Last posted
Total of 1000 posts
เทพบุตรฯ เล่ม3 แปลอิหยังวะหลายจุดชิบ แทบจะหน้าต่อหน้า อ่านแล้วตีควาไม่ได้ว่าต้องการอะไร ใจความย้อนแย้งกับบรรทัดบนหรือข้างๆ ใช้คำเชื่อม แต่ แต่ว่า แต่ถ้า ได้งงมาก คำว่าแต่มันใช้กับประโยคที่ข้างหน้าและหลังขัดแย้งกันไหมไม่ใช่ตรงกัน หงุดหงิดมากเพราะไม่รู้ว่าต้องการสื่ออะไร หรือเจ๊เยว่เขียนเรื่องนี้แบบเมากาว ตอนแปลคนแปลก็ควรจะเอ๊ะ หน่อยไหม
ขอยกตัวอย่างไม่ไหวละ อึดอัด (ขอย่อหรือตัดช่วงที่ไม่ใช่อันหลักแต่ยกมาเพื่อให้เข้าใจบริบทนะ)
สปอยล์
.
.
.
.
.
.
คุณชายญาติตระกลูไป๋คนนี้อวดเบ่ง พอมาถึงก็แย่งพื้นที่ที่คนอื่นถ่ายเอาไว้ล่วงหน้า โปรดิวเซอร์ได้แต่หวังว่า ‘กองข้างๆ จะไม่มีแบ็กที่แข็งแกร่งมากนัก แต่ถ้าเป็นกองถ่ายที่เสียดายเงินที่ใช้ถ่ายทำในเมืองหนังละคนตี้ตูนี้ละก็ ต่อให้ไม่มีแบ็กแค่ไหนก็คงไม่กล้าอวดเก่งนัก’
.
.
.
.
กลิ้งอ่านหลายรอบยังไม่เข้าใจว่าเนื้อแท้ต้องการแบบไหนเพราะตีความได้เยอะมาก
หน้าถัดไปก็มีอะไรแบบนี้อีกท้อชิบหาย
เพื่อนโม่งงง มีใครอ่านกับดักแมรี่ซูป้ะ ตอนล่าสุดโคตรพีค ก฿กูมึนไปหมด งงงวยมาก
เทพบุตรคนแปลคนเดียวกับตัดสินคนจากหน้าตาป่ะ ยังไม่ได้อ่านเทพบุตร แต่ตัดสินคนจากหน้าตา กุว่าแปลอิหยังวะหลายจุดมากเหมือนกัน
โอ้ยกูอ่านpublic schoolอยู่ ความจริงได้หนังสือมากะจะไม่อ่าน ดองไว้ เพราะช่วงนี้กูยุ่งสัสๆ แต่อดใจไม่ไหวหยิบมาอ่าน นี่พึ่งได้ช่วงแรกเล่มหนึ่งเอง ชอบมากกกกกก น้ำเน่าได้ใจกูเลยอะ แนวโปรดสุดๆๆๆๆ แต่ตอนหลังอาจไม่ชอบก็ได้ยังไม่รู้ ช่วงแรกให้ผ่านชิบหาย พระเอกดูขี้หวงมากๆๆ นายเอกก็ดูคิดไปเองดีเพ้อๆ กูชอบ ละหูชอบโมเม้นนายเอกคิดดีด้วย กูชอบความน้อยเนื้อต่ำใจ คิดถึงนายเอกเรื่องเฮเดสของชุนภุศขึ้นมาเลย5555555 สุดจะรัก
เพื่อนโม่ง นี่เพิ่งสังเกตว่าไพร์ดออกหนังสือมาเล่มเดียวเองนี่หว่าปีนี้ เชี้ยสสส สั่นกลัว หรือว่าเค้ากำลังจะเจ๊งวะ เพราะเเปลจีนก็ออกกันบู้มบ้าม โควิทไม่น่าจะเกี่ยวแต่m/mมาเเบบหงอยๆเล่มเดียว เเถมทักไปในเเชทเกี่ยวกับเรื่องอื่นที่LCมาแล้วก็ไม่ตอบเลย มุเเงงงงงงง ไม่เอานะ กูยังอยากอ่านแปลตะวันตกอยู่T_T ม๊ายยยยยย
>>782 กูชอบดราม่าแบบที่เดาตอนจบได้ตั้งแต่ต้น จบแบบ normal end ที่ควรจะเป็นอ่ะไม่มีปาฏิหาริย์อย่างป่วยแบบรักษาไม่ได้ อะไรที่ต้องจากกันก็ต้องจาก มันหวานปนขมยิ้มน้ำตานองหน้ากูดี 555
ส่วนด้านคสพ.กูชอบแบบรู้ว่าหลอกแต่เต็มใจให้หลอก แต่ถ้าโดยรวมที่กูเกลียดที่สุด(แต่ชอบอ่านซ้ำ 55) คือแบบเสด็จอาอ่ะ คาร์แบบที่แค่ใช้ชีวิตของตัวเองจริงจังและจริงใจแต่โลกไม่อ่อนโยนด้วยสุดท้ายก็ได้แต่ปลงโลกปลงชีวิต สัส อ่านกี่รอบก็ทำกูสะอึกสะอื้น
พวกมึงแสงตะวันในฟ้าสีเทาดีว่ะ กูแว้บมาเชียร์ยังเหลือตอนพิเศษ กะแล้วว่าเรื่องนี้ต้องดี กูอ่านวันเดียวไม่ได้หลับได้นอน ฟิลเต้อตอนอ่านเหมือนฝนตกแล้วมีหมอก เหมาะกับคนเน้นเนื้อเรื่องนะ
>>792 กูก็ชอบเสด็จอา อยากไดันิยายฟีลแบบนี้อีก แบบอึนๆมึนๆแต่ละมุน ขมๆหวานๆ มีใครแนะนำเรื่องไหนได้บ้างไหม
>>797 ตอนนี้กูกดสั่งแสงตะวันไปแล้ว มีโม่งพูดถึงในลิสต์หนังสือเลยลองไปอ่าน พออ่านตัวอย่างแล้วชอบเลย ชอบบรรยากาศการเล่าเรื่อง มันเหมือนอ่านไหลไปเรื่อยๆ เพลินดี ซึมซับบรรยากาศในเรื่อง สำนวนเวลาเล่าเรื่องก็ไม่ได้บอกเล่าทุกอย่างตรงไปตรงมา มันมีอะไรให้ได้คิดตาม ให้ตีความตามบทบรรยาย อยากให้หนังสือมาถึงไวๆแล้ว อยากอ่านต่อ
องครักเสื้อแพรของเฟยเทียนดีไหม รีวิวหน่อย
>>801 กูเพิ่งได้เช้านี้สดๆ เดี๋ยวมารีวิวละเอียดให้ แต่ขอรีวิวเฉพาะรูปเล่มเท่าที่ลองเปิดอ่านคร่าวๆก่อน(กูเป็นพวกไถยันหน้าสุดท้ายไม่กลัวสปอยล์ จะเช็กหน้า+หน้าตารูปเล่ม+บรรยากาศรวมๆของเรื่องด้วย55) ตัวเล่มไซส์ของนกย่างเหมือนการ์ตูน ตัวอักษรมาตรฐานเท่ากับทุกเล่มและมีอาร์ตเวิร์คใน(เรื่องอื่นที่กูซื้อไม่มี) เนื้อเรื่องเท่าที่ดูเหตุการณ์บรรยายฉับไว 51 บท+ตอนพิเศษ 1 (กูเห็นชื่อโคแก่กินหญ้าอ่อนแล้วเปิดเลย5555) ส่วนใหญ่วนกับราชสำนักหมิง NC บรรยายตรง พระเอกเวลา dirty talk หรือเซ็กซ์ซีนละบับบบ กูจะกรี๊ด(แต่กูแค่ไถผ่านๆอย่างที่ว่านะ ยังไม่อ่านละเอียด แต่กูเห็นมันใช้ของเล่นกันด้วย...) คสพ พระนายเป็นศิษย์พี่ศิษย์น้องกัน กูชอบเวลานายเอกระทวยเรียกศิษย์พี่ ข้าไม่ไหวแล้ว อิเห้5555(อุทาน ซอรี่) เท่าที่ดู พอ เป็นพวกสายแข็งทื่อพูดจริงทำจริง แบบ พอ ปราชญ์กู้ (กูลืมชื่อ) / ไว้กูอ่านละเอียดจบค่อยว่ากันนะเพื่อนโม่ง หรือใครจะเสริมก็ตามสบาย
>>803 ใช่มึง scg โทรมาแปดโมง กุนี่คือ555555555 พวกมึงบอกจะส่ง 30 นึกว่าออกจาก สนพ 30 กลายเป็นกูได้เช้า 30 เฉย แต่ส่วนตัวกูประทับใจที่สั่งตรง ไม่เสียดายส่วนต่างนะ
