Last posted
Total of 1000 posts
แกรี่ไม่เคยพลาด ทำไรไม่เคยผิด คนอื่นเป็นฝ่ายผิด มีสกิลรอบตัว แก้ปัญหาได้ทุกอย่าง มีoverskill กูชนะได้ทุกตัว หล่อมีเสน่ห์มีคนรุมชอบ ใครไม่ชอบ จะต้องมีภาพพจน์ออกมาเลวๆกากๆ
รีวิวเว็บนี้เป็นไงบ้างวะ เพื่อนโม่ง https://superdadatan.wordpress.com/
ก็เทพทัตมันโคตรแกรี่อะ หนักกว่าเทพทรูอีก
พูดถึงมาโฮกะ ถ้าอ่านเป็นนิยายคอมิดี้ จะทำให้สนุกขึ้นเยอะเลยนะ
กูตลกในความเทพของทัต กับรีแอคชั่นมิยูกิ
แกรี่สุดคือ จีซัสยามาโตะ ตอน Seed Destiny ว่ะ
โผล่มาตบบทพระเอกเอากลางเรื่องเลยเทพมั้ยล่ะ
อยากเก็นแกรี่ชัดๆ กุแนะนำไวท์โรดเลยเพื่อนโม่ง ชัดกว่านี้ไม่มีแล้ว
คำถาม : เทพทัตมีข้อเสียอะไรในตัวบ้างฮับ
งั้นกูช่วยทำลายความฝันด้วยอีกต่อด้วยการบอกว่านางเอกเรื่องนี้น่ารักน้อยกว่าพระเอก
แม่งสร้างเสริมฝันกูว่ะ ดุ้นแบบนี้กูชอบ
ดูหน้าแล้วรู้เลยว่าตัวผู้แต่เครื่องแต่งกายมันยังสาวอยู่ไงถึงได้ถาม
>>623 ยังอ่อนหัดนักมึง จีซัสยามาโตะน่ะเทพทั้งนอกหุ่นในหุ่นแต่บทนอกหุ่นมันไม่ค่อยมีให้บู้
ที่สำคัญถ้ามึงดูแค่นี้แล้วบอกว่ามันแกรี่นี่ยังแสดงว่าเข้าไม่ถึงว่ะ มึงต้องดูบทบาทมันในเรื่องด้วย
มีอย่างที่ไหนอยู่ๆก็โผล่มาถีบพระเอกไปเป็นผู้ร้าย กรูถูกเสมอ NTRแฟนเพื่อนไม่ผิด ทำอะไรก็ไม่ผิด
จ้วงคนอื่นตายไม่ผิด คนที่ตายผิดเพราะมันคลั่งเอง บลาๆๆๆ
>>605 กูมองแกรี่ไม่ค่อยเหมือนคนอื่นในนี้
กูมองว่าพระเอกเก่งทุกด้านเป็นเรื่องปกติ
เพราะแกรี่คือเรื่องที่คนเขียนเอาตัวเองแทนลงไปในการ์ตูน กูเลยมองว่า
แกรี่คือเรื่องที่ตัวเอกเดิมไม่มีอะไร แต่ก็ได้ประสบเหตุการณ์ต่าง ๆ เยอะ
ได้พบเจอประสบการณ์แปลก ๆ เป็นคนธรรมดาหรือมีปมด้อยอะไรซักอย่างแต่ก็ดันมีสาวมาติด หรือได้พลังพิเศษอะไรมาทีหลัง
อย่างไอ้หมูคุโร(ยูกิฮิเมะ)บูตะเนี่ยกูเรียกว่าแกรี่
COP CRAFT เล่ม 3 เพื่อนโม่งมีใครอ่านแล้วบ่าง (พิมพ์ตกขาดๆเกินๆเยอะไหม)
>>632 มันมองไม่เท่ากันอยู่แล้วว่ะ ตัวละครเก่งๆเทพๆก็ใช่จะต้องแกรี่ซูแมรี่ซูทุกตัว
ตัวละครอ่อนๆกากๆก็มีเป็นแกรี่ซูแมรี่ซู กูเลยดูที่ผลกระทบของตัวละครต่อเนื้อหามากกว่า
พวกโคตรแกรี่ซูแมรี่ซูสำหรับกูคือพวกที่ เนื้อเรื่องมีไว้เพื่อตัวละครนั้นๆ+ต่อให้ขาดมันไปเรื่องก็ไปต่อได้
อย่างจีซัสยามาโตะ ตอน Seed desiny ต่อให้มันไม่โผล่มาเนื้อเรื่องมันก็มีทางไปของมัน
แต่พอโผล่มาถีบชินไปเป็นผู้ร้าย พลิกบทพลิกเนื้อเรื่องให้คิระโดยเฉพาะกูเลยว่าโคตรแกรี่ซูเลย
เออลืม คนรีวิวบอกว่ามึนกับซีรี่ย์คาเงโปรมาก (ยังไม่ได้อ่านนิยาย แต่ฟังเพลงครบและอ่านมังงะแล้ว) ไหนใครว่าฟังเพลงครบแล้วมาดูเมะตอนแรกจะเข้าใจหมดไงวะ เมะแม่งโมโนกาตาริสเปเชี่ยลเอดิชั่นชัดๆ บลาๆๆ อ่านไปแล้วกูนึกว่าโม่งรีวิว......
ลองซื้อนิยายในไลน์ไลท์โนเวลของสถาพรมา
ภาพให้ผ่านนะ เนื้อเรื่องเดี๋ยวว่างอ่านรีวิวอีกที
แกรี่/แมรี่ กูดูที่ความสมเหตุสมผลว่ะ ไม่ว่ามันจะเก่งหรือกาก ถ้าบทของมันไม่สมเหตุสมผล กูตีเป็นแกรี่/แมรี่หมดทุกตัว
http://www.dek-d.com/writer/34128/
กูไปเจอไอแมรี่ซูในนี้พอดีเลยวะ
แมรี่ซูเป็นชื่อนางเอก self insert "แฟนฟิคล้อแฟนฟิคสตาร์เทร็ค" ที่แต่งประชดพวกแฟนฟิค self insert ตัวเองเป็นนางเอกคนใหม่ทั้งหลายอีกที
ถ้ามึงคิดว่า "อีนี่แม่งไร้เหตุผลชิบหาย คนเขียนอวยมากไปปะ?" กับตัวละครตัวไหน นั่นแหละคือแมรี่ในสายตามึง
ที่เหลือเป็นวิธีแก้ไขความแมรี่เวลาอยากแต่งนิยาย ซึ่งช่างมันเหอะ
มอนไดจิเล่ม4เปิดสั่งออนไลน์แล้วนะพวกมึง
กูหวังว่าเล่ม 4 จะไม่จบค้างนะ ไม่งั้นกูลงแดงตายอีกรอบแน่
RDG เล่ม 4 กับ Quick Save เล่ม 2 ออกเดือนหน้า
กูยอมถ่อมา thailand comic con เพือมอนไดเล่มเดียว คุ้มมากกกกก
เหลือเยอะอยุ่ เอามาเยอะด้วยแหละ
ไมไม่มาจัดแถวไบเทคบ้านกูมั้งเลยวะ สถานที่ก็ออกจะใหญ่ แต่พวกงานหนังสือนานๆ จะมีที
คอปคราฟท์เล่มสามยังทำให้กูสครีมได้ในความสุดยอดเหมือนเคย
เรื่องแม่งโคตรซ้ำกับซีรี่ย์ฝรั่ง บทก็ไม่ได้มีอะไรใหม่แท้ๆทำไมกูอ่านแล้ววางไม่ลงวะ
สาวๆในเรื่องเมียกูทุกคน
คอฟคราฟนี้แปลไม่ทันงานหนังสือหรือผ.มันไม่เห็นหัวปล่าววะ อยู่ๆก็มาเลย
แต่เล่ม 3 ใต้กระโปรงแม่งบุฮี้สัสๆ＝;;＝
ผ. - บก.
กูเบลอ
ในนี้มีใครอ่าน Rokka no Yuusha บางไหม?
กุเพิ่งอ่านแปลอิงเล่มแรกไป แม่ม...จะพลิกล็อคไปไหนฟร้าาา!!!!
ปล.ลายเส้นอิลลัสแม่มอาร์ตสัสๆ
เห็นเว็บนี้ยัง http://review-lightnovelth.blogspot.com/
คนรีวีวทำตัวเป็น hater zenshu
พวกเล่มเก่าๆ ตอนช่วงคดีวานาดิส พอเป็นเซนชูต้องมีเห็น "แต่เพราะเป็นค่ายนี้การแปลเลย..." ทุกเล่ม แม้แต่เล่มที่คนทั่วไปอ่านแล้วว่าแปลดี
แค่นี้ขลำแล้วครัช ฮะ ฮะ ฮะ ฮะ ฮะ
ถึง B.A.D. จะได้เทพฮาคุโร่แปล แต่เจอคะแนนที่ให้เข้าไปนี่ซี้ดเลย
Cop Craft เนื้อเรื่องเป็นไงสนุกมั้ย ใครอ่านแล้วตอบหน่อย
คนรีวิวเว็บนั้นเคยออกตัวไปแล้วว่า "ไม่ถูกกับแนวเนื้อหาหนัก ปวดตับ หรือจิตๆหน่อย" เรื่องพวกนั้นจะได้คะแนนน้อยกูก็ไม่ค่อยแปลกใจเท่าไหร่แหละ
>>673 มันให้ มาโอแม๊ก 3 ด้วยนะ
มันหนัก/ปวดตับตรงไหนวะ กูว่ามาโอแม๊กทั้งแปลดี เรื่องก็โอเค(ถ้าชอบ++ไป)
จะว่าคนรีวิวมันไม่ชอบฮาเรมแต่ดันให้ มังกรระยางค์ 5 เนี่ยนะ
จะว่ามันเฮทเตอร์ z ก็ไม่น่าใช่เพราะก็เห็นมันให้ 5 ของ z เหมือนกัน อย่างภาคีกระต่าย
สรุปคือมันมีรสนิยมแบบไม่มีแนวมากกว่า อารมณ์อ่านตอนนั้นสนุกก็ให้เยอะ
>>675 คงให้คะแนนตามความ feel good มั้ง เพราะพวกแนว LN ผู้หญิงของเอพลัสส่วนมากเจ้านี้ก็ให้ 5 เหมือนกัน
เอาจริงๆกูว่าการลำดับการอ่านมันก็มีผลกับความสนุกนะ ต่อให้เรื่องไหนเจ๋งมากๆแต่ถ้ามึงไม่มีอารมณ์อ่าน หรือเพิ่งอ่านเรื่องที่เจ๋งกว่ามามันก็กร่อยว่ะ แม่งอ่านซะทุกเรื่องแบบนี้อารมณ์คนรีวิวตีลังกากลับไปกลับมาแหงๆ lol
ไอ้คนรีวิวมันไม่ชอบฮาเรมแต่ดันให้ มังกรระยางค์ 5 ให้คะแนนตามรสนิยมตัวเองชัดๆ
ว่าไปสำหรับเหล่าโม่งนี่มีเรื่องไหนที่สมควรได้5/5บ้างวะ
สำหรับกูนะ
สาววรรณกรรม คอปคราฟท์ โนเกม กองพล ซึคุโมะโด พิธีกรรมเทพ หมดละ
copcarft กองพล มอนได โนเกม สาวแดกหนังสือ ho เคียวรัน แมลงลูกตา ดาบศักดิ์สิทธิ์ตั้งแต่เล่ม3 เจ้าหญิงจอมฟลุก
สาววรรณกรรม, สึคุโมะโด, B.A.D., Biblia Koshodoฯ, Hikaru ga chikyuu niฯ
คอปคราฟท์เห็นออกแนวแอ็คชั่น+คล้ายซีรี่ส์ฝรั่งซึ่งไม่ใช่แนวตัวเอง ก็เลยไม่ได้อ่าน แต่เห็นโม่งบอกว่าดีเยอะ ไว้จะลองชิมดูสักเล่ม
ถ้านับแค่ LN แปลไทย 5/5 ของกูก็ไม่ต่างจากที่พวกมึงว่ามาเลยว่ะ(น้อยชิบหาย)
แต่ของกูเพิ่มคัตติ้งกับสว่านเข้าไปด้วยว่ะ
ปล. B.A.D.แปลไทยกูให้ 2/5 หักแปลกาก 3 แต้ม
คาเงโร่......กูไม่รู้ว่าจะให้ติดลบดีมั้ย เพราะแม่งเสือกแปลดี
นิยายยุคบลิส กูให้ 5/5 แทบทุกเรื่อง คัดมาดีจริงๆ
ที่ชอบแบบเด็ดๆเลยคือ ใต้ฟ้าจันทร์ครึ่งดวงนี่ตราตรึงสำหรับกูจนทุกวันนี้
ยมทูตสีขาวยังคงเป็นLNรักแรกของกูเสมอ<3
ยุคบลิสนี่ที่กูชอบมียมทูตสีขาว เทพจิ้งจอก แล้วก็สาวอ่านใจว่ะ
ที่จบแบบกูคลั่งเลยคือเรื่องสาวอ่านใจนี่แหละ จบแม่งเชี่ยยยยยยยยยย
เป็นนิยายไลท์เรื่องแรกเลยที่ล่อกูน้ำตาซึมได้หลังอ่านจบ
ต่อนิด ยมทูตสีขาวอินโนเซนส์สตาร์แม่งฮาสัด
คิโนะกู นีทกู ไทกะกู ตอนนี้ยังวางยู่บนชั้นอยู่เลย ;_;
กุไม่ทันยุคนั้น บลิซนี่มีออกเรื่องอะไรจบบ้าง ยังพอหาได้มั้ยเห็นโม่งอวยอยู่หลายเรื่องอยากลองบ้าง
ไม่รู้หวะรู้แต่ชานะกู...
