Last posted
Total of 1000 posts
ของเถื่อนแม่งสแกนกากๆdpiห่วยๆนะไฟล์ถึงเล็ก ของlcมันตามมารตฐานสื่อดิจิตอล มันก็ราวๆนี่หมด
** ปรับราคา **
ผีซ่ากับฮานาดะ เล่ม 1 (160บ.)
...
เล่ม 1 ของเดิม 125บ. เอากลับไปเปลี่ยนปกแล้วมาขายอีกแน่ๆ
เซย่ายังขายเล่มละ 200 ได้เลย
อ่ะ ของเถื่อนไม่มีผลกับยอดขาย https://www.facebook.com/vaswara/posts/1646841538669365
แถมถ้าเทียบกับเมืองไทยที่อีบุคยังไม่แพร่หลายเท่า ไทยเลยยิ่งหนักกว่า ต่อให้หาสแกนช่วงแรกไม่ได้ก็รอกันจนกว่าสแกนของจริงออกมากันอยู่ดี 555+
กูไม่บ่นและไม่ซื้อ อ่านฟรีในเน็ตอย่างเดียว
บ่นไปก็ไม่ฟังหรอก เลหลังขายมือสองแล้วไปอ่านฟรีเงียบๆ สบายกว่ากันเยอะ สนพ. จะได้ไม่ต้องทนฟังคำบ่น คำด่า ด้วย
ไอ้สัส เวลาเรียน อย่าทะเลาะกัน ครูลูกเสือสอนอยู่ ตั้งใจฟังมั่ง
ทำไมร้านคิโนะในไทยไม่มีทีท่าจะเจ๊งเลยฮับแต่ร้านหนังสือในไทยถึงทำท่าจะไปไม่รอดกันฮับปมอยากยู้
>>908 กลุ่มลูกค้าร้านนี้ที่ประเทศเรา ปกติเค้าไม่ค่อยแคร์ราคามากมายอะไรว่ะ ซื้อก็คือซื้อ มีทั้งคนไทยและคนญี่ปุ่นมาซื้อ หนังสือเล่ม200++ซื้อกันเป็นเรื่องปกติ เล่มละหลายพันก็ซื้อกันได้ สั่งซื้อด้วยซ้ำไป ส่วนกลุ่มยาจกอ่านฉบับภาษาไทย นิสัยรอลดราคาอย่างเดียว กับให้ลูกหลานไปนั่งอ่านฟรีในร้านต่างหาก ที่เป็นปัญหาของสนพ.ไทย
ร้านหนังสือค้าทั่วไปก็ไม่ได้ขายแค่การ์ตูนเนะ
นี่ไงความหมายที่เคยบอกไปว่ายังไงร้านหนังสือก็ไม่สูญพันธุ์
คิโนะน่าจะเป็นตัวอย่างของธุรกิจระดับพรีเมียม ลงทุนเยอะแต่มีบริการรองรับลูกค้าทุกระดับ
เทียบคล้ายกันก็คอนโดระดับพรีเมียมที่ขายหมดตลอด ทั้งๆที่คอนโดกลางชะลอตัว
คิโนะเจ๊งไปหลายสาขาแล้วนะ ไม่ใช่ว่าจะทได้อย่างใจทุกอย่าง
คนญี่ปุ่นมันแดกหนังสือยังกะแดกน้ำ ดังนั้นคิโนะ อิเซตันยังไงก็รอด
แต่ก็แดกมากกว่าคนไทยอยู่ดี
ตกลงคิโนะสาขาไหนเจ๊งกั๊บปมอยากยู้จิมๆ
>>912 ไม่ใช่เรื่องว่าพิมพ์เป็นภาษาอะไร แต่คุณภาพการพิมพ์ หมึก กระดาษมันต่างจากเล่นญี่ปุ่นเกินไป ไหนหมาบางตัวบอกพวกที่พยุงวงการหนังสือคือพวกซื้อไปสะสมไง มึงซื้อเล่มแปลไทยราคาพอๆกับเล่มญี่ปุ่นไปสะสมเหรอ ปล.กูเกลียดหมานักสะสม งอแง งี่เง่า ไม่เข้าใจศิลปะ บ้าแต่วัตถุ