เออใช่ รีวิวการห่อให้ กูสั่งแค่หนังสือเพราะไม่อยากเก็บโปสเก็บอะไร (อยากได้แต่ที่คั่น บัดซบ555) แต่ด้วยตัวเล่มมันเล็กกว่าไซส์ สนพ อื่น กล่องเป็นกล่องก้นลึก นกย่างห่อบับมาประมาณสองแผ่นยาวพันทบๆๆกัน สำหรับกูถือว่าหนาแล้วกับการส่งตัวเล่มอะ กูไม่ใช่สายกริบชอบบับหนาด้วย แต่คนที่สั่งบ็อกซ์หวังว่าเขาจะห่อให้หนากว่านี้/อัดกล่องให้แน่นหน่อย เพราะแบบเล่มไม่มีอะไรยัด แต่แกะออกมาของกูไม่มีปัญหาอะไร พันเทปเยอะจนกูต้องเอากรรไกรเลาะบับ เห้มาก กูชอบแบบลอกง่ายๆ/ แต่กูคิดว่าขนส่งเอกชนปัญหาน้อย กล่องสภาพดีมาก ไม่มีร่องรอยโดนทำร้าย55
เพื่อนนโม่งงงงงงงงงงงง ถามที่บูธมา คู่จิ้นเล่มสี่มาเดือนพย.เล่มห้ามาเดือนธค. กรี๊ดดดดดดดดดดดด
มีใครสายอีบุ๊คบ้าง มีใครเอาเรื่องไหนในลิสต์ลดราคาบ้างให้กูลอกหน่อย 5555
กูขอถามหน่อย เพิ่งเห็นกุ่ยสิงเทียนเซี่ยของ ลวด มีใครรีวิวให้กูได้มั้ยวะ น่าอ่านมั้ย โพไหน ถ้าโอกูจะได้ไปสอยในงาน
กูอ่านแสงตะวันในฟ้าสีเทาจบละ มารีวิว+เชียร์
นิยายเล่าเรื่องของนายเอกตั้งแต่เด็กจนโตเป็นผู้ใหญ่ เสน่ห์ของเรื่องนี้อยู่ที่วิธีการเล่าเรื่องของนักเขียนเต็มๆ มันเรื่อยๆแต่แทรกข้อคิดไว้เยอะมาก คือบางประโยคโดนใจชีวิตจริงกูอ่ะ เป็นครั้งแรกที่กูอ่านนิยายวายแล้วรู้สึกได้ข้อคิด ดีกว่า out of tune นะถ้าเทียบฟิลลิ่ง เน้นเรื่องปากกัดตีนถีบของนายเอก มรสุมแต่ละอย่างที่ต้องเผชิญ ใครคิดว่าจะดราม่าเรื่องรักคือว่าน้อยมากสำหรับกู นายเอกแบบมูฟออรได้เพราะมีคนที่ต้องดูแล คือมึงขนาดกูเป็นคนอ่านยังหลงเสน่ห์นายเอก นิสัยนายเอกแบบสุดยอดมาก เป็นคนดีที่ไม่น่ารำคาญ รู้ว่าจุดไหนควรพอ จะเอาตัวรอดในสถานการณ์แต่ละแบบยังไง มีพลังมีชีวิตชีวาเหมือนที่นักเขียนบรรยาย ถ้ากูเป็นพระเอกก็ปล่อยคนแบบนี้ไปไม่ได้อ่ะ มันดีย์จริงๆนะมึง อยากให้ยอดขายพุ่งๆ สนพจะได้เอาแนวนี้มาอีก
เรื่องรักถือว่าจบดี ชีวิตนายเอกสุดท้ายก็มีความสุขตามอัตถภาพ ไม่ได้ซูเว่อวัง นิยายเรื่องนี้ค่อนข้างเรียลเลย ไปค่ะพวกมึงไปตำ!!!
นอกจากเน้นนายเอก ตัวละครรองก็มีพูดถึงพอสมควรเลย ไม่เยอะจนแย่งซีนตัวเอกนะ มีทั้งสุขทั้งทุกข์อ่านไปก็เฮ้อออ...นี่แหละนะชีวิต
นิยาย 500กว่าหน้าตัวอักษรเล็กด้วย ถ้าเป็นสนพอื่นคือแยกสามเล่มไปละ ตอนอ่านเรื่องนี้ถ้าหล่นใส่หน้ากูว่ามีดั้งหักว่ะ
กูพยายามไม่สปอยนะ กลัวอ่านละไม่อิน แต่พระเอกขึ้นอย่างหงส์ลงอย่างหมาข่ะ ใครชอบก็จัดเลย
Ky ปราชญ์กู้บัลลังก์มีดราม่า จบHappyมั๊ยเพื่อนโม่ง กำลังลังเลว่าจะซื้อมาอ่านดีมั๊ย
Ky กูจะไปงานหนังสือ มีเรื่องไหนตลกๆมั่งปะจีนก็ได้ไทยก็ได้ญป.ก็ได้ ล่าสุดกูอ่านประธานนกแล้วสังเวชพระเอกสองคนสุดตีน (คำชม) กูโหยหาความคอเมดี้
มีใครเคยอ่านmanner of death พฤติการณ์ที่ตาย ปะ อยากได้รีวิว
รอรีวิวองครักษ์เสื้อแพร บันทึกทาสรัก รัชทายาทบัญชา นะคะ เตรียมไปงานวันท้ายๆ
รอกระบี่คู่หานซานด้วย ใครอ่านแล้วรีวิวที พลีสสส นี่โดนรีวิวแสงตะวันตกไปแล้วเรียบร้อย กะว่ารอรีวิวอวว.ครบทุกเรื่องจะได้ตัดสินใจว่าจะกดกะเว็บเอาโปรหรือรอซื้อชป.เอาส่วนลด
Turing code 3 มีฉากกระจกอีกแล้วว่ะมึงงงง
กุว่าแล้วเฟยเทียนแม่งไม่เคยพลาด
ky เพื่อนโม่ง กูเห็นในทวิตว่าปกกระดาษรัชทายาทนี่จะได้เฉพาะคนซื้อในงานเท่านั้นเหรอ อีเหี้ย กูเพิ่งกดชป.ไป โคตรเซ็ง อยากได้อ่ะะะะะะะ
รอสปอยเพราะไม่คิดจะปล่อยรักไป พรีสสส กราบเบญจางคประดิษฐ์
กูอ่านรัชทายาทบัญชาเล่มแรกจบและ ชอบเลยแหละ สนุกครึ่งหลัง อ่านเล่มสองต่อแป้บ
กุกะลังอ่านบำเพ็ญเพียร
"เด็กหนุ่มที่ฝึกได้ขั้นจู้จี้ อยู่กับตุ๊กตาหุ่นเชิดไม่ใช่เรื่องประหลาด คนอื่นๆจึงแค่เมียงมองแล้วผ่านเลยไป"
ถัดไปอีกไม่กี่หน้า
"ข้าไม่เคยเห็นจู้จี้ที่ไหนอายุแค่ 15 มาก่อนเลย"
"ส่วนจู้จี้ ต่อให้พยายามหน่อยก็ต้องอายุราว 50 ถึงจะได้"
สรุปแล้วจู้จีในเรื่องนี้หายากหรือหาง่ายกันแน่ คนเขียนงง ฝีมือมด(แปลผิด) หรือกูเบลอเอง แต่ตอนอ่านนังเสี่ยวชุนกูก็เจอประมาณนี้แหละ เลยเทไปทางฝีมือคนเขียนซะมากกว่า
Ky เพื่อนโม่ง กูไม่ได้เข้าโม่งนานมาก เข้ามาอีกทีขอหน้าหนาลอกลิสต์หนังสือพวกมึงในงานหนังสือหน่อย มีเรื่องไหนน่าสนใจบ้างวะ ตั้งแต่เปลี่ยนที่ตั้งงานกูก็ไม่ได้ไปงานหนังสืออีกเลย นี่ก็ว่าจะลองไปเดินเล่นดูแต่ยังไม่มีเรื่องในใจเลยว่ะ(ส่วนมากกดพรีไปแล้วทั้งนั้น อย่างไม่ใช่มนุษย์งี้) งานหนังสือของกูคราวนี้เลยโหวงเหวงมาก
รอรีวิวบันทึกทาสรักฯจากโม่งนะจ๊ะ กลับจากงานเพิ่งนึกได้ว่าลืมซื้อ แง้งง
>>847 เออว่ะ กูไม่ได้สังเกตเลย แต่ถ้าตามเนื้อเรื่องในอดีตเป็นของหาง่าย แต่ปัจจุบันสภาพแวดล้อมไม่อำนวยเลยกลายเป็นของหายาก
อาจคิดว่านายเอกโม้เรื่องอายุมั้ง ดูไม่ตกใจที่เป็นจู้จีแต่ตกใจที่อายุ 15 แล้วถ้าฝึกถึงช่วงนึงมันจะสามารถโมหน้าตัวเองให้ใสได้ด้วย ในเรื่องเลยจะดูมีคนแก่แอ๊บหนุ่มแอ๊บสาวเยอะหน่อย
Ky มึงๆๆๆๆ กูไปขุดมู้มาแล้วเจอที่โม่งคุยกันเรื่องจักรวาลตัวละครในเรื่องเล่ห์กลจักรพรรดิ ที่ว่าเล่ห์กลจักรพรรดิเป็นลำดับที่สี่มั้ง ละมีอีกเรื่องในจักรวาลนี้ที่ได้ LC แล้ว คือมีค่ายไหนประกาศยังอะ กูว้อน กูนี้ด กูอยากอ่าน กูพร้อมเปย์
องครักษ์เสื้อแพร นายเอกโดนข่มขืนจริง เสียบจริง แต่มีสาเหตุ ไปอ่านเอาเองไม่ขอสปอย ฉากสั้นๆไม่เกินหนึ่งหน้า บรรยายไม่เยอะ พิกัดท้ายๆเล่มสอง
