เดิมทีเธอมอง “โรงเรียนทางเลือก” เป็นตัวเลือกแรก เนื่องจากไม่อยากให้ลูกมาสายวิชาการจนเกินไป ไม่อยากให้รู้สึกกดดันกับการแข่งขันหรือการสอบ โดยเฉพาะหากเด็กจะต้องมาติวกันตั้งแต่อนุบาล ก็รู้สึกว่า ออกจะเกินไป แต่จุดหักเหก็เกิดขึ้น..
“โรงเรียนทางเลือกส่วนใหญ่มีไม่ถึง ม.6 ส่วนใหญ่เด็กที่เรียนทางนี้ จะต้องไปต่อต่างประเทศ หรือไม่ก็เรียนอินเตอร์ แต่สำหรับตัวเอง อยากให้ลูกเรียนมหาวิทยาลัยของรัฐมากกว่า สุดท้ายเลยต้องกลับมาสายวิชาการ”
การเลือกโรงเรียนอนุบาลที่เป็นสายวิชาการจึงเป็นสเต็ปแรก ด้วยค่าเทอมราวๆ ปีละแสน เมื่อบวกกับการเรียนพิเศษควบคู่กันไปทั้งวิชาการและกิจกรรมอื่นๆ เพื่อผ่อนคลาย จากปีแรกที่ยังติวแค่เบาๆ ก็เริ่มมากขึ้นเมื่อเข้าอนุบาล 2 เทอม 2 เสริมด้วยแบบฝึกหัดที่สองแม่ลูกช่วยกันติวเองที่บ้าน พอเข้าปิดเทอมก็หนุนด้วยคอร์สเรียนพิเศษจันทร์ถึงศุกร์ วันละ 4 - 5 ชั่วโมง และสุดท้ายก็ไม่เสียแรงที่ทุ่มไป เพราะลูกชาย (คนร้ายในอนาคต) สอบเข้าโรงเรียนอัสสัม แผนกประถมได้ในที่สุด
สังคมมันมีแต่เรียนไง พ่อแม่คาดหวังลูกต้องเก่งกว่าตัวเอง