ราชาทาสนี่จะเรียกว่าหลวมก็ไม่เต็มปาก แต่ถ้าจะปฏิเสธว่าไม่หลวมนี่ก็ไม่ใช่
ที่กูว่างั้นเพราะสถานการณ์ในเรื่องทุกอย่างแม่งอำนวยพระเอกเกือบหมดเลย นับตั้งแต่โดนอัญเชิญมาแล้วพระราชายกตำแหน่งให้อย่างง่ายๆ ไปยันการเจรจาอันแสนง่ายดาย แถมยังสร้างภาพลักษณ์ให้คนที่ไม่มีราศีคล้ายพวกขี้แพ้ให้ดูดีด้วยคำพูดโฆษณาเพียงนิดเดียว คือมันง่ายไปรึเปล่าวะ? จากใจคนที่ทำงานคอยเดินตามตูด + วิ่งเรื่องกับผู้มีอิทธิพลในท้องถิ่นแบบกูนะ กูกำลังคิดว่าไอ้แต่ละอย่างที่พระเอกทำน่ะแม่งดูง่ายไปหมดเลย
ยิ่งไปกว่านั้นลูกสาวเจ้าเมืองพร้อมใจแหกขาเป็นเมียน้อยโซมะหลังจบเควสแทบจะทุกคนด้วย แถมพระเอกยังกินเนื้อเป็นว่าเล่นส่วนเมียหลวงก็ปล่อยผ่านไม่คิดจะแย้งเลยเนี่ย มันพาลทำเอากูรู้สึกไม่ชอบพระเอกอยู่หน่อยๆ กันเลย
สรุปคือถ้ามองในมุมมอง Light novel มันก็สนุกอยู่ในระดับหนึ่งอะ แต่พอดีชีวิตกูอยู่ในตำแหน่งคล้ายๆ กับมัน เลยมองว่าไอ้ที่พระเอกทำมันง่ายเกินไปหน่อยจนรู้สึกขัดๆ นี่ล่ะ
ปล. กูทำงานให้กับนายก อบจ. น่ะ