กระบี่คู่หานซาน แปลดีไหม เห็นว่าสนุก คุ้มกับการสอยไหม
กูอ่านpublic schoolจบละสามเล่ม(2เล่ม+เล่มพิเศษ) *รีวิวนี้มาจากกูที่ชอบนิยายน้ำเน่าเป็นทุนเดิมจ้า เป็นเทสต์ที่ตรงจริตอยู่แล้วอะ* โดยรวมประทับใจนะ น้ำเน่าดี ชอบความรักที่พระนายมีให้กัน สัมผัสได้ผ่านตัวอักษรว่ารักกันมากๆ และมีการพัฒนาความรักมาตลอด มีเหตุผลที่จะให้รัก รู้สึกอินไปด้วยอะ ไม่เหมือนหลายเรื่องที่ก็งงๆว่าจู่ๆรักกันได้ไงวะ ละรู้สึกได้ถึง character developmentของทั้งเอ็ดและเคย์เลย ชอบตัวละครรองๆด้วยอย่างออร์แลนโด โจนัส และกิลเบิร์ต แต่รักกิลที่สุดแง ชอบความแบบทำเป็นพูดทีเล่นทีจริง5555 ชอบความผู้ชายรุมรักเคย์ด้วย ชอบความเปรียบเทียบเคย์เป็นดอกไม้ตูมละเวลายิ้มก็ผลิบาน น่ารักมากกก เห้อทาสรักนิยายน้ำเน่า ว่าแล้วกูอ่านวิลเดอร์เนสซ้ำดีกว่า
ที่กูไม่ชอบคือมันเวิ่นเว้อไปหน่อย ไม่ใช่ที่ความคิดนายเอกนะ กูโอเคนะ ว่าบาปกับเวลานายเอกเพ้อๆ กูไม่รู้สึกรำคาญด้วย เพราะกูชอบ น้ำเน่าดี ชอบความคิดแบบน้อยเนื้อต่ำใจ ซื่อบื้อไม่รู้ว่าพระเอกรักตนเองแค่ไหนเพียงเพราะตนเป็นเลือดสีโคลน แต่หมายถึงบทบรรยายโดยรวม บางทีกูก็งงๆนิดนึงและกุว่าอ่านยากนิดนึงด้วย บางประโยคต้องอ่านซ้ำถึงรู้ว่าใครพูด อีกอย่างที่ไม่ชอบคือกูรำคาญความอะไรๆก็ความต่างชนชั้นนิดนึง ปกติกูชอบไรแบบนี้นะ แต่มันเน้นย้ำไปหน่อยอะ ทั้งเรื่องแม่งมีแต่ชนชั้นๆๆๆ เลือดสีโคลน(คำนี้กูนึกว่ากูอ่านแฮร์รี่พอตเตอร์อยู่ ว่าแต่พระเอกก็คาร์คล้ายเดรโก มัลฟอยนะ) เลือดสีน้ำเงิน กูก็พยายามทำใจว่าเออ นี่แม่งพล็อตหลักเรื่องนะ
กูชอบเล่มแรกที่สุด เพราะรักเซ็ตติ้งโรงเรียนเอกชนเก่าแก่แบบนี้ พระเอกก็ประสาทแดกดีด้วย ขี้หึงอารมณ์ร้ายดี ชอบ แต่ไม่พอใจตอนทำร้ายนายเอกตอนโมโหนะ ถึงจะแค่เขวี้ยงของใส่ก็เหอะ ช่วงหลังๆคือชอบชิบหาย พระเอกเพิ่มlevelความประสาทแดก รู้สึกว่าแปลdirty talkดีจัง อ่านแล้วหน้าแดงเลย55555 เล่มสองกูเฉยๆก็ประสาทแดกต่อเนื่องดี ส่วนเล่มสามเล่มพิเศษ กูแอบผิดหวัง ใจจริงมันหนักๆมาทั้งเรื่องแล้วกูคาดหวังเล่มพิเศษให้มันหวานๆอะ เนื้อเรื่องเบาสมอง พระเอกตามหึงไปวันๆงี้555555 แต่ปรากฎหนักกว่าที่คิดเยอะเลยว่ะ ไม่ใช่ไม่ดีนะก็เจ้มจ้น แต่ก็คืออย่างที่บอก กูอยากได้แบบเรื่องราวรักกันไปวันๆมากกว่าเจ๋ยๆ
ป.ล. trigger warningเรื่องนี้ คือครั้งแรกที่มีอะไรnon-con(เอาจริงกูว่าdub-con แต่มันเริ่มจากการขืนใจอะ), ***incest*** กูไม่เคยเจอคนเตือนเรื่องนี้เลย แอบตกใจนิดนึงที่incest แต่ก็พอรับได้เพราะสายไม่ได้ใกล้ชิดขนาดนั้น ในเรื่องเป็นอาหลานกัน แต่พ่อลูกพี่น้องแบบนั้นกูอ่านไม่ได้เลย
กูเห็นโม่งแปลจีนทุกคนเเชร์ลิสที่จะซื้อในงานหนังสือกันแบบคึกคักเเล้ว คนอ่านรอm/mอย่างกูคือแบบ เเหะๆ ในมือมีของไพร์ดอยู่เล่มเดียว.....
เชี้ยยยยยย ไม่จริ๊งงงง
แม้แต่โรสกับไทเซย์m ก็ไม่มีเรื่องใหม่ให้กูอ่านเลยเหรอเนี่ยยยยย อหหหหหหหห ยิ่งเห็นบางคนบอกว่าความจริงของไพร์ดเรื่องนี้เฉยๆบางคนก็อ่านแล้ว แต่อุดหนุนเพราะกลัวสนพ.หายยาว กูคือเวทมาก55555555 ฮืออออออ (T_T )
>>863 ฮือออออ ความจริงอ่านในคินเดิลก็ได้ แต่บั่บบบบบ ก็อยากอ่านภาษาไทยยยย อย่างในเมพอ่านจบก็มีเม้นภาษาไทยให้เม้าด้วย T___T คือแบบพล๊อตของฝั่งm/mมันสนุกนะ โครงเรื่องก็เเน่น ตัวละครก็เป็นผู้ใหญ่มีเหตุมีผล ฉากบนเตียงก็ฮอต พยายามขายรีวิวอันที่มันไม่มีสลับโพให้คนอื่น แต่ทำไมมันไม่ดังสักทีอ้ากกกกกกกกกกก
>>861 มึง นายเอกชื่อเรย์ 555555555555 กูขำความผู้ชายรุมรักเรย์ ฉากผู้ชายรุมไล่ล่าเรย์ตอนเรียนจบประทับใจกูมาก กูว่ามันตลก 55555555
พอมึงพูดถึงเดรโกแล้วกูก็รู้สึกว่าความคุณชายเอาแต่ใจมันก็คล้ายๆ แต่กูว่าเอ็ดเวิร์ดต่างจากเดรโกตรงที่ไม่ใช่ลูกแหง่อ่ะ สำหรับกูความลูกแหง่มันเป็นซิกเนเจอร์ของเดรโกเลย
มันมีเล่มต่อจากเล่มพิเศษอีกนะ แต่ไม่รู้สนพ.จะแปลต่อมั้ย กูอยากอ่านสปินออฟด้วย ชอบหน้าปกมาก เสียดายไม่มีแปลไทยให้อ่าน ฮืออออ สงสัยยอดขายไม่ค่อยดีมั้ง พูดแล้วก็เส้า
>>865 ตายแระหน้าแตก กุจำสลับกับเรื่องโปรดกุ55555555 แปลญปเหมือนกันแต่นิสัยนายเอกต่างกันสุดขั้วเลย กิ้ดมีเล่มต่อจากเล่มพิเศษกะสปินออฟอีกอ่อ สปินออฟคู่ไหนวะ5555
>>866 แต่พระเอกปสดจริง55555 กุว่าแบบคาร์แม่งแอบสวิงๆอะ ตอนแรกคือดูเย็นชาปากร้าย แต่ความจริงใจดี ช่วงหลังๆแอบหลุดคาร์ชิบหาย แบบดูประสาทๆ แต่เอาจริงก็ประสาทมาตั้งแต่แรกละนี่หว่า domแบบสุดจะdom อยากครอบครองเกินไป ในชีวิตจริงมีงี้คืออาจต้องหาหมอ อีกนิดคือทิมพิธากับอดีตเมีย555555
ไม่มีใครรีวิว องครักษ์เสื้อแพรแบบละเอียดมั่งหรอวะ กุสายอยากรู้เรื่องแต่ไม่อยากสอย ไม่ชอบทริกเกอร์ข่มขืน ขอบคุณล่วงหน้า
>>871 กูก็อปมาจากห้องสปอยล์นะ ใครยังไม่อ่านระวังโดนสปอยล์
.
.
.
.
.
ฉากปลุกปล้ำ กระชากเสื้อขาด เสียบไปทีนึง นายเอกควานหากระเบื้องจะฆ่าตัวตาย ตัวร้ายขัดขวาง จะทำกิจต่อดันมีลูกน้องมาบอกว่าพระเอกบุก สุดท้ายได้แต่เสียบ ยังไม่ได้ทำไรต่อเลย
.
