กูนึกถึงสิบกว่าปีก่อนที่อุไตเตะงอกเต็มบ้านเต็มเมือง เหมือนกันแหละพวกมึง เด็กๆเห็นคนทำก็นับถือเป็นไอดอลแล้วอยากทำบ้าง ต่างกันที่ยุคอุไตเตะ ควักเนื้อลงทุนทำคัฟเวอร์ ทำพีวี ไม่ได้เงิน ร้องเพราะใจรักล้วนๆ แต่งานวีทูปเบอร์คืองานธุรกิจ มีเรื่องของกำไรขาดทุนเข้ามาเกี่ยวเต็มๆ แบบคนละสเกลเลย แต่ภายนอกมันคืองานที่ดูได้เล่นเกม ร้องเพลง ฯลฯที่ชอบ แถมมีโมเดลสวยน่ารักอีก ล่อตาล่อใจกว่าอุไตเตะเป็นไหนๆ ไม่ต้องโชว์หน้าตัวเองแบบสตรีมเมอร์ด้วย แค่เบื้องหน้าจะทำให้เด็กน้อยอยากมีอยากทำบ้างก็ไม่แปลกใจเท่าไหร่ หารู้ไม่ว่างานวีต้องลงทุนลงแรงและมีแผนการตลาดที่ลำบากกว่ามาก อาจจะฟังดูใจร้าย แต่ถ้าแค่คิดว่าเห็นคนอื่นทำแล้วอยากทำบ้าง โดยไม่ได้วางแผนระยะยาว ไม่มีค่าย ไม่มีแบ็คอัพ อย่าทำเลย เสียเงิยเสียเวลา เสี่ยงเสียสุขภาพทั้งกายและใจอีก