จิ้งจอกหลอกเด็กนี่โคตรเซ็ง ออกมาได้สี่ห้าเล่มบลิสแม่ม
>>688 ถ้าจำไม่ผิด มีแต่ใต้ฟ้าฯมั้ง โมโมะจะเรียกว่าจบก็ได้ เพราะที่ไม่ได้พิมพ์ไทยออกมามันมีชื่อหางต่อท้ายอย่างrebirth
เทพจิ้งจอกสามัญประจำบ้าน อันนี้ออกเท่ายุ่น ที่ต้นฉบับขาดเห็นได้ข่าวว่าคนวาดภาพสาบสูญ
ส่วนที่เหลือค้างเติ่งหมด คิโนะกู ชานะกู นีทกู ไทกะกู ฮาริยามะกู TwT
ฮาริยามะกูอีกแค่เล่มเดียวเองสัสสสสสสสสสสสสส
ชานะนี่เจ็บปวดสุด คือคนแปลแม่งแปลดีระดับเทพด้วย เสียดายเหี้ยๆ Y-Y
ตอนโชเนนองเมียวจิกลับมานี่กูจุดประกายความหวังขึ้นมาในใจเลย
ชานะถ้าได้คนแปลเดิม ให้กูซื้อใหม่ตั้งแต่เล่ม 1 กูก็ยอม
กูก็ยอมนะถ้าได้คนแปลเดิม แต่ Bliss มันจะยอมเรอะเหมือนขายบทแปลให้ Bliss ไปแล้วจะเอามาโยนโครมให้เจ้าใหม่เลยแบบนี้คงไม่ได้มั้ง
มันมีลิขสิทธิ์คนแปลด้วยนิ แต่กูไม่รู้ลึกอ่ะนะ
ของบลิสที่จบชุดเรื่องแรกสำหรับกูน่าจะ
The Ring (สยองขวัญ)
Spiral (ลึกลับ)
Loop (ไซไฟ)
แต่ละภาคแม่ง
ภาคเสริม
Birthday (ดราม่า)
มี parasite eve กูแอบผิดหวังนิดหน่อยโดน squaresoft สปอยซะจนกูเข้าใจไปอีกเรื่อง
บลิสนี่เจ็บใจสุด ก็แร๊คน่าร๊อค(ที่ไม่ใช่เกมส์ออนไลน์)นี่แหละอยู่ๆแม่มลอยแพทิ้งเฉยเลยกูโคตรเซ็ง
ชุดริงไม่นับเป็นไลท์โนเวลไง 55 ไม่งั้นต้องนับพวก J-Book ของบลิสอีก ที่ไม่ใช่ไลท์โนเวล
มีตั้งแต่เรื่องแนวโรแมนติกยันสืบสวน
พวกสายโรแมนติกนี่กูโดนหลายเรื่องมากเลยบลิสยุคนั้นเนี่ย
ในบรรดาบลิส กูเสียดายคิโนะกับฮาริยามะที่สุดแล้ว ส่วนคินดะอิจิ กูชอบรูปเล่มแบบเก่ามากกว่า รู้สึกว่าสวยกว่าแล้วก็ดูมีศิลปะกว่าด้วย แต่ตอนนี้มีให้กูอ่านก็รู้สึกซาบซึ้งมากแล้ว
เทพจิ้งจอกที่ยุ่นก็เท่านั้นเหรอวะ แปลว่ากูควรจะทำใจที่ไม่ได้อ่านต่อแล้วใช่มั้ย
อ่า โทษทีนะเพื่อนโม่งทั้งหลาย จะว่ากูโง่ก็ได้นะ แต่บลิสมันไม่ใช่สนพ.ทาเลนท์ 1 ใช่มั้ย สรุปกูเข้าใจผิดไปคนเดียวใช่มั้ยวะ คือกูเห็นมันเอาคินดะอิจิมาพิมพ์ กูก็นึกว่าบลิสมันอวตารเป็นสนพ.นี้ไปแล้วน่ะ
สองคนนี้อ่านเรื่องเดียวกันป่าววะ
http://superdadatan.wordpress.com/2014/05/11/review-b-a-d-วันนี้มายุสุมิก็จะ-บ/
http://inmymania.wordpress.com/2014/04/01/b-a-d/
อ่านโง่ๆเองแล้วให้badกุ1เต็ม5 ควยเถอะ
>>709 มันให้ 1 ดาว กุว่าถูกต้องแล้วว่ะ คือ อ่านแปลไทยแค่เล่มแรกก็น่าให้แค่นั้น ก็มันแปลห่วยบัดซบจริง ๆ นี่หว่า อ่านแล้วมึนไปหมด จับความเทพของเรื่องไม่ได้เลยสักนิด โม่งหลายตัวในนี้อ่านยุ่นออกจะอวยก็ไม่แปลก แต่คนทั่วไปหยิบเล่มแรกมาอ่านจบ ส่วนใหญ่ก็อยากดรอปทั้งนั้นแหละ
เจ้านี้ก็ว่ามึน http://review-lightnovelth.blogspot.com/2013/11/bad.html
จะว่าไปมีใครรู้จักเว็บรีวิวแนวๆนี้อีกมั้ย
>>707 ดิบอย่างเดียวว่ะเพื่อนโม่ง กูก็ดิบ แต่แนะนำเลย หน้ามือกับหลังตีนจากบทโมโมะโคตรๆ ไม่ดิ เพราะอีนี่ก็โมโมะนี่หว่า
>>709 แปลไทยเล่มแรกให้1เต็ม5กูว่ามันปราณีแล้วนะ ขนาดเล่ม2เล่ม3ที่มันบอกจับใจความได้กูยังอ่านแล้วน้ำตาใหลพรากในความกากเลย อีมายุแม่งเป็นคุณหนูเด็กดีชิบหาย(แต่ต้นฉบับที่กูอ่านนี่แม่งโคตรจองหอง)
แถมเล่มแรกบทตัวละครแม่งเพี้ยนหมดเลยนะมึง ขนาดกูรู้เรื่องมาก่อนกูยังให้ได้ไม่เกิน2คะแนนเลยสัด
กูยังอ่านเล่มแรกไม่จบเลย แม่งแปลบัดซบมาก
>>717 ไม่ใช่เพื่อนโม่ง อันนี้ ๆ https://www.facebook.com/reviewnovelthai แต่ยังมีไม่มากนะ
Okobore-Hime นี้มีแปลไทยปะฟะไปเปิดมังงะมาเอ่อสนุกดีหวะ (ปรกติไม่ค่อยอ่าน Shojo) ถ้ามีจะไปซื้อมาอ่าน
เดนปะอนนะของฮาคุโร่ ตูซื้อมาสองแล้ว อ่านเล่มแรกจบเล่มสองยังไม่ได้แกะพลาสติกเล้ยย 5555 ดรอป
แต่เราชอบผู้ชายที่อ่านการ์ตูนหรือนิยายโชโจนะ เราว่าน่ารักดี อาจจะเข้าใจผู้หญิงได้ดีด้วย (แค่อาจจะ) ถ้าคนที่มาจีบบังเอิญชอบอ่านแนวโชโจจะบวกคะแนนพิศวาสแบบไม่มีเหตุผลให้ 35 คะแนนเลย
พวกมึงแนะนำกันซะกรูความด้านของหน้าเลเวล 1 จะไปสมัครสมาชิกแจ่มใสเพื่อสั่งทางเน็ทแล้วสาส!