.
.
.
.
กูนี่ปูเสื่อรอดูคนที่ยี้องครักษ์ไว้เลย ว่าพอฮัสกี้ออกจะยี้ฮัสกี้แบบนี้บ้างมั้ย อันนี้ไม่ได้หมายถึงมึงนะ เผื่อเข้าใจผิดหมายถึงคนอื่นนนนน
มีใครรีวิว เกมรัก500หยวนมั่งยังอ่า
พูดถึงองค์รักษ์เสื้อแพร ที่มีประเด็นฉากเรป กูขอความถามเห็นเพื่อนโม่งนิดหนึ่ง ระหว่างสามกรณีนี้
a) เสียบแล้วยังไม่ชักเข้าชักออก มีคนมาขวางทัน
b) เสียบด้วยของเล่นอย่างเดียวจนนอ. เสร็จ
c) นอ. ถูกบังคับให้ใช้ปากจนอีกฝ่ายเสร็จ
ทั้งสามแบบนี้นับว่าเรปไหมวะ ? กูเข้าใจว่าตามกฎหมายมันถือว่าขืนใจทั้งสามกรณี
แต่ในฐานะคนอ่าน ถ้ามีฉากนอ. เจอสามกรณีนี้ จะยี้จนเลิกอ่านกันเลยไหม ?
มึง สรุปแล้ว Misplacement Game พระเอกคือซุนโม่ หรือว่า 3P อ่อวะ หรือยังไง
>>877 กูถือว่าเรป แต่ถ้าแต่เสียบแล้วเอาออกยังไม่ถึงขั้นสำเร็จความใคร่กูรับได้ ไปต่อไหว
กูเคยอ่านนิยายเรื่องหนึ่งนายเอกเจอตัวร้ายบังคับใช้ปากจนตัวร้ายเสร็จแม่มเเผลใจกูเลย มันมีผลกระทบต่อจิตใจนายเอกหังจากนั้นด้วย และกูขยะแขยงฉากแบบนั้นมาก
กูอ่อนไหวเรื่องข่มขืนจริงๆนะ แต่ถ้าคนเขียนพากูก้าวผ่านได้อย่างเรื่องสารวัตรกับหมอกูก็อ่านได้พร้อมเปย์ แต่ถ้าเลี่ยงได้กูก็เลี่ยงกูอยากเซฟใจตัวเอง
>>877 สำหรับกูนะ กุก็ถือว่าเรปอยู่ดี กุคิดถึงจิตใจคนโดนทำอ่ะ ใครเจอแบบนี้ยังไงก็ต้องรู้สึกเลวร้ายฝังใจป่าววะ ต่อให้ชีวิตมูฟออนแต่มันก็กลายเป็นฝังใจเรื่องนี้ไปอยู่ดี ถ้านอ.เจอหรือใครเจอกูก็ไม่ชอบวะ คงไม่ถึงกับเลิกอ่านก็คงข้ามๆฉากนั้นไป ถ้าอ่านไปแล้วเพราะไม่รู้อ่ะนะ แต่คงไม่อยากอ่านไปเลยอ่ะข้ามๆไปจนจบเล่ม ฉากอื่นกูรับได้หมดนะ แต่ฉากเรปนี่ไม่ชอบจริงๆวะ สงสารคนโดนทำร้าย หรือเพราะชีวิตจริงกูเคยเกือบโดนก็ไม่รู้ แต่เค้าเห็นกูไม่ยอมเค้าก็หยุดแต่เล่าให้ใครฟังก็ไม่มีใครเชื่อ แฟนกูยังไม่เชื่อเลยเลยฝังใจมั้ง
กู881 นะ ลืมถามไปอย่าง ว่าแต่เนื้อเรื่องโดยรวมขององครักษ์เสื้อแพรมันสนุกมั้ยวะ แล้วเสียบนี่แค่เสียบทีเดียวยังไม่ได้ทำไรเลยใช่มั้ยวะ
>>881 โอ๋มึงนะ กูคิดว่าน่าจะยังไม่ทันทำอะไรมั้ง น่าจะแบบเดียวกับรุ่งอรุณที่เพิ่งเสียบเฉยๆไม่ได้ทำอะไรต่อ (รุ่งอรุณเพิ่งเข้าไปนิดเดียวแต่กูก็ถือว่าเสียบเหมือนกัน) อยากจะไปอ่านแล้วมารีวิวให้มึงนะแต่กูสั่งร้านนอกยังไม่ส่งเลย
>>883 กูไม่เข้าใจว่าทำไมเพิ่งออกมาโวยวายตอนองครักษ์ เรื่องอื่นเรปแรงพอๆกันแต่ไม่เจอคนโวยวายเลยหรืออาจจะมีแต่น้อยมากจนกูไม่เห็น ที่หนักสุดคือแนวคิดแบบพระเอกข่มขืนได้แต่คนอื่นทำไม่ได้ rape to love นี่แม่ง...สุดท้ายก็ข่มขืนเหมือนกันทำไมพอเป็นพระเอกทำถึงรับได้อะ
กู 881 นะ ขอบใจจริงๆวะ อาจจะเพราะเป็นงานเฟยเทียนป่าวเลยเป็นประเด็นเยอะหน่อย
กูมาขอรีวิวอีกคนนอกจากเรื่องเรปเนื้อเรื่องโดนรวมเป็นไงวะ กูมีปมงานเฟยเทียนวะ เนื้อเรื่องบางช่วงทำกูหม่นหลายวันถึงจะจบHEก็ตาม
>>864 การแปลอะ เหมือนนิยายแปลอิ๊งทั่วไปที่มีปัญหาเพราะลักษณะประโยคของภาษาฝั่งตะวันตกกับตะวันออกห่างกันค่อนข้างมาก อย่างกูชอบโครงเรื่องนิสัยคาร์m/mมากๆ แต่เลือกเรื่องอ่านมากเพราะภาษาการเรียงประโยค การแปล คนแปลอิ๊งได้มีเยอะ แต่คนที่แปลแล้วไม่กลับประธาน แปลแล้วเป็นรูปแบบการเรียงภาษาไทยมีน้อยมาก พอแปลไม่ดีกูก็หลับก็ง่วงอึดอัดไม่อยากอ่าน
>>877 เรปหมดไม่เอาหมดจ๊ะ
>>879 สารวัตรกับหมอนี่เรื่องอะไรวะ
>>873 ตั้งแต่ยุคแรกๆกูก็เอามาพูดในโม่งแล้วนะ แปลซีนนั้นด้วย เอาซีนนั้นไปถามนกย่างมา จนนกยอมรับว่าใช่จ๊ะ ข่มขืน แต่เหมือนคนไม่ค่อยเชื่อครึ่ง แต่กูลุ้นฉบับเต็มรึเปล่ามากกว่า มีคนบอกว่าฉบับเว็บเต็มๆไม่ตัดอะยาวเป็นหน้าๆ ไอ้ที่ไม่กี่บรรทัดนี่แบบตัดแล้วเลยอยการู้ว่าสรุปนกจะพิมพ์เต็มหรือไม่เต็ม สรุปตัด
>>882 เสียบยังไม่ทันขยับเรื่องวุ่นวายพระเอกพยายามบุกมาก่อน
ถ้าตามกฏหมาย ใช้อวัยวะเพศตัวเองทำกับอวัยวะเพศ ทวาร ปาก คนอื่น หรือใช้อะไรก็ตามทำกับอวัยวะเพศกับทวารคนอื่นเป็นข่มขืนหมด นอกนั้นไม่ใช่ข่มขืน จะเป็นอนาจารแทน
กูคือคนตั้งคำถามนะ เอาจริง ๆ ประเด็นกฎหมายก็เรื่องหนึ่ง
แต่กูถามเพราะอยากรู้ว่าคนอ่านวายส่วนใหญ่รับทริกเกอร์นี้ได้มากน้อยแค่ไหน หรือมีแต่กูที่ตั้งแง่ยี้เกินเหตุคนเดียว
แต่เห็นคนถกประเด็นกฎหมายด้วยก็น่าสนใจดีว่ะ
แล้วกรณีที่นอ. โดนจับของลับ รูดขึ้นลงจนนอ. เสร็จ (แต่คนทำไม่ได้เสร็จไปด้วย แค่ดูเอาหื่นเฉย ๆ) แบบนี้ผิดกฎหมายอนาจารใช่ป่าววะ ?
แล้วกรณีนี้คนอ่านวายรับได้มากน้อยแค่ไหน ? (ส่วนตัวกู ถ้านอ. โดนทำแบบนี้ น่าจะยังพออ่านไหวมั้ง?)
กูอ่านรัชทายาทบัญชาจบละ มารีวิว อาจมีสปอยนะ
.
.
.
.
.
