>>56 เมิงต้องว่ากันด้วยโครงเรื่อง การดำเนินเรื่อง การผูกปม ถอดปม ปะวะ?
กูจะสับแหลก LNไทย ของค่ายพะโล้ ซักเรื่องสองเรื่องล่ะกัน
เริ่มจากเพื่อนสาวของผมมาจากฝากฟ้าสนธยา เล่มนี้คำผิดน้อยหน่อย(แต่ก็จัดว่าเยอะถ้าเทียบกับนิยายค่ายอื่น)
พิสูจน์อักษรดีกว่าเล่มอื่น แต่กูเจอการเดินเรื่องที่ขัดใจจริงๆ อยู่สองจุด อันแรกคือการสารภาพรักของนางเอกแล้ว
เหมือนคนเขียนลืมอ่านงานของตัวเองมั้ง ผ่านไปสิบกว่าหน้าตัวละครมาสารภาพรักกันใหม่
https://i.imgur.com/NOknOqK.jpeg อันนี้หน้าที่ 129 เกือบๆจะถึงกลางเล่มแล้ว นางเอกบอกรักพระเอก
แต่ผ่านไปสิบกว่าหน้า กลายเป็นว่าเหตุการณ์ตอนก่อนหน้าเหมือนไม่เคยเกิดขึ้น
https://i.imgur.com/ukHOFbj.jpeg
"ไม่ใช่นะ คือ ชั้นทำตัวไม่ถูกน่ะ นี่เป็นครั้งแรกเลยมั้ง"
"ครั้งแรก"
"มีผู้ชายอายุรุ่นราวคราวเดียวกันบอกชอบน่ะ นี่ครั้งแรกเลยนะ แถมชั้นก็รู้สึกดีๆ กับวายุด้วย"
"รู้สึกดีๆ?"
อย่าบอกนะว่า
คือตัวละครหลักทั้งผู้ชายผู้หญิง เดินบทสนทนากันเหมือนกับว่าเป็นฉากบอกรักครั้งแรก
ทั้งที่เคยบอกรักกันมาก่อนแล้ว ในแง่ของความเป็นนิยายมันเป็นจุดผิดแบบไม่น่าผิดอ่ะ
ยิ่งกว่าเขียนผิดสะกดผิดอีก มันเหมือนกับนักเขียนไม่อ่านงานของตัวเองด้วยซ้ำ
บก. ก็ไม่รู้ว่าปล่อยผ่านมาได้ไง
อีกจุดหนึ่งที่ขัดใจกูมากๆ คือนางเอกของเรื่องมาเฉลยว่าคือวิญญาณของแม่พระเอก
เนื้อเรื่องครึ่งค่อนเล่มคือการที่พระเอกจีบผีแม่ตัวเอง(ในร่างสาว ม.ปลาย)
แล้วที่ WTF มาก คือตอนเกือบๆจบเล่ม สองคนนี้รู้ตัวแล้วด้วยว่าเป็นแม่ลูกกัน
แต่ฝ่ายแม่ยังจะป้อนขนมครกให้ลูกด้วยปาก คือเป็นบทจีบกันของพระนางอ่ะ
อีหยังวะ ตอนมันไม่รุ้ว่าเป็นแม่ลูกกันแล้วจีบกันยังพอเข้าใจได้ แต่ขนาดเฉลยที่มาที่ไป
แล้วยังใส่บทจีบกันไปจนจะจบเรื่องเนี้ยนะ กูล่ะหมดคำจะพูด
