>>286 กูบอกแล้วกูมาขาย สำหรับงานของคนนี้กูพร้อมขายทุกทาง 5555
แต่ในบรรดาเรื่องทั้งหมดกูชอบรุ่งอรุณที่สุดนะ และบางอย่างมันดูใกล้ตัว แค่ก-- แรก ๆ อาจดูไม่มีอะไรแค่สืบสวนคดีธรรมดาแต่ทุกอย่างถูกโยงเข้าหากันหมดสู่คดีสะเทือนราชสำนัก การโกงกินของขุนนางท้องถิ่นและเครือพระญาติ
ยิ่งอ่านยิ่งมีคนตาย ฮาา ความจริงเป็นสิ่งไม่ตายแต่ที่ตายคือคนที่จะพูดความจริง และนอ.ที่เหมือนจะเป็นอิสระแต่ความจริงถูกเชิดในหมากกระดานนี้ จนจุด ๆ หนึ่งที่นอ.(และตัวกูเอง)รู้ความจริงกูแอบโกรธมาก 555
ส่วนเรื่องหวาน ๆ กูว่ามันค่อนข้างซึมลึกไม่หวือหวา พอ.ประทับใจในตัวนอ.มานานแล้วพอได้เจอ"จริงๆ" เลยรุกจีบเขาหน้าตาย
แล้วอีกอย่างที่กูสังเกตคือตัวเอกในจักรวาลนี้ไม่มีใครสมบูรณ์แบบ อย่างรุ่งอรุณฯ พอ.ที่ถูกตีตราจากความผิดบาปของบรรพบุรุษ ใช้ชีวิตมาอย่างว่างเปล่าเริ่มที่จะเรียนรู้การใช้ชีวิต นอ.คนหนุ่มเคยไฟแรงขุนนางรักความยุติธรรมที่ถูกสังคมการทำงาน"อะลุ่มอล่วยหลับตาข้างหนึ่ง" ตีแสกหน้าจนเกือบไม่สามารถรักษาตัวตนของตัวเองได้