กะแค่หยิบหนังสือไปจ่ายตังแค่นี้ทำเป็นอาย เรื่องจิ้บๆ
เปลี่ยนประเด็นหน่อย อินเดกซ์ทำไมอนิแมกมันไม่โปรโมตดีๆวะ นิยายออกจะสนุก แต่ถ้ายอดขายไม่ปลื้ม เล่มต่อนับสิบยี่สิบเล่มนี่คงไม่สวยแน่
เห็นตอนได้ลิขสิทธิ์มาใหม่ๆโม้ไว้เยอะ ว่านิยายจะตามทันDVDของเด็กซ์ สงสัยยอดขายไม่แรงเท่าที่คาด
ดีแค่ไหนแล้วที่มันยังออกเร็วอยู่ แค่นี้ก็ปลื้มจะตายแล้ว
กูเห็นมันก็ขายได้เรื่อยๆนะ ตอนงานหนังสือครั้งที่ผ่านมากะจะไปสอยเล่ม 9 - 10 แต่ปรากฏแม่งหมดทั้งคู่ซะงั้น แล้วพอวันก่อนกูเดินผ่านร้านประจำเห็นไอ้สองเล่มนี้ที่วางขายหน้าร้านมันพร่องไปพอสมควรเลย กูว่ายอดขายก็คงไม่เลวร้ายเท่าไหร่มั้ง
แต่คิดว่าส่วนนึงที่มันไม่ดังเปรี้ยงตามที่คาดกันไว้นี่น่าจะเพราะว่าตัวอนิเมซีซั่นใหม่ไม่ยอมออกป่าววะ เท่าที่กูดูๆนี่เรื่องไหนที่ขายดีแม่งมักจะต้องมีอนิเมหรือมีข่าวว่าจะได้ทำเป็นอนิเมมาดึงกระแสแทบทุกเรื่องเลย
พูดถึงอินเดกซ์ อินเดกซ์ซีสามนี่รอจนรากงอกละ คงไม่ทำแล้วมั้ง อย่างมากก็ OVA หรือ มูฟวี่อีกภาค ไม่งั้นเนื้อเรื่องต่อเนื่องกันยาวไป มันยื้อให้อยู่ในภาคเดียวไม่ได้
ถ้าทำ Index ไปเรื่อยๆ นี่สงสัยยาวเป็น LoGH
พวกบุฮี้มันก็ซื้อกันแค่ช่วงอนิเมบูมไง อนิเมเลิกบูมมันจะเหลือตามต่อสักกี่คนเชียว ในตุรกีกูยังเห็นพวกคุซื้อนิยายมาดองแต่ไม่อ่านกันหลายเรื่องเลย
>>738 กูว่าโทมะมันก็หน้าทิ่มเยอะพอตัววะ
อนิเมก็มีนะไหนจะภาค movie แต่ railgun ss2 มันไปถึงแค่ต่อยหัวหงอกซึ่งคิดแล้วก็ไม่ได้ช่วยอะไรเลยวะ
ยังไงกูก็มองว่า index ss3 มีแน่ๆยอดขายซีรี่ย์ดีกว่าเรื่องอื่นๆของ JC อีกแค่ตกลงแบ่งบทไม่ก็รอคิวเรื่องอื่นๆอยู่
ถ้านิยายออกแล้วมีกระแส index ss3
คนน่าจะเริ่มตามต่อ ยกเว้นพวกกูรูแต่ spoil จนไม่ซื้ออ่าน
Index สมัยเล่มแรกๆออกนี้ พิมพ์ครั้งที่สองตอนหนังสือออกไม่ถึงสัปดาห์ ทำเอากูแอบงงนิดหน่อยพิมพ์ครั้งแรกแม่งกูยังไม่ทันเห็นเลย
เดี๋ยวนี้หลังงานหนังสือต้องรอเป็นเดือนสองเดือน
se-ed แถวบ้านกูยังไม่มีเล่ม9-10 มาเลยวะ ไหนจะ ngnl เล่ม2อีกเรื่อง (กูไม่สะดวกสั่งไปรษณีย์) ยิ่งถ้ากูจะหาเล่มแรกบางเรื่องกูต้องจองให้ส่งเข้าร้านมาหรือเข้ากทม.หาร้านที่ยังเก็บไว้เอา
โปรเจ็กต์ 10 ปี คามาจิ ยังปล่อยของไม่หมดเลยนี่ ไม่แน่ว่าอันสุดท้ายอาจจะมีอินเด็กซ์ss3 ก็เป็นได้
กูเห็นสปอยเล่มใหม่กูก็หมดอารมณืตามเเละ เละเทะว่ะคามาจิ เนื้อหากากเชยมาก
ไม่ได้อ่าน Index ไม่ได้ต้องการจะปกป้องซีรีส์นี้ อันนี้พูดรวมๆ นะ
ส่วนตัวคิดว่าตัดสินอะไรจากสปอยนี่ไม่น่าใช่เรื่องที่ดีเท่าไหร่ว่ะ เนื้อหามันจะเจ๋งขนาดไหนโดนสรุปเป็นข้อความไม่กี่บรรทัดมันก็ออกมาดูห่วยได้ทั้งนั้น
ขนาดทำอนิเมเล่มละ 60-80 นาทีพร้อมภาพเคลื่อนไหวประกอบยังโดนบ่นอยู่บ่อยๆ ว่าถ่ายทอดความเจ๋งของต้นฉบับไม่ได้ จะเอาอะไรมากกับสปอยกัน...
กูเริ่มใว้ใจคะแนนโม่งแล้วว่ะ เมื่อวานกูไปจัดคอปคราฟท์มา3เล่มกะค่อยๆอ่าน รู้ตัวอีกทีแม่งอ่านเล่ม3จบแล้ว..........
สนุกชิบหาย เล่นเอานิยายก่อนๆที่กูไฮป์ว่าเจ๋งหมองไปเลย เหมือนเอาละครหลังข่าวไปเทียบกับซีรี่ย์เจ๋งๆซักเรื่องเลย
Top 3 โม่งแนะนำ
สาวแดกหนังสือ
Cop Craft
อีเหี้ยมายุ
ของ Zenshu หมดเลยนี่หว่า
ตกลงอีเหี้ยมายุนี่ซื้อเล่มไทยมาอ่านดีป่ะวะ เห็นบอกแปลเหี้ยแต่สนุกกูเลยไม่ค่อยแน่ใจแล้ว
อย่าไล่กูไปอ่านยุ่นนะกูโง่ คือกูอยากรู้ความเหี้ยของมันนะแต่ไม่กล้าเสี่ยง
เซนชวยที่ทำให้กูฟินได้นี่มีแค่
สาววรรณกรรม
Cop craft
Heavy object
สาวพลิกฝัน
สองเรื่องบนนี่กูขอคารวะจริงว่ะ
อีเหี้ยมายุนี่เรื่องอะไรวะ
เพจรีวิวใหม่ เพิ่งโพสต์แรกเมื่อบ่ายนี้เอง เจ้าเดียวกับที่รีวิว BAD >>709 มันลิ้งค์มาจากเว็บ หวังว่าคงไม่ร้างแบบ อ่านไม่เป็นอย่าอ่าน
https://www.facebook.com/curucucircle
เดี๋ยวนี้เพจ/บล๊อครีวิวเริ่มเยอะ แต่ก็นะรสนิยมการอ่านคนเราไม่เหมือนกันจริงๆ ว่ะ อีติ่งน้องกูแม่งโครตบูชาคาเงโร่ เอาคอปคราฟกูไปอ่านแม่งบอกไม่สนุกซะงั้น ถถถถถ
ว่าไปพวกนักสืบซีรีย์ฝรั่ง ที่เป็นคู่หูสองคน ชาย-หญิงแบบคอปคราฟนี่ไม่ค่อยมีรึเปล่าวะ (ถ้าทีมหลายคนชายหญิงนี่ปกติ)
นึกออกแต่ X files โมลเดอร์กับสกัลลี่
2 เรื่องนั้นก็เป็นทีมนะ, 2 คนจริงๆแบบคู่หูนักสืบสิ แทบไม่มีหญิงชายเลย
สาวน้อยวรรณกรรมก็ ช-ญ นะ(เซนชูมันเสือกบอกเป็นแนวลึกลับ)
แต่งานใหม่ ฮิคารุ นี้ ดัน ช-ช(ผี) lol
>> 767 ถ้าอย่างงั้นกูว่าหนังซีรี่ย์คู่หูแท้ๆคงแทบหาไม่ได้แล้วว่ะ ถึงเป็นคู่หูชาย-ชายก็เถอะ
เพราะขนาดไอ้ที่หน้าหนังดูเป็นหนังคู่หูแน่อย่าง NCIS LA หรือ Strike Back มันยังต้องทำงานกันเป็นทีมเลย
ไอ้ที่เป็นคู่หูเพียวๆอย่าง Super Natural แม่งก็ดันไม่ใช่แนวสืบสวนซะด้วยสิ
สาวน้อยวรรณกรรมนี่ทำไมกูรู้สึกเหมือนโทโกะมันสืบอยู่คนเดียว
โคโนฮะมีหน้าที่แค่ให้อาหารโทโกะกะเพ้อหาเมียเก่า.....
สาวน้อยวรรณกรรมน่าจะดราม่า-สืบสวนนะ แต่จริงๆไม่ค้องใส่แบบ A+ก็ได้นะ
อ่านไป4เล่ม รีวิวความประทับใจสรุปสั้นๆบรรทัดเดียว (สปอยไหมวะ?)
เล่ม 1 ตัวตลกแอ๊บแบ้ว (ย้อนดูแล้วชื่อภาคนี้ก็สปอยดีจริงๆ)
เล่มนี้กูเสือกอ่านตอนคนรู้จักเพิ่งฆ่าตัวตายไม่ถึงเดือน เหี้ย
คนที่อ่านด้วยบ่นอยากอ่านงานของอี ดะไซ อะไรนั่นต่อ =_=
เล่ม 2 เลิกล้อชื่อแม่กุสักที
อ่านจบกูไปขับรถแล้วเสือกหลับในว่าอยู่ในเหตุการณ์ เกือบแล้วกู
เล่ม 3 เพื่อนรัก NTR
กูชอบตอนสับขาหลอก
เล่ม 4 สาวซึนเคาเตอร์แอทแทค
กูนึกถึงการ์ตูนเก่าของชินจิวาดะ เรื่อง โจรสาวอมาริริส มีอยู่ตอนอ้างอิงคล้ายๆกัน
สมแล้วที่ติด Top Kono Light Novel ga Sukoi หลายปีแถมได้ ที่หนึ่งตอน(จบ?)ปี 2009
ขายตุ๊กตายาง
ติดต่อ 0847728600
อ่านนักสืบสองโลกเล่ม 3 แล้วโด่ว่ะ เพื่อนโม่งแนะนำของหื่นแนวๆที่นอร์เน่โดนหน่อยดิ
Victim Girl โดนใจมึงแน่
แต่เนื้อเรื่องมันหยาบช้าไปหว่ะ ว่าวเสร็จแล้วต้องไปหาเรื่องอื่นมาดูฟื้นฟูจิตใจ
นอร์เน่ คือไรวะ ?
