จากใจคนเคยแปลแสกนเถื่อนมาก่อน ตอนที่ทำก็รู้นะว่ากำลังทำในสิ่งที่ไม่ถูกต้องอยู่ แต่ก็นะอารณ์ตอนนั้นประมาณเห็นเรื่องมันสนุก อยากให้คนอื่นอ่าน บวกกับอารมณ์ร้อนวิชาด้วยไงอยากลองสกิลภาษาญี่ปุ่นตัวเองดู ก็พยายามหาเรื่องที่ใหม่ๆ ไม่ได้ลงในนิตยสารหัวหลักอย่างจั้มหรือซันเดย์เพราะโอกาามีคน lc เข้ามาสูงอยู่แล้วกูจะทำไปทำไม แรกๆก็ดีอยู่หรอกแต่หลังๆพวกเว็บเถื่อนไปควย คิงแม่งกล้า มังงะกู ไรพวกนี้ดูดไปลงพร้อมแปะลายน้ำตัวเองเฉย จริงกูไม่อะไรมากหรอกแต่เว็บเหี้ยพวกนี้มันมีโฆษณาด้วยไงซึ่งมันขัดกับสิ่งที่กูตั้งใจไว้ว่างานแปลกูต้องไม่มีใครได้ผลประโยชน์จากมัน แม้แต่ตัวกูเองที่เป็นคนแปลเพราะกูสำเหนียกตัวเองได้ว่ากูมันแค่คนแปลเถื่อน ก็ไปคุยดีๆขอให้ลบให้ อ่าวอีห่าแม่งบล๊อกกู พอตอนใหม่ออกก็ดูดไปลงเหมือนเดิม หน้าหีฉิบหาย กูก็เลิกแม่งเลยสิเรื่องไรกูต้องเจียดเวลาตัวเองเพื่อไปทำเงินในกระเป๋าคนอื่นด้วย
อีกอย่างที่ทำให้กูเหม็นเบื่อกับวงการนี้คือพวกนักอ่านหน้าโง่นี่แหละ แม่งรอคอยแต่จะอ่านของฟรีกัน พอเลิกทำหรือ lc ก็มาเรียกร้อง มันใช่หน้าที่กูเหรอที่ต้องมาเอาใจปลิงอย่างพวกมึง คนอ่านดีๆน่ารักๆก็มีนะไม่ใช่จะไม่ทีแต่ส่วนน้อยมากๆ เทียยแล้วราวๆ 1/10 ของคนอ่านทั้งหมดได้ ที่เหลือก็อย่างที่บอกไปตอนต้น
เอออีกอย่าง กูเบื่อกับพวกนักแปลเห่อหมอยรุ่นใหม่ฉิบหาย พวกนี้พอมีปลิงอวยหน่อยก็ทำตัวยิ่งใหญ่เต็มประดา ทั้งๆที่แม่งยังแปลโคตรกาก "ผมทำมันได้" อยู่เลย สมองพวกมึงคิดคำแปลที่มันสวยหรูกว่านี้ไม่ได้แล้วเหรอวะ คำศัพท์ในหัวมึงน้อยแบบนี้อย่าสะเออะมาเป็นนักแปลเลยเหอะ บางคนยิ่งแล้วใหญ่แปลห่าไรมาอ่านไม่รู้เรื่อง ยังกับจับคำยักอากู๋ทรานฯทีละคำแล้วเอามาโปะๆ แค่นี้ก็ภือว่าแปลมังงะแล้วเย้ ถุยเหอะ