ตอนอยู่มัธยมกูอยู่หญิงล้วนกูก็ชอบแนวเกย์แมนๆ ไม่มุ้งมิ้งมากทั้งพลอตและตัวละคร ประเภทบอกว่าเป็นชายแท้แต่ชอบนายเอกได้คนเดียวนี่กูแอนตี้มาก รู้สึกตอแหลว่ะ ไม่เรียลเลย (ทั้งที่ความจริงกูก็ไม่รู้หรอกว่าเรียลมันต้องเป็นไง) แต่พอเข้าคณะมาจนสนิทกับเพื่อนผู้ชายมากพอที่มันจะไม่เกรงใจกูอีกต่อไป รวมถึงมีเพื่อนเกย์ ได้รับรู้อะไรหลายอย่าง กูหนีมาหาบีแอลมุ้งมิ้งแทบไม่ทัน 55+ เดี๋ยวนี้ชอบแบบเคะหวานมุ้งมิ้ง เนื้ิอเรื่องหวานเลี่ยนตอแหลลวงโลก โอเอซิสของกูเลย ขอหนีความจริงแพพ