(ต่อ)
ด้วยเหตุข้างต้น เราถึงได้อะไรบ้งๆแบบเข้าใจผิดเพราะชื่อซ้ำกับลูก และเอามาขยี้ซ้ำเพื่อให้บ้านเขียวดูน่าหัวเราะและบ้านดำมีความชอบธรรมมากขึ้นด้วย ทั้งที่ถ้าตามบทในหนังสือแล้ว ทั้งเรนีร่าทั้งเอกอนต่างมีความชอบธรรมกันคนละแง่มุม คนนึงตามลำดับการเกิด อีกคนนึงตามธรรมเนียมที่ปฏิบัติสืบกันมา
แต่เห็นด้วยว่าบทอลิเซนต์ตั้งแต่ซีซั่นสองมา กราฟไปทางเตี้ยลง แม่ที่อาจจะประสาทแดกแต่ก็พูดถูกต้องว่าอย่าแตกแยกกันเองในครอบครัว แม่ที่เลือดขึ้นหน้าชักกริชออกมาเพื่อทวงดวงตาให้ลูก แม่คนนั้นจากหนังสือได้หายไปแล้ว กลายเป็นแม่ในซีรี่ส์ที่อยู่ดีๆก็ซื่อบื้อ แสดงความรักไม่ถูก ปลอบลูกไม่เป็น แอบได้เสียกับคนใช้หนุ่มรูปหล่อในระหว่างที่ลูกกับหลานเสี่ยงตาย และย้ำแล้วย้ำอีกว่าลูกเป็นคนไม่ดีเพราะแม่เลี้ยงผิดวิธี
โดยทั้งหมดนี้ น่าสังเกตว่าไม่มีการตั้งคำถามเลยแม้แต่ครั้งเดียวว่าวิเซริสได้ทำหน้าที่พ่อและสามีดีพอรึยัง เพราะตามแนวคิดของซีรี่ส์เรื่องนี้ วิเซริสถือเป็นผู้ชายที่ดีแล้วเพราะเขารักและให้โอกาสลูกสาวที่ขบถวิถีปิตาโดยไร้เงื่อนไข