กูอะไรก็ได้ ถ้าเรื่องมันสมเหตุสมผล
สมมุติถ้าเอเรนไม่ใช่พ่อ มันก็ควรจะมีแรงผลักดันอื่นที่ทำให้มันบ้าดีเดือดได้ขนาดนี้
แต่ตรงจุดนั้นมันยังไม่ชัดเจนไง เลยยังไม่มีอะไรมาโน้มน้าวกูได้มากกว่าเรื่องที่มันเป็นพ่อ
แล้วที่ทำใจกูตุ้มๆ ต่อมๆ ก็เพราะเอเรนทำ poker face ตอนมิคาสะเขินเรื่องรอยสักตรงข้อมือ แต่เสือกยิ้มให้ฮิสนั่นแหล่ะ เอเรนยิ้มคือของแรร์ SS+ ถึงไม่ชิป กูก็ต้องสนใจบ้าง
ทั้งเอเรนทั้งฮิสทอเรียทำหน้าเครียดด้วยกันทั้งคู่
จุดตัดสินคือตอนที่สองคนนี้กลับมาเจอกัน รอดูเลยว่าจะทำหน้ายังไง ถ้าหน้ายังเครียดเป็นตูดเหมือนเดิม กูก็จะปาดน้ำตาเบาๆ
แต่ถ้าดวงตาสดใสมีแววขึ้นมา กูก็จะปาดน้ำตาแรงๆ แถมสั่งขี้มูกให้ด้วย
สรุปไอ้เอเรนกลับมาเจอตอนลูกจะออกพอดี ไอ้สัส เข้าโหมดหมอตำแย อัญเชิญวิญญาณหมอเยเกอร์มาสถิตย์ กลายร่างเป็นไททันผ้าผูกขื่อบ้าน ฮึบบบ ฮึบบบบบบ
หลายชั่วโมงผ่านไป ฮิสทอเรียคลอดไม่ออกเพราะไม่มีใครบอกว่าเวลาเบ่งคลอดห้ามอ้าปากร้อง มันจะหมดแรงไว รีไวล์ใช้ใบมีด 3DM ผ่าตัดหน้าท้องแบบซีซาเรี่ยนเอาเด็กออกมา แว๊ๆๆๆๆ
จากนั้นรีไวเดินขึ้นผาทรนง ชูทารกให้ชาวเอลเดียนกับชาวมาเล่ย์ที่อยู่ด้างล่างดู ฝูงชนโห่ร้องเสียงดังกึกก้อง ปรบมือกระทืบเท้า สะท้านสะเทือนปฐพี แอนนี่รำคาญเลยออกมาจากคริสตัล ว่ายท่าผีเสื้อข้ามทะเลกลับไปหาพ่อที่มาเล่ย์ โดยมีอาร์มินนั่งบานานาโบ้ทตามไป
นี่คือความหมายที่แท้จริงของ The Rumbling
ชื่อเรื่องขึ้นมา Attack on Titan by H. Isayama
หลังเอนด์เครดิต เอเรนอุ้มลูกมองไปยังทะเลแคริบเบียน แล้วพูดว่า "ลูกเป็นอิสระแล้ว พวกเราทุกคนเป็นอิสระจากอิซายามะ" จบ
ขอบคุณที่ทนอ่าน บาย