การแต่งเนื้อแต่งตัวทำให้สงครามอิรัก “ดูดี” นั้นไม่ใช่ภารกิจที่จะทำกันได้ง่ายๆ คณะบริหารของประธานาธิบดีจอร์จ ดับเบิลยู บุช ในสมัยนั้นพยายามโน้มน้าวชักชวนด้วยการเสนอหลักการ “สงครามเพื่อการป้องกัน” แสดงความดูหมิ่นเหยียดหยามความจำเป็นที่อเมริกา ซึ่งขณะนั้นอยู่ในฐานะสูงสุดของการเป็นขั้วอำนาจเพียงขั้วเดียวของโลก จะต้องไปขออำนาจสำหรับการบุกอิรักจากสหประชาชาติ หรือการรับรองจากพวกชาติพันธมิตรนาโต้ หรือแม้กระทั่งการยึดมั่นปฏิบัติตามกฎหมายระหว่างประเทศ
อิรักนั้นตกเป็นเป้าหมายของพวกอนุรักษนิยมใหม่ (neoconservatives) มานานแล้ว ตั้งแต่ก่อนเหตุการณ์ผู้ก่อการร้ายโจมตีก่อวินาศกรรมในสหรัฐฯ เมื่อวันที่ 11 กันยายน 2001 เป็นไหนๆ อย่างที่พวกนักโฆษณาชวนเชื่อของกลุ่ม “โครงการเพื่อศตวรรษใหม่ของอเมริกัน” (Project for the New American Century) ได้พูดออกมาให้ฟังกันอย่างชัดเจนแล้ว แรงผลักดันให้ทำสงครามอิรักนั้นเริ่มต้นขึ้นตั้งแต่ชั่วโมงแรกภายหลังเหตุโจมตีวินาศกรรม 9/11 ถึงแม้มีข้อเท็จจริงอยู่ว่า ซัดดัม ฮุสเซน เป็นผู้ที่ประกาศตัวเป็นศัตรูชนิดไม้เบื่อไม้เมากับกลุ่มอัลกออิดะห์