Victim Girl คือมังงะหรือln มีวาปไหม
Victim Girlมันคือโดนจินไมใช่หรอ
เรื่องที่Shindo Lเขียนลงx erosอยู่ตอนนี้ กูอ่านแล้วงิดๆนิดนึงวะ
ออกแนวเหมือนชีวิตจริง
ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า ทีลาร์น่า
เพิ่งอ่านsugar apple fairytale 3เล่มรวด คิดถูกจริงๆที่ซื้อมาอ่าน
กูตกใจเห็นชินโดแอลในกระทู้นี้ กูต้องเหลียวไปมองหัวกระทู้เลย
ไปหา victim girl ตามที่เพื่อนโม่งบอก
แม่งงงงงง กูหดหมดเลย
>>788 นักบวชสาวนั่นโดนครบเซ็ต Drug, Rape และ Mind Break ของแท้เลยนะ
ของนอร์เน่มันยังแค่ Drug กับ Rape แต่ไม่รู้ว่าถ้าโดนอีกนานๆจะซ้ำรอยนักบวชสาวหรือเปล่าน่ะสิ
อยากเห็นภาพคู่ไนแอส-นอร์เน่ในมุมที่ทีลาร์น่าเห็นในภาพประกอบสุดท้ายมากกว่าว่ะ
แต่ฉากเปิดตัวชิมะแพนท์นี่สีหน้าทีลาร์น่าปลุกอารมณ์กรูพอๆกับแพนท์ของทีลาร์น่าเลยว่ะ
กูอยากเห็นเมียกูใส่ทีแบ็คมากกว่าว่ะ อ่านแล้วโด่+อิจฉาคู่หูนักสืบหญิงชิบหายเลย
นิยายโป๊หรอวะ ที่พวกมึงอ่านกัน
สัสกูโดนสปอยไอ้หน้าเหี้ย
ชั่งแม่งไปอ่านตอนให้จบแล้วมาสปอยมั้งดีกว่า >.<
>>792 ไม่ใช่นิยายโป๊ว่ะ แต่มันเรียลจนนึกภาพออกมาเหมือนคนจริงเลยว่ะ
แถมเรื่องราวเกี่ยวกับตำรวจสืบสวน มีทั้งล่อซื้อผู้ซื้อบริการทางเพศ คดีฆาตกรรมแบบมีร่องรอยการข่มขืน
มัน Real แบบได้อารมณ์เหมือนอ่านนิยายคินดะอิจิ รุ่นปู่อ่ะ ทุกคดีนี่พิสวาสฆาตกรรมทุกเล่มเลย
ตอนทีลาร์น่าปลอมตัวแล้วออเซาะเคย์ก่อนจะกระซิบข้างหูเล่ม 3 พอนึกภาพตามแล้วกูก็อยากโดนออเซาะแบบนั้นมั่งว่ะ
พูดถึง Power Instinct ด้วยนะมึง
ดีนะไม่โดดจูบแล้วกลายร่าง
http://www.suruga-ya.jp/database/pics/game/163000321.jpg
เออ...กูจำได้ล่ะว่าทำใมถึงพูดถึง Power Instinct
ลืมไปแล้วนะเนี่ย แม่ม ล้อมุขคนวาดนี่หว่า O<---<
มีโชว์ Killing Spree สดๆให้ดูบวกเจอเอาปืนจ่อหัว แถมยังถูกปล่อยข่าวเสียๆหายๆอีก กูว่ามันก็หนักพอแล้วนา
จะให้ไอ้ไนแอสไปข่มขืนแม่งก็ใช่ทีว่ะ
สปอยไอควย
นอกจากเรื่องนอร์เน่แล้ว ชอบตอนที่เคย์โดนสะกดจิตด้วยนะ เขียนได้ดีเลย
เพื่อนโม่งถามนิด ใต้ฟ้าปกเล่มนี้มาไงวะ โดจินเหรอ หรือแค่แฟนอาร์ต
แล้วเวอร์ชั่นรีปรินต์ที่เปลี่ยนปกใหม่ มันมีจำนวนเล่มเท่าเดิมป่ะวะ
เป็นนิยายโดจิน ตามนี้ (สังเกตชื่อเรื่องดีๆ) ค่อนข้างดังพอสมควร ใครเขียนไม่รู้ แต่ได้ยินว่าเนื้อหาดีมาก
http://www.toranoana.jp/mailorder/article/04/0010/13/22/040010132202.html
http://www.melonbooks.com/index.php?main_page=product_info&products_id=IT0000111437 (เวอร์ชั่นดาวน์โหลด)
กูชอบตอนทีลาร์น่าพาเคย์ขึ้นเตียงมากกว่าว่ะ ไอ้เคย์เสือกไม่สู้ไปซะฉิบ นี่ถ้าเป็นกูนะจัดแม่งแล้ว พนันเลยว่าทีลาร์น่าแม่งคล้อยตามแน่ๆ
นิยายนี่จบยังไงฮันทสึกิ
ดูจบไปแต่อนิเม
เอาล่ะ เพื่อนโม่ง กูอ่านคาเกโร่จบแล้ว เย็นนี้กลับไปกูจะวิจารณ์สับเละให้ ใคร่อยากได้ไปอ่านเพื่อข่รีวิวก็เตรียมที่อยู่กับชื่อที่ไม่เปิดโม่งไว้ซะ
ซูการ์สนุกหรอวะเล่มสามกูอ่านแล้วน่าเบื่อไงไม่รู้พล็อตแม่งเดิมๆ แข่งทำขนม ขนม/วัตถุดิบโดนขโมย จับได้ แม่งโคตรคล้ายกับเล่ม1 อ่านแล้วรู้สึกเซงๆ
เอเลน่าท้ายเล่มน่ารักดีนะ ว่าแต่เล่ม 3 ออก 2009 เล่ม 4 ออก 2014 เนี่ย เล่มต่อไปจะเมื่อไหร่
คหสต. คิดภาพตามแล้วเอเลน่าโคตรโมเอะ
>>814 อ่านแล้วเบื่อเหมือนกัน เห็นเอาแนวทำขนมมาผสมกับแฟนตาซี ก็ว่าน่าสนุก
ขัดใจตรงที่นางเอกตกเป็นฝ่ายถูกกระทำ (โดนเอาเปรียบ ใส่ร้ายป้ายสี ฯลฯ) ตลอด
ฉากซึ้งทำได้กลาง ๆ ไม่ถึงกับน้ำตาซึม
ที่ชอบสุดคือพระเอกซึนดี ค่อย ๆ เปิดใจให้นางเอกแบบเป็นธรรมชาติ ไม่ใช่แบบแนวฮาเร็มที่แป๊บ ๆ ก็ปักธง
สรุปดร็อปที่เล่ม 2 ถ้ามันเข้าเรื่องยาวแล้วสนุกขึ้นค่อยตามต่อ
ซูการ์นี่แอบเบื่อตรงนางเอกอะไรมันจะรันทดได้อีก..
แบบมันแย่เลยเหรอวะ ชีวิตเธอจะมีอะไรดีๆ บ้างมั้ย
แต่เพิ่งมาอ่านสนุกตอนเล่ม 3 นี่แหละ
สรุปว่าชีวิตรันทดไปเลยน่าเบื่อสินะ 555555
ผมอยากเย็ดทีลาร์น่าควรเริ่มยังไงดีครับ
จะให้ทีลาร์น่าอมก่อน
หรือจะใส่เข้าทางทวารหนักก่อน
หรือจะเสียบช่องคลอดก่อนดีครับ
>>823 มึงเปิดใจทีลาร์น่าให้ได้ก่อน เดี๋ยวดีเอง แต่ตอนนี้คงยากหน่อย เพราะพอถ่ายทำนิยาย Cop Craft เสร็จเจ้าหล่อนก็มานอนออดอ้อนกลิ้งขลุกๆข้างๆกรูตลอดเลยว่ะ เดี๋ยวนัดกันไปเดทในเกมส์ด้วย
ถ้าใครคนอื่นบอกว่าเมียกูอยู่กับคนอื่น กูว่ามึงได้ตัว 2P ไปแล้วว่ะ
แต่นึกกลับไป ตอนที่พบนอร์เน่ แล้วบอกในร่างมีน้ำเหลือเยอะในกระเพาะและช่องคลอด แปลว่าแม่งเล่นแค่ปากกับช่องหน้า แต่อ่านแล้วกูจิตตกแทนเลย ถ้าเหลือน้ำเยอะ แปลว่าโดนยาแรงแน่ๆมึง
ดูดกับป้าไหมจ้ะ
http://imgur.com/pDczpz7
เล่ม 3 มันได้อารมณ์ Police Drama ดีกว่าเดิมนะ สองเล่มแรกมันเหมือนหนังแอคชั่น กับพวกทีวีซีรีส์แฟนตาซี
ช่วงเวลาแบ่งซีนเหมือนซีรีส์ฝรั่งเด๊ะๆ กว่าเล่มก่อน มีฉากเปิดตอน ขึ้น op ย้อนไปจุดเริ่มคดี แนะนำตัวละครผู้ต้องสงสัย สืบคดีกับฉากพัฒนาความสัมพันธ์ระหว่างตัวละครหลัก แล้วค่อยเข้า twist ท้ายตอน เฉลยคนร้ายตัวจริง แล้วแอคชั่นประจำตอน
ฉากเคย์โผล่มายิงแทนนี่เห็นในซีรีส์หลายเรื่องมาก
ตอนอ่านถึงท้ายเล่มที่ทีลาร์น่าร้องไห้ ในใจเห็นภาพเป็นซีนมีเพลงช้าเพราะๆ แล้วขึ้นเครดิต พอคุยเรื่องสปาเก็ตติ้ ก็เป็นเสียงในจอมืด ท้ายเครดิต
เพิ่งอ่านชีวิตติดบั๊กจบ เล่มแรกเหมือนเกริ่นๆ ปูเนื้อเรื่องยังไงไม่รู้
ทั้งเรื่องมีไอ้หนุ่มขี้เหงาอยู่มาสิบห้าปีไม่มีใครเห็นหัวเพราะมีบั๊กจืดจาง
อีสาวขวานผ่าซากปากหมา แต่ดันมีบั๊กให้โกหกตลอดเวลา เลยเป็นที่นิยมเพราะน่ารักมนุษย์สัมพันธ์ดี
นางฟ้าหน้าตาย มีหน้าที่แก้บั๊กโดยให้ไอ้สองตัวข้างบนมานั่งคุยกัน
สมทบด้วยน้องสาวที่จ้องจะแดกพี่ตลอดเวลา กับพระเจ้าที่ต้องรีบสร้างโลกเพราะขี้เกียจเลยดองงานจนถึงเดทไลน์โผล่มานิดนึง
ความสนุกอยู่ตรงที่พระเอกมันโคตรMแต่ไม่รู้ตัว.... คะแนนรีวิว 3/5
กูมารีวิวให้แล้วนะ
******************************************************
KAGEROU DAZE - IN THE DAZE
ลิขสิทธิ์โดย :Zenshu
แปล : Shidu
ผู้แต่ง : จินจิน / ถ้าจะชอบมาก บทท้ายเล่มมีแต่จินจิน พวกเธอว์จงสรรเสริญ ท่านโอจินจิน (จินจินผู้ยิ่งใหญ่) ซะ!!
