ทำไงดี ถึงจะได้สร้างหนังเอง
Last posted
Total of 464 posts
ทำไงดี ถึงจะได้สร้างหนังเอง
เงิน
ถ้ากรูสร้างหนังเองมันต้องสนุกอันดับโลกแน่ๆ เพราะจะเป็นหนังที่ผมดูสนุก ซึ่งตอนนี้ยังไม่มี
ขอพลอตคร่าวๆหน่อยสิ อย่างรู้จัง
เออ อยากอ่านพล็อต ทำเป็นซีรีย์ก็ได้นะถ้ามันละเอียดเกิน
ทำหนังสั้นก่อนสิ
กูไม่ใช่คนตั้งนะ แต่อยากให้กระทู้นี้แม่งเป็นที่รวมจินตนาการคนคิดอยากทำหนังอ่ะ
กูเคยคิดเรื่องเล่นๆ ตอนที่มีข่าวไปเจอศพเด็กๆ จากคลินิคทำแท้งหลายร้อยศพอ่ะ
เนื้อเรื่องไม่มีเหตุผลนะ แต่ประมาณว่า ศพเด็กทั้งหมดที่เป็นซากรวมเข้ากันเป็นก้อนเนื้อเละๆ สยองๆใหญ่ เกิดจากวิญญาณเด็กที่ตายทั้งหมดรวมเข้าเป็นหนึ่งเดียว ด้วยความไม่ประสีประสา ตายตั้งแต่ไม่ทันลืมตาดูโลก ทำให้วิญญาณสับสนในตัวมันเอง เพราะมีวิญญาณหลายร้อยดวง มันเลยคืบคลานไปอย่างไร้จุดหมาย พบเจอใครก็ฆ่าแบบไม่มีเหตุผล และหลบซ่อนตัวเองได้ตามซอกหลืบตัวตึกในเมืองใหญ่ (คือที่กูจินตนาการอ่ะ มันจะประมาณหนังเกาหลีเรื่อง THE HOST เลยอ่ะ ที่มันซ่อนตัว หลบสายตาคนใต้สะพาน ประมาณนั้น แต่ที่กูคิดคือ ซ่อนตามตัวตึกในกรุงเทพ) ไอ้ก้อนเนื้อนี้มันก็ใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ จากการที่มันฆ่าเหยื่อแล้วดูดกลืนซากศพไปด้วย บ้านไหน ตึกไหนโชคร้ายเป็นทางผ่านมันก็โชคร้ายไป แล้วคดีคนตาย คนหายก็ผุดขึ้นมาจนกรมตำรวจตั้งทีม ตั้งหน่วยสืบ โดยมีแค่คำบอกเล่าจากพยานและภาพวงจรปิด
คือ กูเคยคิดมาประมาณนี้ เขียนเป็นนิยายเลยนะ แต่แม่งหาจุดไปต่อไม่ได้ หาจุดลงไม่เจอ คือไม่รู้จะให้มันจบยังไง จะฆ่ามันวิธีไหน ไรเงี้ย
เคยมีคิดประมาณว่า ก้อนเนื้อมันใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ แล้วคลานไปพบ ผู้หญิงคนนึงที่เคยทำแท้ง เป็นแม่ของ1ในก้อนเนื้อนั้น จนวิญญาณดวงนั้นมันสับสนในตัวมันเองและส่งผลกระทบต่อดวงอื่นๆ จนร่างแตกไปเองแล้ววิญญาณก็ไปสู่สุขคติ แต่แม่งเหี้ยเกินเลยไม่เอาแบบนั้น และไม่ได้แต่งต่อจนจบ
ของกูอยากได้เรื่องเเบบ
ฆาตกรต่อเนื่องติดคุกตลอดชีวิต เเล้วไปฆ่าคนในคุกต่อ (เลือกเเต่คนที่ควรตาย) มีระบบเเนวคิดว่ายังไงทุกคนก็ต้องตายอยูาเเล้วในวันหนึ่ง เขาเเค่เป็นตัวเร่งกระบวนการ เเละการทำให้คนเลวตายไวขึ้นก็เป็นประโยชน์ต่อคนหมู่มาก อยู่มาวันหนึ่ง FBI ขอตัวเข้าพบมันเพื่อสอบถามข้อมูลของฆาตกรต่อเนื่องรายใหม่ ที่ฆ่าคนเลียนเเบบอาชญากรรมของฆาตกรรายอื่น หนึ่งในนั้นคือเขา (FBI ไปหาคนอื่นมาเเล้ว) เพราะรายละเอียดการฆาตกรรมมันเหมือนต้นฉบับมากซะนึกว่าเจ้าตัวไปฆ่าเอง เเล้วตัวเอกเเม่งก็อาสาจะออกไปช่วย เเล้วเเม่งก็หนีพวกFBIไปเป็นอิสระ เดินทางเยี่ยมหาเพื่อน หาญาติ สนทนากันประเด็นสำคัญๆ เเล้วก็ไล่จับฆาตกรต่อ
