>>732 นั่นเป็นศักดิ์ศรีของมืออาชีพที่ต้องการให้งานบรรลุภารกิจนะโม่ง พูดกันตรงๆ คือ กูจะอยู่ต่อก็อยู่ได้แหละ ตอนลาออกร่างกายมันยังไหวอยู่
แต่กูอยากให้หัวหน้า ลูกน้อง เพื่อนร่วมงาน คนภายนอก ยาม แม่บ้าน ภารโรง จดจำกูในฐานะว่าเป็น "ผู้ที่แข็งแกร่งที่สุด" ในที่ทำงานของกูมากกว่า
ให้เค้าต้องจดจำกูในฐานะผู้มีมลทินมัวหมองมากกว่าว่ะ คือ การทำงานมึงก็รู้ ทำดีตลอดให้ตายแต่ถ้าพลาดครั้งนึง มึงก็โดนเหยียบจมดินโคลนทันที
แทนที่จะรอให้อาการป่วยมันหนักขึ้นเรื่อยๆ กูขอลาออกให้คนอื่นจดจำในฐานะ "ผู้ที่ทำงานดีไร้เทียมทานเป็นผู้นำความสำเร็จอย่างสูง" ดีกว่า
คือ มึงจะลาออกอย่างเป็นฮีโร่ หรือ จะอยู่ต่อจนเป็นกองขี้ในบริษัท กูก็แค่เลือกอย่างแรกเท่านั้นแหละ
จะว่าไปก็ทิฐิส่วนตัวอ่ะนะ คิดต่างจากกุก็ไม่ได้ผิดหรอก แต่ละคนสถานการณ์ไม่เหมือนกัน