จากนักแต่งเพลงให้โวคัลลอยด์ร้อง แต่เพลงดันดัง เลยกลายเป็นซีรี่ยส์ ซึ่งก็ไม่รู้ว่าตั้งใจให้เพลงมันต่อเนื่องเป็นเรื่องกันแต่แรก หรือมาแถเอาทีหลัง แต่เอาเป็นว่าได้มาเขียนเป็นนิยายด้วยละกัน หลังจากได้ยินเสียงลือเสียงเล่าอ้างมานานว่าดีนักดีหนา เป็นที่นิยมชมชอบในหมู่เด็กวัยมัธยม มีแฟนคลับซีรี่ยส์เป็นจำนวนมากเข้าขั้น top three ของญี่ปุ่น ก็เลยลองซื้อมาอ่านดู ขอสรุปในส่วนเนื้อหาดังนี้
- เริ่มเรื่องด้วยการบรรยายความรู้สึกของเด็กผู้ชายคนนึงที่เห็นผู้หญิงที่ตัวเองชอบโดยรถชนตายไปต่อหน้าต่อตา แล้วก็ไม่พูดถึงอีกเลย
- ตัดกลับมาที่ Neet + ฮิกกี้ที่ขังตัวเองอยู่ในห้องมา 2 ปี ออกจากบ้านไปห้างเพื่อซื้อเมาส์กับคีย์บอร์ด หลังจากของเดิมโดนน้ำอัดลมหกใส่เพราะโดนแกล้งจากสาวน้อยที่เหมือนเป็นโปรแกรมคอมพิวเตอร์ตัวนึง แถมเป็นช่วงโอบ้ง สั่งซื้อของออนไลน์แล้วร้านไม่ส่งของ เลยโดนผู้ก่อการร้ายจับเป็นตัวประกันร่วมกับคนในห้าง ด้วยความโกรธแค้นผู้ก่อการร้ายและได้รับการช่วยเหลือจากกลุ่มคนปริศนาจึงทำให้สามารถจับผู้ก่อการร้ายได้ทั้งหมด แต่ตัวเองก็โดนยิง(ถากๆ)จนสลบไป
- ตัดกลับไปก่อนหน้าเหตุุการณ์ข้างบนนิดนึง น้องสาวของหนุ่ม Neet + ฮิกกี้คนข้างบน ผู้เป็นไอด้อลชื่อดังที่กำลังประสบกับปัญหาที่ตัวเอง"ดึงดูดสายตาคนอื่นมากเกินไป" จับผลัดจับผลูโดนเข้าใจผิดพาไปเข้าร่วมกับกลุ่มคนลึกลับที่เรียกตัวเองว่า "กลุ่มซ่อนตา" หลังจากรู้ว่าเข้าใจผิดก็เลยบอกว่าจะช่วยรักษาอาการ"ดึงดูดสายตาคนอื่นมากเกินไป"ให้ ต่อมาเกิดเหตุการณ์ที่ทำให้ต้องไปห้างเดียวกับไอ้คนข้างบนเพื่อซื้อของ และร่วมมือกันเพื่อจับผู้ก่อการร้าย โดยอาศัยความสามารถพิเศษของแต่ละคน
- ไอ้หนุ่มNeet + ฮิกกี้ ตื่นมาเจอน้องสาวกับกลุ่มคนลึกลับ ทำความรู้จักกันแล้วไปเที่ยวสวนสนุกบนดาดฟ้าห้างด้วยกัน
- ระหว่างทางกลับบ้าน ไปเจออุบัติเหตุ สาวน้อยที่เหมือนเป็นโปรแกรมคอมพิวเตอร์เห็น 1 ในผู้ประสบเหตุแล้วหลุดชื่อๆหนึ่งออกมา
เนื้อเรื่องทั้งหมดของเล่ม 1 293 หน้ามีแค่นั้น
-สื่อประเภทนิยายมีเอกลักษณ์และข้อได้เปรียบกว่าสื่ออย่างเพลง อนิเม หรือมังกะคือ สามารถใช้การบรรยาย พรรณาโวหาร ทำให้ผู้อ่านเกิดจินตนาการสร้างภาพในจิตใจขึ้นมาตามที่ผู้แต่งต้องการได้ เกิดความรู้สึกคล้อยตามไปกับตัวละครในเรื่องได้ ตามแต่ที่หน้ากระดาษจะมี จุดนี้ถือเป็นการวัดกึ๋นคนแต่งว่าจะทำออกมาได้ดีขนาดไหน ซึ่งสำหรับเรื่องนี้ การบรรยายยาวยืดมีแต่น้ำ อ่านแล้วหาความสนุกไม่เจอ ไม่รู้ไปอยู่ตรงไหน เหมือนอ่านไดอารี่อีสาวธรรมดาๆที่ไม่ค่อยเป็นที่จดจำ หรือดูอนิเม Slice of Life จืดๆเรื่อยๆมาเรียงๆ การพลิกอ่านไปแต่ละหน้า เพื่อให้ได้รู้ว่า "อือ อย่างนี้เองหรอ ...อือ แล้วไงต่อ?" เป็นแบบนี้ไปจนจบเล่ม จุดพีคของเนื้อเรื่อง เหมือนจะมีอยู่ 2 จุด แต่ก็ไม่ได้บิ้วท์อารมณ์สักเท่าไหร่ หักมุมไม่มี พลิกแพลงไม่มี เหมือนจะแทรกมุขตลกเข้ามา แต่ก็ไม่ตลก เหมือนจะมีดราม่า แต่ก็งั้นๆ อ่านแล้วไม่เกิดความรู้สึกอิน ไม่มีความรู้สึกลุ้นไปกับตัวละคร ถ้าเทียบเป็นกราฟชีพจรก็เริ่มต้นด้วยโดนช็อตไฟฟ้า เส้นกราฟกระตุกขึ้นนิดนึงแล้วก็นิ่งยาวไปจนก่อนจะจบก็มีกระตุกขึ้นอีกนิดนึง เหมือนจะให้ความหวังแล้วก็นิ่งไป
-เนื้อเรื่อง เป็นพล็อตธรรมดาๆที่พบเห็นได้ทั่วไปตามอนิเมแก๊กตลก ขาดความสมเหตุสมผลในหลายๆอย่าง ฮิกกี้+นีทขังตัวเองมา 2 ปี แต่หุ่นยังผอมเพรียว เออ ตัวเอกอ้วน ใครจะอ่านกันวะ!! ผู้อาจหาญกล้าสู้กับผู้ก่อการร้ายมีปืนด้วยการอาศัยจังหวะโดดแผล็ว เอามือถือตัวเองเสียบกับคอมฯที่มีไว้กระจายภาพไปยังจอทีวีในร้าน(ที่ไม่รู้ว่าคอมฯนั้นมีแลนหรือไวร์เลสรึเปล่า) เพื่อให้อีสาวโปรแกรมคอมฯเปิดชัตเตอร์ให้ตำรวจเข้ามาจับผู้ก่อการร้าย ไม่คิดเลยว่าตัวเองจะโดนยิง ตำรวจบุกเข้ามาแล้วไม่มีการยิงสู้ ไม่มีใครโดนลูกหลง อา เมพ เมพ ตอนเสียบสายจากโทรศัพท์เข้ากับคอมฯในร้านต้องบรรยายเยอะๆหน่อย ถ้าเป็นอนิเมก็ต้องแอ็คอาร์ตท่ามากเป็นโจโจ้ ฉากนี้ต้องมี มันเท่ห์ดี
-ภาพประกอบก็ปกติ ไม่ได้ดีเด่ สวยล้ำ ออกจะเป็นภาพลายเส้นง่ายๆรายละเอียดน้อยๆ
-การแปลจัดว่าดีอ่านแล้วลื่นไหล แม้จะเจอบางประโยคที่อ่านแล้วตะหงิดๆแต่ก็พอทำใจผ่านๆไปได้
สรุป อ่านก็เสียเวลา ไม่อ่านก็ไม่เสียใจอะไร ถ้ามีคนให้มาฟรีก็โชคดีไป แต่ถ้าถามว่ามีคุณค่าทางวรรณกรรม ช่วยเยียวยาจิตใจ กระตุ้นสมอง เพิ่มการสูบฉีดของเลือด พัฒนาการเรียนรู้อะไรมั้ย ก็ไม่ เอาเวลาที่กูนั่งอ่านกับเงินที่กูเสียไปคืนมา!!! สรัส!!!
ใครอยากได้คาเกโร่วไปอ่านต่อ แล้วมาช่วยกูรีวิวอีกคน ส่งชื่อที่อยู่ที่จะไม่แหกโม่งมาเมล์นี้ namelessfanboi@gmail.com เดี๋ยวกูส่งไปให้ฟรีๆ
ถ้าคาเงโร่เล่มสองออกมาพวกมึงจะซื้อมาลองต่อมะ
แม่งทนอ่านได้ด้วย
กูเจอคำโปรยอวดแบบ อีด็อกป๊อบ
กูก็วางไม่อ่านต่อแล้ววะ
>>839 งั้นขอแก้เป็น
มีติ่งซีรี่ยส์เข้าขั้น top three ของญี่ปุ่น
>>838 แต๊งกิ้วเพื่อนโม่ง กูกลับไปเปิดดูแล้ว มีพูดถึงด้วย กูข้ามไปจริงๆ แต่บางตอนไม่รู้แม่งพูดถึงใคร ดังนั้น กูขอแก้ไขตรงนี้หน่อย
จากเดิม
- เริ่มเรื่องด้วยการบรรยายความรู้สึกของเด็กผู้ชายคนนึงที่เห็นผู้หญิงที่ตัวเองชอบโดยรถชนตายไปต่อหน้าต่อตา แล้วก็ไม่พูดถึงอีกเลย
เป็น
- เริ่มเรื่องด้วยการบรรยายความรู้สึกของเด็กผู้ชายคนนึงที่เห็นผู้หญิงที่ตัวเองชอบโดยรถชนตายไปต่อหน้าต่อตา หลังจากนั้นก็จะมีตอนบรรยายแบบนี้โผล่มาคั่นระหว่างตอนเรื่อยๆ คั่นก่อนตอนที่ 2 เหมือนจะเป็นของเด็กผู้หญิง คั่นก่อนตอนที่ 3 น่าจะเป็นของเด็กผู้ชาย ซึ่งคาดว่าไอ้คั่นก่อนตอน 2 กับ 3 คงเป็นไอ้ 2 คนที่โผล่มาตอนแรกล่ะมั้ง
>>842 เต็มกลืนเหมือนกันว่ะ เปิดอ่านให้แม่งจบๆไป อารณ์กูตอนอ่านเหมือนที่รีวิวไปนั่นแหละ "อ๋อ หรอ อย่างงี้เองหรอ อืมม ต่อไปล่ะ อ้อ แบบนี้นี่เอง"
ถ้าให้กูเทียบเป็นอาหาร
อีสาวแดกกระดาษเป็นข้าวผัดที่คำแรกๆจืดๆแต่ชวนให้กินคำต่อไป คำต่อไปก็จะยิ่งอร่อยขึ้นเรื่อยๆ พอกินไปถึงกลางๆค่อนไปท้ายๆจาน มึงจะเจอพวกมอด เศษเปลือกไข่ รากผักชีมากวนใจเรื่อยๆ จนคำสุดท้าย มึงจะเจอแมลงสาบนอนอยู่ก้นจาน แล้วที่เหี้ยกว่านั้นคือแมลงสาบแม่งเหลือครึ่งตัว แม้จะไม่อยากกินต่อ แต่อาหารจานต่อไปแม่งน่าจะอร่อยแม้มึงไม่รู้ว่าก้นจานแม่งจะมีตัวเหี้ยอะไรรออยู่ แต่ก็ตั้งหน้าตั้งตารอแดก
ส่วนคาเกโร่จะเหมือนมึงแดกน้ำเปล่า กินได้เรื่อยๆ ไม่มีรสชาติห่าอะไร กินเสร็จก็จุก ทรมานแล้วไม่อยากแดกอีก
อ้อ วันนี้กูไปสอบครูในชุดเดรสมาแล้ว ไอ้ตอนเล่นเกมส์กระดานนี่กูชอบว่ะ ดาร์คดี ไม่เสียชื่อคนแต่งอีสาวแดกกระดาษเลย
เปรียบนิยายเป็นอาหาร ใครก็ได้เปรียบเรื่องพวกนี้แบบแปลไทยให้กูที
คอปคราฟท์
อีเหี้ยมายุ
คิริกะ
บาเกะ
อยากจะรู้อิมแพ็คว่าเรื่องใหนแม่งแรงสุดว่ะ
ดูผิดอีกแล้ววุ๊ย ขอแก้นิด
KAGEROU DAZE - IN THE DAZE
ลิขสิทธิ์โดย :Zenshu
แปล : ปุโร่ย
ภาพประกอบ : Shidu
>>846 คอปคราฟท์ คืออเมริกันเบอร์เกอร์นะแหละก็เป็นอาหารทั่วๆไป
แต่วัตถุดิบที่ใช้ทำให้มันแตกต่าง เนื้อวัวโกเบชั้นเยี่ยม ขนมปังจากแค้วนโพรวองซ์ มะเขือเทศจากคาตาลัน เครื่องเทศลับจากครัวของมหาราชาในอินเดีย
และปรุงโดยเชฟสามดาวมิชลินเท่านั้นเอง ออ เกือบลืมตอนสั่งเมนูนี้จะมีนักแสดงสาวจากฮอลลีวู๊ดที่ชอบเล่นมอนฮันมาป้อนด้วย
>>846 คิริกะ - ยังอ่านไม่จบ
คอปคราฟต์ - อาหารพื้นๆ หน้าตาธรรมดาที่ปรุงออกมาอร่อย
อีเหี้ยมายุ - ความเหี้ยเต็มร้อยจนคนกินมี 2 รีแอคชั่นให้เลือกทำคือ 1. เลิกแดก 2. หยุดแดกไม่ได้ (แต่แดกเสร็จเมื่อไหร่มึงกินข้าวจริงๆไม่ลงแน่นอน lol)
บาเกะ - เหล้าชั้นดี ดื่มแล้วมึงจะเมาเหี้ยๆแน่นอน (กับปริมาณเท็กซ์มหาศาลที่ไร้สาระซะครึ่งนึง) แต่อร่อย หยุดดื่มไม่ได้แน่นอนถ้ามึงชอบ
คาเงโร่ - เปรียบกับน้ำเปล่านี่ดูถูกคุณค่าน้ำแปลกๆว่ะ >>845 น้ำเปล่านี่ไม่กินอยู่ไม่ได้นะเว้ย
เป็นกูจะเปรียบกับน้ำประปาอุดมกลิ่นคลอรีน ถ้าไม่หมดสิ้นหนทางจริงๆก็อย่าไปดื่มแม่งเลยจะดีที่สุด......