>>926 กูตลกคนที่เก็บสะสมการ์ตูนแปลไทยอ่ะ กระดาษก็ห่วย หมึกก็ห่วย พิมพ์ก็ห่วย มีอะไรน่าสะสมวะ แม่งอยากสะสมจริงก็ไปเก็บของต้นตำรับหรูๆดิ กูอยากให้ค่ายตูนของไทย มันพิมพ์ด้วยกระดาษรีไซเคิลเน่าๆก็ได้ แต่ขายถูกๆหน่อย อ่านเสร็จโยนทิ้งเลยแบบญี่ปุ่นทำ หรือไม่ก็อ่านอีบุ้คตัดปัญหาเรื่องกระดาษกับหมึก
เล่มนี้กูซื้อมาานเพื่อกันตัวเองจากจอบ้างอะ คิดถึงิยากอ่านอีกก็หยิบมา กระดาษดีก็โอเคพลิกอ่านไปก็แฮปปี้ กระดาษไม่ดีก็โอเคยังอ่านได้ แต่ถึงขั้นกระดาษรีไซเคืลก็ไม่ไหวนะ
สะสมคือเก็บไว้บูชา เก็บไว้ให้ราคามันขึ้น เก็บไว้ให้มันเยอะๆเป็นงานอดิเรก เก็บไว้ให้ดูสวยๆ ฯลฯ แล้วแต่เจตนาของผู้สะสม แต่ที่แน่ๆมีสิ่งหนึ่งที่เหมือนกันคือ ของที่จะสะสมมันต้องเป็นของชั้นดี ของหายาก ของในโอกาสพิเศษ ฯลฯ
ไม่ใช่ว่าอะไรๆก็เรียกว่าสะสมได้ เห็นใจนักสะสมนิดนึง
ส่วนไอ้ประเภทเก็บการ์ตูนไว้อ่านซ้ำอีกรอบหรือหลายๆรอบ แถมรูปเล่มยังห่วยแตก ไม่เข้าgapการสะสมแบบมีคลาสว่ะ เหมือนเอาเสื้อผ้าที่เคยใส่ครั้งนึงแล้วมาใส่ซ้ำเท่านั้นเอง
งั้นกุใช้คำว่า “เก็บ” แทนคำว่า สะสม ก็ได้นะ จะได้สบายใจทั้งสองฝ่าย
โทรลหย่อนเบ็ดทีไล่งับกันเป็นแถวเลย
เหี้ย ทำมามีคล้ง มีคลาส มีของชั้นดีด้วย การที่คนคนนึงตั้งใจเก็บอะไรซักอย่างเป็นเรื่องเป็นราว เขาก็เรียก "สะสม" แล้ว ไม่ว่าจะสะสมหินโง่ๆ สะสม
สะสมแสตมป์ สะสมการ์ตูนขยะอย่างที่มึงว่า จนไปถึงสะสมรูปภาพราคาเป็นล้าน แม่งก็คือการ "สะสม" เหมือนกันหมดนั่นแหละ ไม่ต้องมาแบ่งแยก
อีกอย่างถ้ามึงเก็บไว้ขายแบบเก็งกำไร ยังจะเรียกว่าสะสมได้อีกเรอะ เหมือนมึงไม่เห็นคุณค่าของของมึงเลยนะ
เปรียบเทียบมั่วๆ อีกแล้ว หนังสือก็หนังสือดิ มันไม่ได้มาพร้อมกันกล่องเดียวซักหน่อย มันออกมาที
ีละส่วน แบบนี้ถ้าส่วนหัวชิ้นสุดท้ายออกมาเหี้ยมึงก็จะไม่เอาหัวโดยอ้างว่าเป็นสิทธิของมึง แต่ถ้ามันขายไม่ดีจนออกส่วนหัวไม่ได้ มึงก็จะด่าคนขายสินะ
คิโนะไม่เคยเจ๊ง แต่โตเกียวโดสาขาเดอะมอลล์งามกับพารากอนอะเจ๊ง
>>94 มึนอะไรของมึง? กุก็บอกอยู่ว่ามันทำขายแยกกล่องทีละชิ้น เหมือนมึงซื้อหนังสือเล่ม 1-2-3-4 แล้วเสือกเลิกผลิตชิ้นสุดท้ายหรือก็คือเล่มจบพอดี ไอ้หุ่นหัวด้วนก็คือชุดหนังสือที่ไม่ครบ ถามหน่อยว่ามึงคิดว่าคนเขาสามารถมโนเนื้อเรื่องในส่วนที่หายไปได้หรอวะ?
แล้วส่วนหัวออกมาเหี้ยจะซื้อไม่ซื้อเรื่องของกุ แต่ถ้าไม่ทำออกมากุก็มีสิทธิด่าเพราะกุจ่ายตังซื้อตั้งแต่เล่ม1-4 ย้ำนะ จ่ายตังซื้อ คนเก็บเรื่องยาวเขาก็คาดหวังให้ออกมาครบทั้งนั้นแหละ
มีใครดีใจมั้งวะเวลาเรื่องที่ตัวเองตามเก็บถูกลอยแพ...
>>945 กูมิสกิลอ่านข้ามเล่มโดยไม่รู้สึกขัดอะไร ซื้อแหว่งกระโดดข้ามเล่มทีละ 2 -3 เล่มได้ ดังนั้นออกไม่จบก็ไม่ตาย สนพ.ก็ไม่จำเป็นต้องออกให้จบ พวกมึงที่มาบ่นว่าออกไม่ครบในเพจ v กับในพันดริฟรวมกันถึงร้อยคนป่ะเหอะ เขาพิมพ์ที่เกินพันเล่มถ้าพวกมึงมีกำลังซื้อพอไม่ให้เขาขาดทุนคงออกเล่มต่อไปแล้ว อย่าคิดว่าจำนวนแค่หยิบมือที่มาแสดงตัวในเน็ทมึงจะเป็นกลุ่มลูกค้าส่วนใหญ่มัน
เรื่องคิโนะจะเจ๊งไม่เจ๊งกูว่าตอนนี้หลักๆ มันอยู่ค่าค่าเช่าที่ซะมากกว่า ถ้าวันดีคืนดีห้างขึ้นค่าเช่าแพงไม่คุ้มมันก็ออกไปอยู่ดี
เพราะขายหนังสือมันกำไรก็จริง แต่ไม่ได้เยอะเหมือนขายพวกเสื้อผ้า เครื่องสำอาง แล้วจะตั้งราคาขึ้นเองแบบพวกของกินก็ไม่ได้ด้วย
>>946 อ่อมีสกิลอ่านข้าม 2-3 เล่มแล้วรู้เรื่อง แล้วถ้าเล่มต่อไปไม่ออกแล้วมึงก็คงมโนได้ใช่ปะว่าจะเนื้อเรื่องเป็นยังไงต่อ เยี่ยมๆ กุจะเชื่อแล้วกันว่าเมิงไม่ได้เปิดแสกนเว็บอ่านแล้วมาแถว่ามีสกิลมโนบ้าบอของมึงละกัน แล้วขอถามต่อนะว่าคนปกติทั่วไปเขาเป็นแบบมึงกันหรือเปล่าวะ? ที่สามารถอ่านข้ามเล่มไปมาแล้วรู้เรื่องน่ะ
อ้อ แล้วกุก็ไม่ได้พูดถึง V หรือพันทิปเลยนะ แถมไม่ใช่พวกที่มึงอ้างถึงด้วย เพราะงั้นไม่ต้องร้อนถึงขนาดโพล่งออกมาก่อนก็ได้ เดี๋ยวชาวบ้านเขารู้หมดว่าใคร ติ่งสนพ.ไหน หึหึ
อ้อๆ ตรรกนี้ คนอ่านที่ตามจ่ายตังซื้อทุกเล่มต้องรับผิดชอบกับการลอยแพหนังสือ ไม่ใช่สนพ.ที่เลือกเรื่องยาวมาแล้วไม่มีปัญญาขาย แถมห้ามบ่นด้วยครับเยี่ยมๆ ทำไมไม่ประกาศไปเลยครับว่าต้องการยอดขายอีกเท่าไหร่ คนจะได้ไปเหมาทีละร้อยเล่ม 5555 ตลกว่ะตัวเองมีเหตุผลที่จะเลิกพิมพ์แล้วไม่คิดว่าคนซื้อเขามีเหตุผลที่จะด่าหรือไงวะ
ไม่ได้เดือดร้อนแล้วเสือกมาห้ามคนเดือดร้อนโวยวาย เห็นแก่ตัวชะมัด
>>949 กุอ่านตั้งแต่ตอนยังทำแต่ไพเรท ป.4 ได้เงินไปรร.10 บาท ซื้อมือสองเล่มละ 3 บาทเอา มันถึงเป็นเศษๆอ่านข้ามเล่มมีให้อ่านก็ดีแล้ว การ์ตูนเวลามันวาดมันจะวาดทิ้งไคล์แมกซ์ไว้ท้ายตอนให้ชวนอ่านตอนต่อไป ทิ้งไคล์แมกซ์ไว้ท้ายเล่มให้ชวนอ่านเล่มต่อไป มันสรุปในตอนในเล่มอยู่แล้ว ไม่ต้องมามโนเล่มที่ไม่ได้อ่าน บางทีอ่านข้ามซาก้าไปเลย เอ้อมันมีเรื่องย่อให้อ่านก่อนหน้าสารบัญด้วย อ่านตรงนี้ก็พอรู้เรื่อง ตอนไม่มีแสกนให้อ่านอยากอ่านเล่มไหนกูดูภาพปกว่าลายเส้นถูกจริตไหม อ่านเรื่องย่อปกหลังว่าน่าอ่านไหม ซื้อไปไม่สนุกก็เลิกซื้อแค่เล่มเดียว เก็บไว้ศึกษาสไตล์วาดมัน เรื่อคนอ่านต้องง้อ สนพ.นี่มึงเคยรับคอมมิชชั่นไหม ลูกค้าแม่งชอบให้คนวาดเสนอราคา ถ้ามึงเสนอเกินงบจ้างมันมันก็ไม่เอามึง ดีลกันไม่ได้จบข่าว ให้มึงไปทำงานที่ได้ค่าแรงขาดทุนทุกเดือนมึงทำไหม
เอางี้นะจะเปิดกะโหลกให้ เผื่อสำหรับบางคนในพันทิปหลงเข้ามาในโม่ง
เมื่อก่อนเคยมีประเด็นโอตาคุ อยากฟ้องสำนักงานคุ้มครองผู้บริโภค กรณีสนพ.ดองหรือลอยแพ
ไอ้เหี้ย มึงจะไปฟ้องเค้าข้อหาอะไรวะ???? กูตีลังกาคิดยังคิดไม่ออกเลย
การขายหนังสือเป็นเล่ม แบบออกทีละเล่ม หน้าที่รับผิดชอบของผู้ผลิต อย่างมากมีแค่ รับเปลี่ยนสินค้าเล่มที่ชำรุดจากการผลิต(ไม่ใช่ร้านค้าทำขาด)
ไอ้ประเภทว่าต้องมารับคืนหนังสือถ้าออกไม่จบ มันไม่ได้อยู่ในสิทธิ์ของผู้ซื้อ เพราะไม่ได้มีสัญญาเป็นลายลักษณ์อักษร ว่าจะจัดส่งจนจบชุด
สาเหตุที่มึงเอาหนังสือไม่จบชุดไปเคลมคืนมันไม่ได้ ก็เพราะมึงได้ทำการบริโภค(อ่าน)หนังสือเล่มที่มึงซื้อไปแล้ว การส่งมอบเป็นอันยุติ พ้นหน้าที่รับผิดชอบไปแล้ว
อ่ะ แต่กูช่วยหาทางดิ้นให้พวกมึงเอาไปฟ้องร้องอีกนิดก็ได้ ถ้ามึงไปดูเพจบางสำนักพิมพ์ แล้วสมมติแอดมินมันพิมพ์ว่า "จะออกจนจบ" อันนี้พอจะเอามาอ้างอิงร้องเรียนได้ ถ้ามันแจกแพในวันหลัง แต่มึงต้องว่างมากจริงๆถึงจะขึ้นโรงขึ้นศาลกับเรื่องห่าเหวแค่นี้
>>951 ยังไม่ตอบเลยนะว่าคนทั่วไปเขาสามารถอ่านข้าม2-3 เล่มได้แบบคุณหรือเปล่า
แล้วอะไรคือ---> ทิ้งไคล์แมกซ์ไว้ท้ายเล่มให้ชวนอ่านเล่มต่อไป=มันสรุปในตอนในเล่มอยู่แล้ว ไม่รู้สึกขัดๆกันบ้างเหรอเวลาพิมพ์
ส่วนเรื่องย่ออะใช่ว่าจะใส่ทุกเล่ม แล้วก็มีใว้สำหรับทวนให้คนที่อ่านแล้วยังไงก็เก็บรายละเอียดไม่ครบ ถึงเอามาอ่านแทนยังไงก็มีส่วนที่ตกหล่นอยู่ดีเพราะมันคือ ''เรื่องย่อ''
ตั้งแต่บรรทัดที่สามนี่มึงบ่นอะไรวะ? เหตุผลที่ซื้อหรือเลิกซื้อก็เรื่องของมึงเถอะ....
ส่วนไอ้การเปรียบเทียบมั่วๆนั่น ถ้าจะยกเรื่องการจ้างทำคอมมิชชั่นมา มึงต้องบอกว่าพรีออเดอร์บ๊อกเซ็ตครบจบนะจ๊ะ
ถ้าทำขายแยกทีละเล่ม เลือกรับตังไปทีละนิดแบบนี้ก็เหมือนสัญญาใจกันแหละว่าลูกค้าจะต้องจ่ายตังซื้อให้ครบ และ สนพก็ต้องพิพม์ให้จบ เมื่อทำไม่ได้จะด้วยเหตุผลอะไร คนผิดหวังเขาก็ระบายด้วยการบ่นนั่นแหละ
>>952 แล้วที่มึงพูดถึงเรื่องนักสะสม นักอ่าน เนี่ย เชิญไปถามนักอ่านทั่วโลกเถอะว่ามีคนไหนบ้างที่ชอบอ่านเนื้อความที่ไม่ครบถ้วนสมบูรณ์ ขาดตอน ข้ามไปมา ///ตลกชิบหาย
ตกลงคิโนะก็ไม่เจ๊งอยู่ดีใช่ไหมกั๊บทำไมกันนะปมอยากยู้
"นักสะสมที่ขายของสะสม เรียกว่านักสะสมได้ไม่เต็มปาก" นิยามแบบนี้หาได้เฉพาะที่โม่ง
ก่อนหน้านี้โม้ว่าเกษียนตัวเองตั้งแต่อายุไม่ถึง 40 รอบนี้โม้ว่าสะสมเครื่องเพชรและไวน์แถมได้ไปร่วมงานประมูลของต่างประเทศด้วย
เหยดแหม่
ตอนนี้กูอยากขายหนังสือการ์ตูนหลายๆเรื่องในบ้านว่ะ รก เสียดายตังค์
จะเก็บเฉพาะเรื่องที่ชอบจริงๆ ตอนละอ่อนเเม่งซื้อดะ
คนที่เอาของสะสมมาขาย ก็ใช่ว่าแม่งจะสิ้นไร้ไม้ตอกอะไร เขาขายกันเป็นเรื่องปกติ ขายแล้วก็เปลี่ยนไปซื้ออย่างอื่นต่อ
มึงก็รู้ ที่นี่ประเทศโม่ง
ใครจะน้ำลายแตกฟองแค่ไหนก็ได้
เอาแบบระดับจุลภาคสัสๆก่อนละกัน คนที่สะสมการ์ตูนลิขสิทธิ์รุ่น25บาท(หรือการ์ตูนเถื่อนเล่มละ10-15บาทสมัยก่อนก็ได้) แล้วเข็นออกจากกรุมาขายกันเป็นแถว มึงคิดว่าอะไรล่ะ เค้าไม่ใช่นักสะสมเหรอ หรือเค้าบ้านจนต้องขายการ์ตูนกิน คำตอบมันง่ายนิดเดียว "ขายเมื่ออยากจะขาย"
เอาแบบผู้ใหญ่ๆหน่อยก็ได้ นาฬิกาข้อมือ ขายกันเป็นว่าเล่น พวกนี้บางคนที่บ้านมีเป็นพันเรือน! กูพิมพ์ไม่ผิด พันกว่าเรือนจริงๆ แบบละเรือนด้วย เค้ายังขายกันได้ นักสะสมบ้างครั้งก็ขายให่้คนที่ถูกชะตาก็มี ไม่ใช่เรื่องเก็งกำไรอย่างเดียว
คลุกคลีกับวงการประมูลและนักสะสม ยิ่งต้องรู้นิว่า purpose ของการสะสมมันแตกต่างกันไป คนที่สะสมไว้เชยชมเองไม่คิดจะเอาออกขายมันก็มี จะไม่ยอมรับคนกลุ่มนี้เป็นนักสะสมเรอะ?
ในทาฃกลับกันคยที่สะสม แล้ววันดีคืนดีนึกอยากปล่อยขาย เพื่อทำกำไร เพื่อประมูลการกุศล ไรก็มี
อย่าไปตีกรอบให้มันมากนัก
คิดว่ามันเริ่มมาจากวลีสะสมของต้องมีคลาสนั่นละ มาหย่อนเบ็ดไว้ให้ตีกัน
ใครไคร่เก็บๆ จะเก็บคลาสสูงต่ำ จะขายไม่ขาย ไม่ต้องตีกรอบให้มาก จบ
971มันบอกว่า นักสะสมไม่ได้สะสมไว้เพื่อทำกำไร ก็เลยช่วยบอกให้รู้ว่า ในโลกเค้าทำกันเป็นเรื่องปกติ
นักเล่นพระที่จริงก็เป็นนักสะสมแบบนึง ใกล้ตัวสัสๆแบบจับต้องได้ไม่ต้องถ่อไปถึงเมืองนอก ถามว่านักเล่นพระเค้าขาย(ให้เช่า)พระกันไหม ขายสิวะ อย่างกับหุ้นเลยแหละ ขายแพงเสร็จแล้วไปหาซื้อใหม่ถูกๆมาเก็บ
พระเครื่องก็เหมือน bitcoin
คิระ โยชิคาเงะ สะสมเศษเล็บขายได้มั้ยวะ
ไอ้ห่า กูกลับมาอีกที แม่งยังโชว์เหนือไม่เลิก เห้อ...
ใน >>941 และ >>964 กูบอกว่า ไม่ว่ามึงจะเก็บอะไรเป็นเรื่องเป็นราวก็เรียกว่า สะสมสมได้ และ กูก็ "ตั้งคำถาม" ถึงการเก็บมาขาย "เพื่อเก็งกำไร" ว่าเป็นการสะสมจริง ๆ หรือไม่ โอเค กูอาจไม่ได้พูดว่า "ในเชิงคุณค่า" ให้มันชัดเจน แต่นั่นคือความหมายที่กูต้องการจะสื่อ มันก็แค่นั้นเอง กูไม่ได้หมายความว่าการที่มึงเอาของๆมึงมาขาย แล้วจะไม่ใช่ "นักสะสม" อีกต่อไป บ้าบอชิบหาย
พอโดนคลึงไข่เข้าหน่อย ตีความสาส์นไม่ถูก ก็ทำเป็นวี้ดว้าย นี่กูอุตสาห์ไม่ต่อประเด็นที่มึงปฏิเสธการสะสมของโลว์ ๆ ว่าไม่ใช่การสะสมใน >>933 แล้วนะ
ไอ้ชิบหาย หลุดประเด็นมาจากหัวกระทู้โคตร ๆ
ผ่านมา3ไตรมาสอมรินขาดทุนไป185ล้าน แต่ก็ถือว่าขาดทุนน้อยกว่าปีที่แล้วขาดทุนล่อไป628ล้าน แต่เค้าน่าจะเอาดีทางโทรทัศน์เป็นหลักแล้ว ยิ่งหลังจากการขายหุ้นให้เครือเสี่ยเจริญยิ่งเห็นได้ชัด ส่วนบริษัทร่วมทุนกับนกย่าง กูเดาเอาเองว่าวันหน้ามีสิทธิ์ขายหุ้นให้ญี่ปุ่นทั้งหมด เพราะเสี่ยคงไม่อยากทำธุรกิจสิ่งพิมพ์(โดยเฉพาะการ์ตูนกับนิยาย)นักหรอก เหมือนได้ของแถมมามากกว่า
หุ้นอมรินทร์นี่ไม่ใช่ว่าส่วนนึง วัง ถืออยู่เรอะ?
ถามทางหน่อย มู้ที่พูดคุยพวกเว็บอ่านการ์ตูนทั้งหลายแหล่อยู่ที่มู้ไหน
<<< สยาม >>>
** วันศุกร์ที่ 10 พฤศจิกายน 2560**
คุโรซากิ บริษัทรับส่งศพ(ไม่)จำกัด เล่ม 21 (จบ)
มาซักที แม่งงงงง
>>990 >>995 >>>/netwatch/4441/ คำเตือน - เน้นการด่าจิกกัดแขวะมากกว่าพูดคุยแลกเปลี่ยนความเห็นดีๆ
ไม่มีไอพวกมังงะรายสัปดาห์เหรอ
จะไปละน้าาาาา
ฉลองมู้ใหม่เลยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.