ยุทธการโรแลนด์เกิดขึ้นในช่วงระหว่างวันที่ 14 กรกฎาคม ถึง 27 กรกฎาคมปี 1943 ฝ่ายเยอรมันได้ยุติการสู้รบเมื่อความสูญเสียต่างๆ ของพวกเขาบรรลุถึงระดับที่ไม่สามารถยอมรับได้อีกต่อไป
กองทัพที่ฝ่ายโซเวียตส่งเข้าสู่สนามรบในปี 1941 และปี 1942 นั้นมีระดับคุณภาพที่แตกต่างไปจากกองทัพโซเวียตในปี 1943 โดยที่ในปี 1943 มันคือกองทัพที่ผ่านการชนะสงครามชิงเมืองสตาลินกราด (Stalingrad) มาแล้ว และยืนหยัดได้อย่างมั่นคงเหนียวแน่นในการต้านทานการรุกครั้งใหม่ของฝ่ายเยอรมนีในแคว้นเคิร์สก์ การบังคับบัญชาของฝ่ายรัสเซียมีการปรับปรุงยกระดับดีขึ้นอย่างชัดเจน ยุทธวิธีต่างๆ มีการปรับปรุงยกระดับ เช่นเดียวกับเรื่องการข่าวกรองในสมรภูมิ
เปรียบเทียบกันแล้ว เมื่อพิจารณาสิ่งที่เกิดขึ้นในสมรภูมิยูเครนตอนนี้ กองทัพประจำการของรัสเซียซึ่งกำลังสู้รบอยู่ในเวลานี้ มีคุณภาพดีขึ้นอย่างห่างไกลจากสภาพที่มันเคยเป็นในระหว่างช่วงต้นๆ ของ “การปฏิบัติการพิเศษทางทหาร” ของปูติน
ตัว ปูติน เอง เมื่อเร็วๆ นี้ได้พูดจาหารือถึงปัญหาของพวกนายพลนั่งโต๊ะ หรือนายพลไม้ปาร์เกต์ (parquet generals) ซึ่งหมายถึงพวกนายพลที่อยู่แต่ในออฟฟิศของพวกตนโดยไม่ได้ออกมานำทัพในภาคสนามให้เป็นตัวอย่างแก่ผู้ใต้บังคับบัญชา ในแง่นี้มันก็มีความเชื่อมโยงกับสงครามเคิร์สก์ปี 1943
สงครามในแคว้นซาโปริซเซียคราวนี้ดูมีความแตกต่างออกไปในหลายๆ ด้าน ฝ่ายรัสเซียขณะนี้กำลังเป็นฝ่ายป้องกัน แต่ก็ต้านทานการบุกโจมตีครั้งแล้วครั้งเล่าของฝ่ายยูเครนได้อย่างมีประสิทธิภาพ เราไม่ทราบอะไรมากนักเกี่ยวกับความสูญเสียของฝ่ายรัสเซียไม่ว่าในด้านอาวุธยุทโธปกรณ์หรือในด้านกำลังพล แต่ดูเหมือนว่าการโจมตีของฝ่ายยูเครนนั้นโดยส่วนใหญ่แล้ว ตอนนี้อยู่ในสภาพล่าถอยกลับไป ขณะที่สร้างค่าใช้จ่ายแพงลิ่วทั้งสำหรับยูเครน และสำหรับพวกซัปพลายเออร์ชาวตะวันตก
ยูเครนได้ใช้กำลังของตนราวๆ 20 ถึง 30% เข้าไปในการสู้รบครั้งนี้ โดยมีทั้งพวกกองพลน้อยที่ผ่านการฝึกอบรมจากฝ่ายตะวันตก และพวกกองพลน้อยสำรองที่ปราศจากพื้นฐานทักษะของกองพลน้อยตามแบบแผนการจัดตั้งของนาโต
มีกองพลน้อยของยูเครนที่ใช้ในการโจมตีบางหน่วยตกอยู่ในสภาพเสียหายแหลกลาญ บางหน่วยก็ถูกสั่งถอยออกมาเนื่องจากไร้ประสิทธิภาพยิ่งขึ้นเรื่อยๆ ไม่มีข้อมูลข่าวสารที่หนักแน่นน่าเชื่อถือใดๆ เกี่ยวกับการบาดเจ็บล้มตายโดยรวมในการบุกของฝ่ายยูเครนคราวนี้ แต่ประมาณกันว่าต้องอยู่ในเรือนพันๆ คน พวกอาวุธยุทโธปกรณ์ของฝ่ายตะวันตกที่ถูกประโคมโฆษณาเอาไว้มากมายนั้น มีบางชิ้นถูกทำลายไปแล้ว เป็นต้นว่า รถถังลีโอพาร์ด (Leopard tank) จากเยอรมนีและโปแลนด์ และยานสู้รบแบรดลีย์ (Bradley fighting vehicle) จากสหรัฐฯ
รถหุ้มเกราะต้านทานทุ่นระเบิดและการซุ่มโจมตี (MRAPs) ของอเมริกันที่ออกแบบมาสำหรับใช้ในอิรักและอัฟกานิสถาน ก็ถูกฝ่ายรัสเซียทำลายเสียหายหนัก แน่นอนอยู่แล้วว่า MRAPs ถูกสร้างขึ้นเพื่อใช้ปกป้องกองทหารจากพวกระเบิดแสวงเครื่อง (improvised explosive devices หรือ IEDs) ยานลำเลียงทหารขนาดหนักเหล่านี้ไม่ได้หุ้มเกราะหนาเพื่อหยุดยั้งพวกอาวุธต่อสู้รถถังสมัยใหม่ หรือพวกอากาศยานไร้นักบินประเภทกามิกาเซ อย่างเช่น โดรน ซาลา แลนสิท (ZALA Lancet) ของรัสเซีย