>>946 นายแบงค์มันมีข้อเสียตรงการดำเนินเรื่องธรรมดาไปหน่อย คือถ้าตัดช่วงเฉือนคมออกไปก็นิยายแนวสร้างเมืองทั่วไปนั่นล่ะ แต่ข้อดีคือไอ้ที่มันยกมาพัฒนาเมืองเนี่ยส่วนใหญ่เป็นสิ่งที่ใช้งานกันจริงๆ
อย่างช่วงเล่ม 1 ตอนเวนคืนที่ + ตอนปล่อยกู้นี่ทำเอากูอินเลย เพราะงานกูบางทีก็ต้องมีการลงพื้นที่ไปเจรจากับชาวบ้านเพื่อขอเวนคืน แล้วมันก็ต้องมีไอ้พวกที่ไม่ยอมแล้วอ้างว่าเป็นที่ดินบรรพบุรุษนั่นล่ะ กูเลยต้องงัดวิธีสารพัดทั้งไม้แข็งไม้นวมมาจนกว่าแม่งจะออกนั่นล่ะ
ส่วนช่วงเล่ม 2 นี่ก็ตรงกับชีวิตกูตอนเข้าพบกับผู้ทรงอิทธิพลอีก ถึงเรื่องพิมพ์แบงค์กูจะไม่ค่อยเข้าใจ แต่เรื่องต่อรองเพื่อให้ต่างฝ่ายได้ประโยชน์เนี่ยล่ะที่ทำให้กูรู้สึกสนุก