปให้เท่ากันคือตัวนายเอกไม่ได้คาดหวังมากเท่าก่อน นายเอกเลยไม่เจ็บ ไม่ได้เศร้านะ คือจบแฮปปี้แบบต่างคนต่างปรับตัวกันไ้ด้ และจริงๆ ช่วงท้ายกูว่าพระเอกรักมากกว่าไปแล้วว่ะ แค่นังปากแข็งเฉยๆ ส่วนนายเอกเข็ดจนกลายเป็นคนที่ไม่คาดหวังพระเอกแล้วว่าจะอะไรยังไง รักมากรักตอบ ทำดีมาทำดีตอบ แต่จะไม่เริ่มก่อนเท่าไหร่
พาร์ทความรักกับพาร์ทชีวิตค่อนข้างครึ่งๆ อยู่นะ เอาจริงๆ ช่วงชีวิตไม่ได้ดราม่ามาก เพราะนายเอกเล่าแบบเหมือนบอกเล่าให้ฟัง นางเศร้านะ แต่มันก็ผ่านไป คือสายสู้ชีวิต อย่างตอนพระเอกบอกเลิกคือเศร้าไม่กี่หน้า แล้วนางก็มูฟออน มาหนักอีกทีคือตอนมีอะไรมากระทบแล้วเหมือนเพิ่งรู้ตัวแล้วระเบิดอีกที (ฉากนี้กุน้ำตาซึม) แต่พอระเบิดแล้วเรื่องก็ต้องไปต่อ นางก็มูฟออนไปจริงๆ ละคราวนี้ คือนายเอกเก็บความรู้สึกเก่งมาก และเหมือนมีเรื่องอื่นต้องทำเยอะมากจนแบบกุต้องไปต่อ ถ้าไม่ไปต่อน้องสาวจะทำยังไง แม่จะทำยังไง เรื่องมันบังคับให้ไม่ต้องเศร้านาน
กุขำฉากนึงตอนพระเอกกลับมาแล้วตื๊อสำเร็จ เมื่อก่อนพระเอกอยู่อันดับสามในใจนายเอก ( อันดึบหนึ่งน้องสาว อันดับสองแม่ ) พอกลับมาอีกทีนายเอกมีคนดีๆ ช่วยเต็มไปหมด พระเอกได้แต่นับนิ้ว...อยู่ในสิบอันดับแรกมั้ยนะ ได้แต่ช้ำอยู่คนเดียว สามอันดับนั้นเคยเป็นของชั้น กุขรำ 555
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.