>>829 'เรื่องผลการสมัครของหนู ได้โปรด พิจารณาอีกครั้งดเ้วยเถอะค่ะ ยาโกซัง" ซุยจังก้มโค้งขอความเมตตาจากท่านประธานบริษัทที่เธอฝัน
"การจะรับเธอเข้ามาโดยไม่เปลี่ยนตัวตนเนี่ย เป็นเรื่องที่เสี่ยงมากของเรา เธอมีอะไรมาแลกกับความเสี่ยงนั้นล่ะ" ยาโกเดินเข้ามาลูบไล้ที่หลังของเธอ
ซุยจังยังคงก้มหน้าในท่านั้นด้วยความหวังที่จะได้ทำงานที่เธอฝัน ตัวเริ่มสั่นเกร็งด้วยความวิตก เพราะมือของท่านประธานค่อยๆลูบไล้ต่ำลงมา จนถึง 'ตรงนั้น' ตัวเธอนั้นเริ่มร้อนรุ่ม จากการสัมผัสของท่านประธาน หัวเริ่มขาวโพลนไปหมดเพราะเธอนั้นไม่เคยพบประสบการณ์เช่นนี้มาก่อน
สาวน้อยผู้มีความฝัน ความหวัง จะเป็นดุจดั่งดาวเปล่งประกาย แต่ความฝันนั้นมันช่างยากเหลือเกินจนเธอไร้หนทาง ได้แต่ก้มหน้ายอมรับสิ่งที่เกิด
"เอ๊ะ" เมื่อรู้สึกตัว ภาพที่เธอเห็นคือ กกน.ตัวเก่งอันคุ้นตาของเธอก็ลงมาอยู่ที่ข้อเท้าเสียแล้ว
"ดูเหมือนเธอจะพร้อมแล้วนะ" ท่านประธานเอ่ยพร้อมยกนิ้วมือที่เปื้อนเมือกสีขาวใสเขาหุบและกางนิ้วให้เธอเห็นเมือกที่เชื่อมระหว่างสองนิ้วนั้น
"สาวน้อย การที่เธอกลับมาขอร้องฉันอีกครั้งหมายความว่าเธอไม่มีที่ให้ไปอีกแล้ว ถ้าเธอยังมีความฝันอยู่ ก็ยอมทำทุกอย่างเพื่อมันเถอะ ไม่ว่าต้องแลกด้วยอะไรก็ตาม"
สาวน้อยจินตนาการภาพเธอโลดแล่นบนเวที กลางแสงสีฉูดฉาด เฉิดฉายอยู่ท่ามกลางเสียงของคนดูมากมาย และ ภาพของหญิงสาวคนหนึ่งกอดตุ๊กตาตัวน้อยทับซ้อนขึ้นมา เพื่อความฝันและเพื่อพี่สาวที่สติไม่สมประกอบของเธอ มันเป็นแรงผลักดันอันยิ่งใหญ่ ทำให้เธอพร้อมที่จะเผชิญทุกอย่าง
"ไม่ว่าต้องแลกด้วยอะไรก็ตาม" เธอทวนคำพูดของท่านประธานด้วยสติอันเบาบางที่เหลือ
"ขอเพียงเธออดทนผ่านคืนนี้ไปได้ ฉันให้สัญญาว่าจะสนับสนุนเธอจนสุดปลายทาง" ท่านประธานค่อยๆถอดกางเกงและถกกระโปรงของซุยเซย์ขึ้น
"จะพยายามให้ถึงที่สุดค่ะ" ซุยจังตอบด้วยเสียงแผ่วเบาแต่ใจเต้นระรัว ตอนนี้เธอได้ยินแต่เสียงหัวใจตัวเองดังก้องเหมือนกลองยักษ์ตามเทศกาล
"โอ๊ะ อย่าก้มหน้าสิ มองกล้องด้วยนะ" ท่านประธานใช้มือจับที่แก้มทั้งสองของเธอและเงยหน้าเธอขึ้นให้เห็นกล้องที่วางอยู่ด้านหน้า
เธอตกใจมาก เมื่อเห็นกล้องตรงหน้า ก่อนจะกรีดร้องออกมาจากความเจ็บปวด บางอย่างที่ค่อยๆแทรกเข้ามาในตัวเธอ เลือดหลักฐานแห่งความบริสุทธิ์ค่อยๆไหลจากหว่างขาจนจรดที่เท้าของเธอ
'ไม่ว่าแลกด้วยอะไรก็ตาม' ซุยจังพึมพำเบาๆ พร้อมน้ำตาที่ไหลออกมา แต่เธอไม่รู้ตัวเลยว่า ใบหน้าเธอตอนนี้เปี่ยมสุขแค่ไหน