ช่วงครึ่งเล่มแรกกูง่วงมาก ความที่เรื่อยๆ เอื่อยๆ ทำให้กูเกือบหลับ แต่ท้ายเล่ม1กับเล่ม2อ่านต่อได้ยาวๆ
เล่าเรื่องการช่วงชิงบัลลังก์ของพระเอกที่เป็นรัชทายาท นายเอกเป็นซื่อจื่อตัวประกันที่มาอยู่ในเมืองหลวง
พ้อยเล่มแรกคือพระเอกคิดแผนทุกอย่างเพื่อให้ได้นายเอกมาอยู่ในกำมือ พระเอกตอนแรกอยากได้เพราะนายเอกเหมือนตัวเองตอนที่ยังเด็ก
คิดแผนตัดคสพนายเอกกับคนรักเก่า พอได้มาวางแผนให้นายเอกยอมจำนนกับตัวเองแบบยินยอมพร้อมใจ
ตอนหลังวางแผนให้นายเอกหลงรักตัวเองจากใจจริง พระเอกเรื่องนี้มาเหนือตรงคิดแผนการรัดกุมมาก ฉลาดแบบเออ กูยอมเลย สมละที่เป็นรัชทายาท
จริงๆเรื่องแผนการชิงไหวชิงพริบก็ซูอยู่นะ แต่ไม่ขัดเพราะนขเขียนให้รู้สึกว่าพระเอกมันฉลาดมากจนตัวละครอื่นตามไม่ทัน คนอ่านก็ตามไม่ทัน
บางอันนี่กูคาดไม่ถึงเลย เหมือนทุกอย่างเป็นไปตามที่พระเอกวางแผนไว้เป๊ะๆ ที่เรื่องมันดึงความสนใจจากกูได้คือความรักเมียหลงเมียของพระเอก กูว่าอาจคล้ายเล่ห์กลฯที่ออกแนวเหม็นความรัก (กูยังดองเล่ห์กลอยู่แต่เดาจากที่โม่งรีวิว)
พระเอกกับเมียนี่สุดมาก แทบจะประคองไว้ในฝ่ามือ ดีกับพี่เมีย ดีกับแม่ยาย ปูทางให้นายเอกทุกอย่างแล้ว คือถ้าไม่ใช่เพราะนายเอกพระเอกไม่มีทางสนใจใครอ่ะ กับคนอื่นคือเชี่ยมาก 555 ตอนแรกพระเอกมันไม่คิดด้วยซ้ำว่าวันนึงจะรักนายเอกได้ขนาดนี้ กูแบบโอ๊ยยยย//กัดปากฟิน
ใครแพ้ทางพระเอกร้ายกับคนทั้งโลกดีกับเธอคนเดียวเรื่องนี้ตอบโจทย์ค่ะ nc ไม่ลงลึก เขียนพอให้รู้ว่าถึงขั้นไหนแล้ว แต่พอผ่านเหตุการณ์ที่พีคสองคนนี้โคตรรักกันมาก ตายแทนอีกฝ่ายได้เลย โทนเรื่องไปทางจริงจังไม่มีตลกขำขันแทรก
นายเอกกูก็ชอบนิสัย เกือบลืมพูดถึง ภายนอกเย็นชาสูงส่ง ไม่ใกล้ชิดใคร พอเป็นคนรักพระเอกเท่านั้นแหละ นว้องงงงงง ฮรือออน้องขี้อ้อนมาก เอะอะซบเอะอะกอด ชอบตัวติดพระเอก (จริงๆสองคนนี้พอๆกัน) รู้ใจพระเอกมาก ผ่านอะไรกันมาเยอะอ่ะน้ออออ ฮรืออออรักเขามากใช่มั้ยลูก เอาจริงนายเอกรักพระเอกเพราะพระเอกมันวางแผนก็จริง แต่พระเอกดีกับนายเอกมากๆอ่ะมรึ้งงงง ใครทนไหววะ แอ้แงงงงง
สรุปก็ไม่เสียดายตังนะ ดีเลย แปลโอเค คำผิดเห็นจุดนึง ติงนิดนึง ปกติพระเอกเป็นเต้มันต้องแต่งเมียมีลูกใช่ป่ะ อันนี้ไม่ ข้าจะอยู่เคียงคู่กับเจ้าไปชั่วชีวิต ไม่มีผู้ใด เออ ไม่สมเหตุสมผลตัวเองกุมอำนาจขนาดนี้มันต้องทะเยอะทะยานสิวะ แต่เป็นจุดที่กูชอบนะ และเพราะมันรักนายเอกมาก ทนเห็นนายเอกเสียใจไม่ได้ ซึ่งกูก็ชอบมากๆตรง monogamy เนี่ยแหละ ลองไปตำกันได้ค่ะพวกมึง
.
.
.
.
.
>>902 พระเอกไม่ปสดนะมึง แบบส่งเมียกลับตำหนักอ๋อง เมียตัวเย็น ก็ตวาดทำไมสาวใช้ที่ส่งไปไม่ดูแล พอเมียพูดแทนก็หาว่าเมียแก้ตัวแทนคนอื่นอีก เออหรือจะปสดวะ5555 พระเอกชบหาเรื่องเมียจะได้เอาเปรียบได้ แต่มันรักห่วงนายเอกมากเว่อจริงๆ เมียกลับมาผอมลงปวดใจจะเป็นจะตาย สั่งคนครัวจัดอาหารบำรุงเป็นเดือนๆ กูชอบอะไรแบบนี้นะ
เสื้อแพรคนโวยวายเยอะเพราะคนอื่น rape ด้วยแหละ หลายๆคนไม่โอเคถ้าคนอื่นทำ แต่พอเป็นพระเอกทำจะโอเค คือคนไทยอะมึง โตมากับละครไทยที่พระเอกข่มขืนนางเอกจนชินชา แต่ถ้านางเอกโดนตัวร้ายข่มขืนมันคงไม่มีใครรับได้ กูไม่แปลกใจนะถ้าฮัสกี้คนจะไม่ด่า
>>908 กูเป็นคนหนึ่งที่ไม่โอเคกับการที่พระเอกเป็นฝ่ายข่มขืนนายเอก หรือทำร้ายร่างกายในแบบที่ถ้าเป็นชีวิตจริงไม่มีทางเลยที่คนถูกกระทำจะไม่ได้รับผลกระทบทางจริง แล้วสุดท้ายก็ได้รับการให้อภัยแฮปปี้สุขสันต์แค่เพราะมันกลับตัวแล้วมาทำดีต่อนายเอกทีหลัง กลายเป็น romanticized ไปเสียชิบ
rape fantasy มันก็พูดยากว่ะกูว่า คนชอบมันก็ชอบอะ คือบางคนมันมีความรู้สึกผิดเรื่อง sex มองว่าเป็นผู้หญิงจะวอนท์ออกนอกหน้าไม่ได้ เลยฟินกับฉาก rape ของพระเอกน่ะ กูว่าคนที่ฟินกับอะไรแบบนี้ก็ไม่ผิดหรอกเพราะโดนหล่อหลอมมา แต่ถ้าใครที่ฉอดเสื้อแพรว่ารับไม่ได้ๆๆๆๆ จะเทเพราะมีฉากข่มขืนๆๆๆๆ แล้วอวยฮัสกี้ แบบนี้อะกูว่าสองมาตรฐานละ 55555555
กูว่ามันข่มขืนคนละแบบนะ อันนึงพระเอกข่มขืน อันนึงตัวร้ายข่มขืน ไม่แปลกอ่ะถ้าจะมีคนยี้เสื้อแพรแล้วเชียร์ฮัสกี้ แถวๆนี้ยังมีเลยคนที่โอเคกับนิยายที่มีพระเอกเร้ปนายเอก แต่ไม่โอเคกับคนอื่น
ถ้าเมิงเปรียบเทียบเป็นยี้ดินหมู เชียร์ฮัสกี้ไรงี้กูเห็นด้วยว่าบ้ง เพราะพระเอกข่มขืนทั้งคู่
ตรงข้ามว่ะ กูอ่านตัวโกงข่มขืนได้ แต่อ่านพระเอกข่มขืนไม่ได้555
องค์รักษ์เสื้อแพรเพื่อนโม่งคนไหนอ่านแล้วขอสปอยเลยละกันว่าตกลงดีหรือไม่ดี เอาภาพรวม ไม่เน้นฉากเรป กังวลเพราะเห็นเป็นงานยุคแรกของเฟยเทียน กลัวไม่ดีอ่ะ
สำหรับกูข่มขืนคือข่มขืนวะ แต่กูอ่านได้หมดไม่ติดอะไรแต่จะงงอันหนึ่งอ่านได้อันหนึ่งอ่านไม่ได้มากกว่า ทั้งที่บทสรุปของมันก็คือข่มขืนอยู่ดี
Ky ครองฝันสนุกมั้ยวะ อ่านแล้วมีที่สะดุดมั้ย(คำผิด, การแปล) นายเอกพระเอกน่ารำคาญหรือเปล่า กูคิดอยากเก็บว่ะ แต่ก็ลังเลเพราะมันยังไม่จบ หนังสือในกองดองกูที่ยังออกไม่ครบเยอะมากว่ะ
จะพระเอกข่มขืนหรือตัวร้ายข่มขืนกูอ่านได้หมด จะจบแบบ HE / BE ก็รับไหว แต่ประเด็นเดียวจริง ๆ ที่กูไม่โอเคคือพระเอก 'ยก' นายเอกให้ตัวร้ายหรือตัวประกอบข่มขืนแล้วเสือกจบแฮปปี้หรือแมร่งปล่อยเบลอลืมอดีตไปให้หมด
กูรับไหวหมดนะ เรื่องข่มขืน แต่อยากให้มีเตือนนิดหน่อย อีกส่วนคือกลัวเรื่องคนมาเจอแล้วtriggerมากกว่า อย่างSCIกูยังแอบตกใจนิดๆตอนฉากนั้นเลย;;
มีเรื่องนึงของพี่หมีไม่ใส่ทริกเกอร์ให้กู เรื่องที่พอ.เป็นเทพจิ้งจอก หลอกจีบนอ.มามีอะไรเพื่อดูดพลัง ได้พลังแล้วโยนนอ.ให้ลูกน้องแบบไม่พูดอะไร ลูกน้องเข้าใจว่าพอ.ไม่เอาเลยไปรุมโทรมจนนอ.ตาย สุดท้ายนอ.ไปเกิดเป็นภูต พอ.ตามจีบแล้วมารักกัน พอ.ไม่เจออะไรเลย กูช๊อคจนถึงทุกวันนี้ ไม่น่าโดนปกหลอกเลย หลังจากนั้นของพี่หมี กูรอรีวิวก่อน กูกลัวเจอแบบนี้อีก
Ky สัตบุรุษผู้แช่มช้อยนี่มีใครอ่านยังอ่ะ มารีวิวหน่อยจิ กุกำลังคิดว่าจะสอยดีไม่สอยดี
>>922 พันสารทกูโอเคอยู่เหตุผลเหมือนกัน ส่วนจันทร์พรายกูจำรายละเอียดไม่ค่อยได้แล้วอาร์ตจนกูเอ๋อแดรก ตอนจบไม่ถึงกับแฮปปี้แต่พระนายก็ดูโอเคดีกูก็ยินดีด้วยแบบงง ๆ
>>924 อันนี้กูโชคดีพล๊อตไม่โดนถือว่ากูรอดตัว แต่ที่สุดสำหรับกู กูยกให้รักขยับไม่ได้เป็นพระเอกที่กูรังเกียจที่สุดแล้ว
.
