อ่าน Black Bullet เล่ม 1-7 จบแล้ว อนิเมยังฉายอยู่คงไม่ต้องเขียนว่าเนื้อเรื่องมันเป็นยังไงล่ะมั้ง
ไม่ได้อ่านมังงะมาก่อน ดูอนิเมสองตอนแรกจบแล้วเลยนั่งอ่าน เป็นเรื่องที่ผิดคาดจากความตั้งหวังตอนแรกในหลายๆ แง่ดี
ตอนแรกคิดว่าจะเป็นนิยายฮาเรมโลลิ อ่านถึงเล่มล่าสุดแล้วอดไม่ได้ที่จะรู้สึกว่าคนเขียนดูมีความสุขกับการฆ่าตัวละครเด็กๆ ทิ้ง
เป็นเรื่องที่ Ren’ai Flag สามารถเปลี่ยนเป็น Death Flag ได้ทุกเมื่อ อ่านแล้วได้จังหวะ “เฮ้ยๆ ไม่เอานะ…” อยู่เยอะพอสมควร
ตัวเนื้อหาดูแทบจะไม่มีเศษเสี้ยวของความหวัง มีการวางปมและ Subplot ไว้เยอะมาก แต่ข้อเสียคือจนถึงเล่ม 7 แทบไม่ได้เก็บเลย
ส่วนตัวคิดว่าเรื่องนี้เวลาสู้กับคนไม่สนุกเท่าสู้กับกัสเทรีย เพราะพล็อตเวลาสู้กับคนมันก็ขัดขากันไปมา ไม่ค่อยดูสิ้นหวังเท่าไหร่
แต่บทที่สู้กับกัสเทรียเป็นหลักดันน้อยกว่าสู้กับคนอยู่เยอะมาก (หลักๆ ก็คือเล่ม 3-4) ก็เป็นอีกหนึ่งข้อเสียของเรื่องนี้
ดูๆ แล้วไม่ค่อยมีโอกาสจะจบ Happy End ซะเท่าไหร่ด้วย
การบรรยายตัวละครคิดว่าทำได้ดีนะ เด็กๆ ในเรื่องนิสัยยังมีความเป็นเด็ก 10 ขวบให้เห็น ตัวเอกนิสัยมีความเป็นคนอยู่มาก
มีจังหวะที่ปอดแหก มีจังหวะที่กลัวไม่กล้าสู้ มีจังหวะที่ Conflict ในตัวเอง ใช้เวลาในการตัดสินใจ ไม่ได้เอาแต่ความยุติธรรมตรงหน้า
เท่าที่ไปอ่านมาจากบอร์ดญี่ปุ่นจากสัมภาษณ์คนเขียนในรายการวิทยุ นิสัยของตัวเอกในตอนแรกเอาโมเดลมาจากชินจิ (เอวา)
แต่โดน Editor ปรับแก้ให้จนกลายเป็นแบบปัจจุบันนี้ (คาดว่าจังหวะ Conflict ทั้งหลายน่าจะหลงเหลือมาจากเซตติ้งเดิม)
คนเขียนเขียนค่อนข้างช้า อธิบาย Action ของตัวละครค่อนข้างรวบรัด ฉากสู้จบเร็ว (แต่เยอะ) แต่ชอบอธิบายฉากเป็นสำนวนอ้อมๆ
(“ของเหลวสีใสบริสุทธิ์สะท้อนสีของท้องฟ้าไหลลงมาจากน้ำพุที่ถูกประดับไว้ด้วยเทพเจ้าชายกระทบสู่พื้นเป็นกลิ่นอันสดชื่นลอยสู่จมูก” etc.)
ข้อเสียใหญ่ๆ คือพิมพ์ผิดเยอะมาก แต่ละเล่ม 300 หน้าแทบทุกเล่ม ยกเว้นเล่ม 7 ที่โดนเร่งออกให้ทันอนิเม เลยเหลือแค่ไม่ถึง 200 หน้า
โดยรวมแล้วสนุกดี ตอนอ่าน STB ซีซันก่อนนู้นค่อนข้างผิดหวัง (Dengeki เหมือนกัน) แต่อันนี้ถือว่าดีนะ หลังบวกลบจุดดีและจุดเสีย
ปล. ไตเติ้ลพระเอกยาวชิบหาย (元陸上自衛隊東部方面隊第七八七機械化特殊部隊『新人類創造計画』里見蓮太郎)
ปล2. ทีน่า > เซย์เทนชิ > เอนจู > อาซากะ > ออล