เวลาแธตเชอร์หรือเปรมตาย แล้วคนออกมาเฮฮาสะใจกัน เราเข้าใจได้นะ เพราะคนพวกนี้สร้างผลกระทบต่อสังคมไว้มาก มันมีคนที่ทุกข์ยากจริงหรือถึงตายจริงเพราะการกระทำของคนที่มีอำนาจขนาดนั้น
ส่วนคนแบบบุ้ง ถามจริงๆ ว่าเขาเคยทำอะไรเลวร้ายให้สังคมหรือ? เคยทำให้ใครทุกข์ยากหรือตายไหม? และสิ่งที่เขาเรียกร้องมีประโยชน์ต่อสังคมส่วนรวมไหม? ข้อเรียกร้องของบุ้งแตกต่างจากอานนท์ตรงไหน?
ความผิดของบุ้งอย่างเดียวคือมีบุคลิกที่ชวนให้คนไม่ชอบหน้าแค่นั้น และคุณภาพคนในสังคมละครน้ำเน่าไทยก็ติดที่เปลือกยิ่งกว่าจะมองอะไรให้ลึกลงไป ไม่ต่างจากบรรดาคน “ก้าวหน้า” จำนวนมากที่ด่าเกรตา ทุนแบร์ก ตอน How dare you? เพียงเพราะขัดลูกหูลูกตาของคุณ
สังคมละครน้ำเน่าไทยมันใช้ความรักความเกลียดนำทางจนมืดบอด สลิ่มก็แบบนี้ นายนางแบกก็แบบนี้
ความเป็นมนุษย์ที่แท้จริงไม่ต้องเพิ่มขนาดของหัวใจมากนักหรอก แต่ควรเพิ่มขนาดของการคิดด้วยเหตุผลมากกว่า