>>769 ถ้าเทียบขรก กับบริษัทเอกชนของไทยนะ
1.work life balance นี่มันหลังจากการทำงานหนักเป็นเวลางาน ซึ่งขรก มีลาให้หลังจบงานหนักต่างๆ เอกชนไม่มีสิทธิ์เพราะบอสต้องการความก้าวหน้าโดยรวม แต่ขรกเน้นจบเป็นงานๆไป เอกชนมึงรู้จักคำว่า crunch งานดีอยู่แล้ว ส่วนเงินก้อนมันก็ได้พอๆกัน ขรกได้น้อยในตอนแรก เเต่ขรกหักเอาไปตบตอนออก กูก็ไม่เห็นมีใครไปสั่งให้เอกชนทำตามหลักการขรกได้ทั้งๆที่งานเสร็จเหมือนกัน ตรงเวลาเหมือนกัน แต่เอกชนงานนี้เสร็จงานนั้นต่อล่วงหน้าเลย เพราะเอกชนจะขู่ถอนทุน
ขนาดวันลาเอกชนยังต้องโดนลากกลับไปทำงานต่อเลย ขรกหยุดแล้วหยุดเลยไม่มีใครมายุ่ง นอกจากจะวันนี้มีงานวันหยุด ก็ต้องมาแต่จบงาน ก็กลับบ้าน ถึงได้มีดราม่าหยุดยาวๆนี่ไง
2.ปัญหาคืองานมากกว่า เพราะใครเขาจะรับคนที่ไม่มีประสบการณ์ทำงานล่่ะ เอกชนไม่มั่นคงเพราะก็ตามข้อ1 ไม่มีคำว่าปราณี ตายก็หาคนใหม่มา บริษัทต้องรอด แก่แล้วโดนบีบออก แล้วคนใหม่เสียบเข้า ใครจะแคร์ทุกอย่างต้องแข่งขัน ยิงกันตายก็ยอม แต่ขรกมึงอาจจะรำคาญความเป็นส่วนตัว เเต่การแข่งขันก็เบากว่าเยอะ ไม่ใช่ว่าไม่มีเลย แล้วหลังจากนี้ขรกจะไปใช้ระบบบริษัท คนไทยที่ไม่ค่อยมีความสามารถสูง จะไม่มีวันขึ้นไปทำงานได้เลย ความผิดควรตกที่บริษัทมากกว่าที่ไม่คิดจะรักษาคน คิดแต่จะใช้คนเหมือนทาสหมดประโยชน์โยนทิ้ง พลทหารสมัยนี้ยังดูแลเหมือนคนมากกว่าเลย