เอาจริงๆกุก็เคบคิดแบบพวกเมิงๆนี้หล่ะ พล็อตโล่ดแล่น ทำซีนขึ้นมาในหัว หาข้อมูลประกอบเรื่องเป็นสตอรี่บอร์ด มาเรืองนึงได้เลย แต่หลังจากกุลองไปเรียนภาพยนต์ดูแล้ว แม่งไม่ง่ายเลย แม่งงานเหนื่อยเหี้ยๆ คุมกอง คุมฉาก ฝ่ายโน้นนี้ฝ่ายนี้เต็มไปหมด เขียนสคิปให้อ่านแล้วสะดวกหรืแน่าสนใจ ใส่จุดผ่อนจุดพีค แม่งเยอะมากๆ กุว่ากระบวนการทำแบบ จริงๆ นี้แม่งยากจริงๆ ถ้าทำแบบเป็นกองถ่ายจริงๆอ่ะนะ ถ้าถ่ายแลบหนังสั้นใช้ dslr ถ่ายก็ไม่น่าเป็นไร
เริ่มจากเด็กชายคนนึงที่เกิดในบ้านหลังโต พ่อเป็นเจ้าของประเทศ แม่เป็นกะหรี่ที่ตัวท้อปได้เพราะมีเชื้อห่างๆของพ่อจากสกุลญาติห่างๆคนละตระกูล เด็กชายคนนั้นเกิดมาเพียบพร้อมทุกอย่าง อยากได้ของเล่นอะไรพี่เลี้ยงกับแม่นมหาให้ได้หมด แต่วันนึงเด็กคนนั้นได้ลิ้มลองร่องหีของพี่เลี้ยงคนนึงจนนับแต่นั้นมาก็เล่นนมกับหีกลุ่มพี่เลี้ยงมาโดยตลอด และพี่เลี้ยงผญ.ในวังโดนลูกเจ้าของประเทศไล่เล่นแหกหีไปเรื่อยๆจนต้องลาออกเกือบหมดบ้าน แม่นมเอาเรื่องไปฟ้องจนพ่อแม่รู้เข้าเลยส่งไปดัดสันดานที่ออสเตรเลีย ก็ไม่ว่างเว้นจากการล่อลวงสาวฝรั่งไปซุกไซร้จนกลีบหนังแตดเกือบกลืนกินเข้าไปจนแทบจะเอาตัวไม่รอด หนุ่มน้อยร้อยหีได้กลับมาบ้านเกิดผันตัวมาเป็นเสี่ยและพร้อมไล่เย็ดหีหญิงสาวทั่งราชอาณาจักร พ่อแม่มัวแต่ทำงานและเอาแต่ลำเอียงใส่ลูกสาวคนรองและเอือมระอากับความร่านของลูกชายตัวเองเลยปล่อยตามเลย เสี่ยเลยสร้างอาณาจักรหีที่ก้าวเข้ามาในเมืองก็จะเจอกะหรี่ร่อนหีอยู่เต็มเมืองและคละคุ้งไปด้วยกลิ่นเมนส์กับกลิ่นอับของหีทุกตารางนิ้ว
กูนึกว่าพวกโม่งล้มเจ้ามันจะไม่มาห้องหนังนะ
อยากทำหนังมวยไทยให้ออกมาแบบหนังยิปมันว่ะแต่ไม่รู้จะเอาใครเป็นต้นแบบ
มวยไทยมันก็เหมือนกับมวยสากลที่ใช้ในชีวิตจริงได้ เลยไม่รู้จะทำหนังโม้ความเมพยังไง หนังจ่าพนมแม่งก็เล่นตัวละครบ้าพลังทุกเรื่องเพราะไม่รู้จะโม้ให้ต่อยหมัดเดียวกระเด็นไปถึงสวรรค์ยังไง บอยก้าแม่งก็สายบ้าพลังเหมือนกัน
ถ้าจะทำหนังมวยไทยดีๆ ไปทำแบบร็อคกี้กับครีดดิ เรื่องชกเป็นเครื่องมือขับเคลื่อนพล็อต แต่หัวใจจริงๆอยู่ที่ตัวละคร
