>>632 ลองอ่านใหม่แบบไม่อคตินะเพื่อนโม่ง เอาเหตุการณ์ด้านบนออกไปแล้วอ่านใหม่แบบเทียบกับการสวมโม่งทุกๆวันของตัวมึงเอง จะเห็นว่ามันเป็นเรื่องทั่วไปไม่ได้ชี้โพรงอะไรเลย ทุกคนรู้อยู่แล้ว มันคือ logic ทั่วๆไปเลยมึง แต่ไม่ใช่ใครก็ทำได้ ต่อให้รู้ว่าทำยังไงก็ทำตามไม่ได้อยู่ดี โดยเฉพาะเรื่องข้อมูลภายใน
คนทั่วไปต่อให้อยากสวมรอยเป็นคนอื่นด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม ต่อให้เป็นแอนตี้ที่เกลียดมากๆก็ทำแบบที่บอกยากนะ ใครจะลงทุนกะเวลา กะการพิมพ์ นิสัย วิต่อวิขนาดนั้น ข้อมูลภายในก็ต้องเป๊ะ สร้างจุดสงสัยมาเป็นเดือนๆ รอให้คนมาเหม็นจนพยายามแหกเอง เสร็จแล้วก็ต้องมาดิ้นให้ตรงจังหวะ นิสัยการพิมพ์ก็ห้ามหลุดธีมที่เคยสร้างมา ใครสงสัยก็ห้ามทำให้ดูจงใจมากไปอีก จะโน้มน้าวความเห็นร้อยพ่อพันแม่ให้เป็นไปตามแบบที่ตัวเองต้องการอีก แล้วจังหวะก็ต้องห้ามซ้อนกับเวลาที่เค้าปรากฏตัวในสาธารณะ ไม่งั้นก็แตกทันที
ถ้าแอนตี้สักคนอยากทำแบบนี้ คิดว่าต่อให้อยากทำก็ทำไม่ได้อะ ต่อให้สองสามคนรวมหัวกันทำก็ยากอยู่ดี ข้อเด็ดคือต้องติดตามเขาตลอดเวลาเพื่อสวมรอยเป็นเขา ระดับที่ว่าอาจต้องเข้าไปตีสนิทตัวจริงเลยถึงจะได้ข้อมูลที่ไม่ขัดกับชีวิตของเขามา นั่นแหละที่บอกว่ายาก แอนตี้แบบไหนจะลงทุนขนาดนั้น และดวงดีขนาดนั้น ยกเว้นว่าเป็นคนสนิทที่หักหลังจริงๆอย่างที่บอก กูก็ไม่เคยตัดชอยส์บรรทัดแรกออกนะเพราะคิดว่าต่อให้เป็นไปได้ยากแต่มันก็เป็นไปได้จริงๆ ถึงจะคิดตามลอจิกแล้วไม่รู้ว่าทำเพื่ออะไรก็เถอะ
ยังไงอยู่ในโม่งก็ทำตัวเป็นตัวเองดีที่สุด ทำเหมือนแบบที่ทำกับคนอื่นในชีวิตจริงอะ อย่าคิดว่าสวมโม่งแล้วจะทำตัวแย่ลงยังไงก็ได้แล้วไม่มีใครจับได้เลย เป้าหมายของโม่งมันไม่ใช่การใส่โม่งเพื่อปลอมเป็นคนอื่นหรือเปล่า แต่เป็นการให้คนอ่านโฟกัสกับเนื้อหามากกว่าผู้พิมพ์ ลองอ่านไกด์ไลน์ข้างล่างดู