อสูรตนที่ 1 >>>/animanga/6847/
อสูรตนที่ 2 >>>/animanga/7152/
อสูรตนที่ 3 >>>/animanga/7696/
อสูรตนที่ 4 >>>/animanga/7856/
อสูรตนที่ 5 >>>/animanga/8048/
Last posted
Total of 1000 posts
อสูรตนที่ 1 >>>/animanga/6847/
อสูรตนที่ 2 >>>/animanga/7152/
อสูรตนที่ 3 >>>/animanga/7696/
อสูรตนที่ 4 >>>/animanga/7856/
อสูรตนที่ 5 >>>/animanga/8048/
เจิมมู้สวะ
เจิมมู้ขยะ
เจิมมู้ซากิริ
Jerm hai Michael Jackson
กูพึ่งเรื่มอ่าน เพราะเห็นได้อันดับดีใน Jump กับได้ยินว่าเมะทำมาดีสักพัก เลยลองหาอ่านดู (เมะกูขี้เกียจดู ใช้เวลาเยอะไป)
สิ่งที่กูงงคือ ความรู้สึกแรกกูเลยนะลายเส้นกากชิพหาย ก่อนอ่านเคยเจอเม้นในพันทิปประมาณว่าลายเส้นแจ่มมาก
เปิดเรื่องมาน่าเบื่อและธรรมดามากๆ พ่อแม่พี่น้องตายห่าหมด เลยเหมือนจะแค้นนิดๆเลยต้่องออกเดินทาง บลาๆ
ตัวละครน่าเบื่อเกือบทุกตัวยกเว้น Nezuko โดยเฉพาะพระเอกที่นิสัยน่ารำคาญ และไม่มีความโดดเด่นในเนื้อเรื่องเลย
ตัวละครที่ค่อยๆเพิ่มมาเดินทางกับพระเอกก็น่าเบื่อ ไอ้ขี้แยที่ร้องไห้ตลอดจนน่ารำคาญ น่ารำคาญกว่าพวกตัวเอกอีโมยุคหลังๆอีก
แล้วก็หน้ากากหมู ทุกวันนี้น้องจากเป็นเหมือนตัวช่วยพระเอกก็ไม่รู้ออกมาทำไม บทน่าเบื่อโคตรๆ
ตัวละครในเรื่องเกือบทุกตัวแม่งไม่มีมิติ ไม่มีความลึก คือกูมีหน้าที่แบบนี้ กูก็จะทำแบบนี้มีปัญหาอะไรมั้ย อะไรแบบนั้นเลย
สุดท้ายกูทนอ่านมาเกือบ 50 ตอนเพราะ Nezuko ล้วนๆ ไม่รู้จะอ่านต่อดีมั้ย ลายเส้นแม่งจะพัฒนาขึ้นมั้ย บทกับตัวละครจะพัฒนาขึ้นมั้ยวะ
หรือกูควรไปหาอนิเมะมาดูแทน
>>8 กูมองว่าตัวละครพระเอกมันนิสัยกลางๆไป จนน่าเบื่อ
คือเหมือนออกแบบตัวละครมาว่า พระเอกรักครอบครัว นิสัยดี แต่ต้องแก้แค้นให้ครอบครัวแล้ว ตู้มออกมาเป็นพระเอก 1 ea
แต่พอมาดูจริงๆ เราแทบไม่รู้สึกเลยว่าพระเอกจริงๆแล้วมันคิดไง ครอบครัวตายก็ Recover ไวมากๆ จนไม่รู้สึกว่ามันแค้นจริงๆมั้ย ความรักครอบครัวที่แสดงออกมาจริงๆก็มีแค่เวลาน้องสาวโดนทำร้าย บทพัฒนาตัวละครมีแค่ฝึกวิชาแล้วตัดภาพไป ครึ่งปี หนึ่งปี 2 ปี จนรู้สึกว่าจริงๆตัวเอกมันแค่เก่งขึ้นก็แค่นั้น ออกมาก็มีท่านู่นท่านี่ใช้แบบไม่มีที่มา เข้าใจว่าคนเขียนมันไม่เน้นแล้วพยายามเดินเรื่องไว แต่กลายเป็นว่าอ่านแล้วไม่ค่อยผูกพันธ์กับตัวละคร
กูไมไ่ด้เข้ามาโทรลนะ กูมาแค่ระบาย เพราะคาดหวังไว้มากเพราะมีคนอวยเยอะ พออ่านแล้วเฉยๆเลยรู้สึกเฟล
