กูอ่านตั้งแต่สมัยหน้ากากทมิฬ ตอนนั้นการ์ตูนโชเน็นมันเน้นเด็กผู้ชายเต็มสูบเลย คือดีไซน์เด็กผู้ชายแมนๆ นิสัยด้านเดียว กูชอบการ์ตูนเด็กหุ่นยนต์แนวที่ลงบอมบอม พอมาเจอโจโจ้ ช่วงที่กูอ่านนี่ก็ของหมึกจีนที่หน้าปกเป็นวานิลาไอซ์ กับโปลนาเรฟ (ช่วงที่กูอ่านคือซัก ป.6) แรกๆกูก็แอนตี้เว้ย เพราะรู้สึกดีไซน์อะไรมันดูเป็นผู้ใหญ่เกินไปประมาณคนวาดเคนชิโร่ หรือพวกน้ำตาเพชรฆาตแนวนั้น มันเน้นความกล้ามความเซ๊กซี่ของตัวละครหญิงด้วย(อีพี่สาวที่ช่วยโปนาเรฟกับมารีย่า) กูนึกว่าจะเป็นการ์ตูนโป๊แนวคุจากุ เลยกลัวๆอยู่ แต่พอเริ่มรู้เรื่องแสตนด์ ก็เริ่มสนุกละ พวกพลังพิเศษตามบุคลิกตัวละคร พอติดตามอ่านต่อมากๆเข้าเลยชอบไปเลย