พระเอกเป็นคนไทยกับกลุ่มเพื่อน นศ. ร่วมชาติอีก5-6คนสอบติดมหาลัยดังแห่งนึงในฮ่องกง ต้องพักในหอพักที่วิทยาลัยประจำมหาลัยกำหนดไว้ คืนนึงหลังจากเพิ่งเข้าคลาสวันแรกของมหาลัยเกิดไฟดับ ทุกคนในหอก็ออกมาหาซื้อไฟฉายนอกมหาลัยละเข้าห้องกัน คนแน่นมากจากการต่อคิวซื้อพวกไฟฉาย สิ่งของส่องสว่างต่างๆ พระเอกอยู่ห้องคนเดียว เมทต่างชาติร่วมห้องยังไม่มาทั้งๆที่ต้องมาได้แล้ว เลยใช้มือถือเปิดhotspotเข้าโน๊ตบุ๊ค ซึ่งใช้เครือข่าย3G 4Gคุยกับเพื่อนจากไทยแบบface timeที่อยู่คนละหอได้ตามปกติ ตอนแรกพระเอกจะชวนติวเลยมาเฟสคอลนะแต่แปลกตรงที่เพื่อนๆทุกคนกลับพยายามบ่ายเบี่ยง บางทีพูดวกไปวนมาไม่รู้ความเหมือนคนจิตหลุดลอยทั้งๆที่เพื่อนๆไม่น่าจะเป็นอะไรแบบนี้อยู่แล้ว บางทีทุกคนพูดเข้าเนื้อหาเดียวกันด้วยซ้ำเหมือนนัดกันมาแบบงงๆ พระเอกนึกอะไรบางอย่างได้แว๊บเข้ามาในหัวเลยลองค้นหาบทสวดมนต์ชินบัญชรแต่อยู่ๆก็เข้าไปค้นหาในหน้าไหนไม่ได้เลย ที่แปลกคือเสียงเพื่อนๆบนเฟสคอลยังทักเข้ามาชวนคุยนอกเรื่องได้แบบไม่ขาดสายเหมือนไม่มีอะไรขัดข้อง พระเอกเห็นละว่ามันแปลกมาก เลยลองท่องบทสวดแบบสดๆเท่าที่จำได้ตั้งแต่สมัยประถมแล้วก็เจอแต่เสียงหวีดร้องของเพื่อนๆ และอีกหลายๆเสียงที่เต็มไปด้วยความกลัว ภาพวิดีโอของทุกคนถูกตัด มีอีกเสียงที่ไม่แน่ใจว่าเพื่อนคนไหนกำลังท่องชินบัญชรนำหน้าพระเอกไปแล้วอยู่ หน้าคอมพระเอกมีแต่เสียงปริศนาคอยพูดจาข่มขู่ในช่วงที่พระเอกท่องคาถานี้เรื่อยๆจนถึง1/4ของบทคาถาก็มีเสียงนึงพูดออกมาว่าท่องบทก็ผิด จอคอมได้ดับลงไปแล้วพระเอกสะดุ้งตื่นขึ้นมาอีกทีในห้องนอนบ้านตัวเอง........(เดี๋ยวมาต่อ)