นโยบาย 30 บาท หรือแนวๆสวัสดิการที่อยู่ยาว ที่ไม่ใช่แจกชั่วครั้งชั่วคราวแบบhelicopters money คือ นโยบายสร้างชนชั้นกลางทั้งนั้น
สมัยก่อนข้อมูลมันจำกัด พวกชนชั้นกลางกรุงเทพรู้สึกไม่ยุติธรรม อุตส่าห์เรียนหนัก ทำงานหนัก เสียภาษี ทำไมคนจนได้รับสวัสดิการ (ไม่ต้องชนชั้นกลางกรุงเทพหรอก เอาแค่ในโม่งก็คิดแบบนี้) แต่ต่อมาแนวคิดสวัสดิการเริ่มโต้กลับได้ว่า ทุกคนเสียภาษีไม่ทางใดก็ทางหนัก แถมคนรวยสามารถ”ประหยัดต่อขนาด” ทำไมเสียภาษีต่อหน่วยน้อยกว่าคนจนอีก เช่น ซื้อ ทิชชู่ 10 แพ็คได้รับส่วนลด แต่คนจนไม่มีตังซื้อถึง 10 แพ็ค ซึ่งก็ไม่มีทางได้ส่วนลด หรือบริจาคขอลดหย่อน หรือจะเป็นโอกาสทางสังคม ความรู้ทางการเงินที่ได้เปรียบเพราะโตมาในครอบครัวที่สนับสนุนการศึกษาได้
ความต่างระหว่างปี 50-57 กับ ปีนี้
ความรับรู้ เรื่องงบประมาณกองทัพ ที่รายได้จำนวนมากไม่เข้าคลัง งบเจ้า ชนชั้นกลางระดับล่างถึงระดับกลางหันไปสนับสนุนพรรคก้าวไกลจำนวนมาก แม้จะมีนโยบายสวัสดิการแบบจัดหนัก ตอนนี้แนวคิดสวัสดิการเป็นแนวคิดที่พรรคฝ่ายขวาไทยก็ไม่สามารถปฏิเสธได้ แม้แต่รวมไทยสร้างชาติก็ยังขายบัตรสวัสดิการลุงตู่ ชนชั้นกลางเปิดรับนโยบายสวัสดิการมากขึ้นเพราะการโปรโมทว่า บ้านเราจะปลอดภัยได้ยังไงถ้าสังคมรอบบ้านมันห่วย คือ สังคมเราจะดีได้ยังไง ถ้าคนจนไม่เข้าถึงการศึกษา มีความเหลื่อมล้ำสูง >> นี่คือสิ่งที่ลูกหลานสลิ่ม ลูกหลานเสื้อเหลือง คิด