>>16 เยอะและcring แต่ในไทยกุยังไม่เห็นมีเรื่องไหนทำแล้วดังได้เลยกลับกันต่างชาติดันทำได้ แล้วก็ใอ้มวยผสมไม่ใช่หรอที่จาพนมทำแล้วสุดท้ายก็ออกมาเป็นแค่หนังโชว์ของไม่มีอะไรเลย ส่วนตัวกุอยากให้มันออกมาอารมย์แบบคนที่รู้วิชาหมัดมวยแตกฉานสายใดสายหนึ่งแล้วมวยไทยมันมีหลายสายกุเลยอยากลองเอาแต่ล่ะสายมาปะมือกัน แล้วต้องแสดงให้เห็นว่าแต่ล่ะอันมันต่างกันยังไง. มีพาร์ทชีวิตเบาๆแต่ไม่หนักมากเหมือนเล่าเสริมเฉยๆบวกอารมย์ขันที่เอาไว้ผ่อนช่วงตึงๆของหนัง ให้ตัวละครมันมิติอื่นดูเป็นคนบ้างไม่ใช่เอะอะวิ่งไล่ต่อยตูมๆ อีกอยางที่กุอยากทำคือซีนแอคชั่นที่ใช้ไม่มีพลังพิเศษเอาCg ไปใช้กับซีนแบบกระดูกหักแตกแทนอะไรอย่างเนี้ย กุเบื่อหนังปล่อยพลังพิเศษ แล้ว
>>21 กุว่ามันแตกต่างอยู่น่ะพวกท่าทาง บางท่ามันก็หนักบางท่ามันก็อ่อน ในมวยไทยก็มีความต่างกันอยู่ตอนนี้กุยังอยู่ในช่วงศึกษาเก็บข้อมูลอยู่ขนาดกุเก็บข้อมูลมาแล้ว2ปียังรวบรวมได้ไม่ครบ กว่าจะเก็บข้อมูลเสร็จคงอีก2-3ปี ยังไม่รวมคิดบทเขียนบทอีกกุว่า8-9ปีอ่ะ เพราะกุต้องไปอยู่ตามค่ายมวยต่างๆด้วย กุไม่กะเขียนพล่อยๆแล้วเอาฉากบู้ยัดๆมันลงไปอย่างเดียวหรอกว่ะ กุอยากให้มันมีอย่างน้อยสัก2ภาคก็ยังดี ให้มันคุ้มกับสิ่งที่ต้องการสร้างหน่อย
พล็อตนี้ของกูอาจเป็นได้เเค่ตอนหนึ่งในซีรีย์สักเรื่อง
พล็อตก็คือ
ผู้ก่อการร้ายตะวันออกกลางได้นักวิชาการด้านหนึ่งมาร่วมงานด้วย เเล้วเเม่งผลิตโรคติดต่อได้โรคนึง เเกร่งเหมือนเอดส์ ติดได้ง่ายผ่านการสัมผัส อากาศ เเละการนำเข้าปาก รักษายากเหมือนมะเร็ง จะค่อยๆออกอาการจากน้อยถึงมากภายใน2อาทิตย์ อึดหน่อยก็1เดือนตาย
ไอ้พวกผู้ก่อการร้ายก็ให้พวกมัน10คนเอาโรคไปเเพร่ในประเทศใหญ่ๆ อินเดีย เมกา(เข้าได้เหรอวะ) จีน
บางคนก็เอาใช้ตัวเองเป็นพาหะนำโรค เดินเนียนกลางฝูงชนในนิวยอร์ค บ้างก็เอาเชื้อไปใส่ในคูลเลอร์น้ำโรงเรียน เด็กกิน>เด็กติด>ติดพ่อเเม่>พ่อเเม่ไปทำงาน ติดเพื่อนร่วมงาน ไปเป็นทอดๆ
พวกCIAจับได้(เมื่อสายไปเเล้ว)เลยต้องให้ปธน.ปิดประเทศ ควบคุมผู้ติดเชื้อ รัฐนี้มีไว้ให้ผู้ติดเชื้อ รัฐนู้นสำหรับคนที่ไม่ติดเชื้อ
รอทำยารักษา
ผู้คนบ้าคลั่ง สติเเตก (ไม่เเดกคน) มีคนที่ติดเชื้อลักลอบออกนอกประเทศตัวเองไป เรื่องเลยยุ่งนิดหน่อย ซีรีย์สัก12ตอนจะพอไหมนะ
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.