แบบที่ >>362 ว่า โดมะมันเป็นพวกผิดปกติ ไม่มีอารมณ์ความรู้สึก โดยส่วนตัวคิดว่ามันไม่ได้อยากเรียกร้องความสนใจจากพ่อแม่อะไรเลย แต่ถ้าให้กาวบที่จริงถ้าไปเกิดหรือโตในครอบครัวปกติ มีประสบการณ์เรียนรู้แบบคนทั่วไป ก็อาจจะมีพัฒนาการขึ้นมาให้มีอารมณ์ขึ้นมาได้ถ้าไม่ไปเจอทริกเกอร์อะไรขึ้นมา กูชอบตัวละครแบบนี้ มันโดดเด่นแตกต่างขึ้นมาจากตัวอื่น ก็ยังเสียดาย มันควรมีสักภาคตีกับโดมะ และคนในลัทธิ ให้จบแบบรอดหมด แต่โดมะหนีไปได้สำเร็จคงสนุก แต่ถ้าหนีได้ มุกมันอาจคล้ายอกาสะไปมั้ง
ตัวละครหลายตัวดูแล้วอาจารย์เข้ เหมือนมีเรื่องอยากเล่าเท่าไหนก็จะเล่าไว้เท่าที่ตัวเองคิด แถมบางทีก็เอาไปยัดเขียนเรียงความในเล่มซะงั้น อย่างอุซุยเหมือนแค่อยากเขียนไว้สู้กับดาคิ พอจบ ไม่มีอะไรเล่าเพิ่มก็จบมันตรงนั้น ไม่มีบทในศึกสุดท้ายเฉยเลย ทั้งที่มีเรื่องน้องชายตัวเองค้างไว้ เอามาต่อก็ได้ดันไม่ต่อ