เรื่องนิสัยพระเอกนี่อาจจะเป็นปัญหาที่ตัวกูเอง อย่างตัวเอกเรื่องอื่นที่กูไม่ชอบอีกตัวก็ลูฟี่ คือเป็นตัวที่พัฒนาด้านอารมณ์น้อยสุดในเรื่องมั้ง
แต่เรื่องนั้นพวกตัวละครอื่นๆมันโอเค เลยทนอ่านมาได้เรื่อยๆ
เรื่องลายเส้นนี่คงอยู่ที่คนจริงๆแหละ กูเห็นตอนแรกนี่อารมณ์เหมือนอ่านฮันเตอร์ที่ตั้งใจวาดกว่าหน่อยนึง แล้วไม่ค่อยชอบตอนมันเผาวาดหน้าตาตัสละครเป็นจุดๆ เหมือนอ่านการ์ตูน Gag มากกว่าการ์ตูนต่อสู้
180 ยังอยู่ในบ้านบิวะเกิร์ลใช่ป้ะ คนที่ไม่ได้อยู่ในบ้านบิวะมีแค่เนซึโกะ อรกดก. แล้วก็พวกลูกเจ้าบ้านป้ะ นอกนั้นอยู่ในมิติหมด ตอนแรกดุตกใจ คิดว่าไมเคิลมันเปิดประตูออกมาหาคิริยะ เวง
>>13 กูเองตอนแรกๆ อ่านก็งงทำไมปราณวารีอะไรมาโชว์เลยไม่มีอธิบายช่วงสอนมาก แต่มาคิดดูจากหลายเรื่องที่กูอ่านๆ มา ไม่มีแหละดีแล้ว ช่วงฝึกวิชาน่าเบื่อชิบหาย มันเล่าเร็วๆ ก็ดี กูชอบ กูว่าเรื่องนี้มันมีข้อดีตรงมันเดินเรื่องตรงไปตรงมาและไว ไม่ค่อยยืดเท่าไร (กูประทับใจความเกรียนแตกของบอสที่ฆ่าเหล่าข้างแรมซะเหี้ยนนะ ถ้ามันทำตอนนั้นเพราะจะโดนตัดจบถือว่าวางได้เนียนมาก)
เรื่องนิสัยพระเอกกูว่า เรื่องนี้วางได้สมดุลสำหรับกูนะ คือไม่เบียวมาก กูจะฆ่าล้างโคตร สปาร์ตาาาาาร์ หรือแบบ ไม่ๆ อสูรเคยเป็นคน ฉันจะไม่ฆ่า อันนี้คือฆ่าแล้วก็เห็นใจตอนจบ หรืออย่างในตอนเขาแมงมุม ก็มีปราณหยาดฝนแห่งความเมตตา รู้ว่าเขาไม่สู้แล้วก็มีท่านี้ให้ คิดว่าการวางนิสัยแบบนี้ให้สมดุลมันยากนะ กูเลยประทับใจตรงนี้น่ะ แต่เออ มันอาจไม่ถูกจริตมึงแหละ ถือว่าได้ฟังมุมมองคนบ่น
แต่กูว่าถ้ามึงอ่านถึงบทรถไฟนิรันดร์แล้วไม่ชอบ กูว่ามึงเทก็ได้แหละ เพราะกูว่ามันเริ่มสนุกมากๆ คือรถไฟ (เขาแมงมุมก็ดี แต่อยู่ระหว่างไต่ขึ้นไป) และพีคสุดคือ โคมแดง น่ะ
>>18 คาร์ทันจิโร่คนชอบก็เพราะไม่มัวฟูมฟายจมทุกข์ ไม่ใช่ไม่แค้นแต่เก็บเอาไว้และเลือกที่จะแสดงออกเช่นตอนเจอมุซันครั้งแรกก็แสดงอาการเดือดสุดๆ หรือตอนโดนผช.ที่เสียคู่หมั้นเพราะอสูรต่อว่าเป็นแค่เด็กจะมาเข้าใจอะไรซึ่งทันจิโร่ก็ไม่ได้สวนกลับอะไรแต่แค่ส่งยิ้มให้...มันสื่อได้นะว่าเด็กคนนี้มันเด็กดีมีวุฒิภาวะในระดับนึงเลย
ส่วนลายเส้น เราก็เป็นคนนึงที่มองว่ามันไม่ค่อยสวยวะ555 การถมดำ สานเส้น ฉากสู้บางครั้งมันเข้าใจยากไปหน่อย แต่อ.เข้จัดช่องกับเลือกมุมกล้องดี รวมๆมันเลยพอไปได้
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.