>>846 เมนูอีเหี้ยมายุก็เป็นแมลงสาปเคลือบช๊อคโกแล๊ตเบลเยี่ยมอย่างที่ว่านะแหละ น่าขยะแขยงแต่หอมหวานเกินห้ามใจ
แต่หลังกินหมดมึงจะได้รู้ว่าแมลงสาปนี่มันเป็นของเรียกน้ำย่อย จานต่อไปจะเป็นเสต็กเนื้ออย่างดี รสชาดเยี่ยม พอกินไปได้ซักครึ่งจานจะมีเด็กใส่ชุดโกธิคกางร่มมาคุยกะมึง บอกว่าค่อยๆ กินก็ได้นะ ยังไม่เจ็บหรอก "อ้าว นี่ยังไม่รู้ตัวหรอกเหรอ ที่กินอยู่นี่ก็เนื้อขาของเธอไง อีกครึ่งชั่วโมงยาชาถึงจะหมดฤทธิ์ จนกว่าจะถึงตอนนั้นก็ลิ้มรสให้เต็มที่ละ "
แม่งบรรยายซะกูสะพรึง
ยังไม่ได้ซื้อBADแต่อยากอ่านวะ ไอฮาคุโร่แปลสถุนขนาดไม่ควรซื้ออ่านมากไหม
ทำไมตูอ่านแปลไทยไม่ให้อารมณ์อีเหี้ยเลยแม้แต่นิดเดียว ให้อารมณ์คุณหนูสติไม่ดีพูดวกวนไม่รู้เรื่องมากกว่า
อ่านสาววรรณกรรมเล่ม 4 จบไป มีคำแปลหลายจุดที่รู้สึกขัดๆ นิดหน่อย เช่น หน้าทิ้งท้ายของคนวาดที่บอกว่า "เหมือนตัวอย่าง" เดาว่าน่าจะมาจาก 例のごとく หรืออะไรทำนองนั้น ที่แปลว่าเหมือนที่แล้วๆ มา นอกนั้นก็มีบางสำนวนที่รู้สึกว่ายังแปร่งๆ อยู่ เช่น สีหน้าเข้มงวด (เดาว่ามาจาก 厳しい顔) หรือประโยคที่ว่า "เรื่องของคนคนนั้น" (เดาว่าคงมาจาก あの人のことだから ประมาณว่า คนคนนั้นซะอย่าง...) แล้วก็มีจุดอื่นพอสมควร แต่โดยรวมแล้วก็โอเค ส่วนที่พลาดก็แค่เรื่องสำนวนที่พลาดได้ง่ายอยู่แล้ว ส่วนตัวแล้วให้ผ่าน ดีกว่ามาตรฐาน Z ประเมินค่าได้กี่ฮาคุโร่ไม่รู้เพราะไม่เคยกล้าหยิบเรื่องที่รายนั้นแปล
แต่มีจุดที่สงสัยว่า บ.ก. ได้ตั้งใจตรวจแน่หรือเปล่า เช่น เรื่องบทบรรยายบางส่วนทีเรียกโคโนฮะว่า "เขา" ทั้งๆ ที่เรื่องนี้เล่าโดย POV บุคคลที่ 1 น่าจะเป็น "ผม" มากกว่า แต่ตรงนี้ยังไม่อยากโทษนักแปลซะทีเดียวเพราะมันเบลอกันได้ แต่สงสัยเรื่องการทำงานของฝ่าย บ.ก. มากกว่า
ไม่เคยอ่านต้นฉบับญี่ปุ่นนะ เพราะงั้นตัวอย่างที่พูดๆ ไปไม่รับประกันความชัวร์ แล้วตอนที่พิมพ์อยู่นี่ก็ไม่ได้เปิดหนังสือเช็คไปด้วย เพราะกำลังโคตรจะจุกกับตัวเรื่องจนสมองเบลอ
อ้อ ไม่ได้มาพรีวิว แค่มาระบายเพื่อผ่อนคลายตับหลังหลังอ่านรวดเดียวจบ เล่มนี้สนุกจนวางไม่ลงอีกแล้ว
ป.ล. ตรงตัวอักษรเข้มหน้าสุดท้ายของเรื่อง ราวๆ ย่อหน้าสอง ที่ว่า "หลังข้อความก็ส่งเมลไปหาเจ้าหล่อน (มิอุ?) ต่อหน้าอิโนอุเอะ" ตรงนี้นี่หมายถึงส่งไปโดยที่โคโนฮะอยู่ต่อหน้่เหรอ หรือยังไง แอบงงนิดหน่อย
>>862 อา ในที่สุดกูก็เจอคนที่คิดเหมือนกูแล้ว กูเห็นด้วยเรื่อง POV ในเล่มนี้ที่ดูแปลกๆไป เพราะตัวบรรยายในเรื่องคือโคโนฮะ เกือบทั้งเล่มเป็นการกระทำของตัวเอง ดันใช้สรรพนามว่าเขาซะงั้น อีกเรื่องก็คำแปลกๆที่เจอ อย่าง "ลาดไหล่" เนี่ยกูไม่เคยเจอมาก่อน แถมหลังๆมี "ลาดไหล่หายใจติดขัด"หรือ "ใบหน้าแข็งเกร็ง" ส่วนไอ้ข้อความดำๆที่ว่านั่น น่าจะเป็นคำบรรยายของโอมิ บอกว่านานาเสะส่งเมลกลับไปหามิอุในขณะที่อิโนะอุเอะอยู่ด้วย และนานาเสะก็จะไปหามิอุอีกล่ะมั้ง
อยากถามโม่งที่เคยอ่านพวกนิยายสืบสวนเยอะๆหน่อยว่าสาวน้อยวรรณกรรมนี่การเชื่อมโยงเรื่อง การดักควายคนอ่าน วัดกันในฐานะนิยายแนวสืบสวนแล้ว
อะไรต่างๆพวกนี้เทียบกับนิยายสืบสวนดังๆนี่ถือว่าอยู่ในระดับไหน
>>870 เทียบกับ"นิยาย"ไม่ใช่"ไลท์โนเวล"
สาววรรณกรรมอยู่ระดับกลางๆ ค่อนไปทางโคนๆ ของเรื่องดังๆ ในระดับนิยายสืบสวนชั้นอ๋องถือว่ายังไม่ค่อยดีนักทั้งการเดาทางทั้งการคลายปม ความซับซ้อนถือว่าน้อย
รูปแบบการสืบจะไปคล้ายซีรี่ย์เมสันซะมาก
แต่ถ้าในระดับไลท์โนเวลถือได้ว่าสุดยอดแล้ว
>>870 ไม่ค่อยได้อ่านทางฝรั่งเท่าไหร่ (ยกเว้นอกาธา) แต่ชอบอ่านนิยายแนวลึกลับของญี่ปุ่น ประมาณของบลิสกับทาเลนต์วันน่ะ พวกนั้นหลายๆ เรื่องสับขาหลอกยิ่งกว่านี้ พอมาอ่านสาววรรณกรรมก็เลยไม่ได้รู้สึกว่าโดนหลอกหรือเหนือความคาดหมายเท่าไหร่ แต่ที่ชอบสาววรรณกรรมมากกว่าเรื่องอื่นๆ ก็เพราะติดใจตรงที่เอางานวรรณกรรมมาตีความสไตล์โทโกะนี่แหละ และไอ้การตีความวรรณกรรม+ดราม่าที่ตามมา+ความจิตเล็กๆ ในแต่ละตอนนี่แหละที่รู้สึกว่าทำเอาจุกกระอักและเจ็บจี๊ดลึกๆ ยิ่งกว่าโดนสับขาหลอกซะอีก
มันไม่ใช่นิยายแนวสับขาหลอกอยู่แล้ว แต่ก็อย่าไปหลงเชื่อหน้าปกนึกว่าเป็นแนว Healing เช่นกัน
เล่ม 4 นี่กูว่าก็แปลแปลกๆ แย่ลงพอสมควร สรรพนาม "เขา" โผล่มา บทบรรยายที่อ่านแล้วสะดุดติดขัด
โดยรวมก็ยังดีกว่าฮาคุโร่หลายล้านเท่า แต่เป็นไปได้ก็อยากได้คนก่อนมากกว่า
นิยายสอบสวนญี่ปุ่น มันมีเรื่อง อารมณ์ ด้วย นอกจากคลายปม
เรื่อง อารมณ์ ให้ระดับค่อนไปทางสูงละกัน
คลายปมธรรมดา
สาววรรณกรรมนี่อ่านแล้วอารมณ์คล้อยตามมันก็ใช่ได้แหละ ถ้าไม่นับว่าอาจจะสะดุดเพราะคำแปลอะไรแบบนี้
แต่ถ้าเอาไปเปรียบกับพวกนิยายของบลิสที่เป็นเจซีรี่ส์ที่เคยออกมา
ก็อยู่ในระดับใช้ได้ แต่ไม่ดีฟเท่า ประมาณนั้น
กูมารีวิวเพิ่มให้อีกเรื่อง เพิ่งซื้อมาเมื่อวาน
********************
เมื่อผมจับพลัดจับผลู ต้องมาเป็นครูในชุดเดรส
LC โดย : บงกชคอมมิค
ผู้แต่ง : Mizuki Nomura
ภาพประกอบ : Karory
แปล : (ลืม ขอต๊ะไว้ก่อน)
นิยายเลิฟคอมเมดี้+แฟนตาซีนิดๆ ว่าด้วยเมื่อผู้ชายต้องปลอมตัวเป็นผู้หญิงเข้าไปเป็นครูสอนพระราชโอรส พระราชธิดาของกษัตริย์ต่างเมือง จากฝีมือคนแต่ง series สาวน้อยวรรณกรรม
เมื่อพูดถึงกลินด้า ดอยล์แห่งอาณาจักรวิสทอเรีย ทุกคนจะรู้จักในนามสาวน้อยผู้เป็นอัจฉริยะในทุกด้าน ส่วนเชอร์ล็อต ดอยล์ เป็นน้องชายฝาแฝดของกลินด้า สาวน้อยอัจฉริยะผู้นั้น แต่ตรงกันข้าม เชอร์ล็อตไม่ได้เก่งกาจเหมือนพี่สาวเลยสักนิด เป็นแค่เด็กซิ่วที่เพิ่งโดนหักอกมาหมาดๆเท่านั้นเอง และความซวยก็มาถึงเมื่อกลินด้าหนีงานหายตัวไปกะทันหันก่อนหน้าที่จะต้องเดินทางไปเป็นครูสอนวิชาแก่พระราชโอรส พระราชธิดาแห่งอาณาจักรเอเลน อาณาจักรที่เพิ่งจะเปิดประเทศได้ไม่นาน เพื่อไม่ให้เกิดปัญหาระหว่างอาณาจักร เชอร์ล็อตจึงถูกบังคับให้ต้องใส่คอร์เซ็ต ยัดฟองน้ำ ใส่ชุดเดรสปลอมตัวเป็นกลินด้า และทำหน้าที่เป็นครูแทน
มุขปลอมตัว/ครอสเดรส ไปทำงาน/เข้าเรียน/เป็นครู ที่พบเห็นได้ทั่วไป จึงไม่มีอะไรแปลกใหม่ พระเอกผู้ไม่ใช่อัจฉริยะแบบพี่สาว เมื่อโดนทดสอบในเรื่องต่างๆ จะใช้ไหวพริบหรือวิธีไหนในการเอาตัวรอด เป็นสิ่งที่คนอ่านสนใจ แต่ในเรื่องนี้ผู้เขียนใช้ความบังเอิญเข้ามาแก้ปัญหา ถ้ามองในแง่ว่ามันเป็นคอมเมดี้ก็ปล่อยผ่านไปได้
น่าสงสัยว่าผู้แต่งคือคนเดียวกับสาวน้อยวรรณกรรม ทำไมถึงหักมุม 360 องศามาเขียนแนวนี้ได้ แต่ถึงกระนั้นก็ยังไม่วายมีการใส่เกร็ดเล็กเกร็ดน้อยที่เหมือนจะเป็นเรื่องจริงแทรกเข้ามา หรือใส่ของดาร์คๆ อย่างไอ้เกมกระดาน"หนทางสู่การเป็นราชา"สำหรับสอนเด็กนั่น ทั้งที่บอกว่าสำหรับสอนเด็ก แต่ดันมีทั้งเรื่องทรยศ หักหลัง เล่นเส้นเล่นสาย ฆ่าล้างหมู่บ้าน ปฎิวัติ ก่อกบฎยึดอำนาจ แม่งเรียลเกินไปแล้วสรัสส!!!