.
.
.
เอานายเอกมาเป็นตัวแทนแฟนเก่า ตัวร้ายยื่นข้อเสนอแลกนายเอกกับอะไรสักอย่างเกี่ยวกับคนรักเก่าก็โอเคยกนายเอกให้ตัวร้ายไปปู้ยี่ปู้ยำ ลบข้อมูลตัวตนที่แท้จริงของนายเอก เหี้ยให้สุดหยุดที่ผ่าตัดล้างสมองตัวเองให้ลืมอดีตเพราะว่าถ้ายังมีความทรงจำก็เลิกรักแฟนเก่าไม่ได้รู้สึกผิดกับแฟนเก่าถ้าจะมูฟออน แต่ก็สงสารนายเอกขอเริ่มต้นชีวิตใหม่ชดใช้ กูก็ได้แค่ พ่องงงงงงง
.
.
.
.
ว่าแต่...ยกตัวอย่างไป ๆ มา ๆ ทำไมมีแต่ของมด.วะ 5555
>>934 https://fanboi.ch/801/3119/638-640
สปอยเก่าจากเพื่อนโม่ง
KY มีใครอ่านบทตัวร้ายช่างยากนักจบหรือยัง กูอยากรู้ว่ามันจะเข้าใจผิดคุยคนละภาษาอีกนานแค่ไหน เพิ่งอ่านเล่ม 1 จบ แต่กูหงุดหงิดนายเอกมาก เอกมโนจนกูอยากก่ายหน้าผาก ยิ่งซีนพระเอกตาบอดเล่นบทนางรองเหมือนลดหย่อนสติปัญญา
แล้วไม่นับเรื่องที่เหมือนทุกอย่างในโลกหล้าพร้อมใจกันทำให้พระนายต่างเข้าใจผิดกันอีก แมร่งอยากส่งยาสลายมโนให้ทั้งคู่กินแล้วจับมานั่งคุยกันแบบมีตัวกลางเป็นล่ามจะได้คุยเรื่องเดียวกันจริง ๆ สักที
องครักษ์เสื้อแพรสนุกมาก ถ้าชอบปราชญ์กู้กับราชัน แนะนำเลย ไม่อยากให้พลาดเพราะฉากนั้นจริงๆ สปอยไม่ได้ด้วย ต้องอ่านเอง ยอมรับว่าเฟยเทียนเขียนแนวโบราณเก่งมาก
กูอ่าน สัตบุรุษผู้แช่มช้อย ในเว็บที่ให้ทดลองอ่านถึงตอน 5 แล้วก็ว่าเนื้อเรื่องน่าสนใจดี แต่ยังไม่ค่อยคลิกกับอุปนิสัยโผงผาง(จนอาจถึงขั้นสุดโต่ง?)ไม่คิดหน้าคิดหลังของนายเอกสักเท่าไหร่ว่ะ อาจเพราะเคยมีวรยุทธสูงไม่ต้องเกรงใครมาก่อน? แต่ตอนนี้แกไม่มีวรยุทธนะเว้ยย อยู่ในรั้ววังทำตัวไม่ระวังถึงตายได้เลยนะ ถึงจะเป็นนายเอกไม่เข้าเดธเฟล้กก็เถอะ อ่านแล้วกูค่อนข้างหุดหิดนิดหน่อย เรื่องการแปลการทับศัพท์ไม่ทับศัพท์อะไรงี้ด้วย(ฮองเฮาก็ฮองเฮาสิวะ พระมเหสีทำไมในเมื่ออันอื่นอย่างแทนตัวพระสนมยังทับศัพท์ใช้เหนียงเหนียงตั้งแต่ตำแหน่งสูงยันต่ำขั้นแค่เสาซื่อ(นายเอก)เลย)
สุขสวัสดิ์ฝ่าบาท(คำทักฮ่องเต้?)ก็เหมือนกัน อันนี้กูอาจไม่เคยเห็นผ่านตากูเอง ขอผู้รู้ตอบทีว่ามันมีใช่ไหม ไม่รู้ว่าตัวเล่มจะมีเปลี่ยนแปลงหรือเปล่า แต่สำหรับกูคงต้องขอคิดก่อนและขอดูรีวิวจากคนอ่านเล่มเพิ่มเติมกว่านี้ว่ะ
>>940 มึงพอรีวิวยาว ๆ ได้มั้ยอ่ะ เพราะกูไม่ชอบเฟยเทียนงานโบราณอ่ะ แต่กูก็ไม่อยากตัดสินแค่เพราะถ้าชอบ...เรื่องนี้อ่านเลย มันอาจจะเรียกคนอ่านนะแต่ขณะเดียวกันก็ไล่คนอ่านได้ด้วย กูไม่อยากพลาดเพราะอะไรแบบนี้จริง ๆ //แงงง กูขอโทษทุกคนที่ชอบเฟยเทียนงานโบราณจริง ๆ กูก็รู้ตัวนะว่าเป็นส่วนน้อย 😂😂
>>939 แรก ๆ ตอนชงกับนางเอกก็ตลกปนเอ็นดูอยู่หรอก แต่มันเยอะวนไปจนเริ่มฝืดอ่ะ แล้วส่วนตัวกูอาจไม่ชอบคาร์ประเภทคิดเองเออเองหรือยัดเยียดความคิดตัวเองใส่คนอื่นด้วย นายเอกก็พยายามยัดเยียดเมียให้พระเอกให้ได้ คิดว่ายังไงก็ต้องแค้นตัวเองปิ๊งสาว ๆ มันเลยอึดอัดอ่ะ ยิ่งซีนปลอมเป็นนางรองแล้วสร้างโมเม้นพูดตามบทจีบพระเอกนอนกอดจูบเขาจนคิดว่าพระเอกปิ๊งนางรองแล้วกูยิ่งถอนหายใจ ส่วนพระเอกก็ท่านผู้ยิ่งใหญ่แต่ความคิดเจียมเนื้อเจียมตัวไม่พูดอะไรให้ชัดเจนเข้าทางนายเอกสายมโน
>>943 กูไม่กล้ารีวิวอะ เพราะมันจะสปอยเรื่องหมดเลย มันเกี่ยวกับการเมือง ทำสงคราม ชิงบัลลังก์ ชิงไฟวชิงพริบ ในยุคราชวงศ์หมิง ช่วงรัชศกหงอู่ถึงรัชศกหย่งเล่อ พระนายเป็นองครักษ์เสื้อแพร ตัวละครเอามาจากบุคคลในประวัติศาสตร์ สไตล์เล่าเรื่องเหมือนปราชญ์กับราชัน สำนวนแปลดี อ่านง่าย
>>946 สุขสวัสดิ์ฝ่าบาท กูไม่เคยเห็นว่ะ เคยเจอแต่ถวายบังคมฝ่าบาท อาจเพราะกูอ่านพีเรียดจีนไม่ค่อยเยอะด้วยมั้ง แต่เออ คำนี้แปลกใหม่ดีสำหรับกูแม้จะรู้สึกว่าเอามาใช้ทักทายฮ่องเต้แล้วทะแม่ง
เรื่องสัตบุรุษผู้แช่มช้อยกูรอด ไม่ได้ตำ เพราะไม่ชอบแนวนอ. ซน ๆ อย่างเว่ยอิง (ปรมจ.) อ่านแล้วเหนื่อย 555
แต่ขอบคุณมากที่มาแชร์ให้กูมั่นใจว่าดีแระที่ไม่ได้ตำมา
กูโม่งที่เคยมาขอให้แนะนำนิยาย Nagira Yuu นะ กูอ่านรักในความทรงจำแล้ว อิเวง ร้องไห้ ไม่มีใครเตือนกูเลย 55555555555 แต่กูชอบมากๆๆๆๆ ขอบคุณที่แนะนำ เดะไปงานนส.อีกวันจะไปสอยเรื่องอื่นของคนนี้มาอีก
สุขสวัสดิ์ฝ่าบาทกกูว่าอันเดียวกับที่บางเจ้าใช้ถวายพระพรฝ่าบาทรึเปล่า กูเดานะ ไม่รู้ภาษาจีนคือคำไหน
