ตัดจบแต่ก็คือจบไง ไม่ใช่ลอยแพ
อย่างน้อยเรื่องมันก็มาถึงบทสรุปของมันถึงจะห่วยหรือไปกลางทางก็เถอะ แต่จบก็คือจบ ในขณะของไทยแม่งแพทิ้ง
อีกอย่างขาดทุนไม่ใช่ว่าเสียอย่างเดียวซักหน่อย กูทำงานด้าน branding นี่มีหลายเคสเลยที่ยอมขาดทุนแต่สามารถซื้อ brand royalty มาได้ ซึ่งแม่งก็เท่ากับเป็นการลงทุนนั่นล่ะ เพราะมันทำให้ลูกค้าเชื่อถือและยอมจ่ายมากขึ้นในอนาคต ในขณะที่ถ้าลอยแพไปลูกค้าหมดความมั่นใจเรื่องใหม่มาแม่งก็ขายไม่ได้เท่าไรหรอก
บอกเลยถ้าไม่ใช่บริษัทที่เข้าตลาดหลักทรัพย์ที่ต้องเลียไข่ผู้ถือหุ้น ความเชื่อมั่นของลูกค้ามีผลมาก ลองคิดดูถ้ามึงออกไลน์ใหม่แล้วลูกค้าซื้อมากโดยไม่ต้องโฆษณา เพราะเขาเชื่อว่ามึงจะออกต่อ กับอีกอย่างคือมึงออกไลน์ใหม่มาแต่ลูกค้าไม่ซื้อเพราะไม่เชื่อว่าจะออกต่อจนต้องประโคมขายกันแทบตาย แบบไหนมันดีกว่ากัน
อีกอย่างจากงบการเงินค่าย D แต่ละปีแม่งค่าใช้จ่ายในการขายสูงชิบหาย ซึ่งน่าจะเป็นเพราะลูกค้าแม่งไม่เอาค่าย D แล้วจึงต้องพยายามโปรโมตเอย ขนของไปขายงานอื่นๆ เอย แต่ทั้งนี้ยอดขายกลับก็ไม่ได้ดีขึ้นตามค่าใช้จ่ายที่เพิ่มขึ้นซักเท่าไร