ลืมไปว่าจะเขียน(บ่น)เรื่องนี้ด้วย
โนอาการ์เดี้ยน เล่ม 2 จากนักเขียนผู้เคยเดินทางสู่วัลฮัลล่า
รายการเรื่องเซงของเล่มนี้ ภาพตรงสันปกมันไม่ใช้ขนาดเดียวกับปกแรกวะ คือตัวอักษร รูป โลโก้ เลขเล่ม แถบสีมันย่อลง(และดูไม่เข้ากะขนาดสันปก) วางด้วยกันแล้วขัดใจ และคำผิดเล่มนี้ยังคงมีตรึมพอๆกับเล่มแรกต้องขอบอกว่าปกติกูไม่ค่อยสังเกตุในเรื่องพวกคำผิด แต่เรื่องนี้คือเยอะและชัดมาก เนื้อเรื่องแทบไม่กระเตื้องไปจากเล่มแรกเท่าไรเลย สิ่งที่กระเตื้องสุดในเล่มนี้คือความสัมพันธ์และหุ่นใหม่ ไม่ค่อยมีปมปัญหาที่ทำให้ลุ้นว่ามีอะไรต่อไปเหมือนเล่มแรก ในเล่มนอกจากช่วงแรกก็เหมือนจะวนเวียนกับการมีจักรกลบุกมา เอาหุ่นไปสู้ กูว่าพอมันสถานการณ์มันคล้ายๆเดิม เปลี่ยนแค่วิธีการสู้มันก็น่าเบื่อนะ
สิ่งที่อยากชม แกแต่งมุกคิโม่ยช่วงแรกได้น่าชมดีนะ บ้าดี
ปล. พระเอกมันซื่อบื้อจนน่าหงุดหงิด ถ้าแค่เรื่องสาวก็พอเข้าใจ แต่พอพระเอกบื้อกับตรรกรอบตัวหมด มันก็อะไรวะขึ้นมา
ปปล. ไอ้ที่กูบ่นๆมันอาจเพราะแกยังฟื้นตัวเองจากการเที่ยววัลฮัลล่าไม่ได้ ก็รอดูเล่มต่อไป