ถามจ้า เกิดใหม่เป็นเน็ตไอดอล นี่สนุกมั้ย อยากจะซื้อมาลองอ่านแต่ราคาแรงไปหามือสองก็มีขายแต่ของรอบจอง
>>953 ในความเห็นกุ มันก็อ่านได้ เนื้อเรื่องเรื่อยๆ นายเอกย้อนอดีตมาเปลี่ยนแปลงตัวเอง พัฒนาฝีมือทำอาหาร ลงรูปลงคลิป มีคนติดตาม ซูๆ อ่ะมึง พระเอกก็ตามระเบียบนิยาย หล่อ รวย ไม่สนใจใคร แต่สนใจนายเอก ซึนๆยอมๆ มีปมชีวิตพระเอกนิดนึง
จริงๆ นิยายแนวนี้เยอะ ถ้ามีถ้าชอบก็อ่าน แต่ถ้าไม่อ่านก็ไม่ได้ถือว่ามึงพลาดอะไรไปหรอก ถ้าขายแพง มึงอย่าซื้อ
แอคนั้นบอกองค์รักเสื้อแพรโดนตัดเนื้อหาออกประโยคข่มขืนหรอ
มึง กูขอรีวิว fengmang หน่อยสิ
องครักษ์เสื้อแพร ประโยคไหนตกหล่น อ่านเล่มจบแล้ว แปลชัดมากว่าโดนเสียบจริง
แอคที่ออกมาพูดต้องมีหลักฐานนะ พูดลอยๆ แบบนี้ไม่ได้ แล้วแอคที่ว่าพิมพ์บอกเองว่าไม่ได้อ่าน ให้คนอื่นเทียบให้อีก
แอคนั้นนางอ่านจีนไม่ใช่ออกไม่ใช่ ต้นฉบับจะมีเหรอ ไปอ่านฉบับเว็บมาเปล่า
Ky พูดถึงนางิระ กูถามนิดว่า Three Times Blink นี่ HE ปะ เคยอ่านสปอยล์นานนนละ กลัวหักมุมแซดเอนดิ้งอะ //รอแอลซีก็ไม่มาสักที
Ky โรสประกาศ LC เรื่อง undead ออกพย
>>971 >>973 กูช่วยแปะวีรกรรมไว้กงนี้ เผื่อใครไม่รู้ https://fanboi.ch/801/2077/471-/ ตอน bly ประกาศ lc เรื่อง utsukushii kare กูยังเห็นคนบอกจะไปซื้อของค่ายนี้มาอ่านอยู่เลย เครียส
แต่ไปย้อนอ่านมู้เก่าเก็บแล้วคิดถึงสมัยโม่งอ่านวายปุ่นกันเยอะๆว่ะ แม่งสะเทือนใจตรงที่ยุคไพเรทอ่านกันอย่างเยอะ เดี๋ยวนี้มี lc แล้วดันหาคนอ่านเรื่องใหม่ๆยากมาก โดนวายจีนดูดไปหมดละ 5555555
>>975 โม่งสมัยก่อนเมาท์วายญปถึงพริกถึงขิงจริง กูเห็นคนอ่านวายญปหลายๆคนที่กูรู้จักเลิกอ่านกันไปแล้วเพราะแนวบนดินมันต่างจากแนวใต้ดินที่เคยอ่านกันด้วยแหละ (กูสังเกตดูไพเรทจะชอบเน้นปกเผ็ดๆเรียกแขก เนื้อหาก็จะแส้บๆ บ้งๆ เน้นยั่วเย) คนโดนวายจีนดูดไปก็เยอะ แต่เรื่องไหนหนุกๆก็ยังมีโม่งเมาท์กันเรื่อยๆนะ ล่าสุดก็เพิ่งเมาท์ public school กันไป
>>976 ถ้ามึงลิสท์ไว้แต่เรื่องเก่าๆกูว่าคงยากที่จะหวัง lc ว่ะ ยกเว้นจะเป็นเรื่องแมสๆ เอาเข้าจริงแต่ละเรื่องที่ไพเรทเคยทำแทบจะเป็นเรื่องโนเนมในญี่ปุ่นทั้งนั้นเลยนะ ยกเว้นพวกซีรีย์อย่าง cold, deadlock อะไรพวกนี้อ่ะดังจริง
ในโม่งคนอ่านวายจีนเป็นหลักกันก็จริง แต่คนอ่านวายอื่นๆมันก็มี แค่ไม่สิงโม่ง คนเล่นโม่งก็เปลี่ยนหน้ากันไปเรื่อยๆ คนที่เคยเมาท์วายญี่ปุ่นเยอะๆสมัยก่อนพอกระแสโม่งเปลี่ยนมาทางวายจีนก็อาจจะเลิกเล่นกันไปแต่ยังตามอ่านอยู่ก็ได้ หรืออย่างวายไทยที่โม่งวิเคราะห์กันว่าคนไม่อ่านไม่ซื้อเพราะสารพัดเหตุผล กูเห็นงานหนังสือก็มีคนแห่ไปกวาดวายไทยกันเยอะแยะ คนลงรูปอวดหนังสือก็วายไทยเพียบ อย่าคิดว่าโม่งคือภาพแทนวงการวายทั้งหมด อาจจะไม่เกี่ยวกับที่พวกมึงคุยกันเท่าไหร่แต่เวลาเห็นคนพูดว่าทำไมไม่มีคนเมาท์วายอื่นนอกจากวายจีนบ้างกูจะคิดงี้ตลอดเลย
กูรอรีวิวเรื่องใหม่ๆงานสือจากทุกสายอยู่นะ จะวายจีนวายยุ่นวายเกาวายฝรั่ง กูพร้อมโดนป้ายยาหมด 555555555
ไปสอยบทตัวร้ายฯตามเพื่อนโม่งมา เพิ่งอ่านไปได้ประมาณครึ่งเล่ม สนุกกว่าที่คิดอะ เนื้อเรื่องตลกร้ายดีแฮะ ตั้งแต่เปิดเรื่องมาเกี่ยวกับชีวิตประธานจอมเผด็จการของนอ.บรรยายซะดูตลก แต่จริงๆแล้วชีวิตแม่งโคตรเศร้า ชอบนอ.มองโลกในแง่ดีมาก พอ.กูยังรู้สึกเฉยๆอยู่ ไม่ได้ทับใจไร อยากให้มีบทพูดเยอะกว่านี้5555 ส่วนตัวรู้สึกถูกชะตากับตลค.ที่ชื่อหงซิ่วเป็นพิเศษ หวังว่าจะสนุกแบบนี้ไปเรื่อยๆตลค.จะไม่เป็นหลุดคาร์แบบขันทีฯ
>>953 มาช้าแต่ก็อยากรีวิวให้ฟัง
เรื่องนี้เกิดใหม่ก็ซูๆนิดๆ ใช้คำว่านิดๆเพราะนายเอกเป็นพ่อครัวที่เก่งอยู่แล้ว รูปร่างดีหุ่นดี กำลังดี เกิดใหม่ก็มีดีแค่นี้แหละ ไม่วนลูปตบหน้าใครนะ ใช้ชีวิตพัฒนาการไปวันๆ ตัวร้ายหลักคือคนในทดลองอ่าน แต่ก็ตีตกจากเรื่องคนที่นายเอกแอบชอบไปตั้งแต่ตอนแรกๆ กลางๆมีวนมาอีกเรื่องพระเอก
พระเอกมีปม คือหล่อรวย ไม่สนใคร แต่ไม่ได้สนแค่นายเอก เพราะชาติที่แล้วนางก็รักตัวร้าย มันเป็นเพราะปมของพระเอก ซึ่งทำให้เรื่องนี้มีเหตุผลเลยว่าคนหล่อรวยเย็นชาทำไมสนใจแค่นายเอก(ซึ่งจริงๆก็ไม่ได้สนแค่นายเอกนะ) ทำได้ดีกว่าหลายๆเรื่องที่ก็แค่หล่อรวย ก็แค่เย็นชาแต่เธอคือเดสทินี่
ขอสปอย ลองตัดสินใจก่อนว่าจะอ่านสปอยไหม เพราะสปอล์ยแรง
.
.
.
.
.
