มังงะสมัยนั้นมันไม่ค่อยขยี้2-3หน้าสุดท้ายให้ติดตามแบบยุคนี้ด้วย คือบทจะจบก็จบต่ออาทิตย์หน้า ไม่มีเดินเรื่องพร้อมกัน3-4กลุ่ม มีแต่บวกกันทีละคู่ พออ่านรวมเล่มมันจะไม่ได้อารมณ์แบบติดตามตอนต่อไป แต่จะเหมือนดูหนังคือต่อๆกันไปจนจบ
และยิ่งมังงะดราก้อนบอล สู้กันสั้นด้วยจะสนุกไรอ่ะ อัดกัน2-3หน้ารู้ผลแล้ว โกคู เบจิต้าภาคบูสู้กันไม่กี่ช่องตัดไปโกฮังตัดมาอีกทีจบละสัด อนิเมต้องมาทำคิวบู๊เองเกือบหมด