เห็นคิโนะพิมพ์ใหม่เลยซื้อมาอ่านใหม่ อ่านไปก็รู้สึกมุมมองแม่งต่างไปจากตอนเด็กจริงๆแฮะ อย่างเมืองแรกตอนเด็ก(ป.6)นี้กูก็เข้าใจตามที่นิยายบอกเลยพอมาตอนนี้ก็พึ่งคิดได้การที่รู้ว่าคิดอะไรไม่เท่ากับเข้าใจความรู้สึกของคนอื่นซักหน่อย และก็อีกหลายๆอย่างอ่านไปเรื่อยๆก็รู้สึกแต่ละเมืองแม่งสุดโต่งชิบหาย(แต่ก็ชอบไอ้ความสุดโต่งนั้นอะนะ) บางตอนก็พอเข้าใจว่าเขาจะสื่ออะไรแต่พอสุดโต่งขนาดนั้นสิ่งที่สื่อมันก็ด้านเดียวไปหน่อยนะ
ปล.หลังจากนั้นก็หยิบเล่มอื่น(เท่าที่หาเจอ)มาอ่านชอบตอนที่เจอครอบครัวกับเมดที่เป็นยายแก่ที่สุดแล้วจริงๆ