ส้มป่อย
คือพระเอกเป็นซึมเศร้ารุนแรงมากๆแบบฆ่าตัวตาย นิสัยของนายเอกเหมาะกับคนที่ปลอบโยนคนซึมเศร้าเวย์พระเอกพอดี ที่เรื่องอธิบาย (คืออบอุ่น อ่อนโยนนิดๆ อยู่ด้วยแล้วสบายใจ ทำกิจกรรมข้างนอก) ชาติที่แล้วพระเอกรักตัวร้ายจริง เพราะตัวร้ายเปลี่ยนตัวเองให้เป็นคนแบบนั้นเพื่อเข้าใกล้พระเอก เรื่องให้คำอธิบายว่าลึกๆ พระเอกแค่ต้องการใครอยู่ข้างๆที่อบอุ่นอ่อนโยน ช่วยเยียวยาตัวเองได้เอาตัวเองไปจากโคลนตม เพราะงั้นจะเป็นใครก็ได้ทั้งนั้น ไม่ใช่แค่นายเอกหรือตัวร้าย แต่พอมีใครเข้ามาก็จะปักใจ นายเอกเลยสงสารพระเอกมาตอนรู้เรื่องนี้ แต่อย่างกับนายเอกพระเอกก็จากแค่ฟิลเกาะขอนไม้ลอยน้ำค่อยๆรักจริงขึ้นเรื่อยๆ
.
.
.
.
.
.
นายเอกแมนมากหล่อมาก ถ้าจะพูดว่าเป็นนายเอกเพราะกลัวพระเอกเจ็บกูก็เชื่อ ซิกแพ็คแน่นปกป้องสาว สาวยังเคลิ้ม
อ่านรัชทายาทบัญชาจบเล่ม 1 แล้ว กูชอบว่ะ
.
.
.
.
.
พระเอกงานดีมาก ฉลาด มีลูกล่อลูกชน ใช้ทั้งไม้แข็งไม้อ่อน นายเอกก็ไม่ได้โง่นะ ฉลาดเลยแหละ แต่อยู่ในความเป็นจริง ฉลาดแค่ไหนก็ไร้อำนาจ เลยต้องยอมอ่อนให้พระเอก
ตัวะครทั้งฝ่ายดี ฝ่ายร้าย คือคุยกันแบบคนมีการศึกษา (ยกเว้น 2 คนนะ) พระเอกอาจโดนบีบบ้าง แต่นางก๋ได้กำไร ในขณะที่ฮ่องเต้ถึงจะโดนแผนพระเอกแต่ก็หาเรื่องให้พระเอกได้บ้าง ไม่ได้โดนตีฝ่ายเดียว
พระเอกเหมือนซึนดาเระ ปากแข็ง รักเจ้านะ แต่บอกขันทีคนสนิทว่าแค่แผน ข้าต้องตะล่อมซื่อจื่อ แต่ถึงเวลาไปโวยวายตอนได้แผลมา 4 ขีด ทั้งรักทั้งเอ็นดูชัดๆ 55 นายเอกก็น้อง แบบน่ารัก ฉลาด เวลาอยู่กับพระเอกเหมือนไอ้ต้าวนุ่มๆ ให้พระเอกจับปั้นแล้วกลืนๆ คือมันพลัฟฟี่บอกไม่ถูก
.
.
.
.
.
สรุปได้เอเวอร์วาย มา 3 เรื่อง อ่านไป 2 แล้วชอบมาก ทั้งกระบี่คู่ ทั้ง รัชทายาท เดี๋ยวจบแล้วมาเหลาต่อ
กูมาโหวตรัชทายาทบัญชาอีกเสียง ตอนแรกนึกว่างานพระเอกหลงเมียอ่านเพลินๆ เห้ยตัวละครฉลาดกว่าที่คิด55555 เรื่องนี้บรรยายแน่นอยู่นะ ค่อยๆ อ่านวันหยุดนี่เหมาะมาก เพิ่งอ่านไปได้แค่ 30-40 หน้ากูก็ชอบแล้ว ไปอ่านต่อละจ้า
แอคนั้นที่โวยเรื่องเสื้อแพรแปลตกยังโวยไม่เลิก แถมโวยแบบกั๊กๆไม่ยอมบอกว่าประโยคที่ตกไปคืออะไร แค่พูดลอยๆว่าสำคัญ ทั้งที่ตัวเองไปดำน้ำมาอีกที อ่านภาษาจีนไม่ออกด้วยซ้ำ ทำไมไม่เช็กให้ชัวร์ก่อนว่าแปลตกจริงๆแล้วค่อยโวยวะ งง
เพิ่งอ่านแสงตะวันในฟ้าสีเทาจบ สนุกกว่าที่คิดว่ะ กูซื้อแบบไม่คาดหวัง เห็นว่าเล่มหนาแต่ราคาไม่แพงเลยซื้อมาอ่าน แต่สนุกกว่าที่คิดเยอะเลยว่ะ
แนวเล่าตั้งแต่นายเอกเด็กจนโต ค่อยๆ มีความรัก มีเลิกรา แล้วมาเจอกันใหม่
เรื่องจบ HE ตอนหลังพระเอกพอรู้ใจตัวเองแล้วมาเจอนายเอกอีกครั้งคือรุกมากกก ตามจีบหนักมากกกก แต่นายเอกก็แน่มาก 555 กูชอบคำเปรียบเปรยในเรื่องมาก 'คนหนึ่งรักมากไป คนหนึ่งรักน้อยเกิน คนหนึ่งเพียงต้องการช่วงเวลาสั้นๆ อีกคนกลับคาดหวังชั่วนิรันดร์’
คือเมื่อก่อนเหมือนนายเอกรักมากกว่า พอพระเอกบอกเลิกเลยเข็ด
ผ่านไปหลายปีครั้งนี้พระเอกตื๊อจนเห็น ก็ลองรักใหม่ เเต่เป็นรักแบบ
นิยายเปรียบเปรยว่าเป็นตาชั่ง พระเอกใส่รักลงไปเท่าไหร่ นายเอกจะมองก่อน แล้วค่อยใส่รักลงไปให้เท่ากัน
ตาชั่งก็จะสมดุล ไม่มีใครรักมากกว่าหรือน้อยกว่า ออกมาเป็นรักที่ไปเรื่อยๆ แต่อยู่นานๆ
กูชอบมากว่ะ อยากแนะนำ
มึงเหี้ยมาก รอคุณหมด แล้วไม่ประชาสัมพันสักอย่างเหี้ยมากเสียเวลา
>>988 แค่อ่านรีวิวมึง กูก็จะร้องแล้ว "พระเอกใส่รักลงไปเท่าไหร่ นายเอกจะมองก่อน แล้วค่อยใส่รักลงไปให้เท่ากัน"
มันเหมือนจริงๆแล้วนอ. รักมาก แต่ก็แสดงออกได้แค่เท่าที่พอ. จะมีให้ แสดงออกมากไปก็กลัวเจ็บอีก เศร้าว่ะ
ปอลอ มันเน้นพาร์ทสู้ชีวิตเยอะมั้ยวะ เทียบกับพาร์ทความรักแล้วสัก 50/50 มั้ย ?
กูอยากอ่านดรามาความรักแต่ไม่ค่อยอยากอ่านบันทึกสู้ชีวิต
>>994 ไม่เจ็บมึง คือยังไงดี นายเอกไม่ได้รักมากกเท่าเดิม ที่บอกใส่ไปให้เท่ากันคือตัวนายเอกไม่ได้คาดหวังมากเท่าก่อน นายเอกเลยไม่เจ็บ ไม่ได้เศร้านะ คือจบแฮปปี้แบบต่างคนต่างปรับตัวกันไ้ด้ และจริงๆ ช่วงท้ายกูว่าพระเอกรักมากกว่าไปแล้วว่ะ แค่นังปากแข็งเฉยๆ ส่วนนายเอกเข็ดจนกลายเป็นคนที่ไม่คาดหวังพระเอกแล้วว่าจะอะไรยังไง รักมากรักตอบ ทำดีมาทำดีตอบ แต่จะไม่เริ่มก่อนเท่าไหร่
พาร์ทความรักกับพาร์ทชีวิตค่อนข้างครึ่งๆ อยู่นะ เอาจริงๆ ช่วงชีวิตไม่ได้ดราม่ามาก เพราะนายเอกเล่าแบบเหมือนบอกเล่าให้ฟัง นางเศร้านะ แต่มันก็ผ่านไป คือสายสู้ชีวิต อย่างตอนพระเอกบอกเลิกคือเศร้าไม่กี่หน้า แล้วนางก็มูฟออน มาหนักอีกทีคือตอนมีอะไรมากระทบแล้วเหมือนเพิ่งรู้ตัวแล้วระเบิดอีกที (ฉากนี้กุน้ำตาซึม) แต่พอระเบิดแล้วเรื่องก็ต้องไปต่อ นางก็มูฟออนไปจริงๆ ละคราวนี้ คือนายเอกเก็บความรู้สึกเก่งมาก และเหมือนมีเรื่องอื่นต้องทำเยอะมากจนแบบกุต้องไปต่อ ถ้าไม่ไปต่อน้องสาวจะทำยังไง แม่จะทำยังไง เรื่องมันบังคับให้ไม่ต้องเศร้านาน
กุขำฉากนึงตอนพระเอกกลับมาแล้วตื๊อสำเร็จ เมื่อก่อนพระเอกอยู่อันดับสามในใจนายเอก ( อันดึบหนึ่งน้องสาว อันดับสองแม่ ) พอกลับมาอีกทีนายเอกมีคนดีๆ ช่วยเต็มไปหมด พระเอกได้แต่นับนิ้ว...อยู่ในสิบอันดับแรกมั้ยนะ ได้แต่ช้ำอยู่คนเดียว สามอันดับนั้นเคยเป็นของชั้น กุขรำ 555
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.