การใส่มุขตลก สร้างตัวละครที่สุดโต่งในด้านต่างๆ และแทรกดราม่าเข้ามานิดหน่อย ทำให้อ่านเพลินใช้ได้
ส่วนภาพประกอบ ฝีมือของ Karory บวกกับเนื้อเรื่องที่มีแต่เด็กๆ ปลุกสัญชาติญาณความเป็นหมีในตัวคุณ เลือกบุฮี้ได้ตามใจ ทั้งองค์ชายแสนซึนผู้หยิ่งทรนงผู้มุ่งมั่นในการเป็นกษัตริย์องค์หญิงอัจฉริยะผู้เงียบขรึม องค์หญิงแฝดแก่แดดแก่ลม หรือองค์ชายที่ทำหน้าง่วงเหงาหาวนอนตลอดเวลา
*************
ว่าแต่ไม่มีใครอยากได้ Kagerou เอาไปอ่านแล้วมาช่วยรีวิวกันมั่งรึวะ กูขี้เกียจเก็บไว้ให้ปลวกแดกนะว๊อย
ไลท์โนเวลนี่มีร้านหนังสือรับซื้อไหมวะ
>>884 turn 360 degrees and walk away, illustrated
http://imgur.com/ZFEfQcd
กองพลพลังเวท เหี้ยละเป๋าตังค์กูสั่น
บริจากหมด ถ้ามีหลักฐานชัดเจนก็ดีหนิ มีกองพลด้วยน่าจะมีโม่งแถวนี้ไปเนียนแจม(รึเปล่า?)
ดีกว่าไอ้ประมูลชุดว่ายน้ำนักคอสเป็นไหนๆ อันนั้นคิโม่ยสัส...
กูอยากรู้ว่าเรื่องไหนจะได้ราคาสูงสุดว่ะ
เดี๋ยวเซ็นชูเอามั่งละจะหนาว ISลายเซ็นอิซึรุ กับคาเงโร่ลายเซ็นจินจิน
ลายเซ็นอ.ฮิคารุนี่ทำกระเป๋าตังในมือกูสั่น....
ขอเพิ่มนิดนึง ชื่อคนแปล "เมื่อผมจับพลัดจับผลู ต้องมาเป็นครูในชุดเดรส" คือ "ธิรินทร์ อังค์ไพโรจน์"
เวรกรรม แล้วมาเป็นบก.ได้ไงเนี่ย
อยากอ่านนิยายโรแมนติกคอเมดี้แฟนตาซีที่ยังไม่มีแปลไทย มีเรื่องไหนสนุกบ้าง
อ่าน とある飛空士への追憶 อยู่แล้วน้ำตาจะไหล อยากอ่านโรมานซ์แบบนี้เยอะ ๆ
>>861 >>914
http://ja.wikipedia.org/wiki/四天王
ที่จริงน่าจะเป็น จตุมหาราช หรือ จตุโลกบาล น่ะ
บิชามงเทน (ท้าวกุเวร) ก็เป็นหนึ่งในนี้
>>913 ตอนแรกอ่านอันนั้นแหละ แล้วเล่มจบไม่ออกซะที เลยต้องไปหาดิบอ่าน
ถ้าเอาที่อ่านแล้วรู้สึกว่าอารมณ์คล้ายๆกัน (ไม่ใช่แนวเรื่องคล้ายกัน) ３月のライオン ก็ใช้ได้เลยนะ ชอบเรย์กับฮินะมาก
โม่งไหนที่อ่านสาววรรณกรรม4รู้เรื่องมั่ง อธิบายให้ฟังหน่อยดิว่ารู้เรื่องได้ไง กูงงจนต้องฝืนสังขารอ่านเทียบดิบ แค่ขึ้นมาอารัมภบทว่าเจ้าหญิงแห่งเสียงเพลงบอกว่าเธอเป็นคนที่อยู่ได้ทั้งบนท้องฟ้าและพื้นดินน่ะ ภาษาญี่ปุ่นใช้คำว่าเขาทนโท่จะมาเธออีก นังดีวานั่นพูดถึงแฟมทอมนะ แล้วไอ้แฟนทอมในเรื่อง The Phantom of the Opera มันเป็นตัวผู้ นางเอกเป็นนักร้องโอเปราเรียกมันว่า "Angel of Music" เพราะมันแอบมาสอนร้องเพลงให้แล้วเสียงมันเพราะ ดันแปลคำว่าเท็นชิว่าเทพธิดาหมดเลย คงจtรู้หรอกนะว่ามันเป็นผู้ชาย
ขึ้นมาหน้า8 ซ่า สบาย เข้มข้นน่ะ มันเสียงฉีกแคว่ก เคี้ยวหมุบหมับ แล้วก็กลืนเอื้อกนะ ต่อด้วยเสียงกรีดร้องประหลาดดังขึ้นมาเงียบๆอีก เสียงอะไรใครบอกกูที ลงมาอีกนิดนึงเจอคำว่าการออกเสียง(accent) สมควรแปลว่าขับเน้นรสชาติมั้ยล่ะ ยังไม่ถึงหน้า10เลย มึนแล้ว พวกมึงหลอกกู ฮือๆๆ
>>916 กูบอกตั้งแต่ >>259 แล้วว่าเล่มนี้เปลี่ยนคนแปลแล้วแม่งประหลาดไป แต่ก็ยังพออ่านได้ล่ะนะ แถมใน >>862 ที่มีคนแย้งขึ้นมา และ >>865 ของกู นี่ก็บอกว่าแม่งเพี้ยนๆแปร่งๆไป ทั้งเรื่อง point of view ที่เป็นโคโนฮะทั้งเรื่อง แต่เล่ม 4 บางช่วงดันใช้สรรพนามเป็น"เขา" แทนซะงั้น ไหนจะคำบรรยายแปลกๆอย่าง "ลาดไหล่" "ลาดไหล่หายใจติดขัด"อีก ส่วนที่เอ็งว่ามาเรื่องคำอธิบายแปลกๆนี่ตอนอ่านไม่ได้สังเกตขนาดนั้นว่ะ มีข้ามๆส่วนที่โทโกะบรรยายเรื่องรสชาติไปเหมือนกัน แถมไม่มีเล่ม Jap ให้เทียบด้วย สงสัยว่ามีไอ้ที่แปลผิดอีกเยอะเหมือนกัน ชักเริ่มไม่ปลื้มแล้วสิ
เรื่องแปลดีๆเซนชูไม่พอใจ ต้องเปลี่ยนให้คนแปลแปลกๆมาแปล จะได้เหี้ยตามมาตรฐานสนพ.
กูก็ไม่เข้าใจเหมือนกันจะเปลี่ยนคนแปลทำไม ทั้งที่คนเก่าก็แปลดีอยู่แล้ว ส่วนคนใหม่ก็ถือพอใช้ได้นะ อ่านได้ใจความไม่ต้องอ่านแปลไทยเป็นไทยมาก
คนแปลลาออกรึเปล่า ไม่ได้อ่านคอปคราฟต์ด้วย ถ้าเรื่องนั้นเปลี่ยนคนแปลก็ยิ่งเป็นไปได้ (เดาเล่นๆ) พอดีมีคนรู้จักที่เป็นนักแปลค่ายอื่นลาออกกลางคันเพราะยุ่งกับเรื่องเรียนต่อไม่ก็งานประจำพอสมควร
อ้อ พูดถึงสาววรรณกรรมเล่ม 4 เท่าที่ลองไปอ่านฉบับญี่ปุ่นดู เจอจุดที่แปลผิดเยอะเหมือนกัน อย่างเช่นแปล passive เป็น active (ตย. 殺される ถูกฆ่า แปลเป็น ฆ่า)
คนแปลคนเก่าตอนนี้ไปแปลเรื่องไหนอยู่หรือเปล่า
ปกติการเปลี่ยนตัวคนแปลกลางเรื่องเนี่ย เขาไม่อยากทำกันหรอกนะ ไหนจะเรื่องสำนวน ไหนจะเรื่องความต่อเนื่อง คนที่มารับทำต่อก็ลำบากเหมือนกัน
คิดแบบเลวร้ายสุดคือคนแปลแตกหักกับสนพ.ไปแล้ว
คนแปลเก่ายังอยู่ แต่แปลแค่เรื่องคอปคราฟต์ กับ คุณขอมาพระเจ้าจัดให้ สงสัย Zesnshu กะเข็นหนังสือออกไวๆ มั้งเลยแบ่งงานกระจายๆ กันไป
บางทีมันก็มีกรณีที่คนแปลขอเลิกกลางคันเพราะงานโหมเยอะเกินนี่
อย่าง darkneon คนแปลอาเรียกระสุนแดงเดือด (ใช้ชื่อ dragonsplash) ยังดรอปเล่ม 3 เลย กว่าจะหาคนอื่นมาแปลต่อจบเล่มได้นี่ทิ้งช่วงโคตรนาน
รึมันโยกคนแปลเก่งๆ ไปแปลเล่มแรกๆ ที่ซื้อมาใหม่เป็นไกด์ก่อน พออยู่ตัวค่อยเปลี่ยนเป็นมือรอง
ตอนที่กูเห็นเซนชูตอบในเพจแบบ >922 บอก กูแอบคิดในใจว่าหรือคนแปลมันจะปวดตับระยะสุดท้ายจนหมอสั่งงดแปลเรื่องนี้วะ 555
>>924 ถ้าทำแบบนั้นจริงกูว่าสำนักพิมพ์แม่งก็บ้าบอเกินไปแล้ว เพราะปกติมันเป็นแบบ >>921 บอก ถ้าไม่ติดขัดจริงๆ ไม่มีใครอยากเปลี่ยนคนแปลกลางคันหรอก การแปลที่ดีที่สุดคือให้คนเดิมแปลต่อ ยิ่งในกรณีนี้แปลดีจนมีแต่เสียงชื่นชมด้วย ไม่ใช่ว่าแปลห่วยจะได้เปลี่ยนคนแปลใหม่
กูว่าน่าจะเป็นเหตุผลส่วนตัวที่คนแปลมากกว่าว่ะ
เข้าทำนองคนแปลมีฝีมือแล้วเล่นตัวรึเปล่าฟะ
พองานออกมา ได้รับเสียงตอบรับดี ก็เล่นตัว ผมจะไปแปลให้ที่อื่นแล้ว บลาๆ เลยทิ้งงานกลางครัน
แต่คิดอีกที คงไม่หรอก วงการแม่งก็แคบอยู่แค่นี้ มึงทำเหี้ยอะไรไว้ที่ไหน มีฉาวไปทั่วทุกสำนักพิมพ์
มึงไม่คิดว่าเค้าย้ายไปแปลวานาดิสตามคำขอพวกมึงไง
ลักพิมพ์ มันออกโอเระชูระยังวะ
จากลักษณะการแปลคาดว่าเขาคงไปทำอย่างอื่นที่รายได้ดีกว่าการแปล
เพื่อนโม่งช่วยรีวิว quick save & load ปริศนาล่าท้าเวลา หน่อยสิ ปกแม่งน่าสนใจดี
Q S&L ของ Enter ส่วนตัวไม่ค่อยถูกจริต (เพราะมาฆ่าตัวตายนี่แหละ) รู้สึกว่าเรื่องเดาไม่ค่อยยาก ไม่ค่อยกดดันเท่าเรื่องอื่นๆ ในแนวสืบสวนเหมือนกัน แต่ก็พออ่านเรื่อยๆ ได้
