ก็ออกกฏว่าใครไม่จ่าย ภาษีเงินได้=อดโหวต ซะสิ แล้วมึงจะได้ทั้งเสียงคุณตะภาพกับรายได้จากการเก็บภาษีที่มากขึ้น ไอ้พวกที่ชอบเบี้ยวภาษีก็จะยอมควักไม่งั้นมึงก็ไม่มีสิทธ์มีเสียง ไอ้พวกไม่มีปัญญาจะจ่ายก็ต้องดิ้นรนอัปเกรดตัวเอง พอมันอัพเกรดตัวเองกันได้ไอ้พวกเกาะแดกก็จะน้อยลง พวกมึงก็จะบ่นน้อยลงริ้งรอยตีนกาเจือจาง กูเองก็สบายตาไม่ต้องมานั่งอ่านพวกมึงบ่น เนี่ย แก้แค่นี้เองมึงประโยชน์หลายต่อเลยนะ
อันนี้คือท่อนบ่น
.
.
.
ปัญหาของประเทศเราคือเราสปอยให้เด็กในประเทศมีสิทธิเสรีภาพและมีอำนาจเกินตัวแต่เกิดทำให้เด็กมันเสียนิสัย ไม่มีวินัยในตัวเอง มันต้องทำให้เขาเข้าใจว่าของพวกนี้ต้อง earn it ไม่ใช่ born with it สังเกตุกันรึเปล่าว่าประชากรที่มีที่สร้างตัวได้มักจะเป็นพวกผู้อพยพหรือลำบากมาก่อน? เพราะความลำบากและอุปสรรคคือตัวผลักดันให้คนเราพัฒนาตัวเองไง ไม่ได้จะบอกให้รุ่นลูกหลานมันไปตกระกำลำบากแบบพจมานในบ้านทรายทองหรอกนะ แต่มันสำควรจะสร้าง condition ที่จะเป็นแรงผลักดันให้เขาบ้าง ถามว่าถ้าเราปล่อยให้เป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆประชากรรุ่นต่อๆไปจะเอาอะไรไปแข่งกับคนที่อพยพมา? อยากให้มองกันยาวๆด้วยนะ