(4) ปกติแล้วการดำเนินธุรกิจที่มีรายได้ในประเทศไทยจำเป็นต้องจ่ายภาษีให้ภาครัฐ แต่ธุรกิจแฟลตฟอร์มออนไลน์ส่วนมากมีต้นกำเนิดจากต่างประเทศ ทำให้หลายธุรกรรมทางการเงินถูกส่งไปต่างประเทศ รายได้ไม่ถูกบันทึกในไทย จึงไม่เกิดกระบวนการจัดเก็บภาษีในประเทศ
(5) ในต่างประเทศ การจัดเก็บภาษีจากผู้ให้บริการผ่านแพลตฟอร์มออนไลน์ต่างๆ สามารถจัดเก็บอย่างเต็มเม็ดเต็มหน่วย ขณะที่ประเทศไทยมีการจัดเก็บภาษีมูลค่าเพิ่มสำหรับการบริการอิเล็กทรอนิกส์ชื่อว่า VAT for Electronics Service หรือ VES ซึ่งปัญหาที่ กมธ. สอบถาม แต่ยังไม่ได้ตำตอบที่ชัดเจนจากหน่วยงานที่ชี้แจง คือปัจจุบันมีกระบวนการที่เพียงพอในการให้บริษัทภาคเอกชนขึ้นทะเบียนกับภาครัฐหรือยัง รวมถึงรายได้ที่นำส่งให้รัฐ เต็มเม็ดเต็มหน่วยครบถ้วน ภาครัฐตรวจสอบได้หรือไม่
(6) การเติบโตของแพลตฟอร์มออนไลน์ ยังส่งผลต่อการเข้ามาของสินค้าต่างประเทศ ที่กลับได้รับสิทธิประโยชน์เหนือสินค้าของผู้ประกอบการไทย โดยเฉพาะการได้รับยกเว้นภาษีสำหรับสินค้านำเข้าที่ราคาต่ำกว่า 1,500 บาท ขณะที่ผู้ประกอบการในประเทศไทยต้องจ่ายภาษีมูลค่าเพิ่มตั้งแต่บาทแรก
(7) ในวันที่การสั่งสินค้าออนไลน์ทำได้ง่าย สั่งแล้วส่งได้ทันทีหรือส่งได้รวดเร็ว ทำให้ผู้ประกอบการไทย นอกจากแข่งขันยาก ต้นทุนสูง ยังเผชิญภาษีที่ไม่เป็นธรรม หนำซ้ำมีสินค้าจากหลายประเทศมาตั้งคลังสินค้าในประเทศไทย อาศัยช่องว่างทางกฎหมาย ทำให้ยิ่งส่งสินค้าจากต่างประเทศจากคลังสินค้าที่เรียกว่า free trade store ส่งถึงบ้านเรือนประชาชนง่ายขึ้น