โอเคสำหรับกูนะเพราะพระเอกมันไม่ได้ฆ่าตัวตายด้วยเหตุผลชีวิตโดนกดดัน รึซีเรียสอะไรมันแค่จะโหลดเซฟมาเล่นใหม่อีกรอบเฉยๆ แนวเรื่องมันความตายไม่ใช่จุดสิ้นสุดเป็นแค่เรื่องทั่วๆ ไปของมัน จะมีปัญหาเพราะคนอื่นตายมากกว่า
แนวเรื่องสืบสวนแบบค่อยๆ เฉลยปมโดยการแสดงให้เห็นการรวบรวมข้อมูลผ่านสายตาพระเอกที่ตายวนเวียนไปมาหลายรอบ ไม่ซับซ้อนมากมีดราม่าพอควร ไม่มีลื่นมือทิ่มนม ล้มหน้าทิ่มหี อ่านได้เรื่อยๆ ไม่น่าเบื่อ คะแนน4/5
พวกมึงเมาเหี้ยไรมาเนี่ย ก็เห็นๆอยู่ว่ามันแปลออกมาดีจะไปทำงานที่รายได้ดีขึ้นมันแปลกตรงไหนวะ
กูก็พิมพ์อยู่ว่า"คาดว่า"
ถ้าสยามได้ SD มาจริงๆ นี่กูกรี๊ดเลยนะ กูขอแค่ campione , papa no , rokka , bento ก็พอแล้ว จัดให้กูหน่อยเถอะ กูอยากเสียเงินให้มึงจริงๆ นะsicl
LNเรื่องแรกของค่าย เล่มละ200 กระดาษกรีนรี๊ด
http://imgur.com/I7At0Gm
http://imgur.com/MYoQTvO
http://imgur.com/TuGIeAs
http://imgur.com/ssp6bsF
http://imgur.com/QoiWDM7
http://imgur.com/gK6sBUn
ไม่เปลี่ยนภาษาชื่อคนแต่งคนวาด แล้วจะอ่านออกไหมเนี้ย
SD เรื่องเหี้ยไรวะ
LN บ้านเราถูกไป? ไม่ว่าจะคิดราคาต่อกระดาษหรือราคาต่อคำแม่งก็แพงกว่านิยายปกตินะ
หรือต้นทุนอย่างอื่นมันสูงกว่าวะ? ค่าแปลกับค่าลิขสิทธิ์มันแพงกว่านิยายปกติหรือไง
ดูในรูป กระดาษแม่งก็ไม่ได้ต่างกับ LN เจ้าอื่นๆ
พอบอกเป็น GR เลยเนียนอัพราคาแพงกว่าเลยเรอะ
ไม่ต้องเป็นห่วงสายตากูขนาดนั้นนน
เป็นห่วงกระเป๋าเงินกูเหอะ
ไลท์โนเวล 4 เล่มจบ (ขายพ่วง?) ยังล่อไปตั้ง 200 บาท บิ้กเนมแม่งคงฟันหัวแบะ
อ้างว่า green read เลยตั้งแพงๆได้นี้ อย่าหวังจะได้แดกเงินกูเลยวะ
green read ของสยามเล่มเล็ก หน้าสีแผ่นสองแผ่น ปกชั้นเดียวยังราคาพุ่งถึง90บาทได้เลย
โทษทีว่ะ กูไม่เข้าใจจุดประสงค์ที่ใช้กรีนรี้ดกับนิยาย LN
LN มันจำเป็นต้องกระดาษดียังงั้นเลยเหรอวะ
อาจจะพูดแล้วฟังไม่เข้าหูบางคน แต่ความเห็นกู มันก็แค่กระดาษที่ใช้พิมพ์ตัวหนังสือ
ความสำคัญมันอยู่ตรงเนื้อหาที่ตัวหนังสือนั้นสื่อออกมา ไม่ใช่ตรงกระดาษที่ใช้พิมพ์
เอางบประมาณตรงนั้นไปใส่ให้คุณภาพการแปลยังจะดีซะกว่ารึเปล่า
แต่ละคนมันความพอใจไม่เหมือนกันว่ะ ถ้าถามกู กูชอบกระดาษถนอมสายตา
กูห่วงสายตากูมากกว่ากระเป๋าตังค์เยอะ สายตามีคู่เดียวหาซื้อใหม่ไม่ได้ เงินหาเมื่อไหร่ก็ได้
อีกอย่างกูซื้อมาเก็บยันตายด้วย ไม่ได้อ่านแล้วปล่อยทิ้ง เพราะงั้นกูอยากได้วัตถุดิบที่ดีที่สุด ที่จะอยู่ไปกับกูในสภาพเดิมได้นานที่สุด
กูมีทั้งมังงะยุ่นมังงะไทย วางชั้นเดียวกัน สภาพแวดล้อมเดียวกัน ของไทยแม่งซื้อมาทีหลังเหลืองก่อน ก็ตามราคาล่ะนะ
กุมาช้า ถามให้ชัวร์ All you need is kill นี่ของชูเอฉะเหรอวะ?? งั้นกุจะมีโอกาสได้อ่านแคมปิโอเน่กับเบนโตะแล้วใช่มั้ยๆๆ
กระดาษถนอมสายตาในโลกนี้มีมากกว่ากรีนรีดเว้ย ไอ้นั่นมันก็แค่ยี่ห้อนึง
ถ้ามึงอยากถนอมสายตาสุดๆ กูแนะนำกระดาษหนังสือพิมพ์แบบการ์ตูนเนชั่นเว้ย ไม่เหลือง ไม่สะท้อนแสง ผ่านการพิสูจน์จากนักอ่านมาตั้งแต่รุ่นคุณปู่คุณตาคุณพ่อจนถึงทุกวัันนี้
ของแจ่มใสก็กรีดรีด หนังสือไม่เห็นแพงเลยออกจะถูกกว่าเจ้าอื่นๆด้วยซ้ำ
แต่กระดาษพิมพ์นิยายที่แต่ละสำนักพิมพ์ใช้กันอยู่ตอนนี้ มันไม่ใช่กระดาษที่ห่วยนี่หว่า
คุณภาพมันก็ดีพอตัว หรือพูดว่าสมกับระดับของไลท์โนเวลแล้ว ไม่เห็นถึงกับต้องอัดกรีนรี้ดแล้วขึ้นราคา
ขนาดต้นฉบับญี่ปุ่นมันยังใช้กระดาษที่ดูเกรดต่ำเนื้อออกสีเหลืองๆ น้ำตาล
ราคาขายก็อยู่แค่เล่มละ 500-600 เยน เทียบแล้วแพงกว่าราคาการ์ตูนอยู่หน่อยเอง
ไลท์โนเวลมันไม่ใช่สินค้าเกรดพรีเมียมระดับนิยายฝรั่ง ที่ต้องการรูปเล่มสวยหรู
ชื่อมันก็บอกแล้วว่าไลท์โนเวล เป็นสินค้าที่เจาะกลุ่มตลาดวัยรุ่นช่วงม.ต้นขึ้นไป
ไทยดันเปลี่ยนโพสิชั่นนิ่งให้มันกลายเป็นสินค้าราคาแพงซะงั้นแหละ
ใครซื้อกุไม่ซื้อวะ lnกากๆ ขายพว่งเอามาขายราคาตั้ง200 ควยยยย
เพิ่มอีก79บาท ได้มาโอยู ได้lh ได้ เด้กเตอร์ซีรีย์ เพิ่มอีก35บาทได้ไมรอนซีรีย์
เพิ่มอีก15บาทได้ มิลกี้ซีรีย์ แม่งขายพอๆกับราคาวรรณกรรมแปลเลยวะ ควายที่ไหนซื้อก้ซื้อไปละกัน
มิคกี้ซีรีย์ดิ*
มิลกี้ http://m.imgur.com/vc3LBmb
>>991 เอาเถอะ จริงๆกุก็แอบหลงประเด็นเหมือนกัน
แต่นะ ประเด็นที่จะสื่อมันคือ ต้นทุนราคาสินค้าต่อชิ้นไม่ใช่ปัจจัยเดียวในการตั้งราคาสินค้า เหมือนกันแหละ
แถมต้นทุนหนังสือต่อเล่มไม่ได้จบที่ค่ากระดาษ ค่าแปล ค่าลิขสิทธ์อีกนะ
โรงพิมพ์ที่รับพิมพ์ไลท์โนเวลดีๆก็ไม่ใช่ว่าจะมีไปทั่ว สายส่งของตัวเองก็ไม่มี ต้องจ้างเขา
และที่สำคัญ ยังมีความเสี่ยงที่จะหนังสือจะขายไม่ได้หมดอีก
ยิ่งตลาดไลท์โนเวลนี่ ถ้าเอาไปเทียบกับตลาดหนังสืออื่นก็ถือว่ายังเล็ก(แต่ตอนนี้ก็เริ่มเฟ้อละ)
สนพ.ต่างๆก็ยังอยู่ในช่วงเจริญเติบโตกัน ไม่ได้เจริญเต็มที่จนมั่นคงอย่างพวก สนพ. นิยายแปลอังกฤษแล้ว ล้มทีก็อาจเจ๊งได้
ถ้าทำออกมาแล้วยังไงก็ขายได้หมดทุกเรื่อง ทุกเล่ม ราคานิยายที่เราๆซื้ออ่านกันคงต่ำกว่าร้อยไปนานละ
>>972 ถูกไปเรอะมันก็อัพราคามาเรื่อยๆนะ
ตอนแรกลักพิมพมาก่อน ราคาเบสประมาณ 120-140 (DEX ก็ประมาณนี้ถ้าเป็นเล่มปกติ ส่วนบลิสนี่กูไม่ทันไม่ได้ซื้อ)
พอมาเซนชูก็เบสแถว 140-160 กรณีเป็นเล่มปกติ
มาสยามมันจะลองดีดราคาไปอีกก็เหมือนจะเป็นตามเวลา ถ้าขายออกรึไม่ออกมันก็รู้เอง
แต่ถ้าเป็น คัมปิโอเน่ ราคานี้มากูก็ซื้อนะ แต่นี่เรื่องอะไรก็ไม่รุ ไม่เอาว่ะ
ถ้ามึงเอาราคาบลิสลิมิตเป็นเบส มึงก็จะเห็นว่าแม่งราคามันไม่ได้ขยับเลยเป็นสิบปีแล้วมั้ง (สมัยโน้นเบสการ์ตูนมันอยู่ที่ 35-40 บาท) แต่ถ้ากูคิดอีกแง่ สมัยนั้นบลิสมันคงโคตรฟันกำไรเลยสินะ
กูไม่ทันสมัยไม่ถึงร้อยหวะ ถูกสุดที่กูมีคือใต้ฟ้าเล่มแรก100บาท
กูว่าขึ้นอีกหน่อยก็ยังพอรับไหวนะ
เล่มนึงกูอ่านประมาณ 3 ชม. แล้วแต่ความยากง่ายในการทำความเข้าใจแต่ละเรื่อง เทียบกับอ่านการ์ตูนเล่มละ 15 นาที
แต่ขึ้นแต่ราคาแล้วยัง แปลเหี้ย เหมือนเดิมงี้ไม่เอา
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.
