>>331 สำหรับกุนะ 'การพูดปกติ เสียงจริง' เป็นอย่างเดียวกัน คือเสียงที่เลือกใช้พูดในเวลาส่วนมากของชีวิต
' ดัดเสียง แอ๊บเสียง พากย์เสียง' เป็นอย่างเดียวกัน คือเสียงที่ดัดไปจากเสียงปกติ ผ่านการตีความระดับนึง เพื่อวัตถุประสงค์บางอย่าง เช่น พูดหน้าชั้นเรียน(ก็จะให้ดูฉะฉาน) พูดกับคนที่ชอบ(ก็พยายามนุ่มนวลอ่อนหวานอ้อร้อ) พูดกับพ่อแม่(ก็จะดูเกรงใจ สุภาพ) พูดกับโม่ง(ก็จะคีพคาร์กูมึงหน่อย 555) พากษ์เป็นตัวละคร แต่อันสุดท้ายต่างจากอันอื่น เพราะมันคือการเปลี่ยนเสียงเป็นคนอื่นที่ไม่ใช่เรา ตลค.มีคาร์เป็นของตัวเอง เลิกคาร์ก็กลับมาเป็นตัวเองงี้
แต่ดัดเสียงกับแอ๊บเสียงเป็นคำที่มีความหมายเชิงลบ มีคนใช้ในการด่าอยู่บ้างเหมือนกัน นี่เคยมีเพื่อนตัวเล็ก ผอมบาง เสียงแหลมคล้ายขึ้นจมูกตลอดเวลา ถึงจะมีคนบอกว่าเพื่อนทำเสียงแอ๊บเสียงดัด แต่เราว่ามันก็เป็นเสียงปกติของเพื่อนเขานะ ดังนั้นนี่คิดว่าใช้คำว่า ดัดเสียง หรือแอ๊บเสียง เพื่ออธิบายลักษณะก็ได้แหละ แต่บอกว่าเขา 'พากษ์เสียง' จะเป็นการเซฟสุด เพราะเข้าใจความหมายตรงกัน โดยไม่เสี่ยงทำให้เขาอาจเข้าใจผิดว่าเราด่าด้วย
แต่วีเนี่ยน่าสนใจนะ เพราะว่ามันมีความก้ำกึ่งระหว่างการเป็นตัวเองกับตัวละคร และทุกครั้งที่เราเห็น ถ้าเราไม่ได้เคยฟังตัวจริงพูดมาก่อน เราก็ไม่รู้หรอกว่าอันนี้ดัดเสียงอยู่รึเปล่า ยกเว้นว่าเป็นวิธีพูดหรือเสียงที่คีพคาร์แบบสุดๆนะ เคยดูวีไทยที่แบบ เจ้า~ข้า~ อาร่าๆ อุววุ๊ว~อยู่555
คิดเหมือนกันว่า /เสียงเปลี่ยนจากชีวิตจริงมากน้อยยังไงถ้าฟังสบายรื่นหูกูโอเคหมด ในอีกมุมนึงถ้าใช้เสียงจริงจริงๆแบบไม่เปลี่ยนอะไรเลยแต่ฟังแล้วไม่รื่นหู กูก็คงไม่ดูอยู่ดี/ แบบที่ไม่ถูกจริตด้วยจะเป็นพวกวีเสียงสู๊งงสูงงง หรือถ้าพวกผู้ชายก็จะเป็นประเภทฮาฟฟู่วหรือหวานๆกับแชท ถ้าเป็นผู้หญิงก็ยังพอทนแต่ผู้ชาบนี่ขอบาย 55555 แต่เสียงโมโนโทนเนี่ย ยังไม่เจอวีไทยที่ถูกใจเลยนะ อยากได้วีเสียงแนวคูลเดเระบ้างจังเลยนะ////
ปล.จะว่าไปเพราะนิยามเสียงจริงกุเป็นแบบข้างบน เพราะงั้นเสียงปกติที่ใช้ อาจจะเป็นวิธีการออกเสียงที่ผิด จนทำให้คอแตกก็ได้นะ