อสูรตนที่ 1 >>>/animanga/6847/
อสูรตนที่ 2 >>>/animanga/7152/
อสูรตนที่ 3 >>>/animanga/7696/
อสูรตนที่ 4 >>>/animanga/7856/
อสูรตนที่ 5 >>>/animanga/8048/
Last posted
Total of 1000 posts
อสูรตนที่ 1 >>>/animanga/6847/
อสูรตนที่ 2 >>>/animanga/7152/
อสูรตนที่ 3 >>>/animanga/7696/
อสูรตนที่ 4 >>>/animanga/7856/
อสูรตนที่ 5 >>>/animanga/8048/
เจิมมู้สวะ
เจิมมู้ขยะ
เจิมมู้ซากิริ
Jerm hai Michael Jackson
กูพึ่งเรื่มอ่าน เพราะเห็นได้อันดับดีใน Jump กับได้ยินว่าเมะทำมาดีสักพัก เลยลองหาอ่านดู (เมะกูขี้เกียจดู ใช้เวลาเยอะไป)
สิ่งที่กูงงคือ ความรู้สึกแรกกูเลยนะลายเส้นกากชิพหาย ก่อนอ่านเคยเจอเม้นในพันทิปประมาณว่าลายเส้นแจ่มมาก
เปิดเรื่องมาน่าเบื่อและธรรมดามากๆ พ่อแม่พี่น้องตายห่าหมด เลยเหมือนจะแค้นนิดๆเลยต้่องออกเดินทาง บลาๆ
ตัวละครน่าเบื่อเกือบทุกตัวยกเว้น Nezuko โดยเฉพาะพระเอกที่นิสัยน่ารำคาญ และไม่มีความโดดเด่นในเนื้อเรื่องเลย
ตัวละครที่ค่อยๆเพิ่มมาเดินทางกับพระเอกก็น่าเบื่อ ไอ้ขี้แยที่ร้องไห้ตลอดจนน่ารำคาญ น่ารำคาญกว่าพวกตัวเอกอีโมยุคหลังๆอีก
แล้วก็หน้ากากหมู ทุกวันนี้น้องจากเป็นเหมือนตัวช่วยพระเอกก็ไม่รู้ออกมาทำไม บทน่าเบื่อโคตรๆ
ตัวละครในเรื่องเกือบทุกตัวแม่งไม่มีมิติ ไม่มีความลึก คือกูมีหน้าที่แบบนี้ กูก็จะทำแบบนี้มีปัญหาอะไรมั้ย อะไรแบบนั้นเลย
สุดท้ายกูทนอ่านมาเกือบ 50 ตอนเพราะ Nezuko ล้วนๆ ไม่รู้จะอ่านต่อดีมั้ย ลายเส้นแม่งจะพัฒนาขึ้นมั้ย บทกับตัวละครจะพัฒนาขึ้นมั้ยวะ
หรือกูควรไปหาอนิเมะมาดูแทน
>>8 กูมองว่าตัวละครพระเอกมันนิสัยกลางๆไป จนน่าเบื่อ
คือเหมือนออกแบบตัวละครมาว่า พระเอกรักครอบครัว นิสัยดี แต่ต้องแก้แค้นให้ครอบครัวแล้ว ตู้มออกมาเป็นพระเอก 1 ea
แต่พอมาดูจริงๆ เราแทบไม่รู้สึกเลยว่าพระเอกจริงๆแล้วมันคิดไง ครอบครัวตายก็ Recover ไวมากๆ จนไม่รู้สึกว่ามันแค้นจริงๆมั้ย ความรักครอบครัวที่แสดงออกมาจริงๆก็มีแค่เวลาน้องสาวโดนทำร้าย บทพัฒนาตัวละครมีแค่ฝึกวิชาแล้วตัดภาพไป ครึ่งปี หนึ่งปี 2 ปี จนรู้สึกว่าจริงๆตัวเอกมันแค่เก่งขึ้นก็แค่นั้น ออกมาก็มีท่านู่นท่านี่ใช้แบบไม่มีที่มา เข้าใจว่าคนเขียนมันไม่เน้นแล้วพยายามเดินเรื่องไว แต่กลายเป็นว่าอ่านแล้วไม่ค่อยผูกพันธ์กับตัวละคร
กูไมไ่ด้เข้ามาโทรลนะ กูมาแค่ระบาย เพราะคาดหวังไว้มากเพราะมีคนอวยเยอะ พออ่านแล้วเฉยๆเลยรู้สึกเฟล
เรื่องนิสัยพระเอกนี่อาจจะเป็นปัญหาที่ตัวกูเอง อย่างตัวเอกเรื่องอื่นที่กูไม่ชอบอีกตัวก็ลูฟี่ คือเป็นตัวที่พัฒนาด้านอารมณ์น้อยสุดในเรื่องมั้ง
แต่เรื่องนั้นพวกตัวละครอื่นๆมันโอเค เลยทนอ่านมาได้เรื่อยๆ
เรื่องลายเส้นนี่คงอยู่ที่คนจริงๆแหละ กูเห็นตอนแรกนี่อารมณ์เหมือนอ่านฮันเตอร์ที่ตั้งใจวาดกว่าหน่อยนึง แล้วไม่ค่อยชอบตอนมันเผาวาดหน้าตาตัสละครเป็นจุดๆ เหมือนอ่านการ์ตูน Gag มากกว่าการ์ตูนต่อสู้
180 ยังอยู่ในบ้านบิวะเกิร์ลใช่ป้ะ คนที่ไม่ได้อยู่ในบ้านบิวะมีแค่เนซึโกะ อรกดก. แล้วก็พวกลูกเจ้าบ้านป้ะ นอกนั้นอยู่ในมิติหมด ตอนแรกดุตกใจ คิดว่าไมเคิลมันเปิดประตูออกมาหาคิริยะ เวง
>>13 กูเองตอนแรกๆ อ่านก็งงทำไมปราณวารีอะไรมาโชว์เลยไม่มีอธิบายช่วงสอนมาก แต่มาคิดดูจากหลายเรื่องที่กูอ่านๆ มา ไม่มีแหละดีแล้ว ช่วงฝึกวิชาน่าเบื่อชิบหาย มันเล่าเร็วๆ ก็ดี กูชอบ กูว่าเรื่องนี้มันมีข้อดีตรงมันเดินเรื่องตรงไปตรงมาและไว ไม่ค่อยยืดเท่าไร (กูประทับใจความเกรียนแตกของบอสที่ฆ่าเหล่าข้างแรมซะเหี้ยนนะ ถ้ามันทำตอนนั้นเพราะจะโดนตัดจบถือว่าวางได้เนียนมาก)
เรื่องนิสัยพระเอกกูว่า เรื่องนี้วางได้สมดุลสำหรับกูนะ คือไม่เบียวมาก กูจะฆ่าล้างโคตร สปาร์ตาาาาาร์ หรือแบบ ไม่ๆ อสูรเคยเป็นคน ฉันจะไม่ฆ่า อันนี้คือฆ่าแล้วก็เห็นใจตอนจบ หรืออย่างในตอนเขาแมงมุม ก็มีปราณหยาดฝนแห่งความเมตตา รู้ว่าเขาไม่สู้แล้วก็มีท่านี้ให้ คิดว่าการวางนิสัยแบบนี้ให้สมดุลมันยากนะ กูเลยประทับใจตรงนี้น่ะ แต่เออ มันอาจไม่ถูกจริตมึงแหละ ถือว่าได้ฟังมุมมองคนบ่น
แต่กูว่าถ้ามึงอ่านถึงบทรถไฟนิรันดร์แล้วไม่ชอบ กูว่ามึงเทก็ได้แหละ เพราะกูว่ามันเริ่มสนุกมากๆ คือรถไฟ (เขาแมงมุมก็ดี แต่อยู่ระหว่างไต่ขึ้นไป) และพีคสุดคือ โคมแดง น่ะ
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.