>>861 rust มันสนุกเพราะความปากกัดตีนถีบน่ะ เริ่มมาแม่งมีแค่หินโง่ๆ ก้อนนึง เอาหินไปทุบไม้คราฟหอก ไล่แทงพวกไร้บ้านเหมือนกันแย่งเห็ดแย่งน้ำเปล่าแดก ถ้าดวงดีหน่อยเปิดกล่องเจอดาบเจอขวานก็เล่นง่ายขึ้น
พอเริ่มทำอาวุธระยะไกลได้ก็ไหลยาว ตอนได้จับหน้าไม้ครั้งแรกแม่งรู้สึกเหมือนมี power ขึ้นมาเพราะยิงพวกระยะใกล้ฟรีได้ เวลาเจอหมาเจอหมีก็ไม่ต้องวิ่งหน้าตั้งเหมือนช่วงแรกๆ
ระยะกลางก็มีสร้างบ้านสะสมวัตถุดิบ หาแลกอาวุธมาเรียนพิมพ์เขียวเพื่อผลิตเองทีหลัง หรือรอเก็บของเจ๋งๆ จาก air drop มาใช้ ช่วงท้ายๆ คือทำปืนไปไล่ยิงบอสคอปเตอร์บอสรถถังเอาจรวดไปถล่มฐานชาวบ้านอีกที
ช่วงท้ายๆ แม่งถ้าคนเยอะก็กลายเป็นสงครามระหว่างกิลด์ หาทางบุกเข้าฐานไปปล้นปืนปล้นซัลเฟอร์ การได้เข้าถึงใจกลางฐานทัพนี่แหล่ะคือความสุดยอด ต่อคอนเทนต์ไปได้เรื่อยๆ ตราบใดที่ยังมีทรัพยากรไปไล่พังประตูบ้านคนอื่น
บางคนมาสายลอบเร้น แอบซุ่มรอจนเจ้าของบ้านออกเกมละค่อยเนียนพังประตู หรือทำบ้านดักควายก็สนุกดี (เข้าแล้วออกไม่ได้ รอโดนฆ่าชิงทรัพย์)
ความสนุกส่วนนึงมาจากความป่าเถื่อนฆ่าชิงของกันเป็นทอดๆ นั่นแหล่ะ พลาดทีก็เริ่มใหม่หมด ยกเว้นสร้างบ้านไว้แล้วก็เกิดในบ้านเบิกของมาผจญภัยใหม่ได้
ปล.กูชอบปืนอีโอก้า ลุ้นดีว่าจะยิงเค้าดอกเดียวร่วง หรือเคาะไม่ติดจนตายซะเอง