ละสุดท้ายเลยกับไอหนังเรื่องHungerเนี่ย ถ้ากูเป็นนางเอกละไปเจอเรื่องแวดล้อมการทำงานที่ออกแนวHell's Kitchenแบบนี้ ต่อให้ผ่านงานกูก็ไม่ทำต่อนะ ขนาดหน้างานยังยิ้มไม่ออก มึงจะรักกับสิ่งที่ทำอยู่หรือหวังจะหาทางเติบโตได้ไง นี่ไม่รู้ด้วยว่าพยายามแทบตายละผลลัพธ์แลกมาด้วยว่าเงื่อนไขคือทำๆงานไปสุดท้ายเงินเดือน สวัสดิการนี่ยิ่งกว่าทหารเกณฑ์ เจอหัวหน้าไม่เห็นค่ามึงจับโขกสับเสร็จเจอถีบหัวส่งไปอีก หนังมันทำมาแต่มิติเดียว ถ้ามันใส่มิติอื่นๆเช่นความคุ้มค่าเหนื่อยลงไปมากกว่านี้ มันจะดูสมจริงขึ้นมาก เปรียบเทียบหน่อยเหมือนมึงเรียนมหาลัยมึงสมัครมอราดพัด มึงเจอรับน้องบ้งๆ ก้อปการฝึกหน่วยซีลนั่นนี่แบบไม่สนว่ามึงเสี่ยงตายไหม แล้วอ้างคอนเนคชั่นๆหรืออ้างว่าจะมีเอกสิทธิ์ที่ดีกว่า สุดท้ายคือจบมาจริงคอนเนคชั่นมึงไม่เท่าเด็ก จุฬา, มธ ที่จบมาละคอนเนคชั่นดียัน บ.ข้ามชาติเงี้ย