กูไม่ได้ชอบเมไจเพราะแฟนตาซีดันเจี้ยน กูติดใจเพราะมันเล่นประเด็นกับปรัชญาชีวิตคน มึงเกิดมาทำไม ทุกวันนี้สิ่งที่มึงทำๆ อยู่ทำลงไปเพื่ออะไร ทำไมถึงเลือกทางเดินชีวิตแบบนี้ฯลฯ คนส่วนมากคิดว่าแม่งเข้าใจยาก แต่ความจริงมันก็เป็นคำถามพื้นๆ ที่ทุกคนต้องเคยสงสัยกันมาทั้งนั้น ซึ่งเมไจมันตอบคำถามตรงนี้ได้ในระดับที่กูคาดไม่ถึง กูถึงว่าเรื่องช่วงท้ายๆ ที่จิ๊กซอว์มันค่อยๆ ปะติดปะต่อกัน ทุกตัวละครก็มีเหตุผล มีความเชื่อต่างกัน ไม่มีใครผิดถูกทั้งหมด ถ้ามึงรับสิ่งที่คนเขียนพยายามสื่อมาได้ แม่